Główny bohater jest tak turbogłupi, że nie da się go polubić. Autor pokazuje gejów albo jako infantylnych kretynów, albo toksycznych przemocowców. Książka jest płytka i momentami obrzydliwa. Więcej czasu poświęca się opisom podcierania tyłka, niż jakimkolwiek wewnętrznym rozterkom bohaterów. I to niestety nie jest przesada.

Główny bohater jest tak turbogłupi, że nie da się go polubić. Autor pokazuje gejów albo jako infantylnych kretynów, albo toksycznych przemocowców. Książka jest płytka i momentami obrzydliwa. Więcej czasu poświęca się opisom podcierania tyłka, niż jakimkolwiek wewnętrznym rozterkom bohaterów. I to niestety nie jest przesada.

Po świetnej książce obnażającej prawdę o konkursach piękności: "Mister, mister", przyszedł czas na kolejną powieść nieheteronormatywną. Tym razem na warsztat pisarski autor wziął na warsztat konkurs muzycznym, w którym wygrana jest najważniejsza. Wiadomo po trupach do celu, by tylko wygrać sławę i pieniądze, a miłość czy ona jest komukolwiek potrzebna?
Fabuła powieści jest jedną z jej mocnych stron (bo oczywiście są i słabe). Akcja rozkręca się powoli pokazując prawdę o życiu współczesnych 20-kilkulatków, gdzie mass media i aplikacje społeczne są najważniejsze. Liczy się tylko: instagram, tiktok i fb. I oczywiście, żeby pokazać się na bogato i mieć jak najwięcej lajków.
I właśnie ten cały blichtr świetnie ukazuje Mikołaj w swej najnowszej powieści, gdzie fabuła zaskakuje i po każdym zakończonym rozdziale chce się sięgnąć po następny i odkryć tajemnice bohaterów i ich małe grzeszki.
Jednak nie wszystko jest tak mocne jak fabuła, zdecydowanie postaci "kuleją", szczególnie główny bohater marzący o miłości niczym z meksykańskiej telenoweli. Jest infantylny, mściwy, chwilami wręcz trudno było uwierzyć w jego teatralne zachowania. Myślę, że postać ta zdecydowanie była zbyt ekscentryczna i skupiona na sobie i swoich potrzebach. Dużo bardziej przemawiała do mnie postać Adama, który miał jasno wytyczone cele i konsekwentnie dążył do wygranej.
Kurcze ciężko się pisze nie chcąc zdradzać fabuły, a chciałem jeszcze kilka słów o zakończeniu. Jest poprawne, jednak dla mnie zbyt słodkie i tęczowe. I nie nie jestem zgorzkniały.
Jednak reasumując czyta się to szybko i przyjemnie, a może to miała być taka lekka komedia romantyczna i nie warto jej analizować.

Po świetnej książce obnażającej prawdę o konkursach piękności: "Mister, mister", przyszedł czas na kolejną powieść nieheteronormatywną. Tym razem na warsztat pisarski autor wziął na warsztat konkurs muzycznym, w którym wygrana jest najważniejsza. Wiadomo po trupach do celu, by tylko wygrać sławę i pieniądze, a miłość czy ona jest komukolwiek potrzebna?
Fabuła powieści jest...

Zaskakująco wciągająca obyczajówka z bardzo nietrafioną, zniechęcają okładką

Zaskakująco wciągająca obyczajówka z bardzo nietrafioną, zniechęcają okładką

Sięgnąłem po tę książkę po lekturze biografii Kaliny Jędrusik, która napisał pan Milcke. Zastanawiałam się czy nie będę za stara na taką książkę dla młodych. I co się okazało? Że zarówno w biografii jak i w tzw. czytadłach pan Milcke jest świetny. "Chłopak z drugiego planu" był dla mnie jak serial. Bardzo plastyczne opisy pozwoliły mi wszystko wyobrazić. Sytuacje, bohaterów, wnętrza. Wszystko jest w tej książce tak bardzo realne, prawdziwe. Prawdziwe są relacje międzyludzkie. Zupełnie nie miało znaczenia to, że główny wątek dotyczy dwóch mężczyzn. Takie historie, rozczarowania i radości przytrafiają się każdemu. bez względu na wiek, orientację seksualną i płeć.

Sięgnąłem po tę książkę po lekturze biografii Kaliny Jędrusik, która napisał pan Milcke. Zastanawiałam się czy nie będę za stara na taką książkę dla młodych. I co się okazało? Że zarówno w biografii jak i w tzw. czytadłach pan Milcke jest świetny. "Chłopak z drugiego planu" był dla mnie jak serial. Bardzo plastyczne opisy pozwoliły mi wszystko wyobrazić. Sytuacje,...

Beznadziejna książka, bohaterowie są toksyczni i nie sposób ich polubić. Dialogi cringowe, fabuła płytka, a styl pisania dziecinny. Momentami miałam wrażenie, że autor wyśmiewa osoby homoseksualne. Nie czytajcie tej pozycji, bo to strata czasu.

Beznadziejna książka, bohaterowie są toksyczni i nie sposób ich polubić. Dialogi cringowe, fabuła płytka, a styl pisania dziecinny. Momentami miałam wrażenie, że autor wyśmiewa osoby homoseksualne. Nie czytajcie tej pozycji, bo to strata czasu.

Najbardziej niedoceniona książka tego roku.

Ktoś kto wymyślił okładkę tej książki powinien trafić do więzienia. Okładka sugeruje, że to young adult. A to nie jest tego typu historia. To jest opowieść o dorosłych z dorosłymi problemami. NIE o nastolatkach.

Przeczytałam w trzy wieczory. Najbardziej urzekł mnie wątek miłosny. Dominik kochał Adama tak naprawdę, tak nawinie. Tak prawdziwie. Koniec trochę lukrowany, ale i tak jestem zachwycona.

Najbardziej niedoceniona książka tego roku.

Ktoś kto wymyślił okładkę tej książki powinien trafić do więzienia. Okładka sugeruje, że to young adult. A to nie jest tego typu historia. To jest opowieść o dorosłych z dorosłymi problemami. NIE o nastolatkach.

Przeczytałam w trzy wieczory. Najbardziej urzekł mnie wątek miłosny. Dominik kochał Adama tak naprawdę, tak nawinie....

Generalnie książka byłaby fajna, gdyby nie toksyczność relacji głównych bohaterów i niektóre żarty od których zgrzytały zęby. Ciężko czytało się jak jeden z bohaterów wykorzystywał drugiego w konwencji komediowej.

Generalnie książka byłaby fajna, gdyby nie toksyczność relacji głównych bohaterów i niektóre żarty od których zgrzytały zęby. Ciężko czytało się jak jeden z bohaterów wykorzystywał drugiego w konwencji komediowej.

Wciągająca i zaskakująca akcja, ciekawie zarysowane postacie. Lekko pochłonąłem tę książkę. Znajomy "polecił" mi przeczytanie tej książki, ponieważ jemu się nie podobała, więc rozpocząłem ją z dystansem i miło się zaskoczyłem.

Wciągająca i zaskakująca akcja, ciekawie zarysowane postacie. Lekko pochłonąłem tę książkę. Znajomy "polecił" mi przeczytanie tej książki, ponieważ jemu się nie podobała, więc rozpocząłem ją z dystansem i miło się zaskoczyłem.

Uwielbiam książki Mikołaja Milcke i na tej się nie zawiodłem. Bardzo dobra fabuła i dobrze zarysowani bohaterowie. Była to druga książka, którą odkładałem, bo bałem się co wydarzy się dalej. Za to pierwsza, do której gadałem i pouczałem bohaterów (objaw choroby?) :) Polecam z całego serca!

Uwielbiam książki Mikołaja Milcke i na tej się nie zawiodłem. Bardzo dobra fabuła i dobrze zarysowani bohaterowie. Była to druga książka, którą odkładałem, bo bałem się co wydarzy się dalej. Za to pierwsza, do której gadałem i pouczałem bohaterów (objaw choroby?) :) Polecam z całego serca!

Jestem totalnie zachwycona i poruszona tą książką. Chociaż minusem jest myląca okładka, ale o tym poniżej.
Autor po całości pokazał jak bardzo w głowie mieszają uczucia. Zarówno w głowie Adama jak i Dominika. Adam - uczestnik telewizyjnego konkursu dla wokalistów - oszukuje świat, ale przede wszystkim siebie. Udaje, że nie jest tym kim jest. Adam - nauczyciel śpiewu - z powodu uczuć posuwa się do czynów, o których wcześniej bałby się nawet pomyśleć.

Taaaaak. Historia jest momentami naiwna, a zachowania postaci mocno zadziwiające, ale taka właśnie jest miłość. Naiwna i zadziwiająca, wymykająca się logice.

Minusem jest okładka, która sugeruje, że to całkiem inna historia. Bo nie, nie jest to młodzieżówka. To książka, której nastolatkowie nie zrozumieją. Zdecydowanie dla czytelnika 25+. Gdyby nie polecenie koleżanki nigdy bym po tą pozycję nie sięgnęła. Właśnie przez okładkę.

Jestem totalnie zachwycona i poruszona tą książką. Chociaż minusem jest myląca okładka, ale o tym poniżej.
Autor po całości pokazał jak bardzo w głowie mieszają uczucia. Zarówno w głowie Adama jak i Dominika. Adam - uczestnik telewizyjnego konkursu dla wokalistów - oszukuje świat, ale przede wszystkim siebie. Udaje, że nie jest tym kim jest. Adam - nauczyciel śpiewu - z...