Czytałem tą książkę jako ebook
Dotrwałem do 120 strony i wymiękłem
Tego nie da się czytać.
Porwana akcja, nie wiadomo o co chodzi, kto z kim walczy.
Miał to być Kryminał z myszką
Wyszedł Gniot ze szczurem
Odradzam

Czytałem tą książkę jako ebook
Dotrwałem do 120 strony i wymiękłem
Tego nie da się czytać.
Porwana akcja, nie wiadomo o co chodzi, kto z kim walczy.
Miał to być Kryminał z myszką
Wyszedł Gniot ze szczurem
Odradzam

Nie wiem, jakie uczucie dominuje we mnie po lekturze tego czegoś. Najpierw chciało mi się śmiać z głupoty socrealistycznego kryminału; później płakać, że tak dobre pióro marnuje się w tandetnej stalinowskiej propagandzie; na koniec dominował odruch wymiotny, że ktoś (wydawca? spadkobiercy?) nie wstydzi się wydawać tej autentycznej bzdury, byleby tylko trochę groszy wyciągnąć od naiwnych wielbicieli autora. Książka wydana w 1955 roku nie była wznawiana aż do teraz. Nawet w PRL-u po 1956 wydawcy wstydzili się wydawać taką toporną propagandę.
Po kolei: rzecz toczy się wokół tytanicznej walki marynarzy polskiego okrętu "Jedność" i specjalnie zaokrętowanego na statek inspektora (?) kontrwywiadu (czytaj UB),by udaremnić plany jakiejś imperialistycznej "ośmiornicy", która za żadne skarby nie chce, by do PRL wrócił z USA polski uczony Jakiśtam. Walka wywiadów, sabotaż, bomba na pokładzie, a wszystko po to, żeby owoce pracy polskiego fizyka jądrowego pozostały własnością imperialistów, a nie całego wolnego świata (czyli obozu sowieckiego). Imperialiści są rzecz jasna rasistami, śpią na dolarach, sączą kolorowe koktajle i palą cygara.
Niestety, ten stek bredni niezwykle obficie podlany jest znakomitymi opisami i dialogami. Autor wspaniale też buduje atmosferę tajemnicy, zagadkowości i zagrożenia. Napięcie rośnie w miarę czytania. Po pierwszych kilkunastu stronach zapomina się o propagandzie i chłonie rozwój akcji. Na szczęście gdzieś od połowy wszystko zaczyna zgrzytać, nużyć, a końcowe sceny zwycięstwa klasy robotniczej nad siłami reakcji (odrażającymi, rzecz jasna) znów tylko śmieszą.
Razem biorąc, szkoda, że autor oddał swój talent na usługi UB. Zapewne była to cena za zdjęcie z Kosteckiego zakazu druku, który - o ironio! - i tak najpóźniej w 1957 zostałby zdjęty.

Nie wiem, jakie uczucie dominuje we mnie po lekturze tego czegoś. Najpierw chciało mi się śmiać z głupoty socrealistycznego kryminału; później płakać, że tak dobre pióro marnuje się w tandetnej stalinowskiej propagandzie; na koniec dominował odruch wymiotny, że ktoś (wydawca? spadkobiercy?) nie wstydzi się wydawać tej autentycznej bzdury, byleby tylko trochę groszy...

Jest to moja druga książka po "Smudze cienia". Powiem, ze mimo ze ta jest pierwszą w serii, sięgnęłam po nia jako drugą. Cos recenzja na okładce nie przemówiła do mnie...Nie przemówiły do mnie również pierwsze strony, kiedy po nia sięgnęłam. Nawet próbowałam tu rozpaczliwie o tym napisać..nie można jednak napisać noc dopóki się nie kliknie w "przeczytane"/. Więc zaczęłam czytac...i skończyłam tego samego dnia lub na samiutkim początku następnego.Cóż mam urlop mogę szaleć...Książka w miarę czytania wciąga, pochłania i nie chce puścić...nie mogłam sie oderwać zupełnie jak jej bohaterowie nie mogli wyjść na ląd. Akcja- lata 50te, miejsce - bliżej nie określone wody ( poza) terytorialne, bliżej nie określone państwa, porty, trochę Trójmiasta, trochę Warszawy...Mniej mrocznie jak w "Smudze cienia", choć dalej czarno-białe klimaty lat 50tych...I nawet daruję autorowi drobne niejasności ( szyfrowane informacje..ale w jakim języku? polskim? Szajka jest miedzynarodowa, angielskim? Wszak nie każdy zna ten język, nawet w tekscie jest o tym mowa...poważna operacja na statku w czasie sztormu? I to w latach 50tych? Bzdura totalna...itp, itd..)Wybaczam, bo akcja jest ciekawa i wciągająca...No i nie jest to kryminał retro tak modny obecnie, to jest książka z tamtych czasów....

Jest to moja druga książka po "Smudze cienia". Powiem, ze mimo ze ta jest pierwszą w serii, sięgnęłam po nia jako drugą. Cos recenzja na okładce nie przemówiła do mnie...Nie przemówiły do mnie również pierwsze strony, kiedy po nia sięgnęłam. Nawet próbowałam tu rozpaczliwie o tym napisać..nie można jednak napisać noc dopóki się nie kliknie w "przeczytane"/. Więc...