Ta książka to jakieś nieporozumienie. Opowiadania są bardzo tandetne, język prosty żeby nie powiedzieć prostacki i ogólnie nie wiadomo po co to wszystko powstało.

Ta książka to jakieś nieporozumienie. Opowiadania są bardzo tandetne, język prosty żeby nie powiedzieć prostacki i ogólnie nie wiadomo po co to wszystko powstało.

Książka zawiera opowiada znanego prawnika. Książka jest ciekawe, a opowiadania mają ciekawe pointy. Polecam.

Książka zawiera opowiada znanego prawnika. Książka jest ciekawe, a opowiadania mają ciekawe pointy. Polecam.

„Nieład”, czyli pierwszy zbiór opowiadań opartych na epizodach z prawniczej praktyki autora, mniej mi się podobał niż wydana kilka lat później „Linia obrony”

Zgodnie z podtytułem są to rzeczywiście historyjki ilustrujące iluzje sprawiedliwości. Prawo jest w nich ogrywane przez osobników najrozmaitszego autoramentu, pełniących różne role w szeroko rozumianym polskim systemie przestrzegania sprawiedliwości. Wymyślane i/lub wykonywane przez nich przekręty są różnej jakości i reprezentują rozmaite stopnie skomplikowania oraz skuteczności.

Moje główne zastrzeżenie dotyczy literackiej wartości tych fikcyjnych - jak podkreśla Jacek Dubois - opowiadanek. Niektóre są po prostu nudne, większości z nich autor nie puentuje, są też takie, jak na przykład Żelazna Konsekwencja, której wiarygodność ociera się o literacki gatunek prozy typu fantasy. Przy dość szczupłym zakresie tematyki raził mnie brak spójności formalnej, jaką w późniejszym zbiorze osiągnął autor glównie poprzez lekko ironiczny dystans do treści historyjek.

„Nieład”, czyli pierwszy zbiór opowiadań opartych na epizodach z prawniczej praktyki autora, mniej mi się podobał niż wydana kilka lat później „Linia obrony”

Zgodnie z podtytułem są to rzeczywiście historyjki ilustrujące iluzje sprawiedliwości. Prawo jest w nich ogrywane przez osobników najrozmaitszego autoramentu, pełniących różne role w szeroko rozumianym polskim...

Nie wiedziałam, że znany adwokat pisze książki. Miła niespodzianka. A opowiadania o kombinatorach całkiem udane, inspirujące. Nie wszystko jest czarno białe, jak by się wydawało 🙂

Nie wiedziałam, że znany adwokat pisze książki. Miła niespodzianka. A opowiadania o kombinatorach całkiem udane, inspirujące. Nie wszystko jest czarno białe, jak by się wydawało 🙂

Zwięźle napisany zbiór ciekawych i zabawnych opowiadań.

Zwięźle napisany zbiór ciekawych i zabawnych opowiadań.

Opowiadania z sali sądowej. Autor informuje, że to tylko fikcja literacka, ale ja myślę, że podobne historie wydarzyły się na prawdę. Przecież życie pisze najlepsze scenariusze. Ciekawe historie, korowód postaci, charakterów i zbiegów okoliczności. Nie zawsze winny ponosi karę, trzeba również pamiętać, że oprócz miłości i nienawiści światem rządzi pieniądz. Przyjemna lektura na letnie wieczory.

Opowiadania z sali sądowej. Autor informuje, że to tylko fikcja literacka, ale ja myślę, że podobne historie wydarzyły się na prawdę. Przecież życie pisze najlepsze scenariusze. Ciekawe historie, korowód postaci, charakterów i zbiegów okoliczności. Nie zawsze winny ponosi karę, trzeba również pamiętać, że oprócz miłości i nienawiści światem rządzi pieniądz. Przyjemna...

Mimo kliku podejść, ostatecznie poddałam się na trzecim rozdziale. Liczyłam na to, że książka- mimo informacji o tym, że jest fikcją jednak mającą swoje źródło w doświadczeniach autora, będzie bardziej reportażem, okazała się zbiorem zaskakujących czy też rozczarowujących i nierealnych historii. Bardziej dla fanów Chyłki niż Koronkowej roboty Łazarewicza.

Mimo kliku podejść, ostatecznie poddałam się na trzecim rozdziale. Liczyłam na to, że książka- mimo informacji o tym, że jest fikcją jednak mającą swoje źródło w doświadczeniach autora, będzie bardziej reportażem, okazała się zbiorem zaskakujących czy też rozczarowujących i nierealnych historii. Bardziej dla fanów Chyłki niż Koronkowej roboty Łazarewicza.

Miałam dać dziesięć gwiazdek, ale niestety od połowy historie były ciut gorsze, w tym jedna całkiem mi się nie podobała. Taka malutka słabość, ale prawda jest taka, że książkę uważam za rewelacyjną. Dawno nie czytałam czegoś, co tak bardzo mnie wciągnęło i przerywając na sen (no trzeba jednak chodzić do pracy),myślałam tylko o tym, kiedy będę miała czas na kontynuację. Większość przeczytałam od razu (10 opowiadań, absolutnie rewelacyjnych i wyjątkowych),kolejne 5 po dwóch dniach i niestety te były już słabsze, ale nadal robiły na mnie spore wrażenie. Historie czyta się jak kryminał, zwroty akcji zdarzają się niemal w każdym. Autor zaznacza, że to fikcja, ale inspirowana jego życiem zawodowym, tym bardziej zachowania ludzkie opisane w zbiorze przerażają. Styl uważam za doskonały, taki jak lubię (jeden z takich, które lubię),konkretnie, rzeczowo, na temat, bez zbędnych informacji pobocznych. Na minus (ale tylko z ostatnich pięciu opowiadań, pierwsze dziesięć jest bezbłędnych) są tak przerysowane historie, że trudno w nie uwierzyć. Tzn. wiem, że różne dziwne rzeczy dzieją się także naprawdę, ale miałam problem z umiejscowieniem zdarzeń w rzeczywistości. Niemniej, dało się przełknąć.
Polecam wszystkim, którzy lubią kryminały, ale też krótkie formy i w jakiś sposób są zainteresowani prawem, kruczkami prawnymi i takimi klimatami. Nie jest to literatura wysokich lotów, ale można się rozerwać, co chwilkę krzycząc "wooooow", "że co", "ale jak".

Miałam dać dziesięć gwiazdek, ale niestety od połowy historie były ciut gorsze, w tym jedna całkiem mi się nie podobała. Taka malutka słabość, ale prawda jest taka, że książkę uważam za rewelacyjną. Dawno nie czytałam czegoś, co tak bardzo mnie wciągnęło i przerywając na sen (no trzeba jednak chodzić do pracy),myślałam tylko o tym, kiedy będę miała czas na kontynuację....

Ciekawa pozycja. Krótkie opowiadania różnych historii dotyczących prawników, wymiaru sprawiedliwości oraz przebiegłości i sprytu zarówno prawników jak i obywateli, co prowadzi do zupełnie nieoczywistych wniosków.
Poszerzające horyzonty.

Ciekawa pozycja. Krótkie opowiadania różnych historii dotyczących prawników, wymiaru sprawiedliwości oraz przebiegłości i sprytu zarówno prawników jak i obywateli, co prowadzi do zupełnie nieoczywistych wniosków.
Poszerzające horyzonty.

Zupełnie nie moja bajka, choć Autora jako prawnika bardzo szanuję. Opowiadania oparte są wyłącznie na dialogach postaci i krótkich opisach ich czynności lub stanu ducha. Ubogie to i dla mnie przypomina styl Harlekina, ale przecież o gustach się nie dyskutuje. Dla mnie średniak.

Zupełnie nie moja bajka, choć Autora jako prawnika bardzo szanuję. Opowiadania oparte są wyłącznie na dialogach postaci i krótkich opisach ich czynności lub stanu ducha. Ubogie to i dla mnie przypomina styl Harlekina, ale przecież o gustach się nie dyskutuje. Dla mnie średniak.