Co tu robić, kiedy jest się czerstwym policyjnym (lub okołopolicyjnym) emerytem, a wizja grania w domino w małomiasteczkowym klubie seniora zdaje się równie atrakcyjna jak wizyta w toi toiu po imprezie techno? Ano najlepiej to, co umie się najbardziej, czyli założyć prywatną agencję detektywistyczną. A że obsada biura, począwszy od starych policyjnych wyjadaczy, a skończywszy na młodocianym narybku, sprawia wrażenie lekko poszkodowanej na umyśle, to spodziewać się można w zasadzie wszystkiego. Zatruta szarlotka, hoże dziewoje biegające po ulicach z wrzeszczącą spod pachy ludzką czaszką, golenie oczu czy zaczipowane w wyobraźni miejscowych szurów awokado, to jedynie nieliczne "dreszcze niespokojne", którymi autorka obficie raczy czytelnika. Akcja jest dość zawikłana z przyczyny po pierwsze bohaterów, z gatunku takich, co to jak dostaną w teście na kreatywność dwie szklane kulki, to jedną zgubią a drugą wciągną nosem, po drugie - z powodu nieoczekiwanego splotu wydarzeń: znienacka nadchodzących burz, spadających z nieba elementów szkieletu, poślizgów na mokrej łazienkowej podłodze i wypadających z zaimprowizowanego biustonosza cycków. Chwała Bogu, że powieściowy Prasławiec nie istnieje w rzeczywistości, gdyż jest to miejsce, w którym nawet Przenajświętsza Trójca prędzej czy później wylądowałaby na terapii, a Opatrzność Boża po tygodniu miała książkę skarg i zażaleń wypełnioną do ostatniej stroniczki. Nie będę zdradzał gdzie kryje się prawda ani do jakich wniosków dojdzie Geriatryczne Biuro Śledcze, uprzedzam tylko czytelnika, by nie czytał powieści Iwony Banach w poważnym towarzystwie ani ślicznych okolicznościach przyrody, ponieważ z powodu niekontrolowanych wybuchów śmiechu przez to pierwsze uznany zostanie za szaleńca, te drugie natomiast opustoszeją na długo, jako że dzika natura nie cierpi w owej dzikości hałaśliwej konkurencji.

Co tu robić, kiedy jest się czerstwym policyjnym (lub okołopolicyjnym) emerytem, a wizja grania w domino w małomiasteczkowym klubie seniora zdaje się równie atrakcyjna jak wizyta w toi toiu po imprezie techno? Ano najlepiej to, co umie się najbardziej, czyli założyć prywatną agencję detektywistyczną. A że obsada biura, począwszy od starych policyjnych wyjadaczy, a...

Był pomysł i w sumie tyle. Książka wczoraj przeczytana, a raczej wymęczona, do zapomnienia.

Był pomysł i w sumie tyle. Książka wczoraj przeczytana, a raczej wymęczona, do zapomnienia.

Hmmm może być tak jako lekki przerywnik . Niektóre teksty ubawiły mnie ale jakoś momentami już tak było pogmatwane że gubiłam się 😐 ( albo byłam mało skupiona)

Hmmm może być tak jako lekki przerywnik . Niektóre teksty ubawiły mnie ale jakoś momentami już tak było pogmatwane że gubiłam się 😐 ( albo byłam mało skupiona)

Takie sobie bajeczki. Do poczytania bez większego rozmyślania. Czasami potrzeba i takiej lektury

Takie sobie bajeczki. Do poczytania bez większego rozmyślania. Czasami potrzeba i takiej lektury

Świetnie się czyta, jest zabawnie. Udany pomysł na fabułę.
Polecam.

Świetnie się czyta, jest zabawnie. Udany pomysł na fabułę.
Polecam.

Sensacyjny kryminał lekko napisany(choć może i umęczyć - zjawiska nie potrafię wyjaśnić) z nutą humoru. Byli pracownicy policji nudzą się, więc postanawiają zająć się sprawami, które albo są zamknięte, albo mało istotne . Pochylają się nad zamkniętą już sprawą, bo sąsiadka miała wyrzuty sumienia ;)

Sensacyjny kryminał lekko napisany(choć może i umęczyć - zjawiska nie potrafię wyjaśnić) z nutą humoru. Byli pracownicy policji nudzą się, więc postanawiają zająć się sprawami, które albo są zamknięte, albo mało istotne . Pochylają się nad zamkniętą już sprawą, bo sąsiadka miała wyrzuty sumienia ;)

Spodziewałam się czegoś lepszego po opisie. Niestety książka mnie zmęczyła. Czasami zdarzyły się zabawne momenty, ogólnie nie polecam

Spodziewałam się czegoś lepszego po opisie. Niestety książka mnie zmęczyła. Czasami zdarzyły się zabawne momenty, ogólnie nie polecam

Emerytura jest czasem, na który wielu z nas czeka. Kiedy jednak nadchodzi, nie zawsze okazuje się tak wspaniała. Szczególnie wtedy, gdy idą na nią pracownicy policji!

Kiedy w ich miejscowości dochodzi do zbrodni, postanawiają założyć GBŚ – czyli Geriatryczne Biuro Śledcze. Mają wszystko to, czego potrzeba do prowadzenia śledztwa – dostęp do niezliczonych plotek, detektywów w składzie i ją, nadzwyczajną bufetową!

Czy uda im się rozwikłać zagadkę?
Kim okaże się morderca?
Czy załoga GBŚ dożyje rozwiązania zagadki? 😉

🤎🤎🤎🤎🖤🖤🖤🤎🤎🤎🤎

W tej powieści niczego nie możecie być pewni 🤣

Mundek, Edzio i Hubert odegrają tu rolę poważniejszych detektywów, ale Ada wcale nie bedzie od nich odstawać! Swoimi wypiekami, przetworami i daniami rozwiąże nie jeden język 😉

Nasi bohaterowie jednak nie będą osamotnieni w poszukiwaniach, ponieważ po stopach będzie im deptać młodsza kadra 😎

Cała powieść została napisana w humorystycznym nastroju, choć oscyluje wokół bardzo poważnego tematu.

Bohaterowie umilają czas swoimi zabawnym komentarzami, niewybrednymi spostrzeżeniami i jakże czujnym nosem!

Książkę czyta się lekko i przyjemnie, dzięki czemu bez problemu jesteśmy w stanie pochłonąć ją w jeden wieczór.

Jest to ciekawa propozycja do wytchnienia po cięższych klimatach. Z pewnością odnajdą się w niej fani komedii kryminalnych.

Emerytura jest czasem, na który wielu z nas czeka. Kiedy jednak nadchodzi, nie zawsze okazuje się tak wspaniała. Szczególnie wtedy, gdy idą na nią pracownicy policji!

Kiedy w ich miejscowości dochodzi do zbrodni, postanawiają założyć GBŚ – czyli Geriatryczne Biuro Śledcze. Mają wszystko to, czego potrzeba do prowadzenia śledztwa – dostęp do niezliczonych plotek, detektywów...

Zamysł świetny, jeśli chodzi o wykonanie było dobrze. To co mi nie podeszło to styl pisarki. Te wszystkie "kobiety to to, a faceci to to". No i sytuacja z młodymi była dla mnie męcząca. Byłaby z tego niezła seria, ale bez tych młodych.

Sięgnę po inne książki autorki, bo może tylko ta mnie nie "chwyciła".

Zamysł świetny, jeśli chodzi o wykonanie było dobrze. To co mi nie podeszło to styl pisarki. Te wszystkie "kobiety to to, a faceci to to". No i sytuacja z młodymi była dla mnie męcząca. Byłaby z tego niezła seria, ale bez tych młodych.

Sięgnę po inne książki autorki, bo może tylko ta mnie nie "chwyciła".

Co prawda - absolutnie powielony schemat książki Seks, książki i pieniążki. Co prawda - koszmarni młodzi czyli Melania i Mateusz. Ale generalnie całkiem niezła komedyjka. Na raz!

Co prawda - absolutnie powielony schemat książki Seks, książki i pieniążki. Co prawda - koszmarni młodzi czyli Melania i Mateusz. Ale generalnie całkiem niezła komedyjka. Na raz!