🩷 RECENZJA 🩷
Tytuł:"Zagubiona"
Autor: Dorota Rodzim
Wydawnictwo Nowoczesne
(współpraca reklamowa)

Życie Magdy nie było usłane różami. W wieku szesnastu lat zachodzi w ciążę. Ojcem dziecka jest jej kolega ze szkoły Łukasz. Według jej rodziny ciąża w tak młodym wieku to hańba i wstyd. Dziewczyna była bardzo źle traktowana przez rodziców. Była bita i w ogóle nie przejmowali się jej losem. Gdy Magda była w szóstym miesiącu ciąży została wyrzucona z domu. Schronienie znalazła u rodziny swojego chłopaka. Tam również jest źle traktowana przez matkę Łukasza. Kobieta na każdym kroku podkreśla jej że zniszczyła życie jej syna. Były chwile że chciała popełnić samobójstwo ale powstrzymał ja przed tym dziadek Łukasza -pan Bernard. On jako jedyny był dla niej życzliwy i wierzył w nią że da radę i udźwignie ten krzyż.
Po narodzinach Pawełka przyrzekła sobie że nie pozwoli by ktoś ich skrzywdził. Miała nadzieję że jej synek skruszy zatwardziałe serce jej teściowej ale myliła się. Pewnego dnia jej miarka się przebrała. Po tym jak jej teściowa uderzyła jej małego synka, Magda spakowała się, wzięła synka i wyrusza w podróż która zmienia jej życie na zawsze. Kiedy stawia czoła kolejnym wyzwaniom odkrywa coraz więcej zagadek dotyczących jej pochodzenia. Czy Magda znajdzie w końcu swoje szczęście?
"Zagubiona" to pełna emocji i wzruszeń historia. Książka od pierwszych stron skradła moje serce. To książka pełna bolesnych wspomnień, tajemnic,straty, miłości, podejmowania trudnych wyborów i nadziei na lepsze jutro. Tą historia pokazuje że zawsze warto walczyć o swoje szczęście. Autorka pokazuje że czasem obcy ludzie dają nam większe wsparcie niż rodzina. To słodko-gorzka historia o życiu,o tym jak w jednej może się wszystko zmienić. To była dla mnie bardzo wyjątkowa książka, która na długo zostanie w mojej pamięci. Polecam całym sercem ❤️

🩷 RECENZJA 🩷
Tytuł:"Zagubiona"
Autor: Dorota Rodzim
Wydawnictwo Nowoczesne
(współpraca reklamowa)

Życie Magdy nie było usłane różami. W wieku szesnastu lat zachodzi w ciążę. Ojcem dziecka jest jej kolega ze szkoły Łukasz. Według jej rodziny ciąża w tak młodym wieku to hańba i wstyd. Dziewczyna była bardzo źle traktowana przez rodziców. Była bita i w ogóle nie...

Książka z dedykacją cieszy oko i raduje serducho. To taki unikat dla czytelnika i piękny gest ze strony autora (-ki). 4 kwietnia swoją premierę miała "Zagubiona" Doroty Rodzim. Dorotka miło mnie zaskoczyła i podarowała mi swoją najnowszą książkę z piękną dedykacją. Trzy lata temu czytałam jej debiut "Powiedziała M". Pamiętam jak dziś, że bardzo mi się podobała, a koleżanki, które tę książkę ode mnie pożyczają, również się nią zachwycają.

Gdy szesnastoletnia Magda zaszła w ciążę marzyła tylko o jednym, aby wyrwać się z piekła, jakim był jej dom rodzinny. Niekochana, zbrukana, sponiewierana, bita i poniżana przez własnych rodziców pragnęła miłości i normalności. Czy to naprawdę tak dużo? Zamieszkując pod jednym dachem z rodziną swojego chłopaka, była pewna, że teraz będzie już tylko lepiej. Jak bardzo się pomyliła...
Czy jej życie już zawsze będzie tak wyglądało, a ona będzie skazana na wieczną tułaczkę? Czy może znajdzie się jakaś dobra dusza, która ją przygarnie i pokieruje jej życiem?

"Całe moje życie było totalnym kosmosem i sama wielokrotnie miałam wrażenie, że albo lewituję, albo ląduję z hukiem na ziemi".

Z naprędce pakowaną walizką, kilkoma groszami w portfelu i małym dzieckiem wyrusza w podróż, która na zawsze odmieni jej życie. Każdy nowy dzień będzie dla niej wyzwaniem. Gdyby jeszcze istniała szansa, żeby przeszłość zostawić za sobą. Niestety ta nie daje o sobie zapomnieć. Dochodzą również problemy egzystencjalne i Magda nie bardzo wie, jak sobie poradzić z tym czego się dowiedziała.

"Każda decyzja, którą podejmę, będzie dla kogoś bardzo bolesna i w tym momencie to ja musiałam być katem i ofiarą jednocześnie".

Niestety jej dzieciństwo zostało boleśnie przerwane. Teraz jest dorosła i odpowiedzialna nie tylko za siebie. Czy ma szansę stworzyć udany związek z kimś równie mocno poturbowanym psychicznie jak ona? Los nigdy nie był dla niej łaskawy i już szykuje dla niej kolejne niespodzianki. Jej limit nieszczęść jeszcze się nie wyczerpał...

Jeżeli szukacie książki, która wzbudzi w Was cały wachlarz emocji od złości przez wzruszenie, aż do bezsilności to szczerze polecam "Zagubioną". Już od pierwszych stron wiadomo, że to nie będzie książka lekka, łatwa i przyjemna. Nie da się jej przeczytać w kilka godzin, ponieważ ze względu na emocje, jakich dostarcza, trzeba ją sobie dawkować. I niech nikogo nie zmylą jej gabaryty, bo owszem 261 stron można szybko przeczytać, ale nie w tym przypadku. Autorka porusza ciekawe kwestie. Nie od dziś wiadomo, że młodość musi się wyszumieć. Jeżeli ktoś nie zazna ciepła i miłości w domu rodzinnym, będzie szukał tego gdzie indziej. Czasami jedna nieprzemyślana decyzja, impuls wystarczy, żeby zmarnować sobie życie. Konsekwencje bywają różne. W głowie się nie mieści, do czego jest zdolny człowiek, który stracił swoje dziecko. Niektórych zachowań nie da się usprawiedliwić i wytłumaczyć. I tak to już jest na tym świecie, że jedni są w czepku urodzeni, a inni cały czas mają pod górkę. W naszym kraju brakuje tolerancji i to raczej się nie zmieni. Jeżeli ktoś jest inny lub chociaż trochę się wyróżnia to niestety, ale nie ma łatwego życia. Wykluczany ze społeczności, na każdym kroku wyszydzany i wytykany palcami. A przecież ani koloru skóry, ani narodowości czy rodziny, w jakiej przyszliśmy na świat, nie zmienimy. Nie mamy takiej mocy. Sprawiedliwość to takie wielkie słowo. Kim my jesteśmy, żeby ją wymierzać? To dopiero druga książka w dorobku autorki i bardzo wysoko postawiona poprzeczka i aż jestem ciekawa, co Dorota zaserwuje nam w kolejnej swojej powieści. Jest to jedna z najlepszych książek przeczytanych przeze mnie w tym roku.

Książka z dedykacją cieszy oko i raduje serducho. To taki unikat dla czytelnika i piękny gest ze strony autora (-ki). 4 kwietnia swoją premierę miała "Zagubiona" Doroty Rodzim. Dorotka miło mnie zaskoczyła i podarowała mi swoją najnowszą książkę z piękną dedykacją. Trzy lata temu czytałam jej debiut "Powiedziała M". Pamiętam jak dziś, że bardzo mi się podobała, a...