Temat służb radzieckich/rosyjskich jest bardzo ciekawy i wiele poruszonych wątków niewątpliwie rzuca nowe światło, chociażby na dojście do władzy Putina. Czuję jednak pewien niedosyt, szczególnie jeśli chodzi o czasy Stalina, kiedy służbami rządzili Jeżow czy Beria. Pomimo pewnych mankamentów, lektura z pewnością warta uwagi, zwłaszcza biorąc pod uwagę autorów i ich niepodważalną wiedzę na temat KGB i FSB.

Temat służb radzieckich/rosyjskich jest bardzo ciekawy i wiele poruszonych wątków niewątpliwie rzuca nowe światło, chociażby na dojście do władzy Putina. Czuję jednak pewien niedosyt, szczególnie jeśli chodzi o czasy Stalina, kiedy służbami rządzili Jeżow czy Beria. Pomimo pewnych mankamentów, lektura z pewnością warta uwagi, zwłaszcza biorąc pod uwagę autorów i ich...

42/2023

Historia ZSRR i później Rosji jest pisana rywalizacją o supremację na linii służby specjalne—partia i potwierdzeniem tego jest ta książka.

Już od zarania Związku Radzieckiego obydwa te obozy toczyły walkę między sobą. Twórcą sowieckich służb specjalnych jest Polak (?) Feliks Dzierżyński, który zainicjował komunistyczny aparat opresji w postaci WCzK (Czeka),potem były po prostu różne fasady (OGPU, GPU, NKWD, KGB czy w końcu FSB),ale modus operandi był ten sam.

Felsztinski i Popow stawiają tezę, że większość zgonów decydentów były spowodowane walką o władzę między Partią a službami specjalnymi. Wszystko zaczęło się już w 1918 od nieudanego zamachu Fanny Kapłan na Lenina, za który odpowiadał Jakow Swierdłow. Zamach okazał się nieudany więc Swierdłow w akcie zemsty Lenina poniósł śmierć. Niestety dla pierwszego przywódcy sowieckiego zawiązała się potężna koalicja, której już nie dał rady.

Wspólny front obrali Dzierżyński i Stalin, co skutkowało ubezwłasnowolnieniem i finalnie śmiercią Lenina w 1924 roku. „Żelazny Feliks” nie cieszył się długo zwycięstwem, ponieważ został dwa lata później zamordowany z inicjatywy Stalina. Ten znowu bardzo umiejętnie opanował wszystkie domeny i był nieniepokojony przez prawie 30 lat. Aż do początku lat 50, kiedy to za bardzo urósł Ławrientij Beria.

Szef NKWD okazał się sprytniejszy od Stalina i po zawiązaniu wspólnego frontu m.in. z Nikitą Chruszczowem doprowadził do zgładzenia Stalina. Niestety (dla siebie) Beria powtórzył historię Dzierżyńskiego, tylko o wiele szybciej i został zgładzony 9 miesięcy po Stalinie.

W następnych latach rywalizacja na linii KGB—KPZR nie była może tak burzliwa, ale zdecydowanie lepiej radziła sobie Partia, która z przerwą na krótkie przywództwo Jurija Andropowa nie oddawała władzy bezpieczniakom.

Jednak służby specjalne powetowały sobie bolesne czasy po upadku ZSRR, kiedy to miarowo przejmowały całe państwo, a zwieńczeniem zwycięstwa było objęcie prezydentury przez nieznanego Władimira Putina w 2000 roku. Od tego momentu FSB przejęło każdy aspekt życia w Rosji i nie sposób rozdzielić służby od państwa, ponieważ taki podział nie istnieje. Nikt kto nie przewinął się przez służby lub nie współpracował nie ma prawa zrobić kariery w największym kraju świata.

Obecna Rosja jest niedorzeczną hybrydą. Z jednej strony po upadku ZSRR wrócono do flagi i godła z czasów caratu, ale z drugiej armia rosyjska powróciła do symboliki czerwonej gwiazdy, a hymnem znów jest hymn Związku Radzieckiego. Z jednej strony przez kościół prawosławny zostali kanonizowani car Mikołaj i jego rodzina, a z drugiej strony otacza się czcią ich oprawców — Lenina, Stalina i Dzierżyńskiego.

Władimir Putin jest owładnięty myślą o rekonstrukcji Związku Radzieckiego. Za wszelką cenę. Czego świadkami jesteśmy od 2008 roku i najazdu Gruzji, a rosyjskiego imperializmu od 2014 roku doświadcza Ukraina, ale to nie jest granica marzeń Kremla, ponieważ Putin marzy o nowym porządku świata z Rosją w centralnym miejscu. Zresztą czy można mieć jakiekolwiek wątpliwości co do zamiarów człowieka, który wypowiada takie słowa: „Przede wszystkim musimy przyznać, że upadek Związku Radzieckieg był największą katastrofą geopolityczną stulecia. Dla narodu rosyjskie go był to jednak prawdziwy dramat. Dziesiątki milionów naszych współobywateli i rodaków znalazło się poza terytorium Rosji” (Zgromadzenie Federalne, 2005). Władimir Władimirowicz tak jak Włodzimierz Lenin oraz Józef Stalin marzy o niesieniu bratniej pomocy, o którą nikt nie prosił.

Putin spełnił wielkie marzenie Dzierżyńskiego i Berii. Służby w końcu zdobyły niepodważalną supremację nad całym narodem i nic im już nie zagraża. Skoro Rosję już mają, to teraz czas, żeby przekonać do swoich racji świat.

Władimir Putin, tak jak swój wielki poprzednik, który 90 lat temu objął władzę w Rzeszy Niemieckiej naprawdę jest gotowy podpalić świat. Niestety różnica między nimi polega na tym, że jeden ma broń jądrową, a drugi jej nie miał...

Książka nie jest może najłatwiejsza w odbiorze, ponieważ skala rozgrywek zakulisowych może przytłaczać. Na przykładzie tej książki doskonale widać jak bardzo Rosja jest skomplikowana i jak trudno zrozumieć ten kraj i prawa jakie nim rządzą.

Na sam koniec pozostawię doskonały cytat Jurija Felsztinskiego, który fenomenalnie opisuje Rosję Putina: „O Rosji, Putinie i putinowskim reżimie już teraz można zapomnieć. Nie ma więcej takiego kraju jak Rosja. Putin go zniszczył. Istnieje pogardzane i znienawidzone państwo oraz pogardzany i znienawidzony naród, który zamieszkuje ten kraj. Nie ma już prezydenta Putina - jest szalony tyran, który zapędził siebie do bunkra".

42/2023

Historia ZSRR i później Rosji jest pisana rywalizacją o supremację na linii służby specjalne—partia i potwierdzeniem tego jest ta książka.

Już od zarania Związku Radzieckiego obydwa te obozy toczyły walkę między sobą. Twórcą sowieckich służb specjalnych jest Polak (?) Feliks Dzierżyński, który zainicjował komunistyczny aparat opresji w postaci WCzK (Czeka),potem...

Dwóch byłych kagiebistów napisało książkę o historii ZSRR i Rosji w XX i XXI wieku. Główna ich teza jest taka, że w tym okresie krajem rządzili, albo usiłowali rządzić czekiści, czyli pracownicy organów bezpieczeństwa, czasami wszakże przegrywali walkę o władzę z partią komunistyczną. No cóż, stwierdzenie to oryginalne, ale czy zgodne z prawdą?

Czasami tezy autorów są zupełnie fantastyczne. Przykłady: Lenin został otruty przez Stalina, Dzierżyńskiego zabił Stalin, Stalin został zamordowany przez Berię, itd. Autorzy na siłę szukają poparcia dla owych twierdzeń (ktoś coś kiedyś powiedział lub napisał w swoich pamiętnikach itd.),zaś wszystkie fakty im przeczące po prostu ignorują. Niestety, to czysta fantastyka historyczna, tutaj wierzę profesjonalnym historykom (Pipes, Khlevniuk, etc.) uważających powyższe stwierdzenia za bzdury.

No cóż, to jest typowa przypadłość pracowników organów bezpieczeństwa, historia to dla nich zbiór spisków organizowanych oczywiście przez odpowiednie służby; ubecka wersja historii... Niemniej teorie spiskowe niemające nic wspólnego z prawdą historyczną wciąż cieszą się popularnością, wymieńmy książki Wiktora Suworowa czy rzecz Grzegorza Brauna o podobnym tytule: 'Od Lenina do Putina'. Uważam owe pozycje za mocno szkodliwe, bo utrwalają fałszywe widzenie historii, ale nie mam złudzeń, że są bliskie sercu wielu czytelników.

Ciekawsza jest analiza lat 90., oto uważają autorzy, że czekiści trzykrotnie (w latach 1991, 1993 i 1996) usiłowała przejąć władzę drogą zamachu stanu, ale im się nie udało, no cóż, to kolejna kontrowersyjna teza. Niemniej faktem jest, że dorwali się wreszcie do władzy w 2000 r., gdy prezydentem został Putin; dzierżą ją do dziś... Poza tym pokazują autorzy, że postkomunistyczna Rosja jest od wielu lat opleciona siecią byłych oficerów KGB, którzy są wszędzie, w każdej ważnej instytucji, wokół kluczowych polityków, ostatnio sami stają się ważnymi politykami. W ogóle opis lat 90. jest jednym z lepszych w książce.

Książkę czyta się ciężko, jest przeładowana nazwiskami, życiorysami, wątpliwymi interpretacjami autorów. Mamy długie rozdziały na temat historii KGB, w których interesujące informacje sąsiadują z nieciekawymi faktami, to taki trochę groch z kapustą; wyraźnie brakuje dobrej redakcji. Niemniej to na swój sposób interesująca książka pokazująca pewną prawdę o dzisiejszej Rosji.

Dwóch byłych kagiebistów napisało książkę o historii ZSRR i Rosji w XX i XXI wieku. Główna ich teza jest taka, że w tym okresie krajem rządzili, albo usiłowali rządzić czekiści, czyli pracownicy organów bezpieczeństwa, czasami wszakże przegrywali walkę o władzę z partią komunistyczną. No cóż, stwierdzenie to oryginalne, ale czy zgodne z prawdą?

Czasami tezy autorów są...

Najnowsza książka Jurija Felsztinskiego to praca niezwykle ciekawa ale również wstrząsająca. Znajdziemy w niej nie tylko dzieje i sposoby działania rosyjskich służb specjalnych od 1917r., jak WCZK, NKWD, KGB, czy dzisiejsze FSB, ale również historie ludzi, którzy świadomie pracowali dla tej potężnej i niebezpiecznej machiny policyjnej. Praca ukazuje także różnego rodzaju powiązania polityków europejskich czy ludzi biznesu ze służbami specjalnymi. Warto przeczytać.

Najnowsza książka Jurija Felsztinskiego to praca niezwykle ciekawa ale również wstrząsająca. Znajdziemy w niej nie tylko dzieje i sposoby działania rosyjskich służb specjalnych od 1917r., jak WCZK, NKWD, KGB, czy dzisiejsze FSB, ale również historie ludzi, którzy świadomie pracowali dla tej potężnej i niebezpiecznej machiny policyjnej. Praca ukazuje także różnego rodzaju...

Kolejna świetna książka Jurija Felsztinskiego. Cóż historia sowieckich i rosyjskich służb specjalnych. Praca zaczyna się od powołania WCZK aż po koniec rządów Putina planowany na 2036 r. Jednak książka nie pokazuje jak książki o KGB historii operacji wywiadowczych i kontrwywiadu. Jednak trzeba powiedzieć, że to praca o politycznej roli tych służb i jej konfliktów z partią i GRU. Książka jest napisana ciekawie i z typową dla autora retoryką. Co powoduje, że książkę się lekko czyta, praca ma układ merytoryczny. W pracy znajdujemy wiele konfliktów personalnych. Książka pokazuje także kulisy transformacji ustrojowej w Rosji. A co za tym idzie dojście Putina do władzy i kontinuum władzy w Rosji od Rewolucji bolszewickiej do dziś. Polecam przeczytać każdemu starającemu się coś zrozumieć o świecie.

Kolejna świetna książka Jurija Felsztinskiego. Cóż historia sowieckich i rosyjskich służb specjalnych. Praca zaczyna się od powołania WCZK aż po koniec rządów Putina planowany na 2036 r. Jednak książka nie pokazuje jak książki o KGB historii operacji wywiadowczych i kontrwywiadu. Jednak trzeba powiedzieć, że to praca o politycznej roli tych służb i jej konfliktów z partią i...

Feliks Dzierżyński był pierwszym, który stał na czele tajnych służb bezpieczeństwa Rosji, agendy chroniącej interesy państwa i jego głównego zwierzchnika. Jego los jak los jego następców był niepewny i krótki. Szefowie tajnych służb byli powoływani przez Stalina i po niedługim czasie eliminowani, zastępowani kolejnymi. Ich śmierć była jedyną drogą do pozbycia się zagrożenia, które mogli stwarzać będąc tak blisko Stalina. Człowieka nieobliczalnego, który siał terror i postrach wśród własnych ludzi. Książka „Od Dzierżyńskiego do Putina” prezentuje sylwetki kolejnych szefów bezpieczeństwa Rosji. Sytuacja nieco poprawiła się od latach sześćdziesiątych dwudziestego wieku. Szefowie przestali już być eliminowani. Nowym wrogiem stały się państwa Zachodu i Stany Zjednoczone. Rosyjscy agenci rozsiani po całym świecie tworzyli rezydentury, gdzie działali na szkodę innych państw. Szpiedzy werbowali osoby, szukali kompromitujących zdarzeń. Wykorzystywali słabości, prowadzili działania konspiracyjne. Tajne służby Rosji prowadziły i nadal to robią, destabilizują sytuację geopolityczną na całym świecie. Dzisiejsza Rosja niewiele zmieniła się pod względem działalności tajnych służb. Przeszłość i teraźniejszość Rosji nadal jest powiązana za pomocą służb bezpieczeństwa. Ostatnie lata rządów prezydenta Rosji potwierdzają zasadność i ekspansje tych służb w samej Rosji jak i na arenie światowej. Wybuchające co jakiś czas konflikty zbrojne w których uczestniczyła Rosja stały się początkiem nowego planu. Planu, który wdraża władca Rosji, odzyskanie utraconych ziem dawnego Związku Radzieckiego. Książka wstrząsa i zapada w pamięci.

Feliks Dzierżyński był pierwszym, który stał na czele tajnych służb bezpieczeństwa Rosji, agendy chroniącej interesy państwa i jego głównego zwierzchnika. Jego los jak los jego następców był niepewny i krótki. Szefowie tajnych służb byli powoływani przez Stalina i po niedługim czasie eliminowani, zastępowani kolejnymi. Ich śmierć była jedyną drogą do pozbycia się...

O walce bezpieki i partii. Od Dzierzynskiego do Putina. Eliminacja w walce politycznej, ale w pełnym tego słowa znaczeniu…Bdb. Tylko dla mocno interesujących się Rosją. Jest tu tak wiele wątków i nazwisk, że naprawdę można się pogubić.

O walce bezpieki i partii. Od Dzierzynskiego do Putina. Eliminacja w walce politycznej, ale w pełnym tego słowa znaczeniu…Bdb. Tylko dla mocno interesujących się Rosją. Jest tu tak wiele wątków i nazwisk, że naprawdę można się pogubić.