Powieść o rodzinie Nideckich w czasach dwudziestolecia międzywojennego. Rodzeństwo Jadwiga, Irena, Bronek, Witold po śmierci matki szukają sposobu żeby poprawić swój los , są jak cztery wiatry które każdy wieje w inną stronę.

Powieść o rodzinie Nideckich w czasach dwudziestolecia międzywojennego. Rodzeństwo Jadwiga, Irena, Bronek, Witold po śmierci matki szukają sposobu żeby poprawić swój los , są jak cztery wiatry które każdy wieje w inną stronę.

„Na cztery wiatry” to historia o poszukiwaniu prawdziwych wartości w świecie, który kręci się wokół miłości do pieniądza i klasyfikowaniu wartości człowieka przez pryzmat jego statusu materialnego. To historia o utracie i sposobach na radzenie sobie z pustką po kimś, kto był, a teraz uporczywie go nie ma. To historia o samotności w obliczu sytuacji, która powinna rodzinę jednoczyć. To wreszcie historia o złych wyborach, które prowadzą do tragedii...

Pełna recenzja książki dostępna jest na stronie:
https://moznaprzeczytac.pl/na-cztery-wiatry-wanda-milaszewska/

„Na cztery wiatry” to historia o poszukiwaniu prawdziwych wartości w świecie, który kręci się wokół miłości do pieniądza i klasyfikowaniu wartości człowieka przez pryzmat jego statusu materialnego. To historia o utracie i sposobach na radzenie sobie z pustką po kimś, kto był, a teraz uporczywie go nie ma. To historia o samotności w obliczu sytuacji, która powinna rodzinę...

Nie wiedziałam, że to książka napisana przez autorkę, która zginęła w powstaniu warszawskim, a jej książki w PRLu były zakazane.
Mocne 7,5.
Książka bardzo wciąga, świetnie się ją czyta, choć napisana językiem epoki. W dwudziestoleciu międzywojennym poznajemy historię kilku lat życia rodzeństwa: dwóch sióstr i braci z tzw. dobrej rodziny. Czasy inne, a charaktery ludzkie bez zmian.
Z rodziną to jednak najlepiej wychodzi się na zdjęciu.
Oczywiście, że polecam!

Nie wiedziałam, że to książka napisana przez autorkę, która zginęła w powstaniu warszawskim, a jej książki w PRLu były zakazane.
Mocne 7,5.
Książka bardzo wciąga, świetnie się ją czyta, choć napisana językiem epoki. W dwudziestoleciu międzywojennym poznajemy historię kilku lat życia rodzeństwa: dwóch sióstr i braci z tzw. dobrej rodziny. Czasy inne, a charaktery ludzkie bez...

“Jakie to dziwne: mieszkać razem, znać się od urodzenia i nic o sobie nie wiedzieć, nic, nic…”

Pisarka tworzyła w dwudziestoleciu międzywojennym, napisała dwanaście książek. Zginęła razem z mężem w Powstaniu Warszawskim, po wojnie wszystkie jej powieści wycofano z obiegu i zakazano nowych publikacji.

Wciągająca, intrygująca opowieść o polskiej rodzinie mieszkającej w Warszawie, a w tle trudne czasy międzywojenne. Z chwilą śmierci Marii Nideckiej życie jej czworga dorosłych już dzieci Ireny, Witolda, Bronka i Jadwigi całkowicie się zmienia. Kto po śmierci matki zajmie się domem? Irena po śmierci matki szybko dochodzi do siebie, w końcu nikt nie będzie jej kontrolował, nie pouczał i wszystkiego zabraniał. Witold i Bronek mają swój świat, mają zamiar żyć dostatnio i wygodnie. Najmłodsza z rodzeństwa spokojna, odpowiedzialna Jadwiga przejmuje na siebie większość obowiązków. Dziewczyna ma poważną wadę wzroku, która uniemożliwia jej naukę, czy odjęcie pracy. Stopniowo rodzina, którą scalała matka, zaczyna się rozpadać…

Rodzeństwo bardzo się od siebie różni, są niczym te tytułowe cztery wiatry, każdy z nich marzy, ma pragnienia, mierzy się z własnymi słabościami. Fabuła zajmująco poprowadzona, przenosi nas czasów międzywojennych, ukazuje skomplikowane relacje rodzinne. Na duży plus zasługują retrospekcje dotyczące zmarłej pani domu. Bohaterowie wyraziście ukazani, wnikliwy portret psychologiczny ich złożonych osobowości.

Jak bardzo niszczą zazdrość i poczucie niesprawiedliwości? Trudne, zawiłe relacje rodzinne, wzajemna rywalizacja, powielane stereotypy. Poczucie krzywdy, intrygi, niedopowiedzenia, tajemnice, zazdrość. Wyraźnie czujemy klimat i atmosferę tamtych czasów, uliczki, kawiarnie, parki, spacery…

Wartościowa, nietuzinkowa historia skłaniająca do refleksji. Serdecznie polecam.

“Jakie to dziwne: mieszkać razem, znać się od urodzenia i nic o sobie nie wiedzieć, nic, nic…”

Pisarka tworzyła w dwudziestoleciu międzywojennym, napisała dwanaście książek. Zginęła razem z mężem w Powstaniu Warszawskim, po wojnie wszystkie jej powieści wycofano z obiegu i zakazano nowych publikacji.

Wciągająca, intrygująca opowieść o polskiej rodzinie mieszkającej w...

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Sięgnęłam po książkę skuszona czasami, w jakich osadzona została akcja powieści. Miało być to dwudziestolecie międzywojenne i nie ukrywam, że liczyłam na jakieś wątki wiązane z pierwszą, a najlepiej drugą wojną światową, których niestety tam nie znalazłam.
Zdziwił mnie bardzo styl, w jakim została napisana książka, zostało użytych wiele archaizmów, oczywiście to był plus, dzięki któremu lepiej można odnaleźć się w tamtych czasach.

O tym, że książka realnie powstała w tamtych czasach dowiedziałam się dopiero sięgając po opinie czytelników, zaraz po tym jak sama skończyłam czytać.
Co za tym idzie- przebaczam w pełni brak wątków II wojny światowej, oraz niedzisiejszy język.

Istotnie można nazwać książkę klasykiem, z zastrzeżeniem czasów w jakim powstała, tak, by nikt się nie sparzył tak, jak ja. Nie ukrywam, że gdybym wcześniej widziała o tych ważnych faktach, zupełnie inaczej spojrzałabym na ten utwór literacki.
Być może sięgnę po nią ponownie jak już zapomnę jej treści, z zupełnie innym nastawieniem.

Sięgnęłam po książkę skuszona czasami, w jakich osadzona została akcja powieści. Miało być to dwudziestolecie międzywojenne i nie ukrywam, że liczyłam na jakieś wątki wiązane z pierwszą, a najlepiej drugą wojną światową, których niestety tam nie znalazłam.
Zdziwił mnie bardzo styl, w jakim została napisana książka, zostało użytych wiele archaizmów, oczywiście to był plus,...

Wybierając sobie książki do czytania bardzo często opieram swój wybór na przeczytanym opisie. Tak też było w przypadku książki „Na cztery wiatry”. Zainteresował mnie jej opis. Dopiero później dowiedziałam się, że historia została napisana prawie sto lat temu. Lubię od czasu do czasu sięgnąć po starszą historię, więc mnie to nie przestraszyło, a jeszcze bardziej zachęciło do sięgnięcia po książkę pani Miłaszewskiej.
Już po kilku przeczytanych stronach książki „Na cztery wiatry” poczułam, że dobrze mi się ją czyta. Została napisana bardzo przyjemnym w odbiorze językiem. Po kolejnych kilku stronach historia zaczęła mnie ciekawić. Niezbyt często mam okazję przeczytać o perypetiach polskiej rodziny żyjącej w okresie międzywojennym. Tak więc z niemałym zainteresowaniem przyglądałam się losom rodziny Nideckich, którzy nie pozwalają się czytelnikowi nudzić. Każdy z czworga rodzeństwa Nideckich inaczej podchodzi do życia i ma inne plany na przyszłość. Każde z nich ma swój niepowtarzalny charakter, który można bardzo dobrze poznać na kartach książki.
Książka „Na cztery wiatry” ma już kilkadziesiąt lat, lecz ja dopiero niedawno usłyszałam o niej pierwszy raz. Żałuję, że nie wiedziałam o niej wcześniej. Świetnie napisana historia o rodzinnych relacjach, kłopotach oraz rodzeństwie, które ma się wrażenie, że łączy tylko wspólne nazwisko i korzenie. Jest to książka, w której odnalazłam niepowtarzalny klimat i mam wrażenie, że nie da o sobie łatwo zapomnieć.

Wybierając sobie książki do czytania bardzo często opieram swój wybór na przeczytanym opisie. Tak też było w przypadku książki „Na cztery wiatry”. Zainteresował mnie jej opis. Dopiero później dowiedziałam się, że historia została napisana prawie sto lat temu. Lubię od czasu do czasu sięgnąć po starszą historię, więc mnie to nie przestraszyło, a jeszcze bardziej zachęciło do...

Uwielbiam książki, które osadzone są w historii. Okres międzywojnia w Polsce był bardzo urokliwy i barwny, dlatego też z ogromną przyjemnością czytało mi się książkę, której autorka żyła w tamtym czasie... Powieść od razu nabiera autentyczności. Piękna Warszawa ze swoimi uroczymi kawiarenkami, parkami i ci ludzie, których rozmowy toczyły się na temat miłości, przyjaźni, poezji. Autorka pięknie odwzrorowała nam tamte czasy. I do tego fabuła, dosyć niebanalna, z zaskakującymi zakończeniem, które podobnie jak w życiu nie musi być szczęśliwe. Książka skłania do refleksji, na.temat życia. Dobrze wykreowania bohaterowie dają nam się poznać że swojej 'ludzkiej' strony, wraz ze swoimi słabościami i wadami. I pomimo upływu tylu lat.od powstania książki, myślę że można się z naszymi postaciami w pewnym stopniu utożsamić. Czasu się zmieniły, ale ludzie już niekoniecznie... "Na cztery wiatry" to powieść obyczajowa, ukazująca ludzką naturę, relacje rodzinne, oraz oddająca w piękny sposób urok międzywojennej Warszawy. Bardzo urzekła mnie ta powieść, która może wprowadzić w dosyć melancholijny i nostalgiczny nastrój.

Uwielbiam książki, które osadzone są w historii. Okres międzywojnia w Polsce był bardzo urokliwy i barwny, dlatego też z ogromną przyjemnością czytało mi się książkę, której autorka żyła w tamtym czasie... Powieść od razu nabiera autentyczności. Piękna Warszawa ze swoimi uroczymi kawiarenkami, parkami i ci ludzie, których rozmowy toczyły się na temat miłości, przyjaźni,...

Wanda Miłaszewska ,,Na cztery wiatry" to napisana pięknym językiem, historia czworga rodzeństwa, żyjących w latach trzydziestych ubiegłego wieku.
Ta historia osadzona w Warszawie XX wieku , sprawia, że możemy poczuć klimat tamtych lat ponieważ autorka znakomicie opisała życie towarzyskie i realia panujące w tamtym czasie.

Czwórka rodzeństwa Nideckich -Jadwiga, która ma problemy ze wzrokiem, Irena, Bronek i Witold są jak przysłowiowe-Cztery wiatry, każdy inny.
Po śmierci matki, dochodzi do konfliktu między rodzeństwem, każdy zaczyna żyć swoim życiem, hazard, egoizm, długi. Na głowie biednej Jadwigi dodatkowo pazerna i chciwa ciotka, która tylko czeka aby ugrać coś dla siebie.

Zakończenie zmusza do refleksji, tak jak cała książka.

Wanda Miłaszewska ,,Na cztery wiatry" to napisana pięknym językiem, historia czworga rodzeństwa, żyjących w latach trzydziestych ubiegłego wieku.
Ta historia osadzona w Warszawie XX wieku , sprawia, że możemy poczuć klimat tamtych lat ponieważ autorka znakomicie opisała życie towarzyskie i realia panujące w tamtym czasie.

Czwórka rodzeństwa Nideckich -Jadwiga, która ma...

Wolicie czytać nowości literackie, czy sięgacie również po starsze publikacje?

Dziś mam taką perełkę wśród wielu książek, którą warto przeczytać. Książka po raz pierwszy ukazała się w 1931 roku a jej autorką jest Wanda Miłaszewska. Obecnie mamy przed sobą jej wznowienie z cudowną okładką. Osobiście bardzo lubię klimat lat międzywojennych a oddany przez osobę żyjącą w tym czasie, nabiera szczególnej autentyczności. Na tym tle w ówczesnej Warszawie, toczą się losy polskiej rodziny Nideckich, którą poznajemy w momencie śmierci matki. Rodzeństwo to dorośli ludzie, skupiający się wokół swojej rodzicielki, która była takim spoiwem całej rodziny. Teraz, kiedy jej zabrakło, wychodzą temperamenty, pojawiają się intrygi, ujawniają się diametralne różnice w myśleniu czy zazdrość a tytułowe cztery wiatry to doskonała przenośnia dla ich charakterów.

Powieść napisana jest pięknym językiem i wcale nie odczuwa się tego, że stworzona została w latach trzydziestych ubiegłego wieku. Autorka świetnie ukazała portrety psychologiczne każdego z rodzeństwa i temat, który jest zawsze aktualny a mianowicie rządza pieniądza. To on często kieruje ludzkimi umysłami i potrafi podzielić. Sprawia, że nie ma sentymentów nawet jeśli chodzi o najbliższych. Podobno z rodziną najlepiej wychodzi się na zdjęciu i coś w tym niestety jest.

Wolicie czytać nowości literackie, czy sięgacie również po starsze publikacje?

Dziś mam taką perełkę wśród wielu książek, którą warto przeczytać. Książka po raz pierwszy ukazała się w 1931 roku a jej autorką jest Wanda Miłaszewska. Obecnie mamy przed sobą jej wznowienie z cudowną okładką. Osobiście bardzo lubię klimat lat międzywojennych a oddany przez osobę żyjącą w tym...