Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać258
- Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz1
- Artykuły„Piszę to, co sama bym przeczytała”: wywiad z Mags GreenSonia Miniewicz1
- ArtykułyOficjalnie: „Władca Pierścieni” powraca. I to z Peterem JacksonemKonrad Wrzesiński9
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Fiona Valpy
Źródło: fot. Fiona Valpy
4
7,2/10
Autorka powieści zdobywających szczyty list bestsellerów, przetłumaczonych na ponad 20 języków. Autorkę inspirują dzieje silnych kobiet, szczególnie z okresu II wojny światowej. Skrupulatne badania historyczne sprawiają, że jej dzieła cechuje niezwykłe wyczucie czasu i miejsca. Miłość do ludzi i ich historii znalazła odzwierciedlenie w jej książkach. Mieszka w Szkocji, ale regularnie przyjeżdża do Francji w poszukiwaniu słońca.
7,2/10średnia ocena książek autora
180 przeczytało książki autora
188 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Powiązane treści
Aktualności
1
Popularne cytaty autora
(...) właśnie na tym polega jeden z życiowych paradoksów: jeśli kochamy życie tak mocno, że boimy się je stracić, zaczynamy żyć na pół gwizd...
(...) właśnie na tym polega jeden z życiowych paradoksów: jeśli kochamy życie tak mocno, że boimy się je stracić, zaczynamy żyć na pół gwizdka, zbyt przerażeni, żeby wyjść do świata i czerpać z życia pełnymi garściami, ponieważ wydaje nam się, że mamy za dużo do stracenia.
1 osoba to lubiSkoro zatem tak kurczowo trzymamy się życia i tak mocno je cenimy, to w jak głęboką trzeba wpaść depresję i rozpacz, żeby nie chcieć tego dł...
Skoro zatem tak kurczowo trzymamy się życia i tak mocno je cenimy, to w jak głęboką trzeba wpaść depresję i rozpacz, żeby nie chcieć tego dłużej ciągnąć?
1 osoba to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Paryska krawcowa Fiona Valpy
7,0
Uwielbiam książki z retrospekcją ale po raz pierwszy miałam problem czytając taką ksiązkę, bo losy obu bohaterek-tej ze współczesności i z lat wojennych bardzo się pokrywały i już nie wiedziałam co, gdzie i kiedy, ale w sumie miałam tak na początku. I jest to również pierwsza książka z retrospekcją w tle, w której losy bohaterki z przeszłości bardziej mnie pochłaniały niż tej z teraźniejszości. Mam wrażenie, że czasy współczesne były tylko po to spisane aby dać początek losom tym z przeszłości. Czasy współczesne były wręcz liźnięte i mało mnie absorbowały. Jednocześnie rozumiem co autorka chciała tu przekazać, że zarówno czasy wojny jak i współczesne ataki terrorystyczne na świecie tak samo przerażają i tak samo mogą być przyczyną traumy. Jednak cała ta analiza psychologiczna na ten temat, która jest już przy końcu ksiązki mogłaby być zdecydowanie o parę stron krótsza!!! Zrobił się z tego niepotrzebny bełkot... ogólnie jest jednak nieźle;)
Paryska krawcowa Fiona Valpy
7,0
To piękna opowieść o sile prawdziwej przyjaźni, która potrafi przetrwać nawet najgorsze piekło.
Paryż, 1940 roku. Trzy kobiety Claire, Mireille i Vivienne mieszkają na poddaszu, w budynku, w którym pracują jako krawcowe. Wojna trwa w najlepsze, a każda z nich chce zrobić wszystko, aby skrócić to okrucieństwo, które trawi Europę. Współpraca z ruchem oporu to jedyne wyjście, aby móc chociaż w jakimś stopniu przysłużyć się zakończeniu wojny. Nie jest to łatwe, ponieważ w okupowanym Paryżu, naziści posuwają się do coraz okrutniejszych działań, aby pozbyć się niewinnych ludzi. Gdy trzy przyjaciółki staną oko w oko z wrogiem, będą musiały podejmować najtrudniejsze w życiu decyzje, aby przeżyć, a przede wszystkim, żeby ratować siebie nawzajem. Chęć i wola walki jest silniejsza niż strach, dlatego nawet gdy dosięga je śmiertelne niebezpieczeństwo, nie mają zamiaru się poddać.
Paryż, rok 2017. Harriet jest wnuczką Claire. Przybyła do Francji, aby spełnić swoje marzenia, ale przede wszystkim przywiodło ją tutaj zdjęcie, które przedstawia jej babcię i dwie nieznajome kobiety. Los sprawia, że zaczyna pracę w tym samym budynku, w którym pracowała jej babcia przy Rue Cardinale. To właśnie sprawia, że Harriet, chce poznać losy swojej babci i jej przyjaciółek. Kiedy zagłębia się w historię, okazuje się, że historia jej babci jest znacznie bardziej skomplikowana niż jej się wydawało, a ona poznaje także prawdę o sobie samej. Historia Claire odkryje przed nią wydarzenia, o których nie miała pojęcia, a ona dzięki temu, będzie mogła zrozumieć, dlaczego jej życie było pełne niepowodzeń i traum. To właśnie przyjazd do Francji pomoże jej odnaleźć siebie i rozpocząć prawdziwe życie. Los lubi zaskakiwać, a Harriet na własnej skórze przekona się, jak zaskakujące potrafi być życie, a losy kilku pokoleń mogą się przeplatać, zataczając koło.
Jest to trudna lektura, o okrucieństwach wojny, jakie naziści wyrządzili ludziom w okupowanych państwach. Opisy morderczej pracy w obozach, dramatycznych przesłuchań i warunków życia, a także traktowania ludzi zarówno w obozach jak i zwykłych obywateli pozwalają znaleźć się w samym centrum tych wydarzeń i poczuć dreszcz strachu, a przede wszystkim gorycz i złość jaką czuły Claire, Mireille i Vivienne przeżywając piekło na ziemi. Najważniejsze w tej historii jest to, że wtedy ludzie znacznie bardziej doceniali wartości i małe rzeczy, które teraz są dla nas tak oczywiste, że czasami zapominamy o tym co jest naprawdę ważne w życiu.