Na „Madmuazelkę” trafiłam przy okazji poszukiwań w księgarni internetowej. Wyświetliła mi się w książkach polecanych, wybranych dla mnie na podstawie innych moich wyszukiwań. Opis mnie zaciekawił, a ponieważ nie czytałam jeszcze nic autorstwa Grażyny Plebanek, postanowiłam sięgnąć po tę nowość. W zasadzie decydująca była tu Ustka i Paryż. To w moim przypadku najlepsza rekomendacja.

Losy Mady, Jakuba, Kaliny oraz ich bliskich splotły się , w Ustce wiele lat temu, bo jeszcze w latach 80-tych ubiegłego wieku. Mad wynajmowała kwaterę wakacyjną u Jagny – matki Kaliny. Kubę poznała któregoś razu na plaży. Tamte wakacje były pamiętne dla wszystkich bohaterów – magia nadbałtyckiego kurortu zmieniła ich życie. Poza tym, obiektywnie rzecz biorąc, zdarzyła się straszna tragedia – zginął w tajemniczych okolicznościach ojciec Kuby – postać znana lokalnie ze względu na wykonywany zawód. Zarówno Mad jak i Jakub mimo wszystko poszli w ślady swoich rodziców, tylko czy udało im się odciąć od przeszłości i zacząć żyć naprawdę – tak jak zawsze chcieli?

C.D.: https://czytany-blog.blogspot.com/

Na „Madmuazelkę” trafiłam przy okazji poszukiwań w księgarni internetowej. Wyświetliła mi się w książkach polecanych, wybranych dla mnie na podstawie innych moich wyszukiwań. Opis mnie zaciekawił, a ponieważ nie czytałam jeszcze nic autorstwa Grażyny Plebanek, postanowiłam sięgnąć po tę nowość. W zasadzie decydująca była tu Ustka i Paryż. To w moim przypadku najlepsza...

całkiem wciągająca, choć bez szczególnego zachwytu

całkiem wciągająca, choć bez szczególnego zachwytu

Spośród znanych mi utworów Grażyny Plebanek (Dziewczyny z Portofino, Nielegalne związki) "Madmuazelka" zrobiła największe i najmilsze wrażenie. Klimatem i treścią przypomniała "Gorzko, gorzko" Joanny Bator. Polecam ją znajomym, a sama sięgam po "Rozbójniczki"

Spośród znanych mi utworów Grażyny Plebanek (Dziewczyny z Portofino, Nielegalne związki) "Madmuazelka" zrobiła największe i najmilsze wrażenie. Klimatem i treścią przypomniała "Gorzko, gorzko" Joanny Bator. Polecam ją znajomym, a sama sięgam po "Rozbójniczki"

Powieść, w której losy kilku pokoleń dwóch rodzin w zaskakujący sposób przeplatają się i łączą. Historia pełna tajemnic, tłumionych emocji, niewypowiedzianych słów. Podążając za bohaterami „Madmuazelki” trafimy do Polski, Francji i Rwandy – Warszawy, Ustki, Paryża i Kigali, bo niezależnie od tego, gdzie fizycznie przebywają wykreowane przez Grażynę Plebanek postaci, mentalnie stale obecne są tam, gdzie ich nieprzepracowane traumy, niewyrażone emocje, przemilczane słowa. Zawieszeni gdzieś pomiędzy tym, co było, a tym co jest, nie potrafiąc uporać się z własnymi demonami, infekują kolejne pokolenia.

Historia rozpoczyna się od zbrodni, która nie tylko połączy losy tytułowej Madmuazelki i Jakuba – syna ofiary, ale także położy się cieniem na ich dalszym życiu.

Mad od najmłodszych lat żyjąca pomiędzy dwoma krajami; w kolorowej, wolnej Francji i szarej, zniewolonej Polsce, raz z ukochanymi dziadkami w Paryżu, innym razem obok zajętych sobą i swoimi karierami rodziców w Warszawie, podczas wakacyjnego pobytu w Ustce, jako ostatnia widzi żywego Marka – szanowanego lekarza, a prywatnie alkoholika, znęcającego się nad żoną. Jakub, na którym dorastanie w domu naznaczonym alkoholizmem i przemocą odcisnęło piętno, zgodnie z wolą ojca studiuje medycynę, choć od zawsze marzył o tym by zostać ornitologiem. Czy niespodziewana śmierć rodzica sprawi, że będzie miał odwagę zawalczyć o swoje marzenia? Czy uda mu się uwolnić od przeszłości?

„Madmuazelka” to historia o poszukiwaniu tożsamości, życiu pomiędzy różnymi kulturami, o traumach dzieciństwa i tym jaki wywierają wpływ na dalsze życie. To obraz domu naznaczonego przemocą i chorobą alkoholową. Choć powieść rozpoczyna się od zbrodni, a wyjaśnieniem kryminalnej zagadki kończy, wątek ten nie dominuje, stanowi jedynie tło dla fascynującej, niespiesznej, wielowątkowej opowieści o życiu zwyczajnych ludzi, których losy prezentuje Plebanek na tle historycznych, niekiedy przełomowych wydarzeń. Jeśli lubicie powieści obyczajowe z nutą kryminału i znakomicie wykreowanymi bohaterami, koniecznie sięgnijcie po ten tytuł.

Powieść, w której losy kilku pokoleń dwóch rodzin w zaskakujący sposób przeplatają się i łączą. Historia pełna tajemnic, tłumionych emocji, niewypowiedzianych słów. Podążając za bohaterami „Madmuazelki” trafimy do Polski, Francji i Rwandy – Warszawy, Ustki, Paryża i Kigali, bo niezależnie od tego, gdzie fizycznie przebywają wykreowane przez Grażynę Plebanek postaci,...

Czytałam prawie wszystkie książki Grażyny Plebanek i bardzo się ucieszyłam że jest nowa kupiłam , przeczytałam i bardzo się zawiodłam. To nie jest opowieść to jakiś zlepek obrazów na siłę sklejonych w całość. Z całą pewnością nie jest to olśniewający powrót

Czytałam prawie wszystkie książki Grażyny Plebanek i bardzo się ucieszyłam że jest nowa kupiłam , przeczytałam i bardzo się zawiodłam. To nie jest opowieść to jakiś zlepek obrazów na siłę sklejonych w całość. Z całą pewnością nie jest to olśniewający powrót

Dla mnie super. Jest to z pewnością ocena subiektywna, ponieważ lubię książki Pani Plebanek i ubolewam, że nie mogłam w tym roku spotkać się z Pisarką na Targach Książki w Krakowie. "Madmuazelka" to książka o codziennym życiu, o przeżytych kolejnych latach, które kształtuje otoczenie w jakim przyszło nam żyć, naznaczone przeżyciami, traumami, środowiskiem, faktami historycznymi, miejscem na Ziemi. Czytałam wolno, bo żal mi było rozstać się z bohaterami. Razem z nimi spacerowałam po Ustce, do której jeżdżę co roku. Chodziłam deptakiem, falochronem z Syrenką, pylonem, schodami na zachodnią plażę. Gorąco polecam.

Dla mnie super. Jest to z pewnością ocena subiektywna, ponieważ lubię książki Pani Plebanek i ubolewam, że nie mogłam w tym roku spotkać się z Pisarką na Targach Książki w Krakowie. "Madmuazelka" to książka o codziennym życiu, o przeżytych kolejnych latach, które kształtuje otoczenie w jakim przyszło nam żyć, naznaczone przeżyciami, traumami, środowiskiem, faktami...

Nie sądziłem, że to możliwe, ale ta książka jest napisana jeszcze bardziej nieudolnie niż „Dziewczyny z Portofino” tej samej Autorki. Chyba lepiej by było, gdyby Pani Grażyna ograniczyła się do pisania felietonów (i to raczej na spółkę z koleżanką). Cóż, wygląda na to, że Andy Warhol miał rację, kiedy prorokował: „w XXI wieku KAŻDY będzie miał swoje 15 minut sławy”.

Nie sądziłem, że to możliwe, ale ta książka jest napisana jeszcze bardziej nieudolnie niż „Dziewczyny z Portofino” tej samej Autorki. Chyba lepiej by było, gdyby Pani Grażyna ograniczyła się do pisania felietonów (i to raczej na spółkę z koleżanką). Cóż, wygląda na to, że Andy Warhol miał rację, kiedy prorokował: „w XXI wieku KAŻDY będzie miał swoje 15 minut sławy”.

„Życie to antykryminał. Od pytania «kto zabił» ważniejsze bywa: «Dlaczego wcześniej nie zrobił tego ktoś inny?».“


„Madmuazelka“ to zgrabna zabawa pokoleniami i perspektywami. Z zaskakującą sprawnością połączone zostają losy członków dwóch rodzin, a choć wmieszana we wszystko zostaje prawdopodobna zbrodnia, to najważniejsze jest ludzkie cierpienie. W centrum mamy alkoholizm, przemoc i traumę. Bohaterowie miotają się w tym, co przeminęło i tym, co nadeszło w konsekwencji. Swoje lęki wpajają kolejnym pokoleniom, namawiają do milczenia, duszą się w świecie własnych emocji. Relacje bywają trudne, naznaczone niegojącymi się ranami, a serca rozpadają się pod naporem niewypowiedzianych słów i ukrytych wspomnień. Polska przenika się z Francją, choć Ustka zdaje się być centrum wszechświata. Zbrodnia natomiast jednocześnie jest ulgą i uciemiężeniem.

Grażyna Plebanek powieść dopracowała naprawdę dobrze. Przedstawiła przekrój historii, pogłębiła sylwetki bohaterów, ubrała to wszystko w ładne słowa, a sploty wydarzeń przemyślała w najdrobniejszych szczegółach. W efekcie zaangażowała mnie w stworzony przez siebie świat, a lektura — choć ciążyła mi na sercu — naprawdę mi się podobała. Wiem, że to książka z tych, co mogą szybko ulecieć, a jednak nie zmniejsza to mojego uznania po ostatniej kropce.


„[...] jakim językiem opisać brak słów?“

„Życie to antykryminał. Od pytania «kto zabił» ważniejsze bywa: «Dlaczego wcześniej nie zrobił tego ktoś inny?».“


„Madmuazelka“ to zgrabna zabawa pokoleniami i perspektywami. Z zaskakującą sprawnością połączone zostają losy członków dwóch rodzin, a choć wmieszana we wszystko zostaje prawdopodobna zbrodnia, to najważniejsze jest ludzkie cierpienie. W centrum mamy...

To historia kilku osób, dwie główne to Jakub i Mad - Madmuazelko, która jako dziecko wyjechała do Francji, skąd obserwowała zmiany w Polsce, układając sobie życie między dwoma krajami jednocześnie. Jakub - lekarz, który na swoje nieszczęście poszedł w ślady ojca, powoli rujnując sobie życie.

Jak zawsze u Grażyny Plebanek doszukamy się drugiego dna, odniesień międzykulturowych, emocji nazwanych tak pięknie, historii które dzieją się na całym świcie, mimo że często ich nie dostrzegamy. Dużo jest też odniesień do sytuacji politycznej, społecznej we Francji i Polsce, otwierających oczy na kulturowe problemy i naleciałości.

Chciałabym jeszcze lepiej poznać postaci: Lenę, Jagnę, czy Zygmunta, bo mam wrażenie że ich historie mógłby jeszcze bardziej ubohacic książkę. Jak dla mnie, momenty opisowe - miejsc, były dobrym oddechem, jednak czasem gasił emocje.

Ta książka na jesienne wieczory, do zatopienia się w tych niełatwych historiach. Dobrze, że na Grażynie Plebanek można polegać, na literackim komentarzu ludzkich zachowań, tego co nas kształtuje, społeczeństwa i historii.

🔥 Ocena 1-10: 7
📚 Za książkę dziękuję Wydawnictwu Agora

To historia kilku osób, dwie główne to Jakub i Mad - Madmuazelko, która jako dziecko wyjechała do Francji, skąd obserwowała zmiany w Polsce, układając sobie życie między dwoma krajami jednocześnie. Jakub - lekarz, który na swoje nieszczęście poszedł w ślady ojca, powoli rujnując sobie życie.

Jak zawsze u Grażyny Plebanek doszukamy się drugiego dna, odniesień...

Piękna opowieść rozciągnięta w czasie (1975 - 2016) i w przestrzeni (Kigali, Paryż, Warszawa, Ustka); bardzo ciekawi bohaterowie. Mad, która "chciała być w ruchu, zamierzała łączyć dwa światy, kraje i języki", Jakub niemogący się wyzwolić z traum dzieciństwa, Krystyna ruszająca zarobkowo do Francji, wypierająca sprawy przemocy, jakiej doświadczyła w swym małżeństwie.
Jeszcze wiele innych przykuwających uwagę postaci, ich losy na tle przemian historycznych, nie tylko w Polsce.
Trudno mi było oderwać się od czytania, tak wciągająca jest ta opowieść, losy bohaterów splatają się dość nieoczekiwanie, wątki zazębiają się.
Znam książki Grażyny Plebanek, zastanawiam się, czy właśnie ta nie jest najlepsza w jej dorobku.

Piękna opowieść rozciągnięta w czasie (1975 - 2016) i w przestrzeni (Kigali, Paryż, Warszawa, Ustka); bardzo ciekawi bohaterowie. Mad, która "chciała być w ruchu, zamierzała łączyć dwa światy, kraje i języki", Jakub niemogący się wyzwolić z traum dzieciństwa, Krystyna ruszająca zarobkowo do Francji, wypierająca sprawy przemocy, jakiej doświadczyła w swym...