Jest to opowieść o Leonardo da Vinci ,jego twórczość wraz z powstaniem sławnego obrazu Mona Liza .Historia i tajemnice kobiety ,którą uwiecznił mistrz na obrazie. Ponadto ukazana jest walka personelu Luwru podczas II wojny światowej ,którzy aby chronić dzieła sztuki przed nazistami przewożą je do różnych kryjówek. Polecam

Jest to opowieść o Leonardo da Vinci ,jego twórczość wraz z powstaniem sławnego obrazu Mona Liza .Historia i tajemnice kobiety ,którą uwiecznił mistrz na obrazie. Ponadto ukazana jest walka personelu Luwru podczas II wojny światowej ,którzy aby chronić dzieła sztuki przed nazistami przewożą je do różnych kryjówek. Polecam

Do pisania staram się siadać z jasną myślą, niestety nie zawsze mi się udaje obrazowo otworzyć na przeczytane fakty lub emocje, które mną targają. Tekst, który serwuję, niekiedy nie jest tym, czego od siebie oczekiwałam. Bywa, że chcę coś napisać, jednak słowa wpadają mi pod palce i naciskam odmienne litery, nazywam to zjawisko „samo się pisze”.
Chciałabym podzielić się wrażeniami po przeczytaniu #skradzionadama znanego mi już pióra Laury Morelli.
Dwie ścieżki czasu, dwie kobiety jedno dążenie do przetrwania i miłości, ale także do zachowania twarzy w labiryntach intryg i tajemnic. Dzieli je pięć wieków, łączy chęć walki o to, w co wierzą, gotowe ponieść wielką ofiarę w obronie tegoż. Czasem spacerujemy z Belliną po renesansowych uliczkach, by po chwili Anne zabierała nas na niebezpieczną wyprawę w czasie II wojny światowej. Każda z nich została obdarzona wrażliwością, która wymusza na nich pewne zachowania, obie starają się sprostać oczekiwaniom.
Lubię klarowność języka Autorki, spokój, jednocześnie łagodne budowanie napięcia. Sposób, w jaki tworzy swoich bohaterów i miejsca, które opisuje - Luwr, najsłynniejsze muzeum świata. Książka nasyciła uszy i oczy. Obserwujemy czas powstawania obrazu, poznajemy losy kobiety, której twarz zna prawie każdy (jeśli to ona),kibicujemy, wspieramy. Popadamy w zadumę i dziękujemy Leonardo za podzielenie się talentem. Pisarka będąca jednocześnie historyczką sztuki, umiejętnie i bardzo zachęcająco, sfabularyzowała wydarzenia. Literacko opisała sylwetki ludzi, o których nasza wiedza jest znikoma i często opiera się na domysłach. Po mistrzowsku splotła czas, urealniła wydarzenia i otrzymaliśmy rewelacyjną powieść. Taką o życiu i obronie wartości, w które wierzymy.
Historia sławnego obrazu, zamknięta w pasjonującej opowieści.

Do pisania staram się siadać z jasną myślą, niestety nie zawsze mi się udaje obrazowo otworzyć na przeczytane fakty lub emocje, które mną targają. Tekst, który serwuję, niekiedy nie jest tym, czego od siebie oczekiwałam. Bywa, że chcę coś napisać, jednak słowa wpadają mi pod palce i naciskam odmienne litery, nazywam to zjawisko „samo się pisze”.
Chciałabym podzielić się...

Jakiś czas temu miałam przyjemność po raz pierwszy zetknąć się z twórczością Laury Morelli za sprawą „Nocnego portretu”. Już wtedy wiedziałam, że autorka zagości w gronie moich ulubionych powieściopisarek, gdyż w jej twórczości jest to co najbardziej lubię – połączenie świetnie napisanej, frapującej literackiej opowieści oraz odwołań do historii sztuki.
Skoro zatem nakładem wydawnictwa LeTra ukazała się „Skradziona dama” Laury Morelli, pytanie sprowadzało się tylko do tego kiedy, a nie czy ja ją przeczytam. Słowo się zatem rzekło, a oto recenzja. Już na samym początku należy zauważyć, że istnieje pewien wspólny mianownik między „Nocnym portretem” a „Skradzioną damą” – jest nim zarówno sposób prowadzenia narracji łączący rożne przestrzenie czasowe w jedną spójną całość, jak i postać wielkiego, wręcz wybitnego twórcy jakim był Leonardo da Vinci. O ile „Nocny portret” skupiał się na losach Damy z gronostajem, tak tym razem na tapet Autorka wzięła historię innego światowej sławy dzieła Mistrza – Mona Lisy, zwanej inaczej Giocondą.
Podobnie jak w poprzednim przypadku czytelnik otrzymuje fascynująca opowieść, która nie tylko zabiera go w podróż przez czas i historię, ale również edukuje w zakresie sztuki, opowiadając w sposób zbeletryzowany historię wiekopomnego dzieła i jego twórcy. To sprawia, że Mona Lisa, najsłynniejszy obraz na świecie, staje się głównym bohaterem tej opowieści, pełnej tajemnic i emocji i to właśnie ona łączy wątki prowadzone zarówno w czasach Mistrza Leonarda i samej Lisy Giocondy, arystokratki uwiecznionej na portrecie, jak i późniejsze dzieje obrazu, a zwłaszcza tego co działo się z nim w czasie okupacji Francji w czasie II wojny światowej, kiedy to naziści nastawieni byli na grabież wszelkich dóbr kultury.
Powieść rozpoczyna się od opisu samego obrazu, zwracając uwagę na jego powszechną rozpoznawalność i wyjątkowy urok, ale także na pewne smaczki, które kryją się w nim, a ściślej w samym spojrzeniu i uśmiechu Giocondy. To daje asumpt do dalszej opowieści, w której Laura Morelli przenosi czytelnika do różnych okresów historycznych, zaczynając od florenckiego okresu czasów życia Leonardo i Lisy Giocondy, przez okres rewolucji francuskiej, gdy Mona Lisa trafia do Luwru, aż po okres II wojny światowej, kiedy dzieła sztuki były zagrożone grabieżą przez Niemców.
Autorka przedstawia tło kulturowe, społeczne i historyczne, które otaczała Mona Lisa na przestrzeni lat. Jednakże, „Skradziona dama” to nie tylko opowieść o obrazie, ale także o ludziach, którzy byli z nią związani. Laura Morelli kieruje naszym wzrokiem na postaci, które miały wpływ na losy Mona Lisy, zarówno podczas jej pobytu w Luwrze, jak i w trakcie czasów wojennych, a wcześniej na postaci związane z samą Giocondą, żoną bogatego kupca florenckiego, której życie nie szczędziło zmartwień.
Największym atutem tej powieści jest zdolność autorki do ukazania emocji i relacji między postaciami. Mona Lisa staje się nie tylko obiektem sztuki, ale także symbolem tajemnic, które są z nią związane. Laura Morelli buduje napięcie, ukazując trudne decyzje, jakie muszą podjąć bohaterowie w obliczu wojennego chaosu, a wcześniej okoliczności powstania portretu.
Dodatkowym walorem jest wyważone połączenie faktów historycznych z fikcją literacką. Autorka wplata elementy realnych wydarzeń, takich jak kradzież obrazu czy przeniesienie dzieł sztuki podczas II wojny światowej, czy wątki z życia samego Mistrza i bohaterki jego obrazu, w malowniczą opowieść, która zachwyca i zaskakuje czytelnika.
Warto również podkreślić, że Laura Morelli oddaje hołd sztuce i artystycznemu dziedzictwu, ukazując znaczenie dzieł sztuki w różnych kontekstach historycznych. Jej opis świata sztuki i miejsc związanych z dziełami sztuki dodaje powieści głębi i autentyczności.
„Skradziona dama” to niezwykła powieść, która wciąga czytelnika zarówno sztukę, jak i historię. Laura Morelli stworzyła barwną opowieść, w której tajemnicza Mona Lisa staje się kluczem do zrozumienia nie tylko sztuki, lecz także ludzkiego losu wobec trudnych wyborów życiowych. To lektura, która z pewnością zachwyci zarówno miłośników sztuki, jak i tych, którzy poszukują emocjonującej powieści opartej na prawdziwych wydarzeniach historycznych. Ja jestem zachwycona.

Jakiś czas temu miałam przyjemność po raz pierwszy zetknąć się z twórczością Laury Morelli za sprawą „Nocnego portretu”. Już wtedy wiedziałam, że autorka zagości w gronie moich ulubionych powieściopisarek, gdyż w jej twórczości jest to co najbardziej lubię – połączenie świetnie napisanej, frapującej literackiej opowieści oraz odwołań do historii sztuki.
Skoro zatem...

Laura Morelli kolejny raz zabiera nas w podróż przez historię i historię sztuki w swojej misternie skonstruowanej powieści, w której główną osią jest Leonardo da Vinci i jego oczywiście chyba najsłynniejszy obraz Mona Lisa.

Autorka znowu serwuje nam powieść, w której akcja toczy się dwutorowo - w czasach, gdy żył sam artysta oraz w czasach II Wojny Światowej. I co ciekawe, i już chyba charakterystyczne dla pisarki, oba te światy są pięknie zbudowane, pełne szerokich, malowniczych opisów, dzięki którym zanurzamy się w tej powieści i odczuwamy ją jako bardzo namacalną.

To opowieść pełna sztuki i obcowania z nią, próby jej ratowania podczas wojny, ale także jest to historia pełna jakiegoś takiego smutku, poczucia zagrożenia, ciągłego niebezpieczeństwa, które wisi nad bohaterami, a dodatkowo panuje w niej atmosfera tajemnic i niedopowiedzeń rodzinnych, które są bardzo silnym tu wątkiem.

Uwielbiam w książkach motyw sztuki w kontekście II Wojny Światowej, związane z nim dylematy, a tu ta akcja jest świetnie poprowadzona i niezwykle intrygująca.

Ale! Nie tylko lata 40. XX wieku są tu ciekawe. Akcja tocząca się za czasów wielkiego Leonarda to równie pasjonująca i pełna mroku, a także burzliwej historycznej atmosfery opowieść, w której dochodzi do poważnych społecznych przewrotów, które dają do myślenia czytelnikowi…

Wielka sztuka
Wojna
Niebiezpieczną gra
Tajemnice rodzinne

Przeczytajcie, warto!

Laura Morelli kolejny raz zabiera nas w podróż przez historię i historię sztuki w swojej misternie skonstruowanej powieści, w której główną osią jest Leonardo da Vinci i jego oczywiście chyba najsłynniejszy obraz Mona Lisa.

Autorka znowu serwuje nam powieść, w której akcja toczy się dwutorowo - w czasach, gdy żył sam artysta oraz w czasach II Wojny Światowej. I co...

Mona Lisa to jeden z najsłynniejszych obrazów na świecie i prawdziwa ikona sztuki. To dzieło stało się symbolem kultury i jest rozpoznawane na całym świecie, niezależnie od poziomu zrozumienia sztuki czy przynależności kulturowej. Jej tajemniczy uśmiech i subtelne wyraz oczu sprawiają, że obraz ten przyciąga uwagę i inspiruje zarówno laików, jak i znawców sztuki, które wciąż zachowuje swoją magię i pozostaje obiektem fascynacji przez wieki.

„Skradziona dama” to niezwykła opowieść, która ukazuje się czytelnikowi jak skarbnica ukrytych tajemnic, rozkwitających jak niespotykane kwiaty na polu literatury. Fabuła tej powieści to misternie spleciona sieć intryg, emocji i wyjątkowego piękna.

Akcja rozgrywa się w malowniczej i kulturalnej Florencji, co samo w sobie stanowi zaproszenie do podróży w magiczny świat sztuki i historii. Autorka mistrzowsko łączy przeszłość i teraźniejszość, co nadaje powieści wielowarstwowy charakter. Wątki historyczne splatają się z tajemnicami rodzinymi, tworząc naprawdę urzekającą opowieść.

Język w powieści jest pełen poetyckich opisów, które przenoszą czytelnika w magiczny świat włoskiej kultury i sztuki. Pisarka potrafi malować obrazy słowami, tworząc atmosferę, która przykuwa i wręcz przesiąka zmysły. Jej opisy florenckich zabytków, malowniczych krajobrazów i dzieł sztuki są tak realistyczne, że można poczuć zapach kwitnących kwiatów w toskańskich ogrodach i zobaczyć każdy detal renesansowych arcydzieł.

Książka dotyka ważnych tematów związanych z historią i sztuką. Autorka pokazuje, jak sztuka jest świadkiem historii, a jednocześnie ofiarą okrucieństwa wojen i ludzkiej chciwości. Czytelnik jest świadkiem moralnych dylematów związanych z ocalaniem dziedzictwa kulturowego i zwracaniem skradzionych dzieł ich prawowitym właścicielom.

Co najważniejsze, „Skradzona dama” to opowieść o poszukiwaniu tożsamości i tajemnicach rodzinnych, które wpływają na nasze życie w sposób, którego często nie jesteśmy świadomi. To także historia o znalezieniu skarbów w świecie sztuki, które odkrywają nie tylko historię, ale także naszą własną duszę.

Mona Lisa to jeden z najsłynniejszych obrazów na świecie i prawdziwa ikona sztuki. To dzieło stało się symbolem kultury i jest rozpoznawane na całym świecie, niezależnie od poziomu zrozumienia sztuki czy przynależności kulturowej. Jej tajemniczy uśmiech i subtelne wyraz oczu sprawiają, że obraz ten przyciąga uwagę i inspiruje zarówno laików, jak i znawców sztuki, które...

Co się kryję, za tajemniczym uśmiechem Mona Lisy - recenzja „Skradzionej damy”.
Publikacja wydana pod imprintem LeTra, pod tytułem „Skradziona dama” to wyjątkowa historia, która przenosi Czytelnika do niesamowicie ważnych wydarzeń, które dzieją się na przestrzeni dwóch przedziałów czasowych.
W pierwszym wątku powieści odwiedzamy mistrza Leonarda da Vinci (1472 r.) w jego pracowni oraz równolegle spotykamy się z Belliną Sardi, która od najmłodszych lat służy w domu rodziny Gherardinich. Drugą ramą czasową jest rok 1939, Paryż, okres II Wojny Światowej – kiedy to we Francji trwają przygotowania do wywiezienia najcenniejszych dzieł sztuki z Luwru, które mogłyby trafić w niepowołane ręce wojsk niemieckich. Wśród najznamienitszy arcydzieł, mamy tutaj: Mona Lisę da Vinci, Wenus z Milo, Niewolnicy Michała Anioła, zabytki starożytnego Egiptu, Grecji i Rzymu, portrety królewskie i wiele, wiele więcej. Pieczę nad spisem inwentarzowym dzieł sztuki sprawuje archiwistka Lucie i maszynistka Anne.
Cofając się w czasie do XV wieku mamy okazję, prześledzić proces twórczy Leonarda da Vinci, podczas malowania portretu Lisy Gherardini. Artysta zostaje wezwany na dwór Francesco del Giocondo, który jest świeżo poślubionym mężem Lisy oraz znakomitym handlarzem jedwabiu. Bellina zostaje wysłana wraz ze swoją panią do domu Francesco, aby służyć małżeństwu. Szybko jednak okazuje się, że zwykła służąca musi nie tylko usługiwać bogatemu handlarzowi ale także szpiegować przeciwko niemu. Bowiem we Florencji trwa wojna pomiędzy zwolennikami Medyceuszy a ich przeciwnikami – tzw. frateschi. Sytuacja pomiędzy dwoma wrogimi stronami, z dnia na dzień zaostrza się i dzieli społeczeństwo. Bellina staje przed trudną decyzją, czy bronić swojej pani, czy donosić na rodzinę Giocondo. Temu wszystkiemu przygląda się Leonardo da Vinci, który podróżuje po świecie i wykonuje kolejne zlecenia na obrazy, freski, malowidła – jednocześnie odwlekając w czasie, ukończenie słynnego portretu „Mona Lisy” i uciekając przed trwającą we Włoszech wojną domową.

„Ta żona handlarza jedwabiem, ta melancholijna Lisa. Coś w niej jest. Nigdy wcześniej tego nie widziałem”.

Anne wraz z pracownikami Luwru rozpoczyna niebezpieczną ucieczkę przed nazistami. Początkowo udaje im się przewieźć dzieła sztuki w bezpieczne miejsce, jednak szybko okazuje się, że Niemcy „drepczą im po piętach”. Rozpoczyna się zacięta walka i gonitwa, a ceną jest tutaj bezpieczeństwo wybitych arcydzieł m.in.: obraz „Mona Lisy”, która zostaje oznaczona jako najcenniejsza z posiadanych dzieł i pilnie strzeżona przez dyrektora muzeum. W kolejnych rozdziałach czytamy: o sposobach przeciwdziałania przeciwko grabieży dzieł sztuki, o powstaniu francuskiego ruchu oporu, czyli maquisards oraz o sporządzaniu inwentarza broni, którą wkrótce będą musieli użyć przeciwko Niemcom.

„Pomyślała o tysiącach zwiedzających, których widziała, jak szli przez galerię i zatrzymywali się, aby przyjrzeć się słynnemu portretowi kobiety o tajemniczym uśmiechu pędzla Leonarda da Vinci. Widziała, jak zmieniały się ich twarze, kiedy podchodzili bliżej i spoglądali w nieodgadnione ciemne oczy kobiety z portretu, jakby oczekiwali, że zbliży się do nich poprzez pięćset lat historii jednym spojrzeniem, aby zmienić coś, co jest głęboko w nich. To jest potęga sztuki, myślała Anne.”

Dialog pomiędzy bohaterami płynnie się przeplata. Cała historia wciąga i pochłania czytelnika. Dodatkowo na końcu książki, autorka powieści Laura Morelli opisuje, co skłoniło ją do napisania opowiadania. Dowiadujemy się również, że niektóre wątki zaczerpnięte zostały z pamiętnika Lucie, która faktycznie była w tamtym okresie pracownikiem Luwru i w swoim pamiętniku opisywała drogę jaką przebyły dzieła sztuki, jak je ukrywali przed kradzieżą i z jakimi zmartwieniami musiała się ona mierzyć podczas wojny. Publikacja dostępna jest także, jako ebook. Polecam!

Co się kryję, za tajemniczym uśmiechem Mona Lisy - recenzja „Skradzionej damy”.
Publikacja wydana pod imprintem LeTra, pod tytułem „Skradziona dama” to wyjątkowa historia, która przenosi Czytelnika do niesamowicie ważnych wydarzeń, które dzieją się na przestrzeni dwóch przedziałów czasowych.
W pierwszym wątku powieści odwiedzamy mistrza Leonarda da Vinci (1472 r.) w jego...

„Wszystko, co możesz sobie wyobrazić, jest prawdziwe”.

Pablo Picasso



Kiedy sztuka miesza się z historią, powstają naprawdę ciekawe dzieła, zwłaszcza kiedy zarówno historia jak i sztuka dzieją się w dwóch różnych czasach, a książka okraszona jest wieloma retrospekcjami. Przyznam, że do pozycji Skradziona dama podchodziłam bardzo ostrożnie, do portretu Mona Lisy dorobiono już tyle opowieści i stworzono tyle publikacji zarówno na faktach, jak i tych zmyślonych, że momentami czuć przesyt.

Oczywiście samo powstanie tego malunku, jak i jego historia zwłaszcza w czasach kiedy wojska niemieckie plądrowały wszystko, co się dało, jest niesamowita. Ten obraz od wieków budzi ogromne zainteresowanie i nie ma chyba osoby, która by go nie znała. Przedstawia portret przeciętnej kobiety z Florencji, żony, matki, wiodącej zwykłe, ciche życie mieszczańskie. Francuzi czują się właścicielami obrazu, gdyż po śmierci mistrza Leonarda, jego siostry sprzedały "Mona Lisę" królowi francuskiemu Franciszkowi I za niebagatelną kwotę, czterech tysięcy złotych koron — równoważność dzisiejszych 9,7 mln dolarów! I w ten sposób trafiła ona do Francji.

Wplecenie w fabułę losów dzieła, jest mistrzostwem świata, o ile Autor traktuje, to poważnie. Opowieść Pani Morelli dzieje się w dwóch czasach rok 1939 oraz 1479 przeplatają się ze sobą, tworząc niejednoznaczną historię ludzi, miasta, oraz dzieła sztuki. Nasza bohaterka Annie młoda archiwistka na początku II wojny światowej po powrocie do domu odkrywa, że jej brat zaginął. Gdy stara się dowiedzieć, co się stało, Paryż dostaje się w ręce niemieckie. Pracownicy Luwru ratują, co mogą przed brutalną grabieżą, a nasza bohaterka zostaje wysłana do zamku Chambord, gdzie przewożone są najcenniejsze dzieła, chronione w oparach wojny. Annie zajęta bezpieczeństwem dzieł sztuki, poznaje tajemnice, jaką skrywa jej brat, jednocześnie popadając w niebezpieczeństwo. Retrospekcja przenosi nas w czasy Leonarda da Vinci i krok po kroku, pozwala poznać fakty z momentu powstawania Mona Lisy.

Pozycja Pani Morelli, zwroty akcji, historia, nietuzinkowi bohaterowie, tajemnica niezwykle przypomina popularne dzieła Pana Browna. Wartka akcja sprawia, że przez tę książkę się po prostu płynie. Fakt, że temat jest powielony, jak już pisałam o Mona Lisie powstało wiele lepszych i gorszych książek, jednak Pisarka zachwyca fabułą, doborem wątków historycznych i całkowitym brakiem zastoju w akcji. Osobiście najbardziej podobały mi się wtrątki z przeszłości, bez dwóch zdań Pani Morelli świetnie odnajduje się w gawędziarskiej historii.

Książki utrzymane w ramach kryminału, thrillera, czy obyczajówki z wątkami historycznymi zawsze są ciekawe i trzeba przyznać, że nawet najbardziej opornemu na historię czytelnikowi uzupełniają wiedzę, dlatego polecam bez dwóch zdań.

zaczytanizkawa.blogspot.com

„Wszystko, co możesz sobie wyobrazić, jest prawdziwe”.

Pablo Picasso



Kiedy sztuka miesza się z historią, powstają naprawdę ciekawe dzieła, zwłaszcza kiedy zarówno historia jak i sztuka dzieją się w dwóch różnych czasach, a książka okraszona jest wieloma retrospekcjami. Przyznam, że do pozycji Skradziona dama podchodziłam bardzo ostrożnie, do portretu Mona Lisy dorobiono...

Nie pytam Was, czy znacie Monę Lisę, bo to oczywistość! Ale czy wiecie kim była słynna dama o tajemniczym uśmiechu? Autorka w sposób intrygujący, a przede wszystkim wyczerpujący (jak na historyczkę sztuki przystało) odpowiada na to pytanie, wciągając nas w historię pełną trudnych wyborów, kontrastów, lęku przed wojną i tłumionych pragnień. Jednocześnie, po raz kolejny udowadnia, że literatura piękna wcale nie musi być nudna, ani trudna w odbiorze. „Skradziona dama” jest to powieść niezwykle angażująca, zwłaszcza poprzez niezliczone sekrety głównych bohaterów, ich obawy, pragnienia, intrygi, niespełnione życiowe oczekiwania. Momentami czytelnik odnosi wrażenie jakby patrzył na walkę dobra ze złem, która rozgrywa się w życiu każdego z bohaterów. „W końcu wszyscy coś ukrywamy”… cytat ten, stanowi często motto kluczowe dla całej historii.

Akcja książki oparta jest na dwóch liniach czasowych, które mimo iż oddalone są od siebie o ok. 460 lat, to na kartach historii splatają się ze sobą, połączone jednym wspólnym celem, jakim jest pomóc słynnemu portretowi przetrwać. Historię poznajemy z perspektywy 3 osób: Leonarda, Belliny (opiekunki Lisy) oraz Anne (archiwistki). Muszę przyznać, że jak zwykle w przypadku powieści Laury Morelli, najbardziej pochłonęły mnie fragmenty napisane z perspektywy Leonarda da Vinci. Ujęło mnie to, jak trafnie i obrazowo udało się Autorce przedstawić tę postać. Rewelacyjnie oddała złożoną i myślicielską naturę artysty, jego ekspresję, obawy, trudne relacje z ojcem, a nawet z samym sobą.

Polecam tę powieść nie tylko miłośnikom sztuki, ale również entuzjastom powieści z wątkami wojennymi.

Nie pytam Was, czy znacie Monę Lisę, bo to oczywistość! Ale czy wiecie kim była słynna dama o tajemniczym uśmiechu? Autorka w sposób intrygujący, a przede wszystkim wyczerpujący (jak na historyczkę sztuki przystało) odpowiada na to pytanie, wciągając nas w historię pełną trudnych wyborów, kontrastów, lęku przed wojną i tłumionych pragnień. Jednocześnie, po raz kolejny...

Któż nie zna Leonarda da Vinci i jego dzieł. Mona Lisa jest najbardziej rozpoznawalnym dziełem sztuki na świecie. Kobieta z obrazu jest żoną bogatego handlarza jedwabiem. Książka napisana jest z perspektywy trzech osób Leonarda da Vinci, archiwistki Anny oraz opiekunki Belliny. Poznajemy punkt widzenia każdej ze stron. Autorka przedstawia nam historię, która zaczyna się we Włoszech w 1472 roku tam spotykamy się z Leonardem. Poznajemy także jego punkt widzenia, gdy tworzy on coś, co stanie się jego arcydziełem, oczywiście Mona Lisę. Trafiamy również do Francji do 1939 roku gdzie spotykamy Annę pracującą w archiwum Luwru. Prowadzi spis dzieł, które muszą uratować przed najazdem wojsk niemieckich. Dziewczyna zaczyna podróżować ze skarbami z muzeum, w tym Mona Lisą, i chronić je, jak najcenniejszą rzecz. Tak zaczyna się jej podróż polegająca na przemieszczaniu się z miejsca na miejsce. Trafiamy również do 1479 roku, tam mamy przyjemność poznać Bellinę, opiekunkę Lisy, której uśmiech zasłynie jako inspiracja kultowego obrazu da Vinci.

Książka została napisana ciekawie. Opowiada nie tylko o sztuce lecz również o wojnie i ludziach dzięki którym możemy zachwycać się tym dziełem. Ciekawa historia i dobrze narysowani bohaterowie sprawiają, że książkę czyta się w szybko. Jeśli chodzi o fabułę to jest naprawdę niezła, jednak mi trochę się dłużyła. Niektóre szczegóły można byłoby pominąć z pewnością nie byłoby uszczerbku na historii. Niemniej jednak „Skradziona dama” jest bardzo dobrze opowiedziana. Z przyjemnością polecam miłośnikom historii sztuki i nie tylko.

Któż nie zna Leonarda da Vinci i jego dzieł. Mona Lisa jest najbardziej rozpoznawalnym dziełem sztuki na świecie. Kobieta z obrazu jest żoną bogatego handlarza jedwabiem. Książka napisana jest z perspektywy trzech osób Leonarda da Vinci, archiwistki Anny oraz opiekunki Belliny. Poznajemy punkt widzenia każdej ze stron. Autorka przedstawia nam historię, która zaczyna się we...

Opowieść o fascynującej podróży Mony Lisy rozgrywającej się w dwóch burzliwych okresach w historii. Autorka w ciekawy sposób ożywia historię tego kultowego portretu i oddaje hołd sztuce.

Opowieść o fascynującej podróży Mony Lisy rozgrywającej się w dwóch burzliwych okresach w historii. Autorka w ciekawy sposób ożywia historię tego kultowego portretu i oddaje hołd sztuce.