"Jeśli przychodzisz więcej niż raz, w jedno miejsce, z tą samą osobą to myślę, że nie możesz już nigdy powiedzieć, że to tylko twoje miejsce."

Przekleństwo. Dziewczyna powracająca co kilkanaście lat. Anioł, który zawsze ją kocha. Potem nadejście cierpienia i bólu. I od nowa...

Luce to dziewczyna, która przenosi się do nowej szkoły, osądzona o coś, czego nie zrobiła. Poznaje tam tajemniczego Daniela, który jest jej dziwnie znajomy. Stara się za wszelką cenę odkryć jego tajemnicę.

Zacznę od minusów.
Główna bohaterka jest bardzo nudna. Nie ma w sobie najmniejszej iskry temperamentu czy pazura. Znajdując się w takiej szkole powinna nie dawać wejść sobie na głowę, a ona już pierwszego dnia zostaje obrzucona kotletem. Robi wszystko co jej się każe, nie potrafi powiedzieć "nie". Powiesz, że pragniesz pocałunku- pocałuje cię. Każesz jej odlecieć samolotem w nieznane i zostawić wszysto za sobą ? Poleci. A gdy potraktujesz ją jak psa i odwrócisz się od niej kilkakrotnie zostawiając ją za sobą- ona uzna cię za jeszcze bardziej interesującego. Nawet nie ma w sobie odwagi. Pod koniec książki budzi się, że chce być częścią tego wszystkiego. Zobaczymy w drugiej części.
Na początku książka mi się trochę dłużyła i nudziła mnie. Cam zachowywał się jakby Luce była już jego dziewczyną, ciągle chciał ją całować, głaskać, przytulać itp., a ona mu na to pozwalała. W ogóle bohaterka była zadurzona w obu chłopcach już w pierwszych dniach.

A teraz lepsza część, bo plusy całej tej historii.
Otóż cała historia jest naprawdę interesująca i gdy dowiedziałam się już kim jest Daniel i jakie tajemnice skrywa- zaczęło się naprawdę dziać i nie mogłam się oderwać od książki. Szkoda tylko, że nie mogliśmy być światkami bitwy na cmentarzu, tylko musieliśmy z główną bohaterką odejść w "bezpieczne" miejsce.
Postać Penn bardzo mi się spodobała, taka typowa przyjaciółka, którą każdy chciałby mieć.

Najpiękniejszy moment tej książki według mnie, to ten, kiedy Daniel oświetlony połacią światła ukazuje swoje skrzydła w pełnej krasie. Dla takich chwil warto czytać tego typu książki, bo dla mnie to jest coś wspaniałego i cudownego. Podobało mi się, że razem z Luce mogliśmy dotknąć tych skrzydeł, poczuć ich lekkość i miękkość.

"Sięgnęła do jego pleców, by dotknąć skrzydeł. Robiła to niepewnie, jakby mogły ją sparzyć, one jednak opływały jej palce, delikatniejsze od najdelikatniejszego aksamitu. Wyobrażała sobie, że taka byłaby w dotyku puchata, skąpana w słońcu chmurka."

Szczerze mówiąc, mam nawet po tej książce lekkiego kaca książkowego. Nie wiem dlaczego, bo była momentami bardzo przewidywalna, ale jakoś tam do mnie dotarła. I bardzo chętnie kupię kolejne części :)

"Uświadomiła sobie, że wciąż patrzą sobie w oczy, gdy Daniel się do niej uśmiechnął. Zalała ją fala ciepła, aż musiała chwycić się ławki, żeby nie upaść. Poczuła, jak jej wargi układają się w uśmiech, lecz wtedy on uniósł rękę. I pokazał jej środkowy palec."

"Jeśli przychodzisz więcej niż raz, w jedno miejsce, z tą samą osobą to myślę, że nie możesz już nigdy powiedzieć, że to tylko twoje miejsce."

Przekleństwo. Dziewczyna powracająca co kilkanaście lat. Anioł, który zawsze ją kocha. Potem nadejście cierpienia i bólu. I od nowa...

Luce to dziewczyna, która przenosi się do nowej szkoły, osądzona o coś, czego nie zrobiła....