Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Recenzja powstała w ramach współpracy barterowej z wydawnictwem. Warunki współpracy w żaden sposób nie wpływają na treść recenzji i niezależność myśli w niej zawartych. Już dawno nie miałam tak mieszanych uczuć w stosunku do jakiejkolwiek książki. Z jedne strony koncept tej książki niesamowicie mi się podoba. Noell jako zagubiona kobieta, która dojrzewała w domu z matką, która znęcała się nad nią psychicznie i fizycznie ukazana nam jest jako niepewna siebie dziewczyna, rozerwana pomiędzy miłością do matki, a nienawiścią, przejawiająca elementy syndromu sztokholmskiego oraz próby racjonalizacji zachowań matki i szukania oznak jej miłości, odnajdująca sens życia i ekscytację w dokonywanych drobnych kradzieżach. Większość pozostałych kobiet, które poznajemy również mierzy się z jakimiś problemami: niepełnosprawnością najbliższej osoby, fanatyzmem religijnym, biedą czy niedopasowaniem społecznym. Książka ta zdecydowanie pokazuje nam, że każdy może mierzyć się z jakimś problemem, o którym nie wiemy i zawsze powinniśmy mieć to na uwadze. Dodatkowo dużym plusem jest przystępny język, który sprawia, że przez książkę się po prostu płynie oraz dialogi, które nie są sztuczne co bardzo sobie cenię. Z drugiej przeżyłam dość duże zdziwienie czytając tę książkę, ponieważ dostałam zupełnie inna historię niż to co obiecywał opis z okładki. Przygotowałam się na ciepłą opowieść o sile damskiej przyjaźni i wsparcia i o ile rzeczywiście temat przyjaźni był jednym z głównych motywów książki to nie czułam w nim ciepła, ale raczej właśnie zagubienie i próbę poradzenia sobie z otaczającą rzeczywistością często w dość szkodliwy sposób np. poprzez nadmiarowe picie alkoholu. Wyjątkowo nie rozumiem również zasadności umieszczenia w tej historii scen erotycznych pomiędzy bohaterkami oraz bardzo drażniąco działała na mnie postać Phil, która uważam, że nie była wystarczająco dobrze nakreślona przez co jej zachowanie miało całkowicie toksyczny charakter. Jednego jestem pewna, skończyłam tę opowieść już tydzień temu i cały czas siedzi mi w głowie.