Ostatnio zauważyłem, że idę oddać książki do biblioteki, przez całą drogę sobie powtarzam, że tylko je oddam i idę. Jednak za każdym razem jakoś tak wychodzi, że bibliotekarka jest czymś zajęta, a to gdzieś wyszła na chwilę i zawsze po wejściu kieruje się do półek z książkami. No i ostatnio było tak samo, no i po powrocie już czytałem „Wielką czwórkę” Agaty Christie. Chyba będę musiał wysłać kogoś, aby tym razem oddal za mnie książkę.

Wspaniały Herkules Poirot wraz ze swoim przyjacielem Hastingsem tym razem stawiają czoła nie lada sprawie, a międzynarodowej szajce podpisującej się wielką czwórką. Numer jeden bandy jest chińczyk Li Chang Yen, numer dwa to Amerykanin pochodzący z bogatych i wpływowych kręgów podpisujący się znakiem dolara, numer trzy to Francuzka jest też numer cztery zwany Niszczycielem.

Na całą sprawę wielkiej czwórki składa się kilkanaście mniejszych spraw, które są rozwiązywane przez Herkulesa, w które zamieszana jest wielka czwórka. Poirot szybko rozwikłuje, kim są kolejne numery międzynarodowego gangu niestety z pewnych względów nie może ich za każdym razem zamknąć.

Koncepcja wielkiej światowej grupy przestępczej jest całkiem ciekawym pomysłem jednak moim skromnym zdaniem lepiej by to wyszło gdyby motyw przewijał się przez kilka części przygód małego detektywa tak, aby czytelnik śledził tą sprawę aż do finału sprawy w jednej książce. A tak to wszystko jest trochę za szybko, już po chwili od rozpoczęcia lektury wiemy, kim są kolejni członkowie gangu, a kolejne zagadki są rozwiązywane od ręki.

Tak jak powiedziałem moim skromnym zdaniem wszystko dzieje się za szybko i dlatego też zbytnio nie polecam. Jednakże, jeśli jest się fanem małych szarych komórek Poirota to jest to pozycja obowiązkowa dla niego.

A czy wiecie, kim jest Achilles Poirot?

[Opublikowane wcześniej na zagubionywslowach.wordpress.com]

Ostatnio zauważyłem, że idę oddać książki do biblioteki, przez całą drogę sobie powtarzam, że tylko je oddam i idę. Jednak za każdym razem jakoś tak wychodzi, że bibliotekarka jest czymś zajęta, a to gdzieś wyszła na chwilę i zawsze po wejściu kieruje się do półek z książkami. No i ostatnio było tak samo, no i po powrocie już czytałem „Wielką czwórkę” Agaty Christie. Chyba...