Nietrafiony strzał w bibliotece. W sumie trochę szkoda czasu, ale na szczęście wiele go nie zmarnowałam, niecałe dwa wieczory. Przygnębiająca i nudna szmira, okraszona na dodatek modlitwami, pitu-pitu o zbawieniu i życiu wiecznym, i tym podobnymi bzdurami. A taka ładna i optymistyczna okładka! Zachciało mi się historii na święta. Nie dajcie się zwieść. Nie polecam!

Nietrafiony strzał w bibliotece. W sumie trochę szkoda czasu, ale na szczęście wiele go nie zmarnowałam, niecałe dwa wieczory. Przygnębiająca i nudna szmira, okraszona na dodatek modlitwami, pitu-pitu o zbawieniu i życiu wiecznym, i tym podobnymi bzdurami. A taka ładna i optymistyczna okładka! Zachciało mi się historii na święta. Nie dajcie się zwieść. Nie polecam!

Pięknie wydana książeczka z okładką, która wiele obiecuje, lecz niestety historia mało ciekawie napisana.

Pięknie wydana książeczka z okładką, która wiele obiecuje, lecz niestety historia mało ciekawie napisana.

Nie zachwyciła mnie ta książka. Była płytka i przez to że była krótka mnie mogłam się za bardzo wczuć w historię. Jednak nie zmienia to faktu, że były pojedyncze momenty które mi się spodobały dlatego 3 gwiazdki.

Nie zachwyciła mnie ta książka. Była płytka i przez to że była krótka mnie mogłam się za bardzo wczuć w historię. Jednak nie zmienia to faktu, że były pojedyncze momenty które mi się spodobały dlatego 3 gwiazdki.

Dużym minusem książki jest na pewno brak jakichkolwiek rozdziałów. Niekiedy czułam się skołowana, bo nie wiedziałam, z czyjej perspektywy dana sytuacja była opowiadana.
Jeśli chodzi o zalety książki to na pewno sam pomysł. Mnie osobiście ta historia skłoniła do chwili zastanowienia. Do doceniania każdej chwili, każdej minuty spędzonej z moim mężem. Bo nigdy nie wiesz, kiedy Twój, czy Twojej drugiej połówki czas się skończy.
Kolejną zaletą, a zarazem wadą jest objętość książki. Z jednej strony super, że skupiamy się praktycznie tylko na umieraniu Laury, ale z drugiej strony może pokazanie jak wcześniej układało się ich małżeństwo czy jak później Elliot radził sobie bez żony, byłoby wartością dodaną do tej książki.
Ogólnie według mnie książka godna do polecenia. Szybko się czyta, popłakać można i na koniec masz jeszcze jakieś przemyślenia.

Dużym minusem książki jest na pewno brak jakichkolwiek rozdziałów. Niekiedy czułam się skołowana, bo nie wiedziałam, z czyjej perspektywy dana sytuacja była opowiadana.
Jeśli chodzi o zalety książki to na pewno sam pomysł. Mnie osobiście ta historia skłoniła do chwili zastanowienia. Do doceniania każdej chwili, każdej minuty spędzonej z moim mężem. Bo nigdy nie wiesz, kiedy...

Bardzo słaba książka. Tytuł i okładka sugerują ciepłą, przyjemną i świąteczną lekturę. Książka smutna i na pewno nie na świąteczne dni. Laura szczęśliwa żona i matka trzech uroczych córeczek dowiaduje się przed samymi świętami, że zostaje jej kilka godzin życia. Cała prawie książka to choroba, smutek i jej pożegnanie z rodziną. Chociaż wiem, że na każdego na końcu drogi czeka śmierć to nie lubię o tym czytać ....................

Bardzo słaba książka. Tytuł i okładka sugerują ciepłą, przyjemną i świąteczną lekturę. Książka smutna i na pewno nie na świąteczne dni. Laura szczęśliwa żona i matka trzech uroczych córeczek dowiaduje się przed samymi świętami, że zostaje jej kilka godzin życia. Cała prawie książka to choroba, smutek i jej pożegnanie z rodziną. Chociaż wiem, że na każdego na końcu drogi...

Bohaterka umiera, a autorka postanowiła opisać najnudniejszy sposób na spędzenie ostatnich chwil życia. Strata czasu.

Bohaterka umiera, a autorka postanowiła opisać najnudniejszy sposób na spędzenie ostatnich chwil życia. Strata czasu.

Książka jest bardzo poruszająca, bo i dotyczy rzeczy ostatecznej - śmierci. Jakie myśli nurtują osobę, która dowiaduje się, że ma przed sobą góra 12 godzin życia? Jak sobie radzą najbliżsi? Temat bardzo trudny zwłaszcza, że czytając człowiek sam zadaje sobie pytanie:a gdybym to ja była na jej miejscu? A gdybym ja był na miejscu współmałżonka?

Książka jest bardzo poruszająca, bo i dotyczy rzeczy ostatecznej - śmierci. Jakie myśli nurtują osobę, która dowiaduje się, że ma przed sobą góra 12 godzin życia? Jak sobie radzą najbliżsi? Temat bardzo trudny zwłaszcza, że czytając człowiek sam zadaje sobie pytanie:a gdybym to ja była na jej miejscu? A gdybym ja był na miejscu współmałżonka?

Jesli o mnie chodzi to na święta nie jest to zbyt dobra pozycja. Wprawi nas raczej w smutny i nostalgiczny nastrój..jednak każdego z nas na pewno sprowadzi na ziemię, bo święta nie zawsze i nie u każdego sa bajkowe... 🎄

Jesli o mnie chodzi to na święta nie jest to zbyt dobra pozycja. Wprawi nas raczej w smutny i nostalgiczny nastrój..jednak każdego z nas na pewno sprowadzi na ziemię, bo święta nie zawsze i nie u każdego sa bajkowe... 🎄

Jakbyś zareagował na wiadomość, że pozostało Ci pare godzin życia? Co byś powiedział? Co byś zrobił?

Rewelacyjny pomysł na książkę, z wykonaniem troszkę gorzej, ale po kolei.

Elliott i Laura - zgrane, dobre małżeństwo - obchodzi swoją czternastą rocznicę ślubu. Spędzają miło czas, aż do momentu kiedy Laurę dopada bardzo silny ból głowy. Gdy docierają do szpitala ich życie się diametralnie odmienia. Laurze pozostało kilka godzin życia. Jak je wykorzysta i co zrobi?
Sam styl pisania autorki nie powalił mnie na kolana, a jakość wydania książki ma wiele do życzenia. Książka pisana jednym ciągiem, bez podziałów na rodziały czy podrozdziały, co prowadziło czasami do zamętu (nie wiedziałam czy zaczął się nowy wątek, czy jest to raczej kontynuacja poprzedniego). Dla mnie był to ogromny "minus".
Kolejną wadą jest objętość książki. Ja wiem, że czasami te najcieńsze książki okazują się diamentami, ale uważam, że gdyby powieść ta liczyła więcej stron, jako czytelnik miałabym szansę poznać bardziej bohaterów, przyzwyczaić się do nich i na pewno książka zrobiłaby na mnie większe wrażenie. A tak, to akcja pędziła "z prędkością światła", wątki zlepiały się w jedną dziwnie posklejaną, chaotyczną całość.
Czasami miałam wrażenie, że książka pozbawiona jest emocji. Może to było zamierzenie autorki, żeby przedstawić w sposób chłodny i stanowczy reakcję bohaterów tej powieści, ale jednak czegoś mi brakowało. Córki Laury nawet jak płakały, to wyglądało to jakby po prostu musiały płakać, a nie naprawdę to czuły. Brak emocji spowodował brak emocji w czytelniku :/ Co jest ogromną wadą dla mnie - książki powinny wzbudzać emocje.
Te wszystkie "minusy" całkowicie zakrywa sam pomysł autorki. Ukazała w tej książce bardzo ważne wartości jak: miłość, rodzina, tęsknota... Chociaż te emocje nie były zbyt dobrze przedstawione, jestem pewna, że bohaterowie tej powieści byli aż przesyceni smutkiem, rozgoryczeniem, przygnębieniem, zaskoczeniem, rozpaczą i rozczarowaniem. A w tym wszystkim przebijała się spokojna Laura, która chciała przed swoją śmiercią na szybko poukładać wszystkie ważne sprawy. Książka ukazuje nam, że nigdy nie wiadomo kiedy odejdziemy z tego świata i powinniśmy żyć tak jakby każdy dzień miał być naszym ostatnim. Nie da się w pare godzin naprawić relacji w rodzinie, nauczyć kogoś dbać o dom, przekazać wszystkich ważnych informacji, a przede wszystkim powiedzieć każdej bliskiej osobie o czymś co "dusiło się" w sobie przez całe życie. Dlatego trzeba żyć z innymi w miłości i bliskich relacjach, mówić im jak bardzo są dla nas ważni, ponieważ nie każdy będzie miał szansę się zwyczajnie pożegnać i powiedzieć swoim bliskim jak bardzo ich kocha.

"Była to księga straconych chwil, chwil, jakie niepotrzebnie zaprzepaścił, wierząc, że będą się nieustannie powtarzać. Na przykład noce, gdy (...) odwracali się do siebie tyłem - tak, tak, tyłem! - i niemal natychmiast zasypiali w przekonaniu, że każde z nich będzie miało następną szansę już nazajutrz albo w sobotę rano. Tymczasem rządzący nimi obojętny los zwinął te wszystkie szanse w byle jaką kulę i rzucił ją hen daleko, zbyt daleko, by Elliott mógł po nią sięgnąć...".

Jakbyś zareagował na wiadomość, że pozostało Ci pare godzin życia? Co byś powiedział? Co byś zrobił?

Rewelacyjny pomysł na książkę, z wykonaniem troszkę gorzej, ale po kolei.

Elliott i Laura - zgrane, dobre małżeństwo - obchodzi swoją czternastą rocznicę ślubu. Spędzają miło czas, aż do momentu kiedy Laurę dopada bardzo silny ból głowy. Gdy docierają do szpitala ich życie...

Książka ta bardzo mnie wzruszyła. Opowiedziana prosto i szczerze. Wywarła na mnie spore wrażenie. Mimo, że jej temat jest smutny to nie pozostawia w człowieku poczucia beznadziejności wszystkiego, lecz nadzieję na nadejście lepszych dni.

Książka ta bardzo mnie wzruszyła. Opowiedziana prosto i szczerze. Wywarła na mnie spore wrażenie. Mimo, że jej temat jest smutny to nie pozostawia w człowieku poczucia beznadziejności wszystkiego, lecz nadzieję na nadejście lepszych dni.