Książka jest bardzo fajnie zrobiona. Przyznam szczerze, że jest ona moją pierwszą książką ze zbiorem opowiadań. I na pewno nie ostatnią! Nie wszystkie opowiadania przypadły mi do gusty, i w niektórych momentach chciałam udusić bohatera powieści, (w dobrym sensie, jeżeli takowy sens istnieje).
Książka idealna do czytelną blokadę (jak dla mnie).
Polecam panią i panom.
Miłego dnia/nocy !!
(mam nadzieję, że pomogłam)

Książka jest bardzo fajnie zrobiona. Przyznam szczerze, że jest ona moją pierwszą książką ze zbiorem opowiadań. I na pewno nie ostatnią! Nie wszystkie opowiadania przypadły mi do gusty, i w niektórych momentach chciałam udusić bohatera powieści, (w dobrym sensie, jeżeli takowy sens istnieje).
Książka idealna do czytelną blokadę (jak dla mnie).
Polecam panią i panom. ...

Zbiór opowiadań, jak sama nazwa wskazuje posiada opowiadania różnych autorów. Jedne bardziej przypadają do gustu i wpadają w pamięć, a inne mniej. Jedne są zabawne i ciekawe, inne niezrozumiałe i długie. Najwięcej chyba tych przeciętnych. Prawdopodobnie ciężko na kilkunastu stronach przedstawić cały rys bohatera, jego rozterki i marzenia, aby nie brzmieć banalnie. Wszystkie oczywiście kręcą się wokół miłości i strojów na bal. Zaskakująco wiele (tak mi się wydaje) opowiada o gejach. Z perspektywy przeczytania całej książki, najbardziej chyba podobało mi się opowiadanie Daniela Ehrenhafta. Na pewno dobrze je zapamiętałam, ale fragmenty innych też zapadły mi w pamięć.

Zbiór opowiadań, jak sama nazwa wskazuje posiada opowiadania różnych autorów. Jedne bardziej przypadają do gustu i wpadają w pamięć, a inne mniej. Jedne są zabawne i ciekawe, inne niezrozumiałe i długie. Najwięcej chyba tych przeciętnych. Prawdopodobnie ciężko na kilkunastu stronach przedstawić cały rys bohatera, jego rozterki i marzenia, aby nie brzmieć banalnie. Wszystkie...

Mimo wszystko bardzo dobra. Przyjemnie się czytało. Zbiory opowiadań mają to do siebie, że opowiadania się od siebie różnią i niektóre nie przypadają do gustu. Mi przypadła zdecydowana większość i cieszę się ,że poznałam taką formę pisania. Polecam każdemu kto lubi takie zbiory lub akurat taką tematykę, ponieważ pierwszy bal jest wyjątkowo wciągającym tematem.

Mimo wszystko bardzo dobra. Przyjemnie się czytało. Zbiory opowiadań mają to do siebie, że opowiadania się od siebie różnią i niektóre nie przypadają do gustu. Mi przypadła zdecydowana większość i cieszę się ,że poznałam taką formę pisania. Polecam każdemu kto lubi takie zbiory lub akurat taką tematykę, ponieważ pierwszy bal jest wyjątkowo wciągającym tematem.

Słabiutkie i potwierdzające, że ze zbiorami opowiadań to się raczej nie polubimy, Niestety nie każdy umie przekazać konkretną treść i zaangażować czytelnika używając do tego maksymalnie 10 stron.
Popularni autorzy książek młodzieżowych stworzyli opowiadania o balach, studniówkach, promach itp.. Jedne są lepsze, inne gorsze. Na plus E. Lockhart (wiem, że nie każdy za nią przepada, ale ja bardzo polubiłam występującą w jej powieściach tajemniczość, dwuznaczności, traumy, kwestie psychologiczne i niezwykle mroczne) oraz Will Leitch (którego dzięki tej książce poznałam, a jego opowiadanie było niezwykle intrygujące, skłaniające do własnej interpretacji, nie skupiało się na młodzieńczych miłostkach a raczej na podejściu rodziców; z jednej strony powiązane było z psychologią, z rolami przydzielonymi różnym członkom rodziny, z dbaniem o dobro innych ponad swoje, a z drugiej strony wyczułam tam delikatne tyknięcie tematu aseksualności).
Podsumowując: meh

Słabiutkie i potwierdzające, że ze zbiorami opowiadań to się raczej nie polubimy, Niestety nie każdy umie przekazać konkretną treść i zaangażować czytelnika używając do tego maksymalnie 10 stron.
Popularni autorzy książek młodzieżowych stworzyli opowiadania o balach, studniówkach, promach itp.. Jedne są lepsze, inne gorsze. Na plus E. Lockhart (wiem, że nie każdy za nią...

mini (aktu)
Odkryłam w sobie ostatnio zamiłowanie do prac zbiorowych, a Mój pierwszy bal to nic innego jak zbiór opowieści różnych autorów o balach na koniec szkoły.
W Ameryce jest ogromnie ważny bal ostatnich klas, to wieloletnia tradycja (którą my możemy podziwiać w rozmaitych filmach) o której aż grzech nie wspominać. Każda dziewczyna wybiera się po idealną sukienkę, buty i dodatki, a chłopcy kupują lub wypożyczają piękne garnitury, załatwiają limuzyny i pasujące kwiatki na rękę partnerki. Oczywiście są też wyjątki, które z całą pewnością uwzględniono w opowiadaniach autorów, wszystkich opowiadań było 20, ale co jest chyba oczywiste, nie każdy przypadnie nam do gustu. Aczkolwiek zanim wymienię te złe cechy chciałabym zacząć od tych dobrych.

Zdecydowana większość opowiadań mi się podobała, chyba najbardziej Adrienne Marii Verttos przypadło mi do gustu, choć przyznaję, że każde miało swój urok. Każdy z tych autorów ma swoje własne unikatowe pióro, ale ich wszystkich łączy fakt, że czytało się lekko i przyjemnie. Jest to książka na maksymalnie półtorej godziny, bo kartki przewraca się naprawdę szybko i sprawnie. Co do okładki została pozostawiona w oryginalnej oprawie, która z całą pewnością ma swój urok, motyw sukienki, na której opisane zostały nazwiska autorów również jest bardzo oryginalne. Kolorystyka także się wyróżnia na tle innych, fiolet-czerń i trochę bieli wygląda naprawdę ładnie a już na pewno przyciąga wzrok. Jest to dosyć osobliwa książka, choć myślę, że ciekawa. Z całą pewnością każdy znajdzie coś dla siebie. Polecam ją każdemu kto szuka czegoś innego, opowiadań, które choć na chwilkę oderwą nas od rzeczywistości, choć wcale nie są nie z tego świata ;)
Recenzja co prawda króciuteńka, ale niewiele mogę powiedzieć nie zdradzając istotnych faktów.

Pozdrawiam, Sara ❤

mini (aktu)
Odkryłam w sobie ostatnio zamiłowanie do prac zbiorowych, a Mój pierwszy bal to nic innego jak zbiór opowieści różnych autorów o balach na koniec szkoły.
W Ameryce jest ogromnie ważny bal ostatnich klas, to wieloletnia tradycja (którą my możemy podziwiać w rozmaitych filmach) o której aż grzech nie wspominać. Każda dziewczyna wybiera się po idealną...

"Mój pierwszy bal" to zbiór opowiadań związanych z balem maturalnym lub studniówką bardzo przypomina mi zbiory opowiadań "Podaruj mi miłości" i "Ktoś mnie pokocha", które kolejne są inspirowane Bożym Narodzeniem oraz początkiem wakacji. Antologia opowiadania wielu autorów, jak to zawsze w wypadku tego typu literatury opowiadanie opowiadaniu nierówne. Niektóre historii podobały mi się bardzo, jedne były całkiem głupiutkie, odtwórcze i niewarte zapamiętania. Jednym ze słabszych jest historia napisana przez Johna Greena...

Więcej: morderczynimarzen.blogspot.com/2020/03/moj-pierwszy-bal.html

"Mój pierwszy bal" to zbiór opowiadań związanych z balem maturalnym lub studniówką bardzo przypomina mi zbiory opowiadań "Podaruj mi miłości" i "Ktoś mnie pokocha", które kolejne są inspirowane Bożym Narodzeniem oraz początkiem wakacji. Antologia opowiadania wielu autorów, jak to zawsze w wypadku tego typu literatury opowiadanie opowiadaniu nierówne. Niektóre historii...

Przez swoją nieuwagę spodziewałam się czegoś zupełnie innego dlatego jakież było moje zdziwienie gdy zauważyłam się iż jest to zbiór krótkich opowiadań kilkunastu autorów. Niektóre były bardzo ciekawe i wciągające a inne natomiast żenujące, nierealne lub po prostu nudne. Koniec końców uważam że było to coś innego, i miło było zobaczyć różne spojrzenia na jedną kwestię. Szkoda tylko że w większości historii bohaterowie po prostu nie chcieli iść na bal przez co zabrakło mi entuzjazmu w opowiadaniach.

Przez swoją nieuwagę spodziewałam się czegoś zupełnie innego dlatego jakież było moje zdziwienie gdy zauważyłam się iż jest to zbiór krótkich opowiadań kilkunastu autorów. Niektóre były bardzo ciekawe i wciągające a inne natomiast żenujące, nierealne lub po prostu nudne. Koniec końców uważam że było to coś innego, i miło było zobaczyć różne spojrzenia na jedną kwestię....

Książka, która z pozoru wydawała się lekką lekturą na jeden dzień. Męczyłam się z nią parę tygodni. Ale, że nie lubię zostawiać niedokończonych książek, to ją dalej czytałam. Spodobało mi się parę opowiadań, ale duża większość mnie przerosła.

Książka, która z pozoru wydawała się lekką lekturą na jeden dzień. Męczyłam się z nią parę tygodni. Ale, że nie lubię zostawiać niedokończonych książek, to ją dalej czytałam. Spodobało mi się parę opowiadań, ale duża większość mnie przerosła.

Bardzo chciałam, ale nie udało mi się przebrnąć nawet przez połowę.

Bardzo chciałam, ale nie udało mi się przebrnąć nawet przez połowę.

Warte uwagi jest tylko ostatnie opowiadanie, reszta to dno.

Warte uwagi jest tylko ostatnie opowiadanie, reszta to dno.