Książka zdecydowanie warta przeczytania, ale niesamowicie ciężka w odbiorze. I niestety, ma wpływ na to tematyka i sposób, w jaki opisane jest codzienne życie w tym piekle na ziemi, jakim był obóz koncentracyjny. Głód, brud, choroby, śmierć czekająca na każdym kroku, samotność, cierpienie, ludzkie dramaty. To wszystko powoduje, że człowiekowi z nawet odrobiną empatii stają łzy w oczach.
Nie umiem sobie wyobrazić, a wręcz nie jestem w stanie tego zrobić, jak wielki musiał to być strach i ból. Nie wiem, jak można zagotować komukolwiek taki los (a tym bardziej nie rozumiem tego, jak można w dzisiejszych czasach żałować, że obozy koncentracyjne już w Polsce nie istnieją, płakać za Hitlerem i rozpaczać, że nie można do pieca krematoryjnego wysłać np. znienawidzonych przez siebie homoseksualistów - to już jest naprawdę skandal, żeby nie użyć w tym miejscu słów bardziej dosadnych. Każdy głoszący takie "wspaniałe" poglądy powinien przeczytać tę książkę, pojechać do Auschwitz, zastanowić się nad swoim postępowaniem i wyciągnąć wnioski. Bo życzenie komuś takiego losu świadczy albo o nadzwyczajnej głupocie, albo niesamowicie szkodliwej i niebezpieczniej postawie życiowej).

Pozycja przez swoją prawdziwość jest przerażająco smutna. Nie ma w niej miejsca na zbędne ozdobniki. To tylko i aż świadectwo kobiety, która przeżyła kilka lat w obozie.
Książki słuchałam przez ponad miesiąc. I pomimo, że audiobook trwa tylko 13 godzin, nie byłam w stanie usiąść i wysłuchać jej w kilka dni. Dlaczego? Nie umiałam objąć wyobraźnią tej tresci. Nie umiałam sobie wyobrazić spania w baraku, gdzie zimą pada mi śnieg na głowę, gdzie każdego wieczora i rana, ktoś umiera. Gdzie jedzenie jest wręcz towarem luksusowym. Gdzie o życiu i śmierci decyduje... No właśnie kto? A może co? Szczęście? Wróg? Wirus? Bakteria? Więzień? Gdzie wszy zjadają człowieka żywcem.

Mimo wszystko - z całego serca polecam. Tylko trzaba się przygotować, że nie będzie to łatwo i przyjemnie spędzony czas.

Książka zdecydowanie warta przeczytania, ale niesamowicie ciężka w odbiorze. I niestety, ma wpływ na to tematyka i sposób, w jaki opisane jest codzienne życie w tym piekle na ziemi, jakim był obóz koncentracyjny. Głód, brud, choroby, śmierć czekająca na każdym kroku, samotność, cierpienie, ludzkie dramaty. To wszystko powoduje, że człowiekowi z nawet odrobiną empatii stają...