No i mam w końcu piękna zmyśloną opowieść z IX wieku o wampirze. No nie do końca od razu o tym wiedziałam😁 naprawdę miło się czytało bo domyślałam się kto morduje ludzi w okolicy.
Książka jest naprawdę dobrze napisana, nie rażą opisy zwłok czy też opisy postaci. Tu raczej skupiłam się na odczuciach głównej bohaterki bo jest to mega opisane. Bo niby jak można pokochać mordercę? Czy można tylko widzieć to piękno czy też dobre maniery a nie dostrzegać drugiej strony?
Przeczytaj warto.

No i mam w końcu piękna zmyśloną opowieść z IX wieku o wampirze. No nie do końca od razu o tym wiedziałam😁 naprawdę miło się czytało bo domyślałam się kto morduje ludzi w okolicy.
Książka jest naprawdę dobrze napisana, nie rażą opisy zwłok czy też opisy postaci. Tu raczej skupiłam się na odczuciach głównej bohaterki bo jest to mega opisane. Bo niby jak można pokochać...

XIX-wieczna Anglia
W okolicach pewnej angielskiej miejscowości grasuje Bestia. Ni to człowiek, ni to zwierzę. W posiadłości niedaleko, gdzie grasuje potwór, mieszka szesnastoletnia Elizabeth, która straciła obojga rodziców przez chorobę i została skazana na bycie pod opieką brata Lucasa. On zaś, przez większość życia był żołnierzem, miał bardzo ograniczony kontakt z siostrą, przez co są sobie obcy. A teraz po śmierci rodziców został dziedzicem ich posiadłości oraz musi zadbać o przyszłość siostry. Na dodatek Bestia zaczyna stwarzać coraz większe niebezpieczeństwo…

Elizabeth jest z jednej strony bardzo mądra, z drugiej nieco naiwna, a na dodatek strasznie uparta, co nie koniecznie powinno iść ze sobą w parze. Nie ukrywam, że miejscami mnie irytowało jej zachowanie, jednak w innych momentach ją całkowicie rozumiałam. Lucas natomiast był „typowym mężczyzną” dziewiętnastego wieku, o dość można powiedzieć staroświeckich poglądach. Jednak ze względu na czas akcji jestem stanie zrozumieć jego charakter. To wszystko przekłada się na to, że nie polubiłam się z głównymi bohaterami tego tytułu.

Co do samej fabuły, jest ona bardzo ciekawie zbudowana, dużo się dzieje, pojawia się też wątek fantastyczny, związany z Bestią oraz pewną przepowiednią. Na dodatek pojawia się też wątek romantyczny. Jednak ze względu na brak sympatii do bohaterów, nie potrafiłam się mocniej wbić w fabułę i tym samym mam pewien niedosyt.

Coś co również mi przeszkadzało, to dużo przemocy, zarówno fizycznej jak i psychicznej. Myślę, że autorka mogłaby odpuścić sobie połowę z tego okrucieństwa, które przedstawiła. Jednak sytuację uratowało zakończenie, które mnie w pełni usatysfakcjonowało i ostatecznie dobro zwyciężyło nad złem.

Ciężko mi wprost polecić tę książkę, miejscami ją uwielbiałam, a miejscami nienawidziłam. Mam dość skomplikowaną relację z tym tytułem.

XIX-wieczna Anglia
W okolicach pewnej angielskiej miejscowości grasuje Bestia. Ni to człowiek, ni to zwierzę. W posiadłości niedaleko, gdzie grasuje potwór, mieszka szesnastoletnia Elizabeth, która straciła obojga rodziców przez chorobę i została skazana na bycie pod opieką brata Lucasa. On zaś, przez większość życia był żołnierzem, miał bardzo ograniczony kontakt z...

Miły romans, każdy choć raz powinien go przeczytać dodatkowo piękna szata graficzna

Miły romans, każdy choć raz powinien go przeczytać dodatkowo piękna szata graficzna

Bardzo fajny romans osadzony w 19 wiecznej Angli. Jest troszke magii, niebezpieczeństwa, niepewności, strachu, a przedewszystkim wielkie uczucie. Przyjemna w odbiorze, coś się dzieje troszkę inna. Mi się podobało I polecam

Bardzo fajny romans osadzony w 19 wiecznej Angli. Jest troszke magii, niebezpieczeństwa, niepewności, strachu, a przedewszystkim wielkie uczucie. Przyjemna w odbiorze, coś się dzieje troszkę inna. Mi się podobało I polecam

Przeczytałam z ciekawości,ale to nie moje klimaty.

Przeczytałam z ciekawości,ale to nie moje klimaty.

🧛Recenzja książki „W kolorze krwi. Mężczyzna z przewodni” z spod pióra @kbgrabowska i wydawnictwa @videograf.sa 🧙‍♀️

„-𝑇𝑎𝑘 𝑗𝑎𝑘 𝑝𝑜𝑤𝑖𝑒𝑑𝑧𝑖𝑎ł𝑎ś,𝑗𝑒𝑠𝑡𝑒𝑚 𝑡𝑤𝑜𝑖𝑚 𝑚ęż𝑐𝑧𝑦𝑧𝑛ą 𝑧 𝑝𝑟𝑧𝑒𝑝𝑜𝑤𝑖𝑒𝑑𝑛𝑖. 𝐴 𝑡𝑦 𝑗𝑒𝑠𝑡𝑒ś 𝑘𝑜𝑏𝑖𝑒𝑡ą,𝑜 𝑘𝑡ó𝑟𝑒𝑗 𝑢𝑠ł𝑦𝑠𝑧𝑎ł𝑒𝑚 𝑝𝑟𝑧𝑒𝑑 𝑤𝑖𝑒𝑘𝑎𝑚𝑖. 𝐶𝑧𝑒𝑘𝑎ł𝑒𝑚 𝑛𝑎 𝑐𝑖𝑒𝑏𝑖 𝑐𝑎łą 𝑤𝑖𝑒𝑐𝑧𝑛𝑜ść.-𝑈𝑠ł𝑦𝑠𝑧𝑎ł𝑒ś 𝑜 𝑚𝑛𝑖𝑒 𝑝𝑟𝑧𝑒𝑑 𝑤𝑖𝑒𝑘𝑎𝑚𝑖?-𝐵𝑦ł𝑎ś 𝑛𝑎𝑑𝑧𝑖𝑒𝑗ą,𝑤 𝑘𝑡ó𝑟ą 𝑛𝑖𝑒 𝑤𝑖𝑒𝑟𝑧𝑦ł𝑒𝑚. 𝐶𝑎𝑟𝑜𝑙𝑖𝑛𝑒 𝑧𝑎𝑝𝑒𝑤𝑛𝑖𝑎ł𝑎,ż𝑒 𝑠𝑝𝑟𝑎𝑤𝑖𝑠𝑧 𝑐𝑢𝑑,𝑗𝑒𝑑𝑛𝑎𝑘 𝑢𝑤𝑎ż𝑎ł𝑒𝑚,ż𝑒 𝑡𝑜 𝑘𝑜𝑙𝑒𝑗𝑛𝑒 𝑗𝑒𝑗 𝑘ł𝑎𝑚𝑠𝑡𝑤𝑜,𝑘𝑡ó𝑟𝑒 𝑚𝑎 𝑚𝑖 𝑑𝑎ć 𝑝ł𝑜𝑛𝑛ą 𝑛𝑎𝑑𝑧𝑖𝑒𝑗ę. 𝐴 𝑗𝑒𝑑𝑛𝑎𝑘 𝑛𝑖𝑒 𝑘ł𝑎𝑚𝑎ł𝑎. 𝑆𝑝𝑟𝑎𝑤𝑖ł𝑎ś 𝑡𝑒𝑛 𝑐𝑢𝑑…(..)𝐵𝑦ł𝑒𝑚 𝑏𝑒𝑠𝑡𝑖ą ,𝑙𝑒𝑐𝑧 𝑡𝑦 𝑚𝑛𝑖𝑒 𝑜𝑠𝑤𝑜𝑖ł𝑎ś. 𝑁𝑎𝑙𝑒żę 𝑑𝑜 𝑐𝑖𝑒𝑏𝑖𝑒,𝐸𝑙𝑖𝑧𝑎𝑏𝑒𝑡ℎ. 𝐼𝑠𝑡𝑛𝑖𝑒𝑗ę 𝑡𝑦𝑙𝑘𝑜 𝑑𝑙𝑎 𝑐𝑖𝑒𝑏𝑖𝑒. 𝐵𝑒𝑧 𝑐𝑖𝑒𝑏𝑖𝑒 𝑚𝑛𝑖𝑒 𝑛𝑖𝑒 𝑚𝑎.”

W kolorze krwi. Mężczyzna z przepowiedni to historia niezwykła. Pani Kasia wprawdzie już wplatała nieraz magię książki,ale tu poznajemy istotę po części ludzką,która za dnia jest przystojnym i szarmanckim mężczyzną,a w noc zamienia się w bestie,która zabija ludzi w krwiożerczy sposób. Akcja toczy się w dziewiętnastoletniej Anglii,gdzie wraz z bratem,po śmierci rodziców,przybywa hrabianka Elizabeth Westmoore. Pewnego razu podsłuchuje rozmowę służących,którzy sądzą,żr po prowincji grasuje niebezpieczna bestia ,na którą poluje jej brat,Lucas. Bestia bowiem jest tak nieobliczalna,że rozszarpuje ludzi na kawałki.Dziewczyna jednak nie wierzy w potwora i wybiera się do lasu.Czytając tę powieść naprawdę można poczuć się jak w tamtych czasach,chociażby te bale,na których wybierano panienkom mężów i nie można było się nikomu sprzeciwiać. Natomiast wątek miłości,która wbrew regułom panującym narodziła się pomiędzy wampirem,a panienką z „dobrego domu”,pokazuje,że można jednak się sprzeciwić losowi i niezależnie od przepowiedni żyć razem i szczęśliwie.

„Przeznaczenie zostało przypieczętowane-odezwała się dźwięcznym głosem-Oto stało się to,co stać się miało. Już nic nie zatrzyma koła losu. Przeklęci na wieki martwi,ale żywi…Znienawidzeni przez ludzi i sami nienawidzący.

🧛Recenzja książki „W kolorze krwi. Mężczyzna z przewodni” z spod pióra @kbgrabowska i wydawnictwa @videograf.sa 🧙‍♀️

„-𝑇𝑎𝑘 𝑗𝑎𝑘 𝑝𝑜𝑤𝑖𝑒𝑑𝑧𝑖𝑎ł𝑎ś,𝑗𝑒𝑠𝑡𝑒𝑚 𝑡𝑤𝑜𝑖𝑚 𝑚ęż𝑐𝑧𝑦𝑧𝑛ą 𝑧 𝑝𝑟𝑧𝑒𝑝𝑜𝑤𝑖𝑒𝑑𝑛𝑖. 𝐴 𝑡𝑦 𝑗𝑒𝑠𝑡𝑒ś 𝑘𝑜𝑏𝑖𝑒𝑡ą,𝑜 𝑘𝑡ó𝑟𝑒𝑗 𝑢𝑠ł𝑦𝑠𝑧𝑎ł𝑒𝑚 𝑝𝑟𝑧𝑒𝑑 𝑤𝑖𝑒𝑘𝑎𝑚𝑖. 𝐶𝑧𝑒𝑘𝑎ł𝑒𝑚 𝑛𝑎 𝑐𝑖𝑒𝑏𝑖 𝑐𝑎łą 𝑤𝑖𝑒𝑐𝑧𝑛𝑜ść.-𝑈𝑠ł𝑦𝑠𝑧𝑎ł𝑒ś 𝑜 𝑚𝑛𝑖𝑒 𝑝𝑟𝑧𝑒𝑑 𝑤𝑖𝑒𝑘𝑎𝑚𝑖?-𝐵𝑦ł𝑎ś 𝑛𝑎𝑑𝑧𝑖𝑒𝑗ą,𝑤 𝑘𝑡ó𝑟ą 𝑛𝑖𝑒 𝑤𝑖𝑒𝑟𝑧𝑦ł𝑒𝑚. 𝐶𝑎𝑟𝑜𝑙𝑖𝑛𝑒 𝑧𝑎𝑝𝑒𝑤𝑛𝑖𝑎ł𝑎,ż𝑒 𝑠𝑝𝑟𝑎𝑤𝑖𝑠𝑧...

„Miłość to poste słowo, ale bardzo skomplikowane uczucie. Łatwo można powiedzieć, że się kogoś kocha, ale trudniej tego dowieść. Nie zawsze to, co podpowiada nam serce, jest właściwe.”

Katarzyna Grabowska w kolejnej odsłonie, dla mnie nowej odsłonie. 
Dziewiętnastowieczna Anglia, młoda dziewczyna zostaje osierocona, a jej prawnym opiekunem zostaje starszy brat.

Po śmierci rodziców Lucas Westmoore zabiera swoją młodszą siostrę Elizabeth do wiejskiej rezydencji w zapomnianej prowincji.
Jednak wydarzenia jakie mają tam miejsce zmieniają ich życie.
Tajemnicza bestia grasuje po lasach i zabija mieszkańców, czy zostanie złapana?
Kim jest tajemniczy Roderick Robillard, który nagle ratuje Elizabeth przed wilkiem.
Kim jest Caroline zielarka zwana przez okolicznych mieszkańców wiedźmą?
Czy Lucas posłucha siostry czy też wyda ją za mąż księcia Duncana.
Czy Elizabeth ma szansę na szczęśliwe życie?

Już dawno nie czytałam opowieści o wampirach i przyznam się, że to bardzo fajny powrót.
Elizabeth uparta, wojownicza a jednocześnie momentami naiwna i dziecinna, Caroline najbardziej tajemnicza postać o dużych pokładach empatii, Lucas zapatrzony w siebie i uważający się za nieomylnego, Roderick nie do końca wiedzący czego tak naprawdę chce, czy też mściwy i pałający nienawiścią Duncan. Katarzyna Grabowska wykreowała bohaterów bardzo różnorodnych a jednocześnie wpasowanych w te opowieść i wspólnie tworzących jakąś całość. Historia bardzo ciekawa, wciągająca, z dużym potencjałem zawierająca zarówno momenty zaskakujące jak i przewidywalne. 
Tempo powieści powoli się rozwija by od połowy przyspieszyć, a wydarzenia następują po sobie w tempie ekspresowym.
Co przyniesie kolejny tom?
Za możliwość przeczytania dziękuję wydawnictwu i autorce.

„Miłość to poste słowo, ale bardzo skomplikowane uczucie. Łatwo można powiedzieć, że się kogoś kocha, ale trudniej tego dowieść. Nie zawsze to, co podpowiada nam serce, jest właściwe.”

Katarzyna Grabowska w kolejnej odsłonie, dla mnie nowej odsłonie. 
Dziewiętnastowieczna Anglia, młoda dziewczyna zostaje osierocona, a jej prawnym opiekunem zostaje starszy brat.

Po...

Elizabeth jest naiwną szesnastolatką. Jak to w tym wieku bywa, dziewczyna chce chodzić swoimi drogami i buntuje się na każdym kroku. Do tej pory żyła jak w bajce, w wielkim domu, w otoczeniu służby, otoczona opieką kochających rodziców.

Właśnie bawi się na balu gdy przyjeżdża jej brat i bez słowa wyjaśnienia każe jej się zbierać do domu.

Lucas jest dzielnym żołnierzem a obecnie pełnoprawnym dziedzicem, lecz strasznie irytującym człowiekiem. Zdaje się uważać kobiety za gorszy gatunek. Niby zależy mu na siostrze, której nie widział od lat, ale zamiast z nią normalnie porozmawiać wydaje jej tylko nakazy i zakazy. Nie słucha jej słów, przymyka oko na jej krzywdę. Dla mnie był bardziej negatywną postacią niż bestia.

Elizabeth dowiaduje się o śmierci rodziców dopiero kiedy przyjeżdża z bratem do domu. On rzuca parę słów i zostawia ją samą, oddalając się do swoich męskich obowiązków.

W okolicy majątku grasuje nieznany stwór, zwany bestią, który napada i brutalnie morduje wieśniaków.

Lucas najchętniej zamknąłby siostrę w pokoju i wyrzucił klucz, lecz ona namawia służbę na samotną wycieczkę do lasu. Tam, gdzie giną ludzie. Bo zachciało jej się odwiedzić wróżkę, rozumiecie?

Dziewczyna zdaje się zapominać o śmierci bliskich i beztrosko biega po lesie, gdy - niespodzianka - natyka się na wilka. Ups!

Na szczęście w porę zjawia się Roderick Robillard, który ratuje ją przed pożarciem. Momentalnie się w sobie zakochują, lecz Lucas jest przeciwny tej miłości. Szuka dla siostry kogoś lepszego. I znajduje jeszcze gorszego niż Roderick.

Elizabeth staje się zakładniczką diabła. Ciągle samotna, bo ukochany postanowił oddalić się dla jej dobra a brat po raz kolejny zignorował fakt, że dziewczyna ma własny rozum i uczucia.

Przez cały czas nie miała nic do powiedzenia miotana między jednym nieszczęściem a drugim. Czy uda jej się przetrwać?

Książkę czyta się szybko. Poznałam już dobrze styl autorki w poprzednich tytułach. Zawsze kłębi się w nich masa emocji a bohaterowie nie mają chwili spokoju. Dzieje się.

Niestety w tym przypadku nie polubiłam głównych postaci, z wyjątkiem Caroline. Elizabeth była do bólu naiwna. Lucas miał klapki na oczach i więcej czasu poświęcał ratowaniu przypadkowych wieśniaków niż własnej siostry. Roderick był bardzo niezdecydowany, raz chciał z nią spędzić wieczność a za chwilę postanawiał odejść i zapomnieć.

Na księcia Duncana w ogóle brak słów. Obrzydliwy typ, morderca, gwałciciel, sadysta, czerpiący rozkosz z poniżania innych.

Wiele elementów fabuły znam już z innych książek i filmów o wampirach. Autorka zafundowała nam kilka krwawych scen, co po początkowej sielance było dość zaskakujące, ale na plus. Pojawienie się postaci mrocznego księcia dodało powieści smaku.

Podsumowując: polecam książki Katarzyny Grabowskiej, choć akurat ta nie zdobyła mojego serca.

Elizabeth jest naiwną szesnastolatką. Jak to w tym wieku bywa, dziewczyna chce chodzić swoimi drogami i buntuje się na każdym kroku. Do tej pory żyła jak w bajce, w wielkim domu, w otoczeniu służby, otoczona opieką kochających rodziców.

Właśnie bawi się na balu gdy przyjeżdża jej brat i bez słowa wyjaśnienia każe jej się zbierać do domu.

Lucas jest dzielnym żołnierzem a...

Kim jestem?
Otóż jest pytanie.
Odwieczne pytanie.
Jaki jest sens życia?
Często padające pytanie.
Gdybym Wam powiedziała, że nasz los jest zapisany w gwiazdach, wrzechświecie?
Oczywiście nie mamy wpływu na działania, relacje innych osób, ale kontrole nad tym jak przeżyjemy życie.
Pełną piersią, czy płaczący w kącie.
Główny bohater to istota, która wiele przeżyła, widziała i jeszcze więcej doświadczy, a jego czas nie jest ograniczony.
aleeee!!!
Za to bardzo smutny.
Do czasu, aż spotyka ją...
Elizabeth.
Piękną niewiastę, tak delikatna i bezbronna, że w jego świecie to jak lalka z porcelany.
Palące pożądanie nie daje spokoju, niekoniecznie wynikające z chuci, a z chęci smakowania tego co w finalnym etapie może okazać się śmiertelne dla kobiety.
Ciekawi?
Czytamy😁
🤔Nadzieja
Podobno umiera ostatnia i matka głupich.
Wbrew pozorom głupiec to nie ten co ma nadzieję, a ten, który jej ufa, ale przestroga, że sama nadzieja to wiara w to, że "coś" ułoży się bez naszej inicjatywy co jest bezsensowne i głupie.
Pewne rzeczy musimy brać w nasze ręce.
Tak jak nasz główny bohater.
Ich miłość to ta jedna z niewielu, która nie miała prawa się zdarzyć, a już na pewno spełnić.
Owoc zakazany?
Nie. Owoc tęsknoty, smutku i wiary, że wszystko jest po "coś"
Nic nie dzieje się bez powodu.
Czy ta bajka może liczyć na szczęśliwe zakończenie?
Ciekawi?
Czytamy😁
Reasumujac:
Książka dla każdej romantycznej duszy.
Historia rozgrywająca się w XIX wiecznej Anglii.
Zadająca pytanie, czy miłość może przezwyciężyć śmierć.
Ciekawi?
Czytamy 😁

Kim jestem?
Otóż jest pytanie.
Odwieczne pytanie.
Jaki jest sens życia?
Często padające pytanie.
Gdybym Wam powiedziała, że nasz los jest zapisany w gwiazdach, wrzechświecie?
Oczywiście nie mamy wpływu na działania, relacje innych osób, ale kontrole nad tym jak przeżyjemy życie.
Pełną piersią, czy płaczący w kącie.
Główny bohater to istota, która wiele przeżyła, widziała...

Tragedia! Czytadło dla pensjonarek.

Tragedia! Czytadło dla pensjonarek.