Druga część Plotkary w Nowym Jorku. Taka sama mała książeczka, niewielkiego formatu. Typowa młodzieżówka.
Powstał serial na podstawie książki. Nie oglądałam.

Dla przypomnienia: na treść składają się plotki, bogactwo, luksus, przepych, drogie limuzyny, dostęp do nieograniczonej ilości pieniędzy, apartamenty jakich świat nie widział na Piątej alei, przyjęcia i bankiety.
Główni bohaterowie to: Plotkara – ale nikt nie wie kto nią nie jest, poza tym Blair, Chuck, Nate, Serena. Ci ostatni tworzą grupę przyjaciół, szczerych czy tylko udawanych?
Rozpieszczone dzieci z Manhattanu, poprzewracane w głowach i zepsute do szpiku kości spędzają czas upijając się, paląc trawkę, uprawiając seks dla sportu, beztrosko trwoniący majątek własnych rodziców na imprezy. Piękni, młodzi i bogaci.


Są jeszcze ci drudzy z Brooklynu ,niższej półki Dan, Jenny i Vanessa, którzy nigdy nie mieli pieniędzy i sami muszą wszystko wywalczyć dla siebie.

W tej części uczniowie Constance Billard School, elitarnego liceum dla dziewcząt na Manhattanie, jak szkoły dla chłopców St. Jude’s School zastanawiają się nad dalszą nauką w college’u i który konkretnie wybrać na dalsze kształcenie się. Weekendy spędzają na rozmowach kwalifikacyjnych.

Młodzieżowy język, bardzo proste słownictwo, praktycznie same dialogi. Brak opisów poza wyglądem kreacji odzieżowych, apartamentowych dekoracji czy scen dotyczących przeszłości.

Książka w dzisiejszych czasach jest trochę już zdezaktualizowana, bo pewne sprawy już się zmieniły.

Jest to takie przeciętne czytadło, akurat wpadł mi w ręce cały komplet , gdyż siostrzenica chciała wyrzucić na przemiał. Zabrałam do domu ,by się zapoznać z treścią.

Druga część Plotkary w Nowym Jorku. Taka sama mała książeczka, niewielkiego formatu. Typowa młodzieżówka.
Powstał serial na podstawie książki. Nie oglądałam.

Dla przypomnienia: na treść składają się plotki, bogactwo, luksus, przepych, drogie limuzyny, dostęp do nieograniczonej ilości pieniędzy, apartamenty jakich świat nie widział na Piątej alei, przyjęcia i...

234 strony, które nie chciały się skończyć i po których zwracam honor pierwszemu tomowi. Zmiana lektorki też się nie przysłużyła, bo czyta okropnie i przez nią zły tekst jest jeszcze gorszy.

Ta książka okropnie się zestarzała, jest okropnie durna i nie wiem, czy chcę kontynuować tą przygodę, bo nawet pod guilty pleasure się to nie podciąga :O.

234 strony, które nie chciały się skończyć i po których zwracam honor pierwszemu tomowi. Zmiana lektorki też się nie przysłużyła, bo czyta okropnie i przez nią zły tekst jest jeszcze gorszy.

Ta książka okropnie się zestarzała, jest okropnie durna i nie wiem, czy chcę kontynuować tą przygodę, bo nawet pod guilty pleasure się to nie podciąga :O.

Seria o bajecznie bogatych przyjaciołach z Upper East Side , już po raz drugi, pozwoliła mi się zrelaksować, i poddać się wspomnieniom z własnych licealnych lat. Tym razem Serena, Blair, Dan i Nate stają przed wyborem dalszej przyszłości w postaci prestiżowych uczelni, Serena odcięła się od dawnych przyjaciół przebywając w towarzystwie Dana, Jenny i Vanessy, Blair musi się pogodzić z wyborem matki oraz jej uroczystością weselną, która wypada w jej 17-ste urodziny oraz z nienawiścią do byłej przyjaciółki, a jej chłopak Nate zaczyna jej unikać. Plotkara nie próżnuje, dostarczając coraz bardziej pikantne szczegóły z życia bogaczy. Czy istnieje szansa na pogodzenie zwaśnionych przyjaciółek? Jak Dan poradzi sobie ze swoimi uczuciami względem Sereny? Kogo wybierze Nate?

Seria o bajecznie bogatych przyjaciołach z Upper East Side , już po raz drugi, pozwoliła mi się zrelaksować, i poddać się wspomnieniom z własnych licealnych lat. Tym razem Serena, Blair, Dan i Nate stają przed wyborem dalszej przyszłości w postaci prestiżowych uczelni, Serena odcięła się od dawnych przyjaciół przebywając w towarzystwie Dana, Jenny i Vanessy, Blair musi się...

Cóż... Dan jest kompletnym, przewrażliwionym frajerem. Najmniej lubianą po przeze mnie postacią. Ale... Myślę, że jestem do niego trochę podobna. A może i nawet bardzo... I chyba dlatego go nie lubię. Ucieszyłam się, że B i S się pogodziły. Też bym chciała mieć taką bliską przyjaciółkę.

Cóż... Dan jest kompletnym, przewrażliwionym frajerem. Najmniej lubianą po przeze mnie postacią. Ale... Myślę, że jestem do niego trochę podobna. A może i nawet bardzo... I chyba dlatego go nie lubię. Ucieszyłam się, że B i S się pogodziły. Też bym chciała mieć taką bliską przyjaciółkę.

...że to zapychacz, każdy wie. Ale mi pasował.Czuję ekscytację...

Druga część jakże zajmującego cyklu, wydaje się mniej udana od poprzedniej. Co nie znaczy, że była zła...
O wiele bardziej lubię Blair od Sereny. Wydaje mi się taka fałszywa. Blair od razu mówi co jej jest, a ona taka niby niewinna, niby nie wie o co chodzi. Taka po części smutna. Blair w przeciwieństwie do niej, ma silny charakter i jak sobie cos postanowi, to to zrobi. I tyle...
Za to Chucka było bardzo mało. Lubie go ze względu na serial. Aktor go grający jest zniewalająco-boski. Główne zaskoczenie to Aaron. Polubiłam go, choc nie za dużo o nim jest. Inni bohaterowie sa bardzo irytujący. W tej rundzie wygrał Dan, ze swoim nic-nie-róbstwem. Taki biedaczek, dobrze by pasował do Sereny.
Mimo tylu nudnych bohaterów, polecam każdej nastolatce, jako odmrażacz od katastroficznych bestsellerów ostatnich kilku lat.

Wiem, że ta opinia nie jest zbyt wysilająca sie, ale prawde mówiąc nie mam co o nij powiedzieć, bo byłyby same spojlery. I tak troche za mało treści, żebym na stałe coś mówiła...

...że to zapychacz, każdy wie. Ale mi pasował.Czuję ekscytację...

Druga część jakże zajmującego cyklu, wydaje się mniej udana od poprzedniej. Co nie znaczy, że była zła...
O wiele bardziej lubię Blair od Sereny. Wydaje mi się taka fałszywa. Blair od razu mówi co jej jest, a ona taka niby niewinna, niby nie wie o co chodzi. Taka po części smutna. Blair w przeciwieństwie do...

Trochę minęło od przeczytania 1 części,ale na mojej liście znalazły się książki do których na pewno bardziej mnie ciągnęło...
Jak z poprzednią częścią odniosłam wrażenie,że "Plotkara 2" jest książką,którą na siłę napisano dla młodzieży.To znaczy,że autorka musiała,po prostu musiała wcisnąć gdzieś pewne wątki...Na pewno plotkara nie stanie się moją ulubioną serią,ale druga część podobała mi się znacznie bardziej niż pierwsza.Więcej wydarzeń,nowych miejsc itd. Nate w końcu zrozumiał,że Blair to głupia bogata laska(jak większość osób w tej książce) ,której wydaje się że jej problemy to coś poważnego i nie ma sensu już żyć...Tak,tak.Wiem ze właśnie taka Cecily von Ziegesar chciała stworzyć książkę,ale jednak mogło y się w końcu stać coś wielkiego!(w końcu...no niby dopiero 2 część 200 str. książki więc).Mimo mojego niezadowolenia mam zamiar przeczytać kolejne części(mam nadzieje że nie będę musiała ich już krytykować),ale nw w jakim czasie ;)
A

Trochę minęło od przeczytania 1 części,ale na mojej liście znalazły się książki do których na pewno bardziej mnie ciągnęło...
Jak z poprzednią częścią odniosłam wrażenie,że "Plotkara 2" jest książką,którą na siłę napisano dla młodzieży.To znaczy,że autorka musiała,po prostu musiała wcisnąć gdzieś pewne wątki...Na pewno plotkara nie stanie się moją ulubioną serią,ale druga...

Myślałam, że nie może być gorzej, ale kolejna część okazała się być jeszcze gorsza. Marzę by dobrnąć do końca serii.

Myślałam, że nie może być gorzej, ale kolejna część okazała się być jeszcze gorsza. Marzę by dobrnąć do końca serii.

Nie jest to ambitna literatura, ale czyta się przyjemnie. :) Z chęcią zaglądnę do następnych części.

Nie jest to ambitna literatura, ale czyta się przyjemnie. :) Z chęcią zaglądnę do następnych części.

Oj no wciągnęła mnie ta "Plotkara". Zaraz zaczynam kolejną część ;)

Oj no wciągnęła mnie ta "Plotkara". Zaraz zaczynam kolejną część ;)

Druga część słynnego cyklu Plotka. Poziom ten sam. Jeśli ktoś lubi tego typu literaturę, to może znajdzie tu coś dla siebie. Mnie nie podeszła.

Druga część słynnego cyklu Plotka. Poziom ten sam. Jeśli ktoś lubi tego typu literaturę, to może znajdzie tu coś dla siebie. Mnie nie podeszła.