Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Hollow to pozornie spokojne miasteczko. Skrywa ono bowiem mnóstwo tajemnic i zagadek. Kiedy pewnego dnia ginie młoda dziewczyna, nasza główna bohaterka Tilia, postanawia zmierzyć się ze swoją przeszłością. Musi przy tym przełamać swój ogromny strach. Na szczęście z pomocą przychodzą jej siostry, mama oraz babcia - kobiety o niezwykłych mocach, które czerpią z bliskości z naturą. Wspólnie prowadzą "Harvest Moon" - miejsce, w którym serwują wyjątkowe śniadania i lunche. Na co dzień muszą radzić sobie z oskarżeniami od strony innych mieszkańców, jakoby były wiedźmami. One jednak nie poddają się ani na moment i za każdym razem walczą do samego końca.
.
Mam nadzieję, że jeszcze wiele wspaniałych książek przede mną w tym roku, jednak już teraz z czystym sumieniem mogę powiedzieć, że "Gdzie słychać szepty" to jedna z najlepszych przeczytanych pozycji w 2024. Pełno w niej tajemnic oraz nie rozwiązanych spraw. Napięcie jest budowane od samego początku, a im dalej tym lepiej. Świetnie wykreowani bohaterowie, a zwłaszcza bohaterki. Opisy dań czy zapachów, magicznie przedostawały się z kart powieści do moich zmysłów i czułam, że jestem częścią tej historii - było to niezwykłe doświadczenie. A przede wszystkim, rewelacyjny motyw realizmu magicznego, którego jestem fanką - i tym razem po raz kolejny mnie nie zawiódł.
.
Książka należy do gatunku thrillerów młodzieżowych, jednak uważam, że dorośli jak najbardziej mogą również po nią sięgać. Cała historia jest tak dobrze przemyślana i zgrabnie przelana na papier, że zarówno młodzi jak i starsi będą zachwyceni. Przyznam jednak, że nie jest to książka lekka, łatwa i przyjemna, ale czy to źle? myślę, że absolutnie nie. Przedstawionych jest tutaj wielu bohaterów więc przy lekturze trzeba być skupionym żeby się nie pogubić. Zwłaszcza, że naprawdę dużo się tutaj dzieje.
.
Kiedy nie czytałam - myślałam o niej, kiedy czytałam - to z zapartym tchem. Myślę, że historia Tilii oraz miasteczka Hollow zagrzała w moim sercu miejsce na długo. Czytajcie, czytajcie, czytajcie i zachwyćcie się i Wy!
.
Współpraca @books4ya
.
https://www.instagram.com/panisowaczyta/

Hollow to pozornie spokojne miasteczko. Skrywa ono bowiem mnóstwo tajemnic i zagadek. Kiedy pewnego dnia ginie młoda dziewczyna, nasza główna bohaterka Tilia, postanawia zmierzyć się ze swoją przeszłością. Musi przy tym przełamać swój ogromny strach. Na szczęście z pomocą przychodzą jej si...

Rozwiń

Zwiń

Jeśli mielibyście możliwość przeniesienia się w czasie, wybralibyście przeszłość czy przyszłość?
.
Główna bohaterka powieści "Klątwa kani" to Gina. Dziewczyna mieszka w Gdyni, a jej profil na instagramie cieszy się bardzo dużą popularnością. Niestety pewnego dnia, w drodze na Hel spotyka ją tragedia. W wyniku wypadku samochodowego traci władzę w nogach, a jej mama ginie na miejscu. Nie spodziewa się, że kiedy po pewnym czasie ponownie wróci na Hel, jej życie znów zmieni się diametralnie.
Markus to członek Bractwa Witalijskiego, czyli średniowiecznego klanu bałtyckich piratów, którzy dbają o mieszkańców Helu oraz zwalczają gdańszczan oraz Krzyżaków.
Czy istnieje możliwość aby tych dwoje się spotkało, a co więcej, zakochało się w sobie? Okazuje się, że tak...
.
Kiedy pierwszy raz przeczytałam opis tej historii poczułam się ogromnie zaintrygowana i zaciekawiona. Pomyślałam, że może to być zupełnie coś innego od książek po które sięgam zazwyczaj. Początek jest dość niepozorny, jednak z rozdziału na rozdział akcja się rozkręca i robi się coraz bardziej interesująco. Jedyne co mnie raziło to to, że w momencie kiedy bohaterka przenosi się w czasie (to nie spojler, to główny motyw "Klątwy kani") nie jest ona w żaden sposób zaskoczona, zdziwiona czy wystraszona, a przecież nagłe znalezienie się w średniowieczu to nie rzecz codzienna i normalna. Pomijając ten jeden (jak dla mnie) mały mankament, to książkę czytało mi się bardzo dobrze. Pióro autorki jest lekkie co sprawia, że możemy płynąć przez karty powieści. Fabuła jest bardzo ciekawa, trzyma w napięciu, a rozdziały kończą się w taki sposób, że oczy same uciekają na następną stronę. Gina jako bohaterka była dla mnie dość denerwująca ponieważ sprawiała wrażenie zadufanej w sobie i wszechwiedzącej. Natomiast kiedy pojawił się Markus wszystko spięło się w całość i z ogromną chęcią poznawałam ich wspólne przygody. Na moją uwagę zasługuje też bohaterka Geczeta - bardzo chciałabym żeby jej historia została rozwinięta ponieważ jak dla mnie jest chyba najbardziej ciekawą osobą w "Klątwie kani". Jej przeszłość jak i jej charakter ukształtowany przez mnóstwo złych doświadczeń bardzo mnie intryguje.
.
Jeśli lubicie serial "Outlander" jak i książki Diany Gabaldon to polubicie również "Klątwę kani" Jagny Rolskiej. Ja ze swojej strony serdecznie polecam ten tytuł i z ogromną radością mogę zapowiedzieć, że już 10 kwietnia pojawi się drugi tom pod tytułem "Śpiew morzycy". Dla szczęśliwych posiadaczy abonamentu na Legimi - książka jest już dostępna w formie ebooka jak i audiobooka.
.
Współpraca @wydawnictwo_mieta
https://wydawnictwomieta.pl/produkt/klatwa-kani/
.
https://www.instagram.com/panisowaczyta/

Jeśli mielibyście możliwość przeniesienia się w czasie, wybralibyście przeszłość czy przyszłość?
.
Główna bohaterka powieści "Klątwa kani" to Gina. Dziewczyna mieszka w Gdyni, a jej profil na instagramie cieszy się bardzo dużą popularnością. Niestety pewnego dnia, w drodze na Hel...

Rozwiń

Zwiń

Nigdy nie byłam fanką mitologii. Nie fascynowała mnie ona do czasu kiedy namiętnie zaczęłam grać w pewną grę komputerową. Chodzi mi tutaj o "Assassin's Creed Odyssey", w której akcja rozgrywa się w Grecji podczas wielkiej wojny peloponeskiej pomiędzy Atenami a Spartą.
Kiedy otrzymałam propozycję współpracy recenzenckiej od @wydawnictwomuza przy tytule "Elektra", od razu zaświeciło mi się światełko nad głową, że może to być świetna książka, w końcu to retelling greckiego mitu! I wiecie co? To był strzał w 10! Zwłaszcza, że pojawia się tutaj bohaterka o takim samym imieniu co w mojej ukochanej grze.
.
Jedna historia, trzy różne perspektywy.
Klitajmestra - żona króla Agamemnona, która pragnie jego śmierci za makabryczny czyn, którego dokonał przed wyruszeniem na wojnę trojańską.
Elektra - córka króla Agamemnona, która mimo wszystko nadal bezgranicznie go kocha i pragnie uchronić go przed tym co planuje jej matka.
Kassandra - obdarzona przez Apolla darem przewidywania przyszłości, branka Agamemnona, (według mnie) postać najbardziej tragiczna i smutna, ale jednocześnie moja ulubiona. Jej upór w to by inni uwierzyli w jej przepowiednie był godny podziwu.
.
Przyznaję, że "Elektrę" czytałam z zapartym tchem i co chwila sprawdzałam w internecie zgodność z mitologią. Oczywiste, że pewne zdarzenia zostały zmienione (jest to przecież retelling), ale mimo to byłam poruszona, zaintrygowana i podekscytowana jednocześnie. Książka dostarczyła mi wiele emocji i z ogromnym zainteresowaniem zaczynałam kolejne rozdziały. Lekki styl pisania autorki sprawił, że płynęłam przez całą historię, mimo że przedstawiane były naprawdę brutalne sceny. Nie spodziewałam się takiego zachwytu, raczej podeszłam do niej z dystansem. Obawiałam się, że historia mnie wynudzi i rozczaruje jednak dostałam coś zupełnie odwrotnego. Na samą myśl o niej mam ciarki i czuję ogromną wdzięczność i radość, że mogłam ją przeczytać. To była rewelacyjna lektura, którą z czystym sumieniem mogę polecić. Czytajcie i zachwyćcie się tak jak ja.
.
Współpraca @wydawnictwomuza

Nigdy nie byłam fanką mitologii. Nie fascynowała mnie ona do czasu kiedy namiętnie zaczęłam grać w pewną grę komputerową. Chodzi mi tutaj o "Assassin's Creed Odyssey", w której akcja rozgrywa się w Grecji podczas wielkiej wojny peloponeskiej pomiędzy Atenami a Spartą.
Kiedy otrz...

Rozwiń

Zwiń

Wiem, że już wiosna (przynajmniej kalendarzowa bo na pewno nie za oknem), ale pozwólcie, że na moment zabiorę Was do mroźnej i zaśnieżonej niewielkiej stacji benzynowej w Zopkios w Kanadzie - miejsca odciętym od cywilizacji...
.
Dla Callie miała to być kolejna nudna nocna zmiana w pracy. Wszystko zaczyna się psuć kiedy dowiaduje się, że towarzyszyć jej będzie niepełnosprawny umysłowo współpracownik, Griffin, którego zazwyczaj unikała. Lecz akurat to okazuje się "najmniejszym" problemem. Na stację bowiem podjeżdża ciężarówka z której wysiadają dwaj mężczyźni. Kobieta postanawia im jak najszybciej pomóc i udzielić schronienia. Widzi, że oboje są przerażeni nieprzejezdnymi drogami oraz aktualną sytuacją pogodową. Jednak z minuty na minutę i z każdym kolejnym wypowiadanym przez nich zdaniem, kobieta przekonuje się, że nie może im ufać. Nie może też liczyć na pomoc Griffina. Na jaw zaczynają wychodzić przerażające fakty, ale i to, że w ciężarówce czeka jeszcze ktoś...
.
To jest naprawdę bardzo dobra książka. BA! to jest rewelacyjna książka! Tylko wiecie gdzie popełniłam błąd? Czytając te wszystkie zachwalające recenzje na jej temat, wyobraziłam sobie historię, która zmiecie mnie z nóg. Przygotowałam się na historię, która miała sprawić, że zaniemówię i nie będę umiała dojść do siebie. Fakt, akcja pędzi tutaj tak szybko, że ciężko złapać oddech. Fakt, wszystko jest przemyślane i dopięte na ostatni guzik. Jednak koniec końców nie byłam tak zaskoczona jak myślałam, że będę. Kiedy wszystko powoli zaczęło się wyjaśniać, pomyślałam sobie "aaa, ok", a nie "o ja pi@#$%le!". Rozumiecie o co chodzi?
Mimo to, szczerze polecam Wam tę pozycję. Kto wie, może pewnego dnia dane nam będzie zobaczyć tę historię na dużym ekranie bo fabuła jak dla mnie idealnie nadaje się na scenariusz filmowy. Trzyma w napięciu, jest pełna tajemnic, zwrotów akcji, a bohaterowie są świetnie wykreowani.
.
Jestem pełna podziwu, że na polskim rynku wydawniczym mamy tak utalentowane autorki. Pani Karolino, chapeau bas!
.
https://www.instagram.com/panisowaczyta/

Wiem, że już wiosna (przynajmniej kalendarzowa bo na pewno nie za oknem), ale pozwólcie, że na moment zabiorę Was do mroźnej i zaśnieżonej niewielkiej stacji benzynowej w Zopkios w Kanadzie - miejsca odciętym od cywilizacji...
.
Dla Callie miała to być kolejna nudna nocna zmiana w pracy. W...

Rozwiń

Zwiń

Lubicie opowiadania? Ja raz na jakiś czas lubię po nie sięgnąć, ale zazwyczaj wybieram powieści.
.
Ostatnio pisałam Wam, jak bardzo zachwycona jestem twórczością Daphne du Maurier. Korzystając z tego, że aktualnie mam (obojętnie jakby to nie zabrzmiało) "fazę" na tę autorkę, postanowiłam przeczytać jej kolejne dzieło. Tym razem wybór padł na "Ptaki".
.
"Ptaki" to zbiór opowiadań. Dokładnie pięciu opowiadań, które były dla mnie fenomenalne. Mroczne, niepokojące i z niepowtarzalnym wręcz dusznym klimatem, który sprawiał, że miałam ciarki na całym ciele. Mimo, że książka nie jest typowym horrorem - nie wyskakują tutaj żadne potwory czy duchy, nie ma bestialskich zbrodni, to cały czas czułam właśnie ten narastający niepokój. Styl pisania autorki dostarcza mi wiele emocji, z każdą książką coraz bardziej i intensywniej. Wciąż jestem oczarowana jej stylem pisania i tym jaki klimat w swoich powieściach czy właśnie w opowiadaniach potrafiła stworzyć.
.
Mam jedynie żal do wydawców o to, że zepsuli mi ostatnie opowiadanie... Jeśli jeszcze nie czytaliście, a planujecie sięgnąć po "Ptaki" z serii butikowej wydawnictwa Albatros, to omińcie proszę tytułową stronę ostatniego opowiadania. Bowiem jest tam pewien rysunek, który przedstawia coś, co pojawia się dopiero w ostatnim zdaniu tegoż opowiadania ("Stary"). Psuje to cały zamierzony (zapewne) zabieg autorki. A szkoda bo gdyby nie to, myślę, że zbierałabym szczękę z podłogi.
.
https://www.instagram.com/panisowaczyta/

Lubicie opowiadania? Ja raz na jakiś czas lubię po nie sięgnąć, ale zazwyczaj wybieram powieści.
.
Ostatnio pisałam Wam, jak bardzo zachwycona jestem twórczością Daphne du Maurier. Korzystając z tego, że aktualnie mam (obojętnie jakby to nie zabrzmiało) "fazę" na tę autorkę, post...

Rozwiń

Zwiń

Główna bohaterka Noelle, można powiedzieć, że zmienia pracę jak rękawiczki. Działa według swojego utartego schematu - zatrudnia się w hotelu na stanowisku sprzątaczki, stara się aby wszyscy współpracownicy ją szczerze polubili i kiedy jej się to udaje, zaczyna kraść gościom ich nic nie znaczące przedmioty typu grzebień czy nić dentystyczna. Kiedy na horyzoncie zaczynają pojawiać się jakiekolwiek problemy np gość zauważy, że coś zniknęło z jego pokoju - nikt nie podejrzewa o to Noelle, ale mimo to wymyśla ona pierwszą lepszą wymówkę, zwalnia się i wyjeżdża do innego miasta i zatrudnia się w kolejnym, innym hotelu.
.
Mimo, że książka porusza ważny temat bardzo trudnego dzieciństwa i przemocy to czytało mi się ją niezwykle lekko i płynnie. Życie naszej głównej bohaterki niestety nie było wysłane różami i ma to konsekwencje w jej dorosłym życiu. Jest zagubiona lecz świetna w swoim fachu. Kradzież tych czasem prawie niewidocznych rzeczy, sprawia jej ogromną przyjemność, czuje wtedy satysfakcję i emocje, od których jest uzależniona. Nie spodziewa się, że w tytułowym hotelu 21, nastąpi przełom i pozna kobiety, które szczerze chcą jej pomóc i w których znajdzie prawdziwe przyjaciółki. Relacja między nimi została pokazana w uroczy, a jednocześnie gorzki sposób bo każda mierzy się w życiu ze swoimi problemami, ale jednocześnie potrafi wesprzeć się nawzajem. I to jest piękne. Myślę, że każdy zasługuje na takie osoby w swoim życiu.
.
Jeśli chodzi o wątek romantyczny - nie spodziewałam się go, ale absolutnie mi nie przeszkadzał. Choć momentami miałam poczucie, że został on stworzony na siłę.
.
Mogłabym przyczepić się do pewnych niedociągnięć w fabule i zbyt naciąganych momentów (zaznaczam, że to debiut autorki), ale po co? Liczy się dla mnie to, że po skończeniu książki, uśmiech nie schodził mi z twarzy. Ogólne przesłanie jest bardzo optymistyczne i dające nadzieję. Jestem bardzo usatysfakcjonowana z lektury i na pewno będę ją miło i ciepło wspominać.
.
Współpraca @wydawnictwo.kobiece
.
https://www.instagram.com/panisowaczyta/

Główna bohaterka Noelle, można powiedzieć, że zmienia pracę jak rękawiczki. Działa według swojego utartego schematu - zatrudnia się w hotelu na stanowisku sprzątaczki, stara się aby wszyscy współpracownicy ją szczerze polubili i kiedy jej się to udaje, zaczyna kraść gościom ich nic nie zna...

Rozwiń

Zwiń