„Jowanka i gang spod Gilotyny” to jedna z tych książek, które dają do myślenia. Oprócz wątków przygodowych, poruszone są problemy relacji z rówieśnikami i dorosłymi.

Tytułowa Jowanka mieszka tylko z tatą, który zagubiony w codziennych obowiązkach, nie zawsze ma czas dla córki. Właśnie przeprowadzili się do nowego mieszkania, a od września Jowanka ma dołączyć do klasy IIIb. Do tej klasy chodzą także między innymi Franek, Wawrzek i Tomek. Stworzyli razem gang, a ich marzeniem jest wyśledzenie jakiejś afery, przeżycie przygody lub najlepiej odnalezienie skarbu. W klasie znajduje się także paczka dziewczyn, które krótko mówiąc, nie akceptują nowej. Jowanka ma twardy charakter, chłopakom imponuje, dziewczynom potrafi się postawić. Co wyniknie z tych relacji i czy gang spod Gilotyny przeżyje wymarzoną przygodę?

Wątek przygodowy jest tu świetnie poprowadzony. Co prawda położenie Jowanki jest trudne i skomplikowane, jednak czytelnik podziwia ją za odwagę i determinację w działaniu.

Nie spodziewałam się, że będzie to tak ciekawa książka.

„Jowanka i gang spod Gilotyny” to jedna z tych książek, które dają do myślenia. Oprócz wątków przygodowych, poruszone są problemy relacji z rówieśnikami i dorosłymi.

Tytułowa Jowanka mieszka tylko z tatą, który zagubiony w codziennych obowiązkach, nie zawsze ma czas dla córki. Właśnie przeprowadzili się do nowego mieszkania, a od września Jowanka ma dołączyć do klasy...

Poznajcie Jowankę, odważną, zaradną i pewną siebie dziewczynkę. Zaraz po przeprowadzce mała musi dostosować się do nowego środowiska, szkoły, dzieci, sąsiadów… co wcale nie jest takie proste.

Tymczasem Tomek, Franek i Wawrzek marzą o przeżyciu prawdziwej przygody. Chłopcy zaprzyjaźniają się z główną bohaterką, co zmienia ich teraźniejszość i spojrzenie na świat.

Książkę napisana w sposób bardzo humorystyczny. I tak na przykład na kartach opowieści poznajemy wesołego dziadka, który uczy chłopców grać na drumli, przy czym jeden z nich podczas próby wydobycia dźwięku z instrumentu traci mleczaki 😊

Opowieść przeplatana jest ważnymi i trudnymi sprawami, takimi jak na przykład odrzucenie przez rówieśników, niepełnosprawność, trudne relacje rodzica i dziecka wynikające z samodzielnego wychowania.

A to Wszystko ubarwione detektywistyczną zagadką, którą chłopcy wraz z Jowanką starają się rozwikłać…

Ta opowieść skradła nasze serca, to powrót do literatury przygodowej w najlepszym wydaniu. Każda z postaci ma swoją historię, problemy i marzenia. Każdy bohater jest przemyślany i zarazem bliski czytelnikowi.

Czekamy z niecierpliwością na kolejny tom cyklu o Jowance.

Tymczasem polecamy książkę wszystkim, zarówno tym małym czytelnikom jak i ich rodzicom!

Poznajcie Jowankę, odważną, zaradną i pewną siebie dziewczynkę. Zaraz po przeprowadzce mała musi dostosować się do nowego środowiska, szkoły, dzieci, sąsiadów… co wcale nie jest takie proste.

Tymczasem Tomek, Franek i Wawrzek marzą o przeżyciu prawdziwej przygody. Chłopcy zaprzyjaźniają się z główną bohaterką, co zmienia ich teraźniejszość i spojrzenie na świat.

Książkę...

"Jowanka i Gang spod Gilotyny" Katarzyny Wasilkowskiej to książka o świecie nieszczęśliwych dorosłych i dzieciach, które muszą się odnaleźć w ich rzeczywistości. Maluchy, śledząc dramaty życia codziennego, starają się je nie tylko oswoić, ale też stworzyć swoją, w miarę bezpieczną przestrzeń.

Spośród dorosłych bohaterów najbardziej przygnębiające wrażenie robi tata Jowanki – opuszczony przez żonę i samotny. Całe dnie spędza przed komputerem, zaniedbując córkę. Dom Jowanki jest więc smutny, pozbawiony serdeczności i ciepłych posiłków, które zastąpione zostały ekspresowymi zupami w kubku. Panuje w nim brud i nieporządek: „Wszędzie fruwały koty z kurzu, leżały rozrzucone ubrania, w kuchni więcej naczyń było brudnych niż umytych”. Dziewczynka praktycznie zajmuje się sobą sama, włócząc się po osiedlu, na które dopiero co się przeprowadziła. Sama też radzi sobie z tęsknotą za matką, po której został jej tylko karton pełen fatałaszków.

Natomiast mama Tomaszka, kolejnego bohatera tej książki, przeżywa żałobę po stracie męża i „jest ciągle zajęta albo smutna”. Tomaszek musi się nie tylko uporać ze śmiercią ojca, ale też z własnym kalectwem – w wyniku wypadku stracił nogę. Emocje chłopca są tak ogromne, że w nocy męczą go koszmary: „Coraz lepiej wychodziło mu duszenie wrzasku, wrzeszczał coraz rzadziej, chociaż czasem strach tak go zaskakiwał, że nie udawało się ani zębami, ani rękami”. Lęk o bardzo realnych podstawach często nie pozwalał mu zasnąć, męczył go wizjami śmierci matki i rozstaniem z siostrą.

W przypadku Tomaszka autorka porusza też bardzo istotny problem, który dotyka wiele dzieci, a mianowicie wspomina, że chłopiec „często nocą wysikiwał cały strach do łóżka. Wtedy gęste zło się rozpływało, bo jak mama przychodziła, to musiało. I było dobre zamieszanie, zmiana prześcieradła, materac na drugą stronę”.

Jak widać Katarzyna Wasilkowska nie boi się trudnych tematów, pisze o nich wprost. Nie ukrywa więc, że dziadek Franka jest samotny i chce się wyprowadzić do domu starców. „To jak dom dziecka, tylko jeszcze okropniejszy, bo nikt nie biega, tylko wszyscy narzekają” – przekonuje dziadka malec. A jednak starszy pan jest nieugięty i przedstawia jasne, bezlitośnie prawdziwe argumenty, które trudno w jakikolwiek sposób podważyć. Faktem jest, że na co dzień odwiedza go głównie najmłodszy wnuk – cała reszta rodziny zajęta jest swoimi sprawami.

Autorka nie potępia dorosłych i nie piętnuje ich wad oraz uchybień. Raczej relacjonuje, tym samym pokazując, że każdy z nas, niezależnie od wieku, ma prawo do popełniania błędów. Jednak za te błędy zawsze się płaci – czasami najwyższą cenę. Tak było w przypadku ojca Tomaszka, który pozwolił sobie na jedno piwo (twierdząc, że „jedno piwko to tyle, co nic”) i doprowadził do śmiertelnego w skutkach wypadku.

W powieści "Jowanka i Gang spod Gilotyny" nie ma prostych rozwiązań i ckliwych scen. Są natomiast życiowe problemy i frustracja, która nawet u małych dzieci może prowadzić do niebezpiecznych zachowań. Główna bohaterka, pozostawiona sama sobie, zaniedbana nie tylko pod względem fizycznym, ale też emocjonalnym, taranuje rowerem koleżanki ze szkoły. Po tym incydencie otrzymuje wsparcie dorosłych, ale i tak najważniejsze jest dla niej to, że w końcu przekonuje się, iż „ma dobrych kolegów”. Ze sfery marzeń o przyjacielu przechodzi do prawdziwej przyjaźni, która tak ważna jest dla każdego młodego człowieka.

Wydawać by się mogło, że książka Katarzyny Wasilkowskiej jest dosyć mroczna. Byłoby tak pewnie, gdyby wszystkie te historie nie zostały zrównoważone zabawnymi anegdotami i poczuciem humoru. Sporo jest w tej opowieści dialogów i scen, które wywołują uśmiech. Przykładem jest sepleniąca Nikola, która w darze dla Jowanki przynosi „batonowe oszczędności”, czyli kawałki różnych batonów zbierane przez wiele dni, tworzące kolorową masę.

"Jowanka i Gang spod Gilotyny" porusza ważne tematy, a zarazem pokazuje, że nawet współczesne dzieci mogą przeżyć wielką przygodę, taką, którą zapamiętuje się do końca życia. Wystarczy porzucić komputer i inne elektroniczne zabawki, znaleźć miłych i zaufanych kompanów, a przede wszystkim – mieć głowę pełną pomysłów i bujną wyobraźnię. Jednym słowem – książka ta zachęca do szukania prawdziwych przyjaciół oraz budowania mocnych relacji – takich, których w naszych czasach jest coraz mniej. 

"Jowanka i Gang spod Gilotyny" Katarzyny Wasilkowskiej to książka o świecie nieszczęśliwych dorosłych i dzieciach, które muszą się odnaleźć w ich rzeczywistości. Maluchy, śledząc dramaty życia codziennego, starają się je nie tylko oswoić, ale też stworzyć swoją, w miarę bezpieczną przestrzeń.

Spośród dorosłych bohaterów najbardziej przygnębiające wrażenie robi tata...

I kolejna lektura dla dzieci o dość strasznym tytule trafiła w moje ręce. Coś mnie naszło na literaturę z dreszczykiem. I tak jak poprzedniej książki, którą polecałam Wam ostatnio na razie nie zamierzam dawać mojej Ali, tak z tą nie mam takiego kłopotu. Sądzę, że Alicję może zainteresować, gdyż głównymi bohaterami tego opowiadania są kilkuletnie dzieciaki. Dokładnie trzecioklasiści. Moja córka co prawda dopiero kończy pierwszą klasę, ale to nie jest taka znów duża różnica, więc... mam dla niej nową ciekawą lekturę!

Tytułowa Jowanka to bardzo mądra i sympatyczna dziewczynka. Od niedawana mieszka ona na nowo wybudowanym osiedlu razem ze swoim wiecznie zapracowanym ojcem. Jej mama wyjechała za granicę do pracy i... od pewnego czasu nie mają z nią żadnego kontaktu. Kobieta nie interesuje się swoją córką ani mężem. Zmieniała adres zamieszkania i ucieła wszelkie kontakty. Zatem Jowanka i jej tata zostali zupełnie sami. Problem w tym, że ten mężczyzna kompletnie nie zna się na wychowanki kilkulatki. Nasza mała bohaterka jest w zasadzie pozostawiona sama sobie. W dimu jest brudno, często nie ma co jeść, choć ojciec dziewczynki całkiem dobrze zarabia. Jowanka nie ma także czystych ubrań, gdyż ojciec nie dba o to. Na szczęście dziewczynka w miarę możliwości potrafi zadbać o siebie. Jest grzeczna i bardzo odpowiedzialna.

Ale nasza książka opowiada nie tylko o przygodach tej kilkulatki. Poza Jowanką poznamy tu także Tomaszka, Franka, Warzyka i Dominika. Ta paczka kumpli to koledzy z klasy dziewczynki, którzy od dawna założyli paczkę łowców przygód. I choć jak dotąd żadnej ciekawej historii nie udało im się wytropić - są dobrej myśli i stale czekają na nowe wrażenia. Chłopce założyli klub w starym sadzie, pod jabłonią, której jedna z gałęzi wyglądała jak szubienica. Ale ponieważ jeden z chłopców ma talent do przekręcania słów, zamiast szubienica, nazwali to miejsce - gilotyna. A skąd się wziął ten "gang"? No cóż... to ciut dłuższa historia ;)

I tak czytając tą niedużą lekturą mamy okazję poznać tych małych bohaterów znacznie lepiej. Dowiemy się Jakie szkolne przygody przeżywają, co ich gryzie, jakie osiągają sukcesy itp. Będziemy mieli także okazję poznać bardzo sympatycznego staruszka - dziadka jednego z chłopców. Muszę przyznać, że podczas tej lektury na nudę na pewno nie będziemy narzekać. W końcu każdy mały czytelnik na pewno z ogromną przyjemnością będzie obserwować starania chłopców w celu znalezienia przygody życia, bądź też chętnie pomogą im rozwikłać tajemnicę zniknięcia... hm... nie, tego Wam nie powiem. O tym przeczytajcie sami! A Jowanka? W tym przypadku na pewno będziemy mocno trzymać za nią kciuki, by ta mała dziewczynka poradziła sobie z przykrościami jakie sprawia jej Mania - samozwańcza liderka w klasie. Nasza bohaterka to dzielna dziewczynka, ale niestety są sytuacje, które nas przerastają...

Jak zwykle staram się opowiedzieć Wam jak najwięcej szczegółów, które mogą Was zainteresować nie zdradzając jednocześnie całej fabuły. Wiem, czasem wychodzi mi z tego masło maślane, ale wierzcie mi, że mam dobre intencje ;) Tak czy inaczej powiem Wam, że lektura ta, którą Wam tu tak dość pokrętnie opisałam to bardzo fajna i ciekawa książka. Czyta się ją bardzo szybko i z wielkim zainteresowaniem, a przygody naszych małych bohaterów bardzo szybko wciągają czytelnika. Nie ulega wątpliwości, że gdy tylko rozpoczynamy czytać od razu bardzo szybko zaprzyjaźniamy się zarówno z dziewczynką jak i całą czwórką chłopaków. Bohaterowie tego opowiadania szybko skradają nam serce i od początku do końca czujemy do nich ogromną sympatię. To grzeczne dzieciaki, które mają całkiem dobrze poukładane w głowie. A ich niekiedy dość dziwne pomysły wywołują na naszych twarzach wilki uśmiech :)

Jest jednak coś, czego mi w tej lekturze brakowało. Tytuł tej książki brzmi "Jowanka i gang spod gilotyny." Rozpoczynając zatem lekturę wyobrażamy sobie, że wszyscy ci bohaterowie to jedna zgrana paczka. Tymczasem wcale tak nie jest. Tę paczkę chłopaków oraz tytułową bohaterkę łączy jedynie nić sympatii i wspólna klasa w szkole. O przygodach Jowanki czytamy osobno i o tym co dzieje się z chłopcami - osobno. Myślałam, że tak będzie tylko na początku. Że najpierw musimy poznać wszystkich po kolei, a potem z czasem Jowanka dołączy do pozostałych i wspólnie będą przezywać swoje przygody. Tymczasem tu wcale tak nie było. Fakt dziewczynka bardzo polubiła tą nietypową paczkę. Co więcej - z wzajemnością. Chłopcy także wtajemniczyli Jowankę w swoje małe śledztwo, ale nic poza tym. Dziewczynka nigdy nie dowiedziała się o gangu, nie była zaproszona do tajemniczego miejsca spotkań ani nic z tych rzeczy. A szkoda. Myślę, że fajnie byłoby, gdyby tak się stało :)

Mimo tego szczegółu, uważam, ze lektura ta jest bardzo fajna. Podczas czytania dzieciaki nie tylko mile spędzają czas, ale także uczą się wielu ważnych rzeczy. Na przykład uczą się tolerancji, gdyż jeden z chłopców w gangu jest kaleką. Dowiadują się także, jak bardzo niebezpieczna jest jazda samochodem pod wpływem alkoholu. Jak bardzo skrzywdzone czuja się dzieci opuszczone i zapomniane. Czym jest przemoc w szkołach (nie tylko ta pomiędzy nauczycielem a uczniem, lecz także pomiędzy rówieśnikami). W zasadzie te wszystkie ważne sprawy i jeszcze ważniejsze przesłania jakie niesie ze sobą ta lektura - aż się z niej wylewają. Nie będę Wam tu wymieniać wszystkich tych zalet, ale jestem pewna, ze dzieciaki podczas czytania wyniosą z tej książki bardzo wiele dobrego. Według mnie - opowiadanie to jest super i z przyjemnością je Wam polecam :)

I kolejna lektura dla dzieci o dość strasznym tytule trafiła w moje ręce. Coś mnie naszło na literaturę z dreszczykiem. I tak jak poprzedniej książki, którą polecałam Wam ostatnio na razie nie zamierzam dawać mojej Ali, tak z tą nie mam takiego kłopotu. Sądzę, że Alicję może zainteresować, gdyż głównymi bohaterami tego opowiadania są kilkuletnie dzieciaki. Dokładnie...

Kupiłem na targach książki w Warszawie i przeczytałem zanim dałem córce. Dawno się tak nie ubawiłem, anegdoty ze szkolnego życia dziewięciolatków wplecione w wartką akcję, fabuła spójna, emocje, błyskotliwy język.

Kupiłem na targach książki w Warszawie i przeczytałem zanim dałem córce. Dawno się tak nie ubawiłem, anegdoty ze szkolnego życia dziewięciolatków wplecione w wartką akcję, fabuła spójna, emocje, błyskotliwy język.