Moim zdaniem to naprawdę przyzwoity thriller. Może momentami zbyt naciągany i nieprawdopodobny, ale całkiem dobrze mi się go słuchało : ) Dużo się tu dzieje, mamy niemal wieczną ucieczkę głównej bohaterki, nie wiemy komu można ufać, a komu nie i czujemy, że na każdym kroku czyha niebezpieczeństwo. Czyli autor serwuje nam wszystko to, czego oczekujemy od thrillera : )

Końcówka mnie usatysfakcjonowała i na pewno jeszcze sięgnę po inne książki autora.

Moim zdaniem to naprawdę przyzwoity thriller. Może momentami zbyt naciągany i nieprawdopodobny, ale całkiem dobrze mi się go słuchało : ) Dużo się tu dzieje, mamy niemal wieczną ucieczkę głównej bohaterki, nie wiemy komu można ufać, a komu nie i czujemy, że na każdym kroku czyha niebezpieczeństwo. Czyli autor serwuje nam wszystko to, czego oczekujemy od thrillera : ) ...

Patrząc na oceny myślałam, że książka będzie z tych, które czyta się na siłę. Myliłam się, są tu uczucia, emocje i zakończenie, które zaskakuje..

Patrząc na oceny myślałam, że książka będzie z tych, które czyta się na siłę. Myliłam się, są tu uczucia, emocje i zakończenie, które zaskakuje..

Miło wspominam czas spędzony z książką. Historia jest ciekawa, akcja dynamiczna, a napięcie trzyma do samego końca. Autor tak skonstruował fabułę, że nie wiadomo kto jest dobry, a kto zły. Pewni jesteśmy jedynie dobrych intencji głównej bohaterki, która od początku wzbudza sympatię, ale niestety momentami bardzo irytuje swoim irracjonalnym zachowaniem. I mimo, że dosyć szybko miałam podejrzenia co do tożsamości sprawcy i się nie pomyliłam, to zakończenie mnie zaskoczyło.

Miło wspominam czas spędzony z książką. Historia jest ciekawa, akcja dynamiczna, a napięcie trzyma do samego końca. Autor tak skonstruował fabułę, że nie wiadomo kto jest dobry, a kto zły. Pewni jesteśmy jedynie dobrych intencji głównej bohaterki, która od początku wzbudza sympatię, ale niestety momentami bardzo irytuje swoim irracjonalnym zachowaniem. I mimo, że dosyć...

Trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony...napisana w taki sposób, że włosy jeżą się na głowie...z całą pewnością sięgnę po inne pozycje tego Autora...🥰😍🥰polecam

Trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony...napisana w taki sposób, że włosy jeżą się na głowie...z całą pewnością sięgnę po inne pozycje tego Autora...🥰😍🥰polecam

Dobry i ciekawy thriller. To już kolejny autorstwa T.M. Logana. Po książki tego pisarza mogę sięgać w ciemno.
Polecam!

Dobry i ciekawy thriller. To już kolejny autorstwa T.M. Logana. Po książki tego pisarza mogę sięgać w ciemno.
Polecam!

Lubię książki tego gościa i historie, które rodzą się w jego głowie. Chociaż czasem ma on tendencję do rozgadywania się, to w tej książce zaskoczył mnie pozytywnie brakiem tego.

Tu od samego początku ruszył z fabułą galopem i przez całą książkę nie zwalniał ani na krok. Można było dostać czytelniczej zadyszki, ale to akurat było na plus.

Ellen jest samotna, czuje się wypalona i niekompletna. Bezdzietność to jest to co spędzało jej sen z powiek, mimo walki o to by zostać matką, kolejne podejmowane próby zakończyły się fiaskiem. W całym swym skupieniu na osiągnięciu celu nie zauważyła, że mąż się od niej oddala, w końcu odchodzi. Teraz nie pozostało już nic.
Została ona i kot.
Samotność.

Kolejny dzień jak codzień. Ellen wraca pociągiem pogrążona w swoich myślach. Nie ma ochoty na towarzystwo, a tymczasem przysiada się do niej młoda kobieta z trzymiesięcznym niemowlęciem na ręku. Wymiana kilku uprzejmości i matka dziecka prosi Ellen, by na chwilę potrzymała jej córeczkę Mię, by ta mogła swobodnie odebrać ważny telefon.
Przedłużająca się nieobecność kobiety zaczyna ją niepokoić. Kiedy wjeżdżają na stację i pociąg znowu rusza, Ellen ze zdziwieniem dostrzega przez okno matkę małej Mii oddalającą się na peronie.
W głowie mętlik, myślowy kołowrotek jaką podjąć decyzję. Wśród rzeczy należących do dziecka znajduje kartkę “Błagam, chroń ją. Nie ufaj policji. Nie ufaj nikomu!”

Ktoś zaczyna jej zagrażać i nawet kiedy w końcu dociera na policję i oddaje dziecko w dobre ręce nie czuje się ani trochę bezpiecznie, martwi się też o bezpieczeństwo dziewczynki.
Kto jest wrogiem, a kto przyjacielem, komu może ufać, a od kogo powinna trzymać się z daleka?
Włamanie do jej domu jeszcze bardziej potęguje jej strach, ale też determinuje ją by odkryć prawdę i dowiedzieć się komu może zagrażać trzymiesięczne niemowlę i kto chce je za wszelką cenę zgładzić.

Emocje, napięcie, wartka akcja, zwroty, a nawet odrobina absurdu, złożyły się na tę naprawdę dobrą powieść kryminalną. Świetnie się czytało, a sam koniec i wyjaśnienie mocno mnie zaskoczyły. Tego się nie spodziewałam. Autor umiejętnie wodził nas za nos, aż w końcu wykołował.
I takie akcje cenię sobie najbardziej.

Lubię książki tego gościa i historie, które rodzą się w jego głowie. Chociaż czasem ma on tendencję do rozgadywania się, to w tej książce zaskoczył mnie pozytywnie brakiem tego.

Tu od samego początku ruszył z fabułą galopem i przez całą książkę nie zwalniał ani na krok. Można było dostać czytelniczej zadyszki, ale to akurat było na plus.

Ellen jest samotna, czuje się...

"Zaufaj mi" to moje czwarte spotkanie z twórczością T.M.Logana. Trzy pierwsze powieści Autora były, według mnie, bardzo dobre. Świetnie thrillery, dobrze napisane i bardzo wciągające. Z całym mnóstwem akcji i jej zaskakujących zwrotów. Tym razem "Zaufaj mi" wydało mi się pozycją słabszą, nieco za bardzo przekombinowaną, miejscami średnio logiczną, a mniej więcej od połowy zaczyna się robić nudnawo. Logan tym razem opowiada historię kobiety, bezdzietnej kobiety w trakcie rozwodu, która przed laty służyła w marynarce. Podczas podróży pociągiem poznaje młodą kobietę z dzieckiem na ręku i od tego momentu zostaje wciągnięta w wir nieprawdopodobnych wydarzeń.
Słuchałam w formie audiobooka czytanego mi przez świetnego lektora- Filipa Kosiora (jedna ⭐ więcej za jego wykonanie) i jak dla mnie podniósł on nieco walor tej konkretnej historii. Powieść nie jest zła, ale spodziewałam się czegoś innego po jednym z moich ulubionych pisarzy. Nie uważam też żebym była jakoś strasznie zawiedziona, bo nie jestem, jestem tylko nieco rozczarowana. Warto jednak samemu/ej przeczytać, by wyrobić sobie własne zdanie na jej temat. 5/10.
#lubimyczytac
#t.m.logan
#zaufajmi
#czytamzlegimi
#czytambezlimitu
#legimi, #LC
#filipkosior, #audiobook

"Zaufaj mi" to moje czwarte spotkanie z twórczością T.M.Logana. Trzy pierwsze powieści Autora były, według mnie, bardzo dobre. Świetnie thrillery, dobrze napisane i bardzo wciągające. Z całym mnóstwem akcji i jej zaskakujących zwrotów. Tym razem "Zaufaj mi" wydało mi się pozycją słabszą, nieco za bardzo przekombinowaną, miejscami średnio logiczną, a mniej więcej od połowy...

No nie. Przeleciałam przez lekturę jak burza. Niby było wszystko: wartka akcja, nieoczekiwane zwroty akcji, ale jednocześnie kilka absurdów łącznie z zakończeniem. Nie zagrało.

No nie. Przeleciałam przez lekturę jak burza. Niby było wszystko: wartka akcja, nieoczekiwane zwroty akcji, ale jednocześnie kilka absurdów łącznie z zakończeniem. Nie zagrało.

Od razu zaznaczam, że nie doczytałem do końca. Sorry, nie dało się tego czytać. I tak uważam, że straciłem dużo cennego czasu, próbując wykrzesać z tej powieści cokolwiek. Ale "cokolwiek" z każdą kolejną stroną nie nadchodziło. I nie nadeszło, a samo czytanie było męczarnią. Takie tam kocopoły o niczym!
Dochodząc do puenty: nie wiem o czym jest ta książka!

Od razu zaznaczam, że nie doczytałem do końca. Sorry, nie dało się tego czytać. I tak uważam, że straciłem dużo cennego czasu, próbując wykrzesać z tej powieści cokolwiek. Ale "cokolwiek" z każdą kolejną stroną nie nadchodziło. I nie nadeszło, a samo czytanie było męczarnią. Takie tam kocopoły o niczym!
Dochodząc do puenty: nie wiem o czym jest ta książka!

Jak często sugerujecie się recenzjami innych? Zdarza Wam się sięgnąć lub nie po książkę, tylko dlatego, że recenzje o niej były takie, a nie inne? Ja rzadko kiedy czytam opinie o książkach, które planuje przeczytać. Przeważnie przy wyborze danej książki biorę pod uwagę tylko opis wydawcy i to mi wystarcza. Tym razem było inaczej. Opis mnie zaciekawił i z głupoty postanowiłam poczytać opinie o książce i to był mój błąd. Książka sporo u mnie przeleżała, zanim postanowiłam dać jej szansę. Jak myślicie, czy było warto?

Jak żyć, gdy nie można mieć dzieci? Trudne pytanie. Biorąc pod uwagę fakt, że niektórzy usilnie się starają, żeby mieć dzieci, i nie mogą, a inni mają dzieci i o nie nie dbają. I gdzie tu sprawiedliwość? Bezdzietność bywa też różnie przeżywana – od ulgi, że można życie przeżyć po swojemu, aż po rozpacz i depresję, ponieważ nie udało się zrealizować jednego z największych pragnień.
Ellen nie może mieć dzieci, z tego powodu jej małżeństwo się rozpada. W pociągu kobieta, która przedstawia jej się imieniem Kathryn, daje jej na chwilę do potrzymania swoją trzymiesięczną córkę Mię. Kobieta musi pilnie odebrać telefon. Ellen bierze na ręce Mię, a Kathryn w tym czasie wysiada z pociągu. Skołowana Ellen nie wie, co zrobić. W torbie dziewczynki znajduje kartkę, a na niej apel:

"Proszę, chroń Mię. Nie ufaj policji. Nikomu nie ufaj".

Co w tym przypadku zrobi Ellen? Czy uszanuje prośbę Kathryn i ochroni Mię, czy wręcz przeciwnie poszuka najbliższy komisariat i odda małą? Od teraz życie Ellen zostanie wywrócone do góry nogami. Będzie śledzona, zostanie uprowadzona, padnie ofiarą włamania i napaści we własnym domu. I to wszystko tylko dlatego, że ona nigdy nie zostanie matką, a okazja potrzymania na chwilę cudzego dziecka przesłoniła jej racjonalne myślenie. Kim jest Mia i dlaczego wszyscy pragną ją mieć? Okazuje się, że ta sprawa jest bardziej skomplikowana, niż mogłoby się wydawać.

Dzieci najpierw zamartwiamy się gdy są małe, gdy dorastają. Choroby, zadławienia, strome schody, otwarte okna, auta na ulicy, rozmowy z obcymi i milion innych rzeczy, które czyhają na nasze pociechy, to wszystko spędza nam sen z powiek. Gdy są dorosłe, człowiek oszukuje się, że najgorsze mają już za sobą. Ale teraz jest trudniej, bo nie można ich już chronić, nie można przytulić i osłonić jak kiedyś, a zagrożenie nadal istnieje. Tylko inne.

Książka wciąga już od pierwszych stron i trzyma w napięciu do samego końca. Niesamowite zwroty akcji, nieprzewidziane i zaskakujące sytuacje to wszystko sprawia, że czytasz i chcesz więcej. Nie masz chwili na zastanowienie. Tutaj ciężko cokolwiek przewidzieć. Autor sprytnie manipuluje czytelnikiem. Wprowadza chaos i zamęt, by na koniec zaskoczyć.

Polecam!

Za egzemplarz recenzencki dziękuję Wydawnictwu Bukowy Las.

Jak często sugerujecie się recenzjami innych? Zdarza Wam się sięgnąć lub nie po książkę, tylko dlatego, że recenzje o niej były takie, a nie inne? Ja rzadko kiedy czytam opinie o książkach, które planuje przeczytać. Przeważnie przy wyborze danej książki biorę pod uwagę tylko opis wydawcy i to mi wystarcza. Tym razem było inaczej. Opis mnie zaciekawił i z głupoty...