Bardzo lubię podejście do dzieci pani Adele Faber oraz jej współautorki Elaine Mazlish - nie jest to pierwsza pozycja autorstwa obu pań i na pewno nie ostatnia.

Wskazówki autorek są "testowane na dzieciach" i sprawdzają się w realnym świecie równie dobrze, co w książkach. Wiem, o czym piszę - mam dwie córki.

Jak dla mnie to książka, którą każdy rodzic dziecka w wieku szkolnym powinien przeczytać iii... wziąć sobie ją głęboko do serca.

Bardzo lubię podejście do dzieci pani Adele Faber oraz jej współautorki Elaine Mazlish - nie jest to pierwsza pozycja autorstwa obu pań i na pewno nie ostatnia.

Wskazówki autorek są "testowane na dzieciach" i sprawdzają się w realnym świecie równie dobrze, co w książkach. Wiem, o czym piszę - mam dwie córki.

Jak dla mnie to książka, którą każdy rodzic dziecka w wieku...

Przydatna i uzupełniająca wiedzę z poprzednich pozycji autorki.

Przydatna i uzupełniająca wiedzę z poprzednich pozycji autorki.

Autorki sprzedają w każdej swej książce dokładnie te same pomysły. Skupianie się na emocjach dzieci, akceptowanie ich etc. Zastanawiam się nad długofalową skutecznością ich metod, ponieważ widać, że pokolenie dzisiejszych 20latków i nastolatków jest neurotyczne, skupione na swych emocjach do granic. Młodzi ludzie w kółko podkreślają (a media i internet temu przyklaskują) jak coś zraniło ich emocje, uczucia. UWAGA, nie głoszę tezy, że to panie Faber i Mazlish do tego doprowadziły, zastanawiam się tylko czy ciągłe akceptowanie uczuć dziecka, skupianie się na nich jest w perspektywie czasu dla człowieka dobra. I nie wiem niestety, tak sobie tylko głośno myślę :)

Autorki sprzedają w każdej swej książce dokładnie te same pomysły. Skupianie się na emocjach dzieci, akceptowanie ich etc. Zastanawiam się nad długofalową skutecznością ich metod, ponieważ widać, że pokolenie dzisiejszych 20latków i nastolatków jest neurotyczne, skupione na swych emocjach do granic. Młodzi ludzie w kółko podkreślają (a media i internet temu przyklaskują)...

Książka podpowiada jak "wkraść się" do uczniów, by chcieli przyjąć wiedzę, niemniej oparte to jest również na tym samym podejściu do dzieciaków co wcześniejsze książki "Jak mówić..."

Książka podpowiada jak "wkraść się" do uczniów, by chcieli przyjąć wiedzę, niemniej oparte to jest również na tym samym podejściu do dzieciaków co wcześniejsze książki "Jak mówić..."

Kolejna książka Autorek z serii "Jak mówić.." są to niezwykłe poradniki, które pomagają ułożyć relacje z dziećmi. Tym razem książka dotyczy nauki. Zawiera odpowiedzi na pytania jak pomóc dzieciom zdobywać wiedzę? Jak zachęcać je do odrabiania prac domowych?
Gorąco polecam książkę, jak i całą serię. Jest niezwykle pomocna, jeśli chcemy wychowywać dziecko we wzajemnym szacunku.

Kolejna książka Autorek z serii "Jak mówić.." są to niezwykłe poradniki, które pomagają ułożyć relacje z dziećmi. Tym razem książka dotyczy nauki. Zawiera odpowiedzi na pytania jak pomóc dzieciom zdobywać wiedzę? Jak zachęcać je do odrabiania prac domowych?
Gorąco polecam książkę, jak i całą serię. Jest niezwykle pomocna, jeśli chcemy wychowywać dziecko we wzajemnym...

http://swiatwidzianyksiazkami.blogspot.com/

Adele Faber i Elaine Mazlish to autorki bardzo popularnej książki pt.: "Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały. Jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły". Jest to bardzo przydatna lektura zarówno dla rodziców, dzieci, nauczycieli, ale także dla tych, którzy poszukują ścieżek komunikacji z dziećmi i dorosłymi. Wracając do współautorek, to obie Panie pracowały na wydziale Nowej Szkoły Badań Społecznych i Instytutu Życia Rodzinnego CW Post. Tam też dzięki wspólnym projektom mogły lepiej zrozumieć swoją pracę, ale też pracować nad wspólnymi dziełami. Bo poza wyżej wymienioną bestsellerową książką, obie Panie napisały też między innymi poradnik "Jak mówić, żeby dzieci się uczyły w domu i w szkole".

Jest to poradnik skierowany zarówno dla rodziców i nauczycieli, którzy pragną swoim zaangażowaniem i lepszemu zrozumieniu dzieci i uczniów, motywować ich do efektywniejszej nauki. Ale nie takiej, dzięki której będą otrzymywać tylko piątki i szóstki. Ale taką naukę, dzięki której lepiej opanują i zrozumieją materiał, jak również do zdobywania wiedzy, którą mogą uzyskać samodzielnie, a czasami prosić o pomoc gdy sami sobie z czymś nie radzą. Bo bardzo ważna jest współpraca, ale też coś innego. Ważny jest dialog pomiędzy rodzicem - nauczycielem - uczniem, którzy będą czuć się, że są słuchani oraz sami dobrze słuchają, by móc lepiej opanować dany materiał edukacyjny. Nie jest to łatwy proces, szczególnie wtedy, gdy relacje pomiędzy dziecko/uczeń a rodzic/nauczyciel przez długi czas były trudne. I właśnie ta książka proponuje rozwiązania, które mogą pomóc w przezwyciężeniu problemów w relacjach nauczyciel - uczeń - rodzic. Oczywiście każdy zainteresowany może modyfikować pewne gotowe rozwiązania podane w książce, które nie są po to, aby stosować je na zasadzie kopiuj-wklej. Ale są po to, aby były inspiracją, bo nie zawsze gotowe rozwiązania zadziałają na wszystkich i wszystko.

Co szczególnego podobało mi się w tej książce? Omówienie wielu problemów i ich dokładny opis oraz jak dany problem można rozwiązać. Nie są podane tu tylko suche fakty, ale wiele sytuacji zostało omówionych za pomocą fabularyzacji, dzięki czemu czytelnik lepiej potrafi wyobrazić sobie daną sytuację. Czytelnik nie jest tylko "obserwatorem", ale tak jakby sam zostaje wciągnięty w te wszystkie sytuacje. Co powoduje, że samemu poszukuje się porozumienia i dialogu, zarówno między dziećmi jak i dorosłymi. Bardzo fajnym pomysłem są również scenki obrazujące negatywny sposób rozwiązywania problemów, by następnie pokazać jak można w sposób racjonalny i spokojny porozmawiać z drugą osobą. Ale nie tylko fabularyzacja czy scenki są plusem tego poradnika, ponieważ autorki w bardzo przystępny sposób opisują sytuacje, które z jednej strony bardzo dobrze się czyta, zaś z drugiej strony dokładnie obrazują problemy, z którymi mierzą się rodzice, nauczyciele i sami uczniowie. Dlatego też warto sięgnąć po tą pozycję, by móc lepiej zrozumieć siebie i drugiego człowieka. Ale też dlatego, aby zobaczyć jak powinien wyglądać kontakt z uczniem, by ten się uczył nie dla ocen, ale aby zrozumiał, że zdobyta wiedza przyda mu się w przyszłości, za którą nie zawsze zostanie oceniony. Polecam.

http://swiatwidzianyksiazkami.blogspot.com/

Adele Faber i Elaine Mazlish to autorki bardzo popularnej książki pt.: "Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały. Jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły". Jest to bardzo przydatna lektura zarówno dla rodziców, dzieci, nauczycieli, ale także dla tych, którzy poszukują ścieżek komunikacji z dziećmi i dorosłymi. Wracając do współautorek,...

Czy można się wzruszyć czytając książkę o wychowaniu dzieci ? Owszem, bo dotykają najardziej delikatnych dla nas spraw, sięgają głębi naszej psychiki. My też przecież byliśmy kiedyś dziećmi... Mam w domu dwoje szkolnych dzieci i wprowadziłam wiele technik z tej książki. To nie jest rewolucja, to raczej powolna, mozolna praca nad sobą i swoimi emocjami, która przynosi niesamowite efekty. Polecam !

Czy można się wzruszyć czytając książkę o wychowaniu dzieci ? Owszem, bo dotykają najardziej delikatnych dla nas spraw, sięgają głębi naszej psychiki. My też przecież byliśmy kiedyś dziećmi... Mam w domu dwoje szkolnych dzieci i wprowadziłam wiele technik z tej książki. To nie jest rewolucja, to raczej powolna, mozolna praca nad sobą i swoimi emocjami, która przynosi...

Absolutnie lektura obowiązkowa dla rodziców. Mnóstwo dobrych rad oraz cennego spojrzenia na świat oczami dziecka. Gorąco polecam.

Absolutnie lektura obowiązkowa dla rodziców. Mnóstwo dobrych rad oraz cennego spojrzenia na świat oczami dziecka. Gorąco polecam.

Świetna książka! Robię aktualnie uprawnienia pedagogiczne na studiach oraz planuję kiedyś posiadać własne dzieci, więc potrzebuję właśnie takich lektur. Książka przystępna, łatwo się czyta i przekazuje informacje potrzebne każdej osobie mającej kontakt z dziećmi. Uczy jak z nimi rozmawiać, żeby były rozumiane, szczęśliwe i gotowe do nauki.

Świetna książka! Robię aktualnie uprawnienia pedagogiczne na studiach oraz planuję kiedyś posiadać własne dzieci, więc potrzebuję właśnie takich lektur. Książka przystępna, łatwo się czyta i przekazuje informacje potrzebne każdej osobie mającej kontakt z dziećmi. Uczy jak z nimi rozmawiać, żeby były rozumiane, szczęśliwe i gotowe do nauki.

Nowy pomysł na wychowanie?
Książka Adele Faber i Elaine Mazlish „Co powinni wiedzieć rodzice i nauczyciele. Jak mówić, żeby dzieci się uczyły w domu i w szkole” została wydana po raz pierwszy
w 1995 roku. Natomiast w 2017 roku przez wydawnictwo Media Rodzina i dzięki tłumaczeniu Beaty Horosiewicz trafiła do polskich księgarni.
Przy współpracy Lisy Nyberg i Rosalyn Anstine Templeton powstał poradnik, który uświadamia rodziców i nauczycieli jak pomagać dzieciom w byciu samodzielnym
i zdyscyplinowanym. Metody wychowawcze, jakie są tutaj przedstawione, mają na celu pokazać nam jak ważne są emocje, które towarzyszą w życiu naszych podopiecznych.
Twórczynie tego poradnika są również autorkami znanych książek pt.: „Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały, jak słuchać żeby dzieci do nas mówiły”, „Jak być rodzicem, jakim zawsze chciałeś być”, „Jak mówić do nastolatków, żeby nas słuchały, jak słuchać, żeby z nami rozmawiały”, „Rodzeństwo bez rywalizacji. Jak pomóc własnym dzieciom żyć w zgodzie, by samemu żyć z godnością” oraz „Wyzwoleni rodzice, wyzwolone dzieci. Twoja droga do szczęśliwszej rodziny”. Wszystkie te pozycje są skierowanie do rodziców, nauczycieli, pedagogów, terapeutów oraz tych, którzy chcieliby poznać metody skutecznego dialogu.
To co, czyni te poradniki wiarygodnymi są autorki, które same zajmowały się dziećmi zawodowo. Jedna z nich była nauczycielką w nowojorskich szkołach, a druga w domach sąsiadów na Manhattanie. Teraz wygłaszają one prelekcje we wszystkich stanach USA
i prowincjach Kanady.
Już na samym początku przygody z książką „Co powinni wiedzieć rodzice i nauczyciele. Jak mówić, żeby dzieci się uczyły w domu i w szkole” widzimy cytat amerykańskiego psychologa i pedagoga Haim’a Ginott’a: „Sposób, w jaki rodzice i nauczyciele mówią do dziecka, informuje dziecko, co do niego czują. Ich stwierdzenia mają wpływ na jego szacunek do samego siebie i poczucie własnej wartości. W dużym stopniu język rodziców determinuje przeznaczenie dziecka”. Jest to myśl przewodnia tego poradnika, która przekazuje nam czytelnikom, czego możemy spodziewać się w trakcie lektury.
Następnie poznajemy krótkie historie osób, które zainspirowały autorki do napisania tego poradnika. Przedstawili oni problemy, z jakimi zmagają się na co dzień, czy to w szkole, czy w domu. Po przeanalizowaniu wszystkich sugestii stworzyły książkę, która pomaga zrozumieć nam jak możemy pomóc dzieciom radzić sobie z uczuciami, które przeszkadzają
w nauce, jak zachęcić ich do współpracy oraz jak stworzyć partnerską relacje między rodzicami, a nauczycielami.
Dużym plusem książki są zilustrowane w prosty, ale skuteczny sposób krótkie historie między uczniem, a nauczycielem lub dzieckiem, a rodzicem. Przedstawiają one dwa sposoby reakcji. Pierwszą nieprawidłową, a drugą prawidłową. Odnoszą się do wielu sytuacji, które mogłyby spowodować u nas złość czy gniew, którą przypadkiem moglibyśmy przenieść na drugą osobę. Ważne jest, aby zamiast krytykować - wysłuchać, pytać się i starać się zrozumieć dlaczego doszło do danej sytuacji, co sprawiło, że nasz podopieczny zachował się tak, a nie inaczej. Właśnie to podkreślają autorki tego poradnika, aby zaakceptować uczucia dziecka, nawet jeśli nie możemy zaakceptować niewłaściwego zachowania.
Na końcu każdego rozdziału znajdziemy przypomnienie tego, co było w nim najważniejsze. Takie krótkie podsumowanie kilku zasad z przykładami jest bardzo pomocne, aby nie zapomnieć tego, co zdążyliśmy już się nauczyć. Następnie przed kolejnym rozdziałem jest jeszcze kilka stron pytań i relacji rodziców i nauczycieli. Tutaj dowiemy się z perspektywy różnych osób jak w konkretnej sytuacji moglibyśmy się zachować, co powinniśmy powiedzieć, a co przemilczeć. Uważam, że jest to zabieg, który uświadamia nam jak wiele osób ma do czynienia z podobnymi problemami, a przede wszystkim jak wielkie znaczenie ma nasza postawa na to jak zachowuje się nasz podopieczny.
Uważam, że poradnik Adele Faber i Elaine Mazlish „Co powinni wiedzieć rodzice
i nauczyciele. Jak mówić, żeby dzieci się uczyły w domu i w szkole” jest zbiorem wielu cennych uwag dotyczących, tego jak powinno zmienić się nasze podejście do tego jak wychowujemy i kształtujemy młodych ludzi. Książka ta jest pełna prawdziwych historii
i wskazówek od wykształconych osób, które tak jak i my zastanawiały kiedyś się nad tym jak pomóc i teraz po prostu pomagają. Dzięki lekturze naprawdę mogę powiedzieć, że otworzyłam oczy na to jak ważne jest słuchanie tego, co przekazują nam dzieci.

Nowy pomysł na wychowanie?
Książka Adele Faber i Elaine Mazlish „Co powinni wiedzieć rodzice i nauczyciele. Jak mówić, żeby dzieci się uczyły w domu i w szkole” została wydana po raz pierwszy
w 1995 roku. Natomiast w 2017 roku przez wydawnictwo Media Rodzina i dzięki tłumaczeniu Beaty Horosiewicz trafiła do polskich księgarni.
Przy współpracy Lisy Nyberg i Rosalyn Anstine...