"Ja także je­stem bez­dom­na. Wła­ści­wie za­wsze byłam. Po­sia­da­nie miej­sca, w któ­rym można się prze­spać w nocy, nie ozna­cza jesz­cze, że ma się dom".

„Hotel 21” to naprawdę udany debiut kobiety, o kobietach i dla kobiet.

Noelle polubiłam już od pierwszych stron, za jej spryt i pracowitość. Ma ona jednak dosyć niecodzienne hobby jakim jest kradzież drobnych rzeczy pozostawionych w pokojach gości hotelowych, a robi to głównie dla adrenaliny i chęci poczucia dreszczyku emocji. Jednak aby jej kleptomania nie wyszła na jaw, ta często zmienia miejsca swojej pracy. Jednak w tym hotelu wszystko się zmienia… 🧺✨

Cieszę się, że mamy taką nowość w literaturze obyczajowej, która nie jest pisana żadnym powszechnym schematem, jest to istny powiew nowość i świeżość. To książka o odkrywaniu życia na nowo, zasklepieniu starych ran, przemianie i odnalezieniu prawdziwych przyjaźni. 💛

"Ja także je­stem bez­dom­na. Wła­ści­wie za­wsze byłam. Po­sia­da­nie miej­sca, w któ­rym można się prze­spać w nocy, nie ozna­cza jesz­cze, że ma się dom".

„Hotel 21” to naprawdę udany debiut kobiety, o kobietach i dla kobiet.

Noelle polubiłam już od pierwszych stron, za jej spryt i pracowitość. Ma ona jednak dosyć niecodzienne hobby jakim jest kradzież drobnych rzeczy...

Nie ukrywam, że dopiero końcówka przykuła moją uwagę. Niestety przez większość historii czułam znużenie i tylko upewniłam się, że książki z tak wolną akcją nie są dla mnie...

Nie ukrywam, że dopiero końcówka przykuła moją uwagę. Niestety przez większość historii czułam znużenie i tylko upewniłam się, że książki z tak wolną akcją nie są dla mnie...

< Czy można jeszcze napisać powieść obyczajową, która nie będzie kalką innych, wydanych wcześniej?>

Tempo literackiego kalendarza chyba nigdy nie było szybsze. Każdy tydzień to kilkanaście lub kilkadziesiąt nowych tytułów, z czego spora ilość to literatura obyczajowa. Ciężko napisać coś co będzie nowe, zaskakujące i ekscytujące dla czytelnika. W tym wypadku udało się w stu procentach. 

Debiutancka powieść Senty Rich to historia o młodej dziewczynie, która boryka się z kleptomanią, w czym z pewnością nie ułatwia jej fakt, że pracuje jako hotelowa sprzątaczka. Wręcz przeciwnie, dziewczyna ma swojego rodzaju plan i reguły, których się trzyma. Rozpoczyna pracę w nowym miejscu, nie pozwala sobie na zawieranie głębszych znajomości, a gdy sytuacja grozi zdemaskowaniem - opuszcza pracę i szuka kolejnej. Tylko czy to jest prawdziwe życie?

Czy można przeżyć bez bliskości drugiego człowieka? Czy można całkowicie odciąć się od społeczeństwa? Hotel 21 to piękna powieść dotycząca rozliczania się z przeszłością, traumatycznym dzieciństwem, zaburzeń psychicznych, ale przede wszystkim to książka o kobietach dla kobiet. Nie opowiada o tym słynnym zdaniu, gdzie kobieta kobiecie wilkiem, choć główna bohaterka doświadcza z rąk najbliższej jej kobiety niewyobrażalnego cierpienia. Wprost przeciwnie, daje dużo nadziei i pokazuje, że w dziewczynach drzemie wielka siła i są zdolne do poświęceń w imię swoich koleżanek. Przyjaźń, którą tutaj opisano z pewnością na długo zapadnie mi w pamięć, ponieważ została przedstawiona szczerze, realistycznie, a przede wszystkim z dużą dozą humoru i wzruszeń. Nie spodziewałam się, że książka okaże się właśnie taka, przeczuwałam raczej romans. Nic bardziej mylnego, bohaterowie zmagają się z tyloma problemami, nie tylko zaburzeniami psychicznymi jak kleptomania, że to znacznie więcej niż zwyczajna obyczajówka. 

Mocno wam polecam, do czytania w marcu, miesiącu kobiet w szczególności.

< Czy można jeszcze napisać powieść obyczajową, która nie będzie kalką innych, wydanych wcześniej?>

Tempo literackiego kalendarza chyba nigdy nie było szybsze. Każdy tydzień to kilkanaście lub kilkadziesiąt nowych tytułów, z czego spora ilość to literatura obyczajowa. Ciężko napisać coś co będzie nowe, zaskakujące i ekscytujące dla czytelnika. W tym wypadku udało się w stu...

„Jednak dla mnie każdy przedmiot jest wyjątkowy i ma własną historię. Każdy jest świadectwem mojego triumfu. Ta właśnie cecha mojej potrzeby zbierania rzeczy z hotelowych pokoi odróżnia ją od zwykłej kleptomanii”.

Noelle to przebiegła, zorganizowana i dumna bohaterka, która swoją pracowitością chwyta za serce czytelnika. Ma jednak pewien sekret, a może bardziej nadzwyczajne hobby? Pracując, jako sprzątaczka w hotelach upodobała sobie kradzież drobnych rzeczy od gości. Tak…, aby poczuć adrenalinę, ale też, aby nie dać się złapać. Każda z tych ukradzionych rzeczy ma dla niej wartość sentymentalną. Noelle ma też plan na wypadek, gdyby ją złapali, a częsta zmiana pracy powoduje u niej nową ekscytację.

Noelle to bohaterka pełna pasji i sprytu. Widać to na każdym kroku. W poszczególnych rozdziałach pokazuje czytelnikowi swoje różne oblicza. To fajne i kuszące swoją niespodziewaną stroną.

Dwudziesty pierwszy hotel okazuje się dla niej przełomowy. Bohaterka utwierdza się w tym, że może ulokować swoje emocje w ludzi, zamiast w adrenalinę towarzyszącą kradzieży. Noelle odkrywa swoje życie na nowo, a ja z przyjemnością oglądałam tę przemianę wraz z jej nowym podejściem.

Bardzo miło spędziłam czas w towarzystwie dziewczyn, a ich praca wraz z relacjami przypominała mi momenty filmu Pokojówki na Manhattanie. Czułam vibe bohaterek, czułam ich więź i mocno mi się to podobało!

„Hotel 21” to powieść pełna pasji, którą warto przeczytać!

[REKLAMA WYDAWNICTWO KOBIECE]

„Jednak dla mnie każdy przedmiot jest wyjątkowy i ma własną historię. Każdy jest świadectwem mojego triumfu. Ta właśnie cecha mojej potrzeby zbierania rzeczy z hotelowych pokoi odróżnia ją od zwykłej kleptomanii”.

Noelle to przebiegła, zorganizowana i dumna bohaterka, która swoją pracowitością chwyta za serce czytelnika. Ma jednak pewien sekret, a może bardziej...

Noelle ma nietypowy sposób na życie. Jest pokojówką hotelową, ale nigdy w żadnym nie zagrzewa miejsca na dłużej. Dziewczyna w każdym hotelu przywłaszcza sobie nic nieznaczące drobiazgi gości, takie jak pęsety, rozpoczęte szminki czy próbki kremów. Skrupulatnie notuje wszystkie swoje łupy w małym notesiku. Gdy w danym hotelu zaczynają padać jakiekolwiek podejrzenia, zabiera manatki i przenosi się do następnego. Zaliczyła ich już 20.
W hotelu numer 21 coś jednak się zmienia, Noelle napotyka na swojej drodze niezwykłą grupę koleżanek i budzi się w niej pragnienie przynależności. Czy numer 21 coś zmieni, czy Noelle pokona swój nawyk?

Początek tej lektury jest nieco męczący,
opisy wszystkich małych kradzieży zwyczajnie odwracają uwagę, od przekazu tej opowieści. Na szczęście w momencie, gdy zaczynamy poznawać Noelle, jej ciężkie dzieciństwo i traumy przez jakie przeszła zaczyna się robić ciekawie!

Znajdziemy tutaj wspaniałe bohaterki, nieidealne, każda z nich ma cechę lub kilka, które mogą być irytujące, jednak każda z nich ma w sobie dobro, które trzeba chcieć dostrzec. Barwne, nieszablonowe, odważne, z którymi można się identyfikować. Dzięki temu ta powieść staje się bliska sercu.
I mimo nużących momentami opisów kradzieży, chęć przytulenia Noelle, potrząśnięcia Mali, wtulenia się w Rose czy pokrzepienia Gaby wygrywa. Sprawia, że ta powieść jest warta przebrnięcia przez nudnawe partie. Jedyną postacią, która do samego końca nie wzbudziła mojej sympatii, jest Phil.

To historia, która ma mocny przekaz, uświadamia nam, że życie można zmienić. Wystarczy, albo samemu chcieć, albo pozwolić sobie pomóc. Podkreśla moc przyjaźni, siłę kobiet i istotę relacji międzyludzkich.

Polecam jako lekką lekturę na jeden lub dwa wieczory. Bardzo miło spędziłam z nią czas.

Noelle ma nietypowy sposób na życie. Jest pokojówką hotelową, ale nigdy w żadnym nie zagrzewa miejsca na dłużej. Dziewczyna w każdym hotelu przywłaszcza sobie nic nieznaczące drobiazgi gości, takie jak pęsety, rozpoczęte szminki czy próbki kremów. Skrupulatnie notuje wszystkie swoje łupy w małym notesiku. Gdy w danym hotelu zaczynają padać jakiekolwiek podejrzenia, zabiera...

🔎 "Ja także je­stem bez­dom­na. Wła­ści­wie za­wsze byłam. Po­sia­da­nie miej­sca, w któ­rym można się prze­spać w nocy, nie ozna­cza jesz­cze, że ma się dom". 🔍

Główna bohaterka prowadzi życie w drodze, jako sprzątaczka hotelowa. Znajduje pracę, zaskarbia sobie miłość u współpracowników, zaczyna wykradać drobiazgi gościom hotelowym, widzi na horyzoncie problemy, składa wypowiedzenie i... znajduje pracę, zaskarbia sobie miłość u współpracowników 🔄

Nowy hotel. Nowy kraj. Nowa Noelle. I tak 20 razy, aż trafia do Magnolii w Londynie 🏨

"Hotel 21" porusza temat trudnego dzieciństwa, prz€m0cy ps¥chiczn€j i fiz¥czn€j, codziennych zmagań oraz odkrywania własnej tożsamości i potrzeb, a także nowej rodziny ❤️‍🩹 Znajdziesz tutaj też queerowy wątek romantyczny (wlw) ✨

Książka skusiła mnie okładką 🤭 Ogólnie jest lekko, pozytywnie i niezobowiązująco, ale...

Za dużo opowieści o przeszłości, a za mało skupienia się na teraźniejszości - momentami było wręcz nużąco. Tak naprawdę wciągnęła mnie dopiero pod koniec, gdzie pojawiło się więcej emocji. Interesujący pomysł, ale wykonanie dla mnie niezbyt dobre - do przeczytania i zapomnienia, choć drugi raz bym nie sięgnęła 🙈

🔎 "Ja także je­stem bez­dom­na. Wła­ści­wie za­wsze byłam. Po­sia­da­nie miej­sca, w któ­rym można się prze­spać w nocy, nie ozna­cza jesz­cze, że ma się dom". 🔍

Główna bohaterka prowadzi życie w drodze, jako sprzątaczka hotelowa. Znajduje pracę, zaskarbia sobie miłość u współpracowników, zaczyna wykradać drobiazgi gościom hotelowym, widzi na horyzoncie problemy, składa...

Główna bohaterka Noelle, można powiedzieć, że zmienia pracę jak rękawiczki. Działa według swojego utartego schematu - zatrudnia się w hotelu na stanowisku sprzątaczki, stara się aby wszyscy współpracownicy ją szczerze polubili i kiedy jej się to udaje, zaczyna kraść gościom ich nic nie znaczące przedmioty typu grzebień czy nić dentystyczna. Kiedy na horyzoncie zaczynają pojawiać się jakiekolwiek problemy np gość zauważy, że coś zniknęło z jego pokoju - nikt nie podejrzewa o to Noelle, ale mimo to wymyśla ona pierwszą lepszą wymówkę, zwalnia się i wyjeżdża do innego miasta i zatrudnia się w kolejnym, innym hotelu.
.
Mimo, że książka porusza ważny temat bardzo trudnego dzieciństwa i przemocy to czytało mi się ją niezwykle lekko i płynnie. Życie naszej głównej bohaterki niestety nie było wysłane różami i ma to konsekwencje w jej dorosłym życiu. Jest zagubiona lecz świetna w swoim fachu. Kradzież tych czasem prawie niewidocznych rzeczy, sprawia jej ogromną przyjemność, czuje wtedy satysfakcję i emocje, od których jest uzależniona. Nie spodziewa się, że w tytułowym hotelu 21, nastąpi przełom i pozna kobiety, które szczerze chcą jej pomóc i w których znajdzie prawdziwe przyjaciółki. Relacja między nimi została pokazana w uroczy, a jednocześnie gorzki sposób bo każda mierzy się w życiu ze swoimi problemami, ale jednocześnie potrafi wesprzeć się nawzajem. I to jest piękne. Myślę, że każdy zasługuje na takie osoby w swoim życiu.
.
Jeśli chodzi o wątek romantyczny - nie spodziewałam się go, ale absolutnie mi nie przeszkadzał. Choć momentami miałam poczucie, że został on stworzony na siłę.
.
Mogłabym przyczepić się do pewnych niedociągnięć w fabule i zbyt naciąganych momentów (zaznaczam, że to debiut autorki),ale po co? Liczy się dla mnie to, że po skończeniu książki, uśmiech nie schodził mi z twarzy. Ogólne przesłanie jest bardzo optymistyczne i dające nadzieję. Jestem bardzo usatysfakcjonowana z lektury i na pewno będę ją miło i ciepło wspominać.
.
Współpraca @wydawnictwo.kobiece
.
https://www.instagram.com/panisowaczyta/

Główna bohaterka Noelle, można powiedzieć, że zmienia pracę jak rękawiczki. Działa według swojego utartego schematu - zatrudnia się w hotelu na stanowisku sprzątaczki, stara się aby wszyscy współpracownicy ją szczerze polubili i kiedy jej się to udaje, zaczyna kraść gościom ich nic nie znaczące przedmioty typu grzebień czy nić dentystyczna. Kiedy na horyzoncie zaczynają...

„Hotel 21” to pozycja do której nie miałam zbyt wysokich oczekiwań.

Podoba mi się to, że nigdy nie przeczytałam książki, w której bohater jest kleptomanem jest to giga ciekawe zjawisko i wgl choroba.

Główna bohaterka była naprawdę dobrze wykreowaną postacią, która podczas czytania wydawała mi się bardzo ludzka i giga fajna w sensie wow jej spostrzegawczość chciałabym coś takiego.

Na początku były częste zmiany czasowe co przez
brak oznaczenia czasami mnie myliło i wyrywało z wątku.

QUEER wątek dlaczego o tym nikt nie mówi? Mamy tutaj wątek wlw.

Przez całą książkę poznajemy bohaterów i odkrywamy ich życia.
Koniec mnie zawiódł przez otwartość ale szczerze? Chyba tylko takie pasuje do tej książki i tematów które porusza.

A porusza naprawdę skrajnie toksyczne jak znęcanie się nad dzieckiem. Naprawdę nie spodziewałam się, że ta książka będzie zawierać to.
Podsumowując git obyczajówka nie porwała mnie ale nie żałuję, że przeczytałam.

„Hotel 21” to pozycja do której nie miałam zbyt wysokich oczekiwań.

Podoba mi się to, że nigdy nie przeczytałam książki, w której bohater jest kleptomanem jest to giga ciekawe zjawisko i wgl choroba.

Główna bohaterka była naprawdę dobrze wykreowaną postacią, która podczas czytania wydawała mi się bardzo ludzka i giga fajna w sensie wow jej spostrzegawczość chciałabym coś...

„Hotel 21” to debiutancka powieść Senty Rich i muszę przyznać, że był to debiut z klasą. Autorka porzuciła wyidealizowaną kreację bohaterów i stworzyła kobiety z krwi i kości. Mówię tu o kobietach, ponieważ w całej powieści mężczyźni pojawiają się raczej rzadko, a kiedy pada już na nich błysk reflektorów (czy raczej pióra Senty Rich),grają role poboczne, często o negatywnym zabarwieniu.

Historia, szczególnie na początku, skupia się na przeżyciach Noelle. Dzięki autorce czytelnik dostaje możliwość popatrzenia na świat oczami kleptomanki i jakie to było doświadczenie! Wiedziałam, że Hotel 21 porusza ten aspekt, ale chyba spodziewałam się, że autorka delikatnie i powierzchownie muśnie temat. A tutaj miłe zaskoczenie, bo Rich naprawdę porządnie opisała, co zachodzi w głowie człowieka, który czuje potrzebę podkradania różnych przedmiotów. Wraz z biegiem historii, kiedy poznajemy przeszłość Noelle możemy zrozumieć, co było podłożem takich zaburzeń w jej życiu. A nie była to łatwa przeszłość.

Dwudziesty pierwszy hotel miał być dla naszej bohaterki tylko kolejnym przystankiem w życiu, nową możliwością, powtórzonym schematem. W końcu robiła to już dwadzieścia razy, doskonale wchodziła w różne role i podchodziła do swoich łupów wręcz z nabożną czcią. To w tym hotelu Noelle nawiąże nowe przyjaźnie i zasmakuje zupełnie innego życia. Tutaj miałam mały zgrzyt, bo spod tej twardej skorupy bohaterki wyłania się całkiem spora naiwność, jeśli chodzi o relacje. Być może jest to spowodowane jej młodym wiekiem lub trudną przeszłością, ale szczególnie po zacieśnieniu pewnej znajomości, mocno daje się we znaki.

Nigdy nie miałam okazji zobaczyć, jak wygląda praca w hotelu, więc ten aspekt również mnie zaciekawił. Nie wiem czy autorka sama ma doświadczenie w tej kwestii, ale wszystko wydawało się bardzo realistyczne. Czasem miałam wrażenie, że ogrom opisów nawet najmniejszych rzeczy mnie przytłacza, choć przypuszczam, że właśnie tak na świat patrzyła Noelle.

„Hotel 21” to debiutancka powieść Senty Rich i muszę przyznać, że był to debiut z klasą. Autorka porzuciła wyidealizowaną kreację bohaterów i stworzyła kobiety z krwi i kości. Mówię tu o kobietach, ponieważ w całej powieści mężczyźni pojawiają się raczej rzadko, a kiedy pada już na nich błysk reflektorów (czy raczej pióra Senty Rich),grają role poboczne, często o...

Recenzja powstała w ramach współpracy barterowej z wydawnictwem. Warunki współpracy w żaden sposób nie wpływają na treść recenzji i niezależność myśli w niej zawartych.
Już dawno nie miałam tak mieszanych uczuć w stosunku do jakiejkolwiek książki.
Z jedne strony koncept tej książki niesamowicie mi się podoba. Noell jako zagubiona kobieta, która dojrzewała w domu z matką, która znęcała się nad nią psychicznie i fizycznie ukazana nam jest jako niepewna siebie dziewczyna, rozerwana pomiędzy miłością do matki, a nienawiścią, przejawiająca elementy syndromu sztokholmskiego oraz próby racjonalizacji zachowań matki i szukania oznak jej miłości, odnajdująca sens życia i ekscytację w dokonywanych drobnych kradzieżach. Większość pozostałych kobiet, które poznajemy również mierzy się z jakimiś problemami: niepełnosprawnością najbliższej osoby, fanatyzmem religijnym, biedą czy niedopasowaniem społecznym. Książka ta zdecydowanie pokazuje nam, że każdy może mierzyć się z jakimś problemem, o którym nie wiemy i zawsze powinniśmy mieć to na uwadze. Dodatkowo dużym plusem jest przystępny język, który sprawia, że przez książkę się po prostu płynie oraz dialogi, które nie są sztuczne co bardzo sobie cenię.
Z drugiej przeżyłam dość duże zdziwienie czytając tę książkę, ponieważ dostałam zupełnie inna historię niż to co obiecywał opis z okładki. Przygotowałam się na ciepłą opowieść o sile damskiej przyjaźni i wsparcia i o ile rzeczywiście temat przyjaźni był jednym z głównych motywów książki to nie czułam w nim ciepła, ale raczej właśnie zagubienie i próbę poradzenia sobie z otaczającą rzeczywistością często w dość szkodliwy sposób np. poprzez nadmiarowe picie alkoholu. Wyjątkowo nie rozumiem również zasadności umieszczenia w tej historii scen erotycznych pomiędzy bohaterkami oraz bardzo drażniąco działała na mnie postać Phil, która uważam, że nie była wystarczająco dobrze nakreślona przez co jej zachowanie miało całkowicie toksyczny charakter.
Jednego jestem pewna, skończyłam tę opowieść już tydzień temu i cały czas siedzi mi w głowie.

Recenzja powstała w ramach współpracy barterowej z wydawnictwem. Warunki współpracy w żaden sposób nie wpływają na treść recenzji i niezależność myśli w niej zawartych.
Już dawno nie miałam tak mieszanych uczuć w stosunku do jakiejkolwiek książki.
Z jedne strony koncept tej książki niesamowicie mi się podoba. Noell jako zagubiona kobieta, która dojrzewała w domu z matką,...