Bycie razem nie oznacza, że z automatu będziecie żyli długo i szczęśliwie. Bycie razem to nie jest powolny spacerek prostą drogą, lecz bieg z przeszkodami. Tylko najbardziej wytrwali, gotowi na poświęcenie i pewni tego, że chcą być razem, przetrwają go i dotrą do celu…
Nicole Williams wraca na polski rynek książki ze swoją następną powieścią. Tym razem wydania doczekał się ,,Clash”, czyli drugi tom trylogii New Adult pt. ,,Crash”. To bezpośrednia kontynuacja historii o pierwszej miłości, drugiej szansie, przeszłości, która w tragiczny sposób splotła losy rodzin pary studentów, a konkretnie młodego futbolisty i baletnicy.
Lucy Larson ma swoje własne wyzwalacze, działające na jej temperament - na przykład dziewczyny przystawiające się do jej faceta, działające przy okazji niekorzystnie na jej poczucie własnej wartości - i duchy przeszłości, podobnie jak Jude Ryder Jamieson - zaborczy, władczy, temperamentny, choć opiekuńczy, kochany i mający złote serce chłopak, sportowa gwiazda i jak uważają niektórzy, ,,chodzące klopoty”. W tym związku nic nie jest łatwe. Nic poza tym, że są w sobie zakochani. Wszystko inne przypomina bitwę, bez poczucia, że czynią jakieś postępy. I bez gwarancji, że ją wygrają, biorąc pod uwagę problemy z zaufaniem, osobę, która chciałaby wejść pomiędzy nich oraz wszystkie te wzloty i upadki, w które obfituje życie…
Nie byłam zbytnio usatysfakcjonowana tym, co zaserwowała mi Nicole Williams na łamach ,,Crash”, ale z ciekawości sięgnęłam po kontynuację tej powieści, która też mnie niestety nie porwała. O ,,Clash” w sumie niewiele umiem powiedzieć. Fabuła nie była jakoś bardzo rozbudowana, naładowana różnymi elementami. Bohaterowie nie mają w sobie wielkiej głębi, a poza tym Lucy irytowała mnie tym, że robiła głupoty z zazdrości, zamiast zaufać swojemu chłopakowi. Ale gdyby tak się nad tym zastanowić, to Jude też nie postępował właściwie, pozwalając innej dziewczynie na pewne rzeczy, na takie w pewnym sensie opiekowanie się nim w taki sposób, w jaki mężczyzną mogłaby zaopiekować się jego partnerka życiowa.
Omawiana książka okazała się dla mnie nudna, nijaka i miałka. Głównym problemem w tej opowieści zdawała się być Adriana, co było takie sztampowe. Poza tym żałuję, że autorka ograniczyła fabułę do tematu docierania się głównych bohaterów oraz odpowiadania sobie na pytanie, czy to, co mają, jest warte poświęcenia i ma przed sobą przyszłość. Nie czerpałam niestety za wiele przyjemności z lektury i jakoś tak długo mi się czytało tę książkę, mimo że jest krótka i napisana w nieskomplikowany sposób, prostym językiem. Takie to w sumie było o niczym. A momentami dla odmiany za mocno przesłodzone.
,,Clash” to książka, która toczy się według klasycznego schematu i nie wywołuje fali motyli w brzuchu, drżenia i szybszego bicia serca. Powiem Wam też, że nie widzę sensu w rozbiciu historii Juda i Lucy na trzy oddzielne książki. Moim zdaniem losy tej pary spokojnie można było zamknąć w jednej obszernej pozycji lub maksymalnie w dwóch tomach. Na ten trzeci ja już się raczej nie zdecyduję, bo nie sądzę, aby przypadł mi do gustu.

Bycie razem nie oznacza, że z automatu będziecie żyli długo i szczęśliwie. Bycie razem to nie jest powolny spacerek prostą drogą, lecz bieg z przeszkodami. Tylko najbardziej wytrwali, gotowi na poświęcenie i pewni tego, że chcą być razem, przetrwają go i dotrą do celu…
Nicole Williams wraca na polski rynek książki ze swoją następną powieścią. Tym razem wydania doczekał...

„Clash” to kontynuacja losów bohaterów, których poznaliśmy w książce „Crash”. Pierwszy tom był dobry, jednak bez fajerwerków. Postanowiłam sięgnąć po kontynuację i zobaczyć co jeszcze autorka ma do zaoferowania. Zasiadłam do lektury z entuzjazmem i nie ukrywam pewnymi oczekiwaniami. Tak jak początek przypadł mi do gustu tak z czasem mój zapał zaczął opadać. Mam wrażenie, że ta część to trochę taki niepotrzebny dodatek. Dużo w niej dramatów i walki bohaterów nie tyle co o wspólne szczęście ile z własnymi słabościami i niepewnością co do tej drugiej osoby. Wiele tutaj rozterek i tego co powinni, nie powinni, a co tak naprawdę w efekcie finalnym robią. Wynudziłam się podczas lektury tej książki. Nie wniosła ona nic nowego, a bohaterowie bardzo mnie irytowali. Po części byłam w stanie ich zrozumieć, ale związek bez zaufania jak dla mnie nie ma przyszłości. A tego zaufania zdecydowanie im brakowało. „Clash” to krótka książka, więc czyta się ją szybko. Jak dla mnie obie części mogłyby być po prostu jedną dłuższą historią i nic by na tym nie straciły. Miałam pewne oczekiwania co do tej powieści i niestety nie zostały one spełnione. Co do pióra autorki to jest dość przyjemne, więc może w przyszłości sięgnę po jeszcze jakąś jej książkę. Jak zawsze zachęcam do sięgnięcia o wyrobienia własnej opinii. Być może Wam książka spodoba się bardziej.

„Clash” to kontynuacja losów bohaterów, których poznaliśmy w książce „Crash”. Pierwszy tom był dobry, jednak bez fajerwerków. Postanowiłam sięgnąć po kontynuację i zobaczyć co jeszcze autorka ma do zaoferowania. Zasiadłam do lektury z entuzjazmem i nie ukrywam pewnymi oczekiwaniami. Tak jak początek przypadł mi do gustu tak z czasem mój zapał zaczął opadać. Mam wrażenie, że...