Ulrich Völklein

Właśnie samotność, brak bliskiego kontaktu z rodziną i autentycznej przyjaźni dawały mi się w tych pierwszych semestrach najbardziej we znaki; dziś rozumiem, że to wszystko skutkowało niepokojem, poczuciem niezaspokojenia, znużeniem, powierzchownym pragnieniem rozkoszy i odczuwaną monotonią płytkiej egzystencji".

Właśnie samotność, brak bliskiego kontaktu z rodziną i autentycznej przyjaźni dawały mi się w tych pierwszych semestrach najbardziej we znak...

Zło, które napawa postronnego obserwatora najgłębszą odrazą i obrzydzeniem, które wydaje mu się wręcz niepojęte, odsłania się bardzo powoli. I wcale nie jest banalne. Mieszka ono głęboko we wnętrzu osoby ludzkiej- chciałoby się w niemal powiedzieć: we wnętrzu każdego z nas. I to przeraża najbardziej.

Zło, które napawa postronnego obserwatora najgłębszą odrazą i obrzydzeniem, które wydaje mu się wręcz niepojęte, odsłania się bardzo powoli....

... obóz śmierci pozbawiał więźniów życia, lecz wcześniej zabijał godność- zarówno ofiar, jaki i oprawców.

... obóz śmierci pozbawiał więźniów życia, lecz wcześniej zabijał godność- zarówno ofiar, jaki i oprawców.