Fikcja literacka oparta na prawdziwych wydarzeniach. Prawdziwe jest "osądzenie" i spalenie w 1811 r. ostatniej czarownicy w Europie - Barbary Zdunk. Reszta tej opowieści to efekt wyobraźni Autorki, a zdaje się, że horyzonty ma szerokie; w pozytywnym sensie, oczywiście. Na kartach książki Kuśmierczyk przedstawia Basię, jako uosobienie tysięcy kobiet zajmujących się zielarstwem, pomagających ludziom, a na skutek zawiści czy innych niskich pobudek - oskarżonych o czary i skazanych na śmierć. Historia opowiedziana z perspektywy dwóch płaszczyzn czasowych: losy Barbary pisane gwarą, co bardzo mi się podobało i współcześnie - losy Michaliny; młodej studentki historii, która dziwnym trafem zostaje skierowana na praktyki w okolice, gdzie żyła i zginęła Basia. Michalina intensywnie zgłębia tę historię, w grę wchodzi klątwa rzucona przez czarownicę w chwili śmierci, a do tego ktoś próbuje zrobić studentce krzywdę. Trzeba przyznać, że pomysł na fabułę bardzo nietypowy, kapitalnie się czytało. Pasuje mi styl Autorki, powrót do czasu i języka sprzed wieków i przekaz, jaki niesie ta historia. Jeśli chodzi o bohaterów - trochę irytowała mnie Michalina. Zachowuje się jak aktorka z taniego horroru klasy B...albo nawet Z. Myślisz: nie idź tam, uciekaj. A ona oczywiście idzie, choć wyraźnie czuje, że coś nie gra. Drażniło mnie to. Poza tym jednym mankamentem bardzo pozytywnie odbieram niniejszą powieść.
Ocena: 8/10

Fikcja literacka oparta na prawdziwych wydarzeniach. Prawdziwe jest "osądzenie" i spalenie w 1811 r. ostatniej czarownicy w Europie - Barbary Zdunk. Reszta tej opowieści to efekt wyobraźni Autorki, a zdaje się, że horyzonty ma szerokie; w pozytywnym sensie, oczywiście. Na kartach książki Kuśmierczyk przedstawia Basię, jako uosobienie tysięcy kobiet zajmujących się...

Należy od razu zaznaczyć, że to nie jest powieść historyczna. Po otrzymaniu tej informacji, odetchnęłam z ulgą 😉Autorka wykorzystała tylko część faktów historycznych, jednak jest to zupełnie nowa fabuła.
Akcja powieści toczy się dwutorowo. Współcześnie poznajemy Michalinę - studentkę historii sztuki, która na skutek dziwnego zrządzenia losu trafiła na praktyki do Zamku w Reszlu. W retrospekcjach natomiast, które przypadają na rok 1811, pojawia się Barbara - zielarka i szeptucha. Tutaj na uwagę zasługuje fakt, że autorka w tych fragmentach posługuje się starym, wiejskim językiem Warmii i Mazur. Daje to czytelnikowi możliwość poczucia atmosfery i klimatu tamtych czasów.
Razem z Michaliną zagłębiamy się w historię życia i śmierci ostatniej czarownicy, którą spalono na stosie. Chociaż doskonale wiemy, że historia stworzona przez autorkę jest fikcyjna, to akcja powieści wciąga czytelnika już od pierwszych stron. Ciekawi bohaterowie dopełniają całości fabuły.
Polecam, mnie temat zaintrygował!

Należy od razu zaznaczyć, że to nie jest powieść historyczna. Po otrzymaniu tej informacji, odetchnęłam z ulgą 😉Autorka wykorzystała tylko część faktów historycznych, jednak jest to zupełnie nowa fabuła.
Akcja powieści toczy się dwutorowo. Współcześnie poznajemy Michalinę - studentkę historii sztuki, która na skutek dziwnego zrządzenia losu trafiła na praktyki do Zamku w...

Ta książka jest głosem wszystkich kobiet, oskarżonych o czary i pozbawionych życia...
Ta książka genialnie łączy przeszłość z teraźniejszością...
Ta książka porusza wszystkie emocje...
Ta książka jest nieodkładalna...

Ta książka jest głosem wszystkich kobiet, oskarżonych o czary i pozbawionych życia...
Ta książka genialnie łączy przeszłość z teraźniejszością...
Ta książka porusza wszystkie emocje...
Ta książka jest nieodkładalna...

#Wyzwanie LC kwiecień 2024

"Ta, która wie..." to już trzecia książka Katarzyny Kuśmierczyk, przedstawiona przez nią niesamowita historia niemal wessała mnie aż do końca, ostatniej strony.
Przeczytałam do końca i jestem naprawdę zachwycona, dla mnie to najlepsza książka autorki!!!
"Ta, która wie..." to dość intrygujące spojrzenie na świat kobiet, w przeszłości i współcześnie, wydaje się, że przez tyle lat wiele się w nim zmieniło, ale może się okazać, że jednak nie...
Autorka prowadzi narrację dwutorowo - współcześnie i ponad dwieście lat temu, w czasie, gdy na Wzgórzu Szubienicznym w Reszlu, spalono ostatnią w Europie czarownicę.
Nie jest to jednak powieść historyczna, chociaż znajdziemy w niej fakty historyczne, bo oparte na prawdziwej postaci, czarownicy Barbary Zdunk, która została spalona 21 sierpnia 1811 roku. W tamtym czasie każdą kobietę można było właściwie uznać za czarownicę, wystarczyło kilka, nawet często banalnych oskarżeń zawistnych i zazdrosnych sąsiadów.

Michalina studiuje historię sztuki w Warszawie, razem ze swoim chłopakiem ma zacząć praktyki w Muzeum Narodowym we Wrocławiu, lecz jakimś dziwnym trafem otrzymuje przydział do muzeum w maleńkim Reszlu... Jakim cudem? Co się stało, że do Wrocławia jedzie nielubiana Wioleta? Czy to Janek ją zwodził i celowo wybrał inną dziewczynę?
Michalina pochodzi z Suwalszczyzny, z małej wioseczki, ale ucząc się bardzo dobrze i wygrywając olimpiady, otrzymała stypendium i wyrwała się do stolicy na studia.

"Dlaczego zawsze mi się to przytrafia? Uciekłam od tego cholernego zadupia tylko po to, żeby trafić do kolejnej czarnej
d... dziury."
"Wybrała historię sztuki na Uniwersytecie Warszawskim nie tylko dlatego, że kochała historię, ale też dostrzegając szansę na wyrwanie się z tego znienawidzonego zaścianka."
Gotycki XIV wieczny zamek w Reszlu był siedzibą biskupów warmińskich i może nie było w nim zbyt wielu eksponatów, to jednak powoli Michalina, chociaż nie chciała się do tego przyznawać, ale z każdą chwilą coraz mniej żałowała, że tutaj wylądowała. Było w tym miasteczku coś magicznego, coś, czego nie potrafiła nazwać, ale co przyciągało ją jak magnes. Michalina z wielkim zaangażowaniem zaczyna badać różne legendy związane z Reszlem i kataloguje dokumenty, które są na stanie muzeum. Dowiaduje się też bardzo dużo z opowiadań ludzi tam mieszkających oraz od nowo poznanych rówieśników. Poznaje osoby, które ubarwiają tę opowieść, i jakby przypadkiem zastawiając sidła tajemnic, w które Michalina bezgranicznie wpada. Gdy dowiaduje się, że jej mieszkanko jest nad celą, w której swoje ostatnie dni spędziła Barbara Zdunk oskarżona o czary a następnie spalona na stosie, bardzo chce poznać jej historię. Nie ma pojęcia jaką rolę przyjdzie jej tam odegrać.

Ponad dwieście lat wcześniej, bo w sierpniu 1811 roku , młoda zielarka, Barbara Zdunk, uczy się swojego zawodu, a że jest ładna, więc okoliczni mężczyźni próbują ją zniewolić. Większość kobiet z wioski, ma żal do jej matki, że chociaż nie była Warmiaczką, to "podebrała" jednego z bogatszych mężczyzn, Baśkę i jej siostrę traktują także jak obce i na każdym kroku pokazują swoją wyższość. Z powodu wyobcowania społecznego i niesprawiedliwego traktowania przez zawistne sąsiadki Barbara cierpi, ale mimo to stara się tym nie przejmować, chociaż nie jest to łatwe. Mimo wielu szykan i tak stara się pomagać ludziom, nawet tym złośliwym sąsiadkom również...

"Była inna niż reszta, więcej czuła, wiedziała i widziała, ale nikogo nie ukrzywdziła. Zawsze starała się pomagać ludziom, a zło, które czasem czuła w sobie, próbowała wymodlić.:
Co łączy historie tych dwóch młodych kobiet? Czy mają ze sobą cokolwiek wspólnego?
Dwie bohaterki, tak różne, żyjące w tak odmiennych czasach, a jednak coś je niewidzialnego jakoś ze sobą splata.
Bardzo mi się podobał starodawny język, w którym autorka napisała historię Barbary.
To przeplatanie współczesności z dawnymi czasami bardzo dobrze się miesza, to jakby za dotknięciem magicznej różdżki możemy przenosić się z przeszłość i wracać z powrotem...

Jeśli lubicie magiczne książki, z historycznym zabarwieniem, to polecam tę książkę. Z pewnością się Wam spodoba.
Zdecydowanie pozycja jak i sama autorka godna polecenia.


A ja, autorce dziękuję za miłą dedykację.

#Wyzwanie LC kwiecień 2024

"Ta, która wie..." to już trzecia książka Katarzyny Kuśmierczyk, przedstawiona przez nią niesamowita historia niemal wessała mnie aż do końca, ostatniej strony.
Przeczytałam do końca i jestem naprawdę zachwycona, dla mnie to najlepsza książka autorki!!!
"Ta, która wie..." to dość intrygujące spojrzenie na świat kobiet, w przeszłości i...

Miśka, studentka historii sztuki, zamiastpraktyki w Muzeum Narodowym we Wrocławiu, dostaje przydział do małego muzeum w Reszlu. Rozgoryczona dziewczyna udaje się więc do tej niewielkiej miejscowości, nie mając pojęcia, jak ogromną rolę przyjdzie jej tam odegrać.

Prawie dwieście lat wcześniej, bo w roku 1811, młodziutka zielarka, Barbara Zdunk, cierpi natomiast z powodu wyobcowania społecznego i niesprawiedliwego traktowania przez zawistne sąsiadki. Upodlona i osądzona jako czarownica, pokornie przyjmuje to, co przygotował dla niej los.

Czy obie dziewczyny mają że sobą coś wspólnego?

Po książki Pani Kasi sięgam zawsze w ciemno i zawsze jestem nimi zachwycona.😍
Kolejna nocka zarwana, ale co tam🙈

Ta książka jest po prostu genialna😱😱😱
Kapitalna historia, ktora oparta została na postaci ostatniej spalonej na stosie czarownicy w Europie.
Nie jest to jednak powieść historyczna, bo losy Baśki, posłużyły jedynie jako tło dla toczącej się fikcyjnej opowieści.
Dwie bohaterki, tak odległe czasowo od siebie, a jednak łaczą się jakąś niewidzialną nicią emocjonalnego porozumienia. Część poświęcona Barbarze została napisana ówczesnym, starodawnym językiem, przez co możemy się poczuć jakbyśmy żyli w XIX wiecznej Polsce, w której ja chyba jednak nie chciałabym żyć...
Rola kobiet była mocno ograniczona, a radykalizm religijny skazywał je często na niesamowite cierpienie.
Jak zwykle ogromne wrażenie wywarła na mnie wiedza autorki o tamtych czasach, obyczajach i ziołolecznictwie, podobnie jak jej wiedza historyczna. Od opisów tortur, którym były poddawane kobiety uznane za czarownice, włosy stawały mi dęba.🥺
Niestety dwieście lat później nadal w wielu miejscach spotykamy się z zacofaniem społecznym, zabobonami i napiętnowaniem kobiet, a chore podejscie do religii nie jedną z nich kosztowało życie. Ta książka składa hołd wszystkim tym niewinnym oraz niesprawiedliwie osadzonym i skazanym dzielnym kobietom.

Miśka, studentka historii sztuki, zamiastpraktyki w Muzeum Narodowym we Wrocławiu, dostaje przydział do małego muzeum w Reszlu. Rozgoryczona dziewczyna udaje się więc do tej niewielkiej miejscowości, nie mając pojęcia, jak ogromną rolę przyjdzie jej tam odegrać.

Prawie dwieście lat wcześniej, bo w roku 1811, młodziutka zielarka, Barbara Zdunk, cierpi natomiast z powodu...

Książka polecona przez znajomych. Nieznany autor , chwytny tytuł....
Przeczytałam i jestem zachwycona. Polecam dosłownie wszystkim. Tym którzy pasjonują się w przygodzie, lubią magię , nieco dobrego humoru, a nawet nieco miłości.... Wszystko to napisane bardzo dobrym piórem.
Czytać , czytać , komentować , promować naprawdę dobrego autora.

Książka polecona przez znajomych. Nieznany autor , chwytny tytuł....
Przeczytałam i jestem zachwycona. Polecam dosłownie wszystkim. Tym którzy pasjonują się w przygodzie, lubią magię , nieco dobrego humoru, a nawet nieco miłości.... Wszystko to napisane bardzo dobrym piórem.
Czytać , czytać , komentować , promować naprawdę dobrego autora.

To już kolejna pozycja tej Autorki. Historia w niej przedstawiona wessała mnie aż do ostatniej kropki. Tym razem akcja przenosi nas do Reszla, rzecz dzieje się współcześnie w murach tamtejszego zamku oraz w XIX w, i opowiada o losach dwóćh młodych kobiet, czasowo tak sobie odległych, ale których losy splatają się poprzez przeszłość i teraźniejszość. Jedną z bohaterek jest (O! zgrozo!) Barbara Zdunk, która była ostatnią kobietą spaloną na stosie za czary, drugą zaś bohaterką jest studentka Historii sztuki, która do Reszla udaje się odbyć swoje studenckie praktyki.
Książka ta jest dla mnie manifestem w imieniu wszystkich kobiet niewinnie skazanych na tortury i śmierć na stosie. Jest napisana lekkim i swobodnym językiem, czyta się ją wyśmienicie, do tego podparta bardzo solidną wiedzą o ówczesnych obyczajach, historie sprzed wieków napisane są językiem, dzięki któremu przenosimy się bardzo sugestywnie w odległe dla nas czasy, a tortury opisane czujemy tak, jakbyśmy sami je doświadczali.
Wszystko to sprawia, że szczerze i z prawdziwą przyjemnością polecam tę lekturę

To już kolejna pozycja tej Autorki. Historia w niej przedstawiona wessała mnie aż do ostatniej kropki. Tym razem akcja przenosi nas do Reszla, rzecz dzieje się współcześnie w murach tamtejszego zamku oraz w XIX w, i opowiada o losach dwóćh młodych kobiet, czasowo tak sobie odległych, ale których losy splatają się poprzez przeszłość i teraźniejszość. Jedną z bohaterek jest...

"Ta, która wie" to inne niż wszystkie, spojrzenie na świat kobiet, które od zamierzchłych czasów są bardziej świadome, które pragnęły się rozwijać, czynić dobro, ale nie było im to dane. Wspaniała fabuła książki opisująca dwa światy - współczesny i XIX-wieczny sprawia, że nie sposób oderwać się od książki i czyni ją numerem jeden wśród dostępnych na rynku powieści.

"Ta, która wie" to inne niż wszystkie, spojrzenie na świat kobiet, które od zamierzchłych czasów są bardziej świadome, które pragnęły się rozwijać, czynić dobro, ale nie było im to dane. Wspaniała fabuła książki opisująca dwa światy - współczesny i XIX-wieczny sprawia, że nie sposób oderwać się od książki i czyni ją numerem jeden wśród dostępnych na rynku powieści.

Obecnie pozycja nr 1 w mojej biblioteczce!!! Jeśli ktoś chce przenieś się w świat pełen magii, przygody.. Jeśli ktoś chce się bać, by potem się śmiać.. Jeśli ktoś chce wynieść nieco więcej z przeczytanej literatury...
To ta książka jest tym wszystkim. Świetna książka. GRATULUJE autorce. Jest to jej najlepsza książka!!

Obecnie pozycja nr 1 w mojej biblioteczce!!! Jeśli ktoś chce przenieś się w świat pełen magii, przygody.. Jeśli ktoś chce się bać, by potem się śmiać.. Jeśli ktoś chce wynieść nieco więcej z przeczytanej literatury...
To ta książka jest tym wszystkim. Świetna książka. GRATULUJE autorce. Jest to jej najlepsza książka!!

Książka przeczytana na jednych wdechu. Oderwanie się, choć na chwile graniczyło z cudem. Dwie ,na pozór rożne historie do końca trzymające w napięciu. Zaskakujące zakończenie. POLECAM !!1!!!!!!

Książka przeczytana na jednych wdechu. Oderwanie się, choć na chwile graniczyło z cudem. Dwie ,na pozór rożne historie do końca trzymające w napięciu. Zaskakujące zakończenie. POLECAM !!1!!!!!!