Bardzo dobra, choć miejscami trochę mi się dłużyła.

Bardzo dobra, choć miejscami trochę mi się dłużyła.

Dla młodszych czytelników Ken Follett może kojarzyć się jako autor monumentalnych cykli historycznych, ale przecież zaczynał od powieści sensacyjnych i to na nich wyrobił sobie nazwisko.
“Nigdy” to właśnie powrót do korzeni, to klasyczny thriller polityczny, w którym to gatunku Follett czuje się jak ryba w wodzie. Ta powieść w pełni zaspokaja moje oczekiwania wobec literatury sensacyjnej. Mimo sporej objętości nie ma tu miejsca na przestoje czy nudę dzięki precyzyjnie przemyślanej, dynamicznej fabule i wyrazistym postaciom wykreowanym przez autora.
Jednak o wiele większą wartość ma tu warstwa edukacyjna i zarazem ostrzegawcza. Mamy tu pokazany współczesny świat, podzielony na wyraźnie określone strefy wpływów politycznych, gdzie drobny z pozoru incydent gdzieś na peryferiach wielkiej polityki może stać się kamykiem uruchamiającym lawinę zdarzeń o niewyobrażalnych skutkach, której powstrzymanie staje się niemożliwe.
Uważam tę powieść za wybitną, bo poza niekwestionowanymi walorami literackimi niesie wyraźne przesłanie i niezwykle aktualną przestrogę, które warto mieć ciągle z tyłu głowy w tych niebezpiecznych i ciągle nieprzewidywalnych czasach.
Szczególnie polecam to tym gorącym głowom, którym wydaje się, że umieszczenie w Polsce ładunków jądrowych to najlepszy sposób na zapewnienie bezpieczeństwa kraju i ludzi w razie konfliktu globalnego.
Zdecydowanie warto przeczytać.

Dla młodszych czytelników Ken Follett może kojarzyć się jako autor monumentalnych cykli historycznych, ale przecież zaczynał od powieści sensacyjnych i to na nich wyrobił sobie nazwisko.
“Nigdy” to właśnie powrót do korzeni, to klasyczny thriller polityczny, w którym to gatunku Follett czuje się jak ryba w wodzie. Ta powieść w pełni zaspokaja moje oczekiwania wobec...

Rozwleczona, akcja miejscami nużąca, cześć wątków pobocznych najpierw prowadzona a potem nagle ucięta na samym końcu bez większych wyjaśnień.

Rozwleczona, akcja miejscami nużąca, cześć wątków pobocznych najpierw prowadzona a potem nagle ucięta na samym końcu bez większych wyjaśnień.

Uważam, że książka jest ostrzeżeniem i jako taką oceniam ją wysoko. Jako obyczajową oceniam na poziomie zwykłego Harlequina niestety.
Jednak w liczbie gwiazdek zatrzymuję się na tym pierwszym. Ostrzeżenie na dzisiejsze czasy.

Uważam, że książka jest ostrzeżeniem i jako taką oceniam ją wysoko. Jako obyczajową oceniam na poziomie zwykłego Harlequina niestety.
Jednak w liczbie gwiazdek zatrzymuję się na tym pierwszym. Ostrzeżenie na dzisiejsze czasy.

Tym razem nieco odpoczynku po średniowiecznych budowniczych katedr i mostów. Follett wiedzie nas dobrze udeptanymi ścieżkami, po których epokę temu kroczyli godnie Forsyth, Ludlum i wielu innych. Tamci podbijali nasze lęki związane z zimną wojną i napięciami USA-ZSRR. Ten przenosi wszystkie strachy na realia XXI wieku, tak, jakby trylogia „Stulecie” miała trwać i trwać w kolejnej odsłonie. Akcja zawiązuje się wielowątkowo, w różnych częściach świata, z bohaterami pozornie nie mającymi z sobą nic wspólnego. Autor nie byłby sobą, gdyby dzięki temu rozbiciu fabuły nie dał nam okazji do śledzenia równocześnie kilku romansów! Z drugiej zaś strony – jeśli niemal od początku wprowadza na arenę prezydentów wielkich państw i wysoko postawionych urzędników – już czujemy, że będzie "grubiutko”. Wydarzenia toczą się dość leniwie; akcja przypomina powolne sypanie kopczyka z piasku, ziarenko do ziarenka, aż w końcu kolejna maleńka drobina przeciąża kopiec i wywołuje niewyobrażalne piekło. Taki polityczny efekt trzepotu skrzydeł motyla – drobny incydent gdzieś w dalekim świecie uruchamia lawinę nie do powstrzymania… W międzyczasie czytamy o mechanizmach akcji wywiadowczych podejmowanych przez Amerykanów w różnych częściach świata, walce z przemytnikami narkotyków, bandach przemycających do Europy nielegalnych imigrantów i o niewolniczej pracy. Przy okazji – postać Abdula to mój faworyt – niesłychanie odważny agent, ryzykujący własną głową w służbie dobrze wykonanego zadania. Tacy ludzie pokazują, że cała współczesna technika, monitoring, satelity, na nic się zdają, jeśli w newralgicznym momencie do akcji w terenie nie wkroczy jakiś ryzykant o stalowych nerwach żeby doprowadzić bandyckie sprawy do ich nieuchronnego końca w więzieniu, lub kostnicy.
Ale to są tylko dekoracje, bo główna część powieści to historia eskalacji konfliktu nuklearnego. Na pewno dziwne wydaje się, że w rozgrywce zupełnie niemal pominięto Rosję, skupiając się na dwóch mocarstwach – USA i Chinach, które toczą walkę o dominację na terenach Korei Północnej i Południowej, a potem… gdzie indziej. Niebezpiecznie przypomina to współczesną nam Ukrainę, gdzie USA biją się z ruskimi rękami ukraińskich bojców, ale cóż, tak działa podły świat. A może pominięcie Rosji było celowe, żeby uczynić intrygę bardziej czytelną dla odbiorcy? Daje to nam nadzieję, że rzeczywisty splot międzynarodowych interesów i konfliktów jest o wiele bardziej skomplikowany, a różne państwa trzymają się nawzajem za pyski, że po pierwsze - nie jest możliwe odkrycie tych wszystkich zależności, a po drugie - wzajemne szachowanie się trzyma łapy polityków z dala od czerwonego guzika.
Jest ze mnie stara książkowa wyjadaczka, ale w trakcie tej lektury bladłam nie raz. Żyjemy w niesłychanie niebezpiecznym i chwiejnym świecie, XXI wiek zamiast być epoką spokoju i dobrobytu, staje się areną coraz bardziej niebezpiecznych konfliktów, przy których choćby nasze polskie polityczne wybory to mrówka na grzbiecie słonia. Z całych sił trzymam kciuki, żeby „Nigdy” nie przekształciło się w „Kiedyś”, albo jeszcze gorzej – w „Teraz”.

Tym razem nieco odpoczynku po średniowiecznych budowniczych katedr i mostów. Follett wiedzie nas dobrze udeptanymi ścieżkami, po których epokę temu kroczyli godnie Forsyth, Ludlum i wielu innych. Tamci podbijali nasze lęki związane z zimną wojną i napięciami USA-ZSRR. Ten przenosi wszystkie strachy na realia XXI wieku, tak, jakby trylogia „Stulecie” miała trwać i trwać w...

Było to moje pierwsze spotkanie z książką tego typu, thrillerem politycznym, który w dodatku konfrontuję czytelnika z wizją możliwej zagłady świata i cywilizacji człowieka. Było to również dla mnie pierwsze spotkanie z twórczością Kena Folleta. Oba debiuty uważam za udane :)

Było to moje pierwsze spotkanie z książką tego typu, thrillerem politycznym, który w dodatku konfrontuję czytelnika z wizją możliwej zagłady świata i cywilizacji człowieka. Było to również dla mnie pierwsze spotkanie z twórczością Kena Folleta. Oba debiuty uważam za udane :)

Nie przepadam za ksiażkami o polityce i dlatego obawiałam się, że w pewnym momencie odłożę tę książkę. Prezydenci, przywódcy komunistyczni, dyktatorzy, nagromadzenie postaci i wątków sprawiło, że długo myślałam, że to słaba ksiażka, tylko dlaczego w takim razie nie potrafilam się od niej oderwać? Coś mnie zaczarowało. To były emocje, niepokój, pragnienie aby jednak dowiedzieć się, zrozumieć i przejść w butach tych wszystkich ludzi choćby kawałek. Ostatecznie uważam, że to świetna powieść, z głębokim przesłaniem a jednocześnie angażująca czytelnika.

Nie przepadam za ksiażkami o polityce i dlatego obawiałam się, że w pewnym momencie odłożę tę książkę. Prezydenci, przywódcy komunistyczni, dyktatorzy, nagromadzenie postaci i wątków sprawiło, że długo myślałam, że to słaba ksiażka, tylko dlaczego w takim razie nie potrafilam się od niej oderwać? Coś mnie zaczarowało. To były emocje, niepokój, pragnienie aby jednak...

Typowy Follett. Powiesc wielowatkowa, z mnogoscia postaci. Czlowiek jednak sie nie gubi, wszystko pieknie sie ze soba laczy.
Jest to jednak pozycja nieco inna, bo autor zazwyczaj osadzal fabule w mniej lub bardziej odleglej historii. Tutaj mamy terazniejszosc-tu i teraz. I zagrozenia, jakie niesie za soba rywalizacja miedzy mocarstwami. Jak wiele moze dzisiaj zalezec od kilku osob, ktore czasem podejma decyzje nie liczac sie z konsekwencjami. Przerazajaca wizja. Polecam!

Typowy Follett. Powiesc wielowatkowa, z mnogoscia postaci. Czlowiek jednak sie nie gubi, wszystko pieknie sie ze soba laczy.
Jest to jednak pozycja nieco inna, bo autor zazwyczaj osadzal fabule w mniej lub bardziej odleglej historii. Tutaj mamy terazniejszosc-tu i teraz. I zagrozenia, jakie niesie za soba rywalizacja miedzy mocarstwami. Jak wiele moze dzisiaj zalezec od...

Treść książki opiera sie o teraźniejszość. CIA dostaje wiadomość ktòra może być klęską dla ludzkości. Trwa walka wielu ludzi którzy są połączeni w kontr wywiadach a dzieli ich inny kraj. Czy osobowość ludzka może się zmienić i zrozumieć. Chciwość, pieniądze i siła władzy czy to jest wszystko? Gdzie sie podziała prawda, miłość, radošć. Są ludzie którzy nas chronią i przypominają nam na kòrej stronie istniejemy. Następna dobra książka Ken Follett.

Treść książki opiera sie o teraźniejszość. CIA dostaje wiadomość ktòra może być klęską dla ludzkości. Trwa walka wielu ludzi którzy są połączeni w kontr wywiadach a dzieli ich inny kraj. Czy osobowość ludzka może się zmienić i zrozumieć. Chciwość, pieniądze i siła władzy czy to jest wszystko? Gdzie sie podziała prawda, miłość, radošć. Są ludzie którzy nas chronią i...

" Ja cię kręcę, , a jednak...", dokładnie taka była moja reakcja po przeczytaniu tej książki. Spojler można przeczytać już na okładce, że doszło do wielkiego bum, wszyscy rzucili co mieli, swój cały arsenał atomówek. No i... jest wystarczająco dużo książek w temacie jak to może po katastrofie wyglądać. Wszystko może wydawać się tak surrealistyczne, że prawie niemożliwe, a jednak Follet dał radę udowodnić empirycznie, że nie ma nic bardziej realistycznego od tego co możemy przeczytać w książkach z gatunku fantastyki postapokaliptycznej. Do tego dochodzi do przerażających wniosków, że to wszystko może wydarzyć się lada chwila.

Tu mamy początek tej gigantycznej katastrofy, przez większość książki raczej nudnawy, ale może o to chodziło, że od jakiegoś drobnego incydentu gdzieś na końcu świata może rozkręcić się taka awantura, że nagle z bomby wszyscy będą chcieli się pozabijać i unicestwić planetę w pakiecie.

Wszystko zaczęło się w Afryce na pograniczu Czadu i Sudanu, był incydent na moście, pozornie mało znaczące wydarzenie, wielu pewnie nawet nie zauważyło, że w było coś takiego, ale jednak to zaogniło sytuację międzynarodową, bo szybko zainteresowały się Chiny, USA I Francja, aż dziwne, że Rosja stała na uboczu, gdzie wiemy, że politycy z Moskwy lubią wtrącać się we wszystko. Ppodobno, w realu było,, że z koncepcją niepodległości Katalonii Rosjanie mają coś wspólnego. No ale Follet z jakiś powodów sprawą odnowienia rosyjskiego imperializmu głowy nie chciał sobie zaprzątać. Tu głównym oponentem Ameryki są Chiny, choć chętnych jest zdecydowanie więcej. Coś podejrzanego dzieje się w Korei północnej, mały kraj ale niebezpieczny, wciąż ma aspirację, żeby zjednoczyć obydwie Koree oczywiście pod czerwonym sztandarem komunizmu. Dzieje się, napięcie rośnie!

Struktura powieści przypomina to co było w trylogii "Stulecie'" gdzie mieliśmy rozpracowany praktycznie cały XX wiek, i było to bardzo ciekawe doświadczenie czytelnicze. Chodziło tam o to, że akcję mieliśmy na całym globie i bohaterowie jakimś dziwnym zbiegiem okoliczności znajdowali się tam gdzie trzeba, gdzie coś się działo, i to pozwoliło pisarzowi dobrze pociągnąć wątek. Tu w książce pt. "Nigdy" mamy coś podobnego, różni na pewno to, że prawie wszyscy bohaterowie to politycy. Ci zwyczajni ludzie, bohaterowie książki pochodzą z Afryki, bowiem Follet uznał za stosowne, idąc tropem Ryszarda Kapuścińskiego, dać głos ubogim, w tym miał na myśli ludziom, którzy uciekają do Europy, szukając nie tyle lepszych perspektyw, ale po prostu możliwości przeżycia kolejnych dni, miesięcy, lat. Mamy też rodzinę pani prezydent USA Pauliny Green, jej córkę i męża, no i całkiem zwyczajnie niezwyczajne problemy rodzinne.

Książka jest ciekawa, porusza wiele ciekawych problemów, na pewno pokazuje pewne perspektywy polityki międzynarodowej, a jak można przypuszczać łatwy to temat nie jest, żeby przystosować zagadnienia na potrzeby literatury. No ale jak wiemy tak doświadczony pisarz jak Follet daje radę. Czytając tą książkę mamy okazję się przekonać. Jest dobrze. Polecam.

" Ja cię kręcę, , a jednak...", dokładnie taka była moja reakcja po przeczytaniu tej książki. Spojler można przeczytać już na okładce, że doszło do wielkiego bum, wszyscy rzucili co mieli, swój cały arsenał atomówek. No i... jest wystarczająco dużo książek w temacie jak to może po katastrofie wyglądać. Wszystko może wydawać się tak surrealistyczne, że prawie niemożliwe, a...