57 / 122 / 52
„Kwestia charakteru. Bojowniczki z getta warszawskiego” pod redakcją Sylwii Chutnik i Moniki Sznajderman, Czarne – Polin 2023
1. Dlaczego? Spotkania z Książką Biograficzną w ZCDN w Szczecinie. Kupiłam, żeby przeczytać. Na spotkaniu dostałam. To mam dwie. Będzie dla jakiejś miłej osoby.
2. I jak? Dla zainteresowanych. To kilkanaście historii uczestniczek, bojowniczek, bohaterek powstania w getcie warszawskim. Niektóre znałam już wcześniej – np. Mirę, ze „Zdążyć przed Panem Bogiem” Hanny Krall (Anielewicz i słynna, tragiczna historia bunkra przy Miłej). Historie innych autorki kolejnych opowieści (zacne nazwiska) rekonstruują, ratują, przypominają. To czasem historie bardziej potencjalne, zapowiadane, rozważane. Tak mogło być. Często powracają znane nam z najsłynniejszych tekstów o getcie motyw i nazwiska (Edelman, bunkier przy Miłej). Bywa, że rozmówcy, źródła informacji sobie przeczą (Mira w obrębie dwóch stron ma wygląd „młodej Polki” i „nie ma dobrego wyglądu”). Oszałamia Niuta – na zdjęciu ma zabawną broszkę w kształcie słonika, w tekście wyrasta na jakąś Judytę z Betulii. Zresztą popełniane przez nią morderstwa są rozgrzeszone słowami profesora Ariego Kruglanskiego: „już nie morderstwo, a walka o godność”. Zresztą historie bohaterek zmieniają się, są zależne od czasów, w których się je opowiada, od kraju, w którym żyją opowiadający… To przykład historii Dorki - widać, że pamięć oparta jest na politycy historycznej. Dorka nikogo nie obchodziła, ważne było dla różnych narratorów, że to kobieta, Żydówka, komunistka. W książce historie te opowiadają kobiety, „Tak, musiało tak być” stwierdziła Sylwia Chutnik. Ale tytuł mógłby być inny. Na przykład Hanka Grupińska wolałaby słowo „obrończynie”, a nie „bojowniczki”, bo to słowo patriarchalne, militarne, stanowczo nieodpowiednie. Herstories – to też podobno już przestarzałe określenie w Stanach Zjednoczonych, co jest związane z odejściem od binarnego postrzegania płci itd.).
3. Dokąd mnie to prowadzi? Organizatorzy spotkania mówili, że konieczne jest poruszanie tych zagadnień w przestrzeni szkolnej, że o pewnych zagadnieniach można mówić, wykorzystując historie bojowniczek. Można. Ale się nie da. Właśnie trafił do społecznych konsultacji projekt nowej podstawy programowej. Lektur zostaje tyle, że hej. Tekst za tekstem, nuda za nudą, na bojowniczki na polskim miejce nie bardzo się znajdzie. Chociaż…

57 / 122 / 52
„Kwestia charakteru. Bojowniczki z getta warszawskiego” pod redakcją Sylwii Chutnik i Moniki Sznajderman, Czarne – Polin 2023
1. Dlaczego? Spotkania z Książką Biograficzną w ZCDN w Szczecinie. Kupiłam, żeby przeczytać. Na spotkaniu dostałam. To mam dwie. Będzie dla jakiejś miłej osoby.
2. I jak? Dla zainteresowanych. To kilkanaście historii uczestniczek,...

Kiedy socjolożki, kulturoznawczynie biorą się za pisanie o historii to zwykle kończy się to porażką. Ta książka jest tego najlepszym dowodem. Braki warsztatowe, niskich lotów wnioski, i wypełnianie luk własnymi wywodami. Do tego nagminne używanie feminatyw... doktorki, doktory, świadkinie... Ciepliwości starczyło mi tylko na pół książki a szkoda bo temat był potencjalnie ciekawy

Kiedy socjolożki, kulturoznawczynie biorą się za pisanie o historii to zwykle kończy się to porażką. Ta książka jest tego najlepszym dowodem. Braki warsztatowe, niskich lotów wnioski, i wypełnianie luk własnymi wywodami. Do tego nagminne używanie feminatyw... doktorki, doktory, świadkinie... Ciepliwości starczyło mi tylko na pół książki a szkoda bo temat był potencjalnie...

„Kwestia charakteru…” zrobiła na mnie spore wrażenie. Mamy tutaj zbiór historii bohaterek powstania w getcie warszawskich. Rola kobiet podczas walk powstańczych bardzo często jest marginalizowana lub pomijana. Tutaj mamy przedstawione historie kobiet, które stanęły do walki z okupantem, poprzez II wojnę światową niektóre z nich straciły swoje najlepsze lata. Autorkom udało się dotrzeć do ich historii jednak najczęściej informacje te są szczątkowe. Właśnie dzięki takim opracowaniom, historie tych bohaterskich kobiet mogą przetrwać. Wszystkie te dziewczyny nieważne w jakim wieku czy z jakiej grupy społecznej miał jeden cel stanąć do walki z okupantem. Niestety zdecydowana większość z nich w tym pojedynku zginęła. Przed wojną wszystkie prowadziły inne życie, wiele z nich było zaangażowanych w działalność społeczną czy polityczną – sporo z nich sympatyzowało z komunistami. Natomiast w trakcie wojny zmieniły się w żołnierki, sanitariuszki czy łączniczki, ryzykując swoim życiem każdego dnia.
Bardzo ciekawy zbiór reportaży opisujący, w ramach dostępnych informacji, historie kobiet biorących udział w powstaniu w getcie warszawskim. Muszę przyznać, że autorki poświęciły dużo czasu i energii na zebranie skrawków informacji, rozrzuconych po całym świecie – zdecydowana większość osób, które przeżyły powstanie wjechała za po wojnie za granice. W sumie zostało tutaj zebranych 14 reportaży, opowiadających o losach kobiet. Do tej pory Uważam, że tego rodzaju publikację są bardzo potrzebne gdyż uzupełniają dotychczasową wiedzę. Jest to również hołd wszystkim kobietom, które walczyły w powstaniu w getcie 19 kwietnia 1943 roku.

„Kwestia charakteru…” zrobiła na mnie spore wrażenie. Mamy tutaj zbiór historii bohaterek powstania w getcie warszawskich. Rola kobiet podczas walk powstańczych bardzo często jest marginalizowana lub pomijana. Tutaj mamy przedstawione historie kobiet, które stanęły do walki z okupantem, poprzez II wojnę światową niektóre z nich straciły swoje najlepsze lata. Autorkom udało...

''Na użytek strategii artywistycznej ukułam pojęcie pamięci nomadycznej, pamięci jako kłącza. (...) Pierwszą aplikacją tego pojęcia była wymazywana pamięć o Dąbrowszczakach, ochotniczkach i ochotnikach Brygad Międzynarodowych - przeniosłam ją w przestrzeń publiczną. Przejmując kluczowy, założycielski dla narracji nacjonalistycznej mit Żołnierzy Wyklętych, squeerowałam [???] go, wprowadzając do obiegu społeczno-politycznego kategorię Wyklętych wśród Wyklętych''

Czyli fioletowowłosa autorka i jej wynurzenia, brzmiące jednakowo z sowiecką nowomową. Dwaplusbezdobrze. Książka bełkot, autorka też bełkot. W dodatku skrajnie skażony ideologicznie na lewo.

''Na użytek strategii artywistycznej ukułam pojęcie pamięci nomadycznej, pamięci jako kłącza. (...) Pierwszą aplikacją tego pojęcia była wymazywana pamięć o Dąbrowszczakach, ochotniczkach i ochotnikach Brygad Międzynarodowych - przeniosłam ją w przestrzeń publiczną. Przejmując kluczowy, założycielski dla narracji nacjonalistycznej mit Żołnierzy Wyklętych, squeerowałam [???]...

Doceniam zamysł. Czternaście autorek postanowiło opowiedzieć o losach kobiet, żydowskich bojowniczkach, które walczyły w getcie, brały udział w powstaniach, odgrywały bardzo ważną rolę nie tylko jako łączniczki i sanitariuszki. Doceniam szczególnie, gdyż większość wojennych opowieści pisana jest z perspektywy mężczyzn, a tutaj dostajemy herstorie. To bardzo ważne, żeby o tych dzielnych dziewczynach nie zapomnieć. Rozumiem też ich fragmentaryczność, wynika z braku informacji. Jednak nie czytało mi się tego dobrze – mnogość nazwisk, organizacji, ilość bohaterek powodowała, że miałam poczucie czytania niemalże wikipedycznych zapisków. Trudno mi było wzbudzić w sobie jakiejś silniejsze emocje. Przyjmowałam raczej na chłodno przedstawiane mi fakty i przechodziłam do następnej postaci. Niewiele we mnie zostało z tych opowieści. A szkoda.

Doceniam zamysł. Czternaście autorek postanowiło opowiedzieć o losach kobiet, żydowskich bojowniczkach, które walczyły w getcie, brały udział w powstaniach, odgrywały bardzo ważną rolę nie tylko jako łączniczki i sanitariuszki. Doceniam szczególnie, gdyż większość wojennych opowieści pisana jest z perspektywy mężczyzn, a tutaj dostajemy herstorie. To bardzo ważne, żeby o...

Szereg artykułów, rozdziałów różnych autorek o jakże różnych bohaterkach i może właśnie dlatego często do siebie bardzo podobnych. Szereg losów bohaterów zlał mi się w całość z prostego powodu, każda autorka kładła nacisk na podobne elementy życiorysu swojej żydowskiej bohaterki...

Z drugiej strony trudno uznać tę książkę za źle napisaną, niepotrzebną i nieistotną z punktu widzenia pamięci historycznej.

Solidne 6/10.

Szereg artykułów, rozdziałów różnych autorek o jakże różnych bohaterkach i może właśnie dlatego często do siebie bardzo podobnych. Szereg losów bohaterów zlał mi się w całość z prostego powodu, każda autorka kładła nacisk na podobne elementy życiorysu swojej żydowskiej bohaterki...

Z drugiej strony trudno uznać tę książkę za źle napisaną, niepotrzebną i nieistotną z punktu...

Autorki poszczególnych rozdziałów podjęły się zadania odzyskania z archiwów informacji o bojowniczkach z getta warszawskiego, przede wszystkim o tych, "które znane były do tej pory tylko z imienia, lapidarnych wzmianek w tekstach źródłowych lub pojawiały się jako towarzyszki walki swoich kolegów" i ukazania ich w możliwie szerokim kontekście, tak by stały się na powrót żyjącymi w przeszłości osobami, a nie jedynie wzmiankami źródłowymi. O wielu "obrończyniach getta żydowskiego" można już napisać zdanie, czasem tylko kilka zdań więcej biogramu. Herstoria to nie raz ale najczęściej swoista walka o każdą "najmniejszą" informację. Ta książka jest też doskonałym i szczególnym przykładem tego, że warto takie badania prowadzić. Polecam.

Autorki poszczególnych rozdziałów podjęły się zadania odzyskania z archiwów informacji o bojowniczkach z getta warszawskiego, przede wszystkim o tych, "które znane były do tej pory tylko z imienia, lapidarnych wzmianek w tekstach źródłowych lub pojawiały się jako towarzyszki walki swoich kolegów" i ukazania ich w możliwie szerokim kontekście, tak by stały się na powrót...

Publikacja kobiet, o kobietach, ale przeczytać powinien ją każdy, kogo interesuje tematyka II wojny światowej. Autorki wykonały ogrom pracy, próbując odtworzyć losy żydowskich bojowniczek biorących udział w powstaniu w getcie warszawskim. Ich sylwetki często stanowią tło walki o honor i godność (bo trudno tu mówić o walce o wolność) dla żydowskich bojowników. Ta publikacja pokazuje, jak istotna była rola kobiet w walce przeciw okupantowi. Niezwykle odważne, zdecydowane, niczym nie ustępujące mężczyznom.
Kobiety, którym wojna zabrała najpiękniejsze lata młodości, rodziny i najbliższych, które straciły swoje życie, często w dramatycznych okolicznościach. Ta książka jest dla mnie hołdem, który zostaje Im oddany po latach.
Lektura obowiązkowa, choć bardzo trudna.

Publikacja kobiet, o kobietach, ale przeczytać powinien ją każdy, kogo interesuje tematyka II wojny światowej. Autorki wykonały ogrom pracy, próbując odtworzyć losy żydowskich bojowniczek biorących udział w powstaniu w getcie warszawskim. Ich sylwetki często stanowią tło walki o honor i godność (bo trudno tu mówić o walce o wolność) dla żydowskich bojowników. Ta publikacja...

Ta książka to oddanie czci i pamięci bohaterek, które walczyły w powstaniu 19 kwietnia 1943 roku. To historia życia, działalności takich kobiet jak m.in.: Tosia Altman. Regina Fudem, Lilit. Mira Fuchrer. Rywka Pasamonik. Niuta Tajtelbaum. Dorka Goldkorn. Chajka Bełchatowska. Cywia Lubetkin. Zivia, Cywia, Bronka Feinmesser, Sziksa
Pnina Grynszpan-Frymer.
Ta książka to efekt tytanicznej pracy autorek, które często odkrywały, "odkopywały" z resztek nici opowieści o kobietach, które podjęły się walki powstańczej. To lektura obowiązkowa dla tych wszystkich, którzy cenią sobie pamięć społeczną.

Ta książka to oddanie czci i pamięci bohaterek, które walczyły w powstaniu 19 kwietnia 1943 roku. To historia życia, działalności takich kobiet jak m.in.: Tosia Altman. Regina Fudem, Lilit. Mira Fuchrer. Rywka Pasamonik. Niuta Tajtelbaum. Dorka Goldkorn. Chajka Bełchatowska. Cywia Lubetkin. Zivia, Cywia, Bronka Feinmesser, Sziksa
Pnina Grynszpan-Frymer.
Ta książka to...

Niektóre teksty bardzo dobre, większość przeciętna, wszystkie ważne.

Niektóre teksty bardzo dobre, większość przeciętna, wszystkie ważne.