Kolejna przyjemna bajanka ze słowiańskiego świata. Barwna, lekka, miejscami zabawna gawęda, przybliżająca ten miniony świat. Ponadto hipoteza, co by było, gdyby... w Polsce współistniały rodzima wiara i chrześcijaństwo:) Naiwna i słodka sielanka, ale jaka miła duszy:) No i ten łajza Twardowski, ten to zawsze knuje...

Kolejna przyjemna bajanka ze słowiańskiego świata. Barwna, lekka, miejscami zabawna gawęda, przybliżająca ten miniony świat. Ponadto hipoteza, co by było, gdyby... w Polsce współistniały rodzima wiara i chrześcijaństwo:) Naiwna i słodka sielanka, ale jaka miła duszy:) No i ten łajza Twardowski, ten to zawsze knuje...

Oto, skoro świt, Zosia w białej haftowanej koszulce wychodzi z izby i z radością karmi drób kłębiacy się u jej stóp. Opowieść o Mimozie, która chodzie po lesie pod rękę z dobrodusznym Leszym, a na głowie kwietny ma wianek, nad nią ćwierka wróbelek i przed nią bieży króliczek (czyżby kuzynka Kopciuszka?). Książka - jeśli ktoś jest na początku swojej słowiańskiej drogi - znośna. Dla zaawansowanych - brzmi infantylnie i przeraźliwie nuuuudnie.

Oto, skoro świt, Zosia w białej haftowanej koszulce wychodzi z izby i z radością karmi drób kłębiacy się u jej stóp. Opowieść o Mimozie, która chodzie po lesie pod rękę z dobrodusznym Leszym, a na głowie kwietny ma wianek, nad nią ćwierka wróbelek i przed nią bieży króliczek (czyżby kuzynka Kopciuszka?). Książka - jeśli ktoś jest na początku swojej słowiańskiej drogi -...

ŚLOWIAŃSKA OPOWIEŚĆ
Paulina Latrach

Jestem pewna, że pytanie, które Wam zadam spotkaliście już niejednokrotnie, ale jestem ciekawa: lubicie mitologię słowiańską? Czy kolejne i kolejne opowieści osnute na jej kanwie mogą się znudzić?

Osobiście uwielbiam motyw słowiańskich wierzeń wpleciony w fantastykę i jakoś absolutnie nie mam dosyć poznawania kolejnych powieści utrzymanych w tym klimacie. Dlatego, gdy tylko zobaczyłam zapowiedź książki "Słowiańska Opowieść" Pauliny Latrach nie wahałam się ani chwili, by umieścić ja na liście swoich lektur. Miałam jak najlepsze przeczucia, co do tego, czy mi się spodoba, oczekiwania również miałam dosyć wysokie i ani jedno ani drugie nie zostało zawiedzione.

"Słowiańska Opowieść" już na wstępie mnie zaskoczyła, bowiem byłam przekonana, że historia osadzona jest w pradawnym czasie, gdy stara wiarą jeszcze starą nie była, a żywą, kultywowaną i wyznawaną przez ludzi zamieszkujących wówczas nasz kraj. I tak chłonęłam opisy piękna gajów, przyrody, miejsc kultu, zwierzyny zamieszkującej puszcze, szeptuszej chatynki w dziczy, idącej boso przez knieję bohaterkę rozmawiająca z Leszym, aż tu nagle dziewczyna napotyka... plastikowe śmieci lub wyciąga smartphone z kieszeni. Doznałam swoistego dysonansu, lekkiego szoku, ale na pewno nie było to negatywne zaskoczenie.

"Słowiańska Opowieść" zachwyca pięknem opisów przyrody, zwyczajów, rytuałów, bytujących w świecie słowiańskich stworów, demonów, boginek - wszystko to staje przed oczyma jak żywy obraz. Jednak powieść wyróżnia się spośród jej podobnych tym, że po pierwsze jest w pełni słowiańska, a dzieje się współcześnie; po drugie kryje w sobie motyw podróży w czasie, a więc historia dzieje się w dwóch płaszczyznach czasowych, gdzie przyszłość w ogromnym stopniu zależy od misji dokonanej w przeszłosci; po trzecie wreszcie zawiera niejako alternatywną do rzeczywistej historię. Nie wiem, czy to idealne określenie, jednak nie chcę zdradzić szczegółów, by nie psuć Wam radości z lektury. Jedno jest pewne: jest to powieść wyjątkowa, dosyć oryginalna, zawierająca ciekawe motywy, otulająca niezwykłą magią.

"Słowiańska Opowieść" zachwyca intrygującą fabułą, kusi kryjąca się w niej tajemnicą, urzeka pięknem i swojskością oraz tym wspaniałym, przesyconym prastarymi wierzeniami i zwyczajami klimatem. Poza tym opowieść "ubrana" jest w przepiekny styl wypowiedzi, dźwięcznie brzmiący język, subtelnie stylizowane nutą przeszłości. Jest niczym muzyka dla ucha, która słucha się z przyjemnością i zachwytem. Poza tym nie sposób nie wspomnieć o tym, że ta dosyć dynamiczna historia wywołuje w czytelniku sporo emocji, utrzymuje w napięciu, wzbudza przeróżne wrażenia.
.
Podobała mi się rownież kreacja głównej bohaterki, która okazała się silną, charyzmatyczną, pełną determinacji oraz wigoru młodą kobietą przeżywającą wzloty i upadki, dającą ponieść się emocjom. Nie sposób nie czuć do bohaterki sympatii - jest wyjątkowa, a mimo to bardzo "ludzka", autentyczna.
.
"Słowiańska Opowieść" uradowała mnie szczególnie, zakradła się jeszcze bardziej do serca pewnym epizodem z fabuły mającym miejsce w Starym Sączu. Mieszkam zaledwie kilka kilometrów od tego miasteczka i aż mi się ciepło na duszy zrobiło, gdy bohaterki przemierzały kolejne dobrze znane mi miejscowości, by w końcu spocząć na ławeczce na rynku Starego Sącza, gdzie nawet sama być może siedziałam. To takie przedziwne uczucie,  gdy w powieści odnajdujemy miejsce, które doskonale znamy, z którym jesteśmy związani. Przywołany został również bohater lokalnej legendy, co również uczyniło tę powieść jeszcze mi bliższą.
.
"Słowiańska Opowiesć" to nie jedna z wielu, a bardzo oryginalna, wyjątkowa powieść oparta na kanwie słowiańskiej mitologii. Ta historia otula niezwykłym klimatem, podsyca przeróżne emocje i niebywałe wciąga w wir zadziwiających zdarzeń. Jednocześnie karmi czytelnika pięknem i sprawia prawdziwą przyjemność czytania. Gorąco polecam!
.
#Książki #słowiańskaopowieść #paulinalatrach

ŚLOWIAŃSKA OPOWIEŚĆ
Paulina Latrach

Jestem pewna, że pytanie, które Wam zadam spotkaliście już niejednokrotnie, ale jestem ciekawa: lubicie mitologię słowiańską? Czy kolejne i kolejne opowieści osnute na jej kanwie mogą się znudzić?

Osobiście uwielbiam motyw słowiańskich wierzeń wpleciony w fantastykę i jakoś absolutnie nie mam dosyć poznawania kolejnych powieści...

105/52/2023 ig: @liber.tinea

Książka “Słowiańska opowieść” jest debiutem Pani Pauliny Latrach. Z informacji zamieszczonych przez autorkę słowem wstępu wiemy, że nie jest to dzieło napisane w przypływie chwili, a historia przemyślana, dojrzewająca w duszy pisarki przez wiele lat. Egzemplarz wydany przez Warszawską Firmę Wydawniczą w 2022 roku ma niespełna trzysta stron, gęsto wypełnionych drobnym drukiem, więc treści znajdziemy tutaj całkiem sporo. Wspaniale prezentują się też ilustracje - zarówno okładkowa (choć ten brakujący skrawek księżyca u góry nieco drażni moją duszę estety) jak i te wewnątrz. Te wewnątrz szczególnie! Choć szkice są wykonane rysem ołówkowym w jednym kolorze, cudownie oddają klimat przedstawionej historii.

“Słowiańska opowieść” to gawęda dawnych czasów, kiedy światem władała przyroda, a ludzie żyli w zgodzie z jej rytmem. Nieistotne, czy całkiem dobrze orientujesz się w wierzeniach starodawnych Słowian, czy nigdy o nich nie słyszałeś - w tej książce jest bardzo dużo ciekawych informacji wplecionych w fabułę, więc uważam, że może zainteresować naprawdę każdego. Początkowe strony publikacji zostały napisane wysublimowanym, baśniowym językiem, co z jednej strony powoduje, że łatwo można poczuć owiany tajemnicą klimat tej opowieści. Z drugiej zaś, przez misternie dobrane i czasami nieco zbyt patetycznie połączone słownictwo, nie czyta się tej książki szczególnie łatwo. Być może koneserzy słowa znajdą w tym tekście od razu przyjemność z czytania, jednak moim głównym odczuciem było to, że pierwsze strony niestety nie porywają. W miarę lektury to się zmienia, powieść nie jest równa i muszę przyznać, że dopiero około osiemdziesiątej, czy setnej strony, poczułam większe zainteresowanie, a narracja trochę się wypłaszczyła. Nie sprzyja to jednak dialogom, ponieważ odnosiłam momentami wrażenie ich sztywności, jakby wymuszenia. Nie było tak przez cały czas, ale nie czułam przy tych fragmentach chemii z książką, choć ogromnie lubię fantastykę połączoną z wierzeniami naszych przodków. A propos wierzeń dodam jeszcze, że mnogość wymienianych postaci i leśnych stworzeń potrafi przyprawić tutaj o zawrót głowy. A już z pewnością o konsternację i poczucie zagubienia u Odbiorcy, który z mitologią i bestiariuszami słowiańskimi nie miał wcześniej styczności. Przez cały tekst przejawia się ogromny szacunek autorki, Pani Pauliny Latrach, do świata naturalnego - nazwy zwierząt, roślin, zjawisk przyrodniczych i darów natury pisane są w tej powieści zawsze od wielkiej litery. Do tego ta cała plejada braci mniejszych, mieszkańców lasu, jest uzupełniona przywoływanymi postaciami bogów i bożków czczonych przez Słowian. Obok tych najbardziej popularnych jak Swaróg, Weles, Mokosz czy Rod, wymienia się też wielu innych ze słowiańskiej mitologii, a także różne stworzenia, czy potwory w niej występujące.

Akcja została ciekawie poprowadzona, choć w moim odczuciu bez wielkich fajerwerków. Główną bohaterką jest Jaga, żyjąca współcześnie dziewczyna, wychowywana przez Babkę. Niby nic niezwykłego, ale Jaga mieszka… w lesie. Na dodatek jest totalnie “niedzisiejsza”, bo żyje w poszanowaniu natury i zna stare słowiańskie zwyczaje. Nigdy nie poznała swoich rodziców, ponieważ jak się później okazuje…. są lekko oderwani od współczesnej teraźniejszości. Po kilkumiesięcznej nieobecności Babki, Jaga rozpoczyna Duchoborową Inicjację i w jej trakcie, poprzez kontakt ze swoimi przodkami dowiaduje się skąd pochodzi i kim tak naprawdę jest. Za pomocą magicznego portalu przenosi się do czasów Mieszka I. Dla przypomnienia to ten, który zdecydował się na chrzest Polski w 966 roku. Jaga musi podjąć walkę o uzdrowienie rodu, a przy okazji może całkowicie odmienić historię kraju. Czy krwawe mordy na rdzennej ludności i misterne działania w kierunku przemiany obrządków ludowych w chrześcijańskie święta, końcowo mające na celu unicestwienie wiary Słowian, przebiegną znanymi nam torami dziejów, czy ingerencja Jagi odniesie skutek?

“Słowiańska opowieść” skrzypi i szeleści, niczym ocierające się o siebie konary drzew, pełne zielonych liści. Ta powieść otula i daje ciepło niczym przytulony do ludzkiego boku futrzasty przyjaciel. Czasami lekko ugryzie, ale nie na tyle żeby wyrządzić czytelnikowi krzywdę. Uważam, że warto zapoznać się z tą pozycją, bo jest naprawdę ogromną studnią wiedzy o tym, jak się żyło na naszych ziemiach, zanim lokalne wierzenia zostały zmiecione z planszy przez wiarę w jedynego Boga. Ja mam mieszane uczucia, ale gusta są różne i każdy powinien wyrobić sobie o tej publikacji własne zdanie.

105/52/2023 ig: @liber.tinea

Książka “Słowiańska opowieść” jest debiutem Pani Pauliny Latrach. Z informacji zamieszczonych przez autorkę słowem wstępu wiemy, że nie jest to dzieło napisane w przypływie chwili, a historia przemyślana, dojrzewająca w duszy pisarki przez wiele lat. Egzemplarz wydany przez Warszawską Firmę Wydawniczą w 2022 roku ma niespełna trzysta stron,...

Słowiańska Opowieść to przepiękna książka która tak wciąga że nie wiadomo kiedy i już jest niestety koniec książki😉🤔Nie mogę się doczekać kolejnej części tej wspaniałej opowieści 😉🥰

Słowiańska Opowieść to przepiękna książka która tak wciąga że nie wiadomo kiedy i już jest niestety koniec książki😉🤔Nie mogę się doczekać kolejnej części tej wspaniałej opowieści 😉🥰

Ogromne rozczarowanie z mojej strony.. niestestety, bo liczyłam na przyjemny wieczór wśród słowiańskich bogów, a dostałam bestiariusz. Autorka za punkt honoru postawiła sobie, że wymieni wszystkich bogów i stworzenia myśli słowiańskiej. Następnie wehikuł czasu, odrobinę Katarzyny Miszczukł...i podlane wszystko legendami..pan Twardowski to dla mnie już za dużo. Płytkie postaci, słaba fabuła, Wiesław ni stąd ni zowąd.. raczej po drugi tom nie sięgnę.

Ogromne rozczarowanie z mojej strony.. niestestety, bo liczyłam na przyjemny wieczór wśród słowiańskich bogów, a dostałam bestiariusz. Autorka za punkt honoru postawiła sobie, że wymieni wszystkich bogów i stworzenia myśli słowiańskiej. Następnie wehikuł czasu, odrobinę Katarzyny Miszczukł...i podlane wszystko legendami..pan Twardowski to dla mnie już za dużo. Płytkie...

Nasza bohaterka, Jaga,, to dziewczyna wychowana przez Babkę, starą kobietę, mieszkającą w lesie. Jednak w pewnym momencie jej opiekunka znika bez śladu.... Jaga niepokoi się o nią . W tym samym czasie, za pomocą pradawnych bogów oraz ducha lasu -Leszego, dziewczyna przechodzi pewną, tajemniczą inicjację... Ma ona na celu skontaktowanie Jagi z przodkami i przeniesienie jej do średniowiecznej osady za pomocą tajemniczego portalu Dziewczyna ma ważne zadanie...musi uzdrowić ród i tym samym zmienić bieg historii. Czy to się jej uda? I jaki z tym związek ma zaginięcie Babki? Jakie przygody na nią czekają w swojej 'misji'?

Debiut Pauliny Latrach przeniesie was do magicznego lasu, gdzie prym wiodą wiedźmy , bogowie, magiczne postaci... Brzmi troszkę baśniowo, ale taka właśnie jest ta książka. Autorce w fajny i ciekawy sposób udało się przedstawić sylwetki pradawnych Słowian i ich legendy. Język w powieści nie należy do najłatwiejszych, ale pięknie wpasowuje się w fabułę. Sama książka adresowana jest do wymagającego czytelnika, który interesuje się tematyką w niej poruszoną. Władze tu wiodą pierwotne instynkty i wierzenia, niezwykle barwne i magiczne. Poznamy tu także mity i kulturę słowiańską. Bohaterowie zostali dobrze wykreowani, a ich cechy świetnie współgrają z tłem historycznym i fabularnym. Akcja jest dynamiczna i obfituje w ciekawe wydarzenie. Brzmi ciekawie? Tak właśnie jest! Polecam wam kochani

Nasza bohaterka, Jaga,, to dziewczyna wychowana przez Babkę, starą kobietę, mieszkającą w lesie. Jednak w pewnym momencie jej opiekunka znika bez śladu.... Jaga niepokoi się o nią . W tym samym czasie, za pomocą pradawnych bogów oraz ducha lasu -Leszego, dziewczyna przechodzi pewną, tajemniczą inicjację... Ma ona na celu skontaktowanie Jagi z przodkami i przeniesienie jej...

Słowiańska opowieść to piękny i wyjątkowy debiut Pauliny Latrach. Jeśli kochasz mitologie słowiańska to ta powieść jest dla Ciebie.
W opowieści można się zatracić i magiczny sposób cofnąć w czasie do okresu gdzie rządzili Słowianie. Świetnie opisane postacie oraz sylwetki pradawnych bogów. Polecam

Słowiańska opowieść to piękny i wyjątkowy debiut Pauliny Latrach. Jeśli kochasz mitologie słowiańska to ta powieść jest dla Ciebie.
W opowieści można się zatracić i magiczny sposób cofnąć w czasie do okresu gdzie rządzili Słowianie. Świetnie opisane postacie oraz sylwetki pradawnych bogów. Polecam

Nudna, naiwna z kilkoma wątkami w ogóle do siebie nie pasującymi. W dodatku główna bohaterka jest nijaka, za to wszyscy dookoła stają na głowie, żeby spróbować udowodnić, że jest inaczej.

Nudna, naiwna z kilkoma wątkami w ogóle do siebie nie pasującymi. W dodatku główna bohaterka jest nijaka, za to wszyscy dookoła stają na głowie, żeby spróbować udowodnić, że jest inaczej.