całkiem dobra książka, dobrze się czyta, choć zagadka właściwie rozwiązuje się sama

całkiem dobra książka, dobrze się czyta, choć zagadka właściwie rozwiązuje się sama

Kolejna świetna pozycja autora. Trup się leje gęsto.

Kolejna świetna pozycja autora. Trup się leje gęsto.

Ale jazda! Super się czytało. Cały czas coś się działo, nie było ani momentu wytchnienia. A koniec wbija w fotel. Niby książka o mobbingu, ale.... Sami przeczytajcie!

Ale jazda! Super się czytało. Cały czas coś się działo, nie było ani momentu wytchnienia. A koniec wbija w fotel. Niby książka o mobbingu, ale.... Sami przeczytajcie!

Co sprawiło, że ludzie z zimną krwią mordują nieznane sobie osoby? Majstersztyk Marcela Mossa! Najlepsza książka dekady!

Co sprawiło, że ludzie z zimną krwią mordują nieznane sobie osoby? Majstersztyk Marcela Mossa! Najlepsza książka dekady!

Nooooo..... Dobra💪 dla fanów gatunku jak najbardziej. Ciekawe wątki, zagadkowe, nieprzewidywalne. Mnie się bardzo podobała.

Nooooo..... Dobra💪 dla fanów gatunku jak najbardziej. Ciekawe wątki, zagadkowe, nieprzewidywalne. Mnie się bardzo podobała.

Jest to moja pierwsza styczność z twórczością tego autora.

Sam pomysł na fabułę jest niezwykle ciekawy i niepowtarzalny. Podobało mi się, że przed każdym rozdziałem widnieje statystyka na temat pracy. W połowie domyśliłam się jednej rzeczy dotyczącej sprawy.

Bohaterowie są barwni, zaciekawił mnie też wątek prywatnego życia u komisarza Tajnera. Szkoda, że jeszcze nie wyszła druga część.

Szczerze? Według mnie trochę niewykorzystany potencjał. Jak już mówiłam, pomysł był genialny, ale zakończenie - na szybko, jakby autor sam nie widział jak to zamknąć. Nie tłumaczy wszystkiego (staram się jak najmniej spojlerować),dzieje się z nienacka i z nienacka się kończy. Można to było zrobić lepiej.

Ocena 5/10⭐️

#recenzja

Jest to moja pierwsza styczność z twórczością tego autora.

Sam pomysł na fabułę jest niezwykle ciekawy i niepowtarzalny. Podobało mi się, że przed każdym rozdziałem widnieje statystyka na temat pracy. W połowie domyśliłam się jednej rzeczy dotyczącej sprawy.

Bohaterowie są barwni, zaciekawił mnie też wątek prywatnego życia u komisarza Tajnera. Szkoda, że jeszcze nie...

IG: @strazniczka_ksiazekx

Wtorek, godzina 11:45 - w czterech odległych od siebie miast w Polsce w jednym dniu, w jednej godzinie, dochodzi do czterech morderstw. Cztery osoby wpadają w szał i z okrucieństwem mordują niewinne, całkowicie przypadkowe osoby. Świadkowie zdarzeń twierdzą, że wyglądało to, jakby wpadli w jakiś trans, jakby opętał ich pewien rodzaj... furii. Zaś sprawcy sami nie są w stanie wytłumaczyć dlaczego się tego dopuścili. Media szybko podchwytują temat i nagłaśniają sprawę jako "syndrom 11:45". Według niektórych badań to dokładnie w ten dzień tygodnia, o tej godzinie ludzie czują największe przemęczenie i stres związane z pracą. Śledztwo prowadzi komisarz Konrad Tajner, który próbuje odkryć powiązania pomiędzy czterema sprawcami - pogrążoną w depresji nauczycielkę, gnębioną przez szefa pracownicę korporacji, zmagającego się z poważnymi oskarżeniami księdza i wycieńczonego pracą po godzinach lekarza. Kiedy Tajnerowi wydaje się, że jest coraz bliżej rozwiązania zagadki, zostają odnalezione brutalnie okaleczone zwłoki i rozpoczyna się wyścig z czasem.

"Czasem chwila słabości wystarczy, by popełnić największy błąd swojego życia".

Ostatnio pisałam Wam o najlepszej książce Marcela Mossa, jaką przeczytałam. Z bólem serca muszę przyznać, że w moim odczuciu ta była najsłabsza. Nie mylcie ze "słaba", po prostu wszystkie powieści tego autora, które dotychczas przeczytałam, wydawały się nieco bardziej wciągające. Ciężko się ją czytało przez zbyt dużą ilość pobocznych postaci, wątków, które oczywiście swój sens znalazły dopiero na końcu. Oprócz skupiania się na głównej fabule, czyli śledztwie, mamy też do czynienia z prywatnymi sprawami głównego bohatera - komisarza Tajnera, co akurat uważam za plus. Zakończenie oczywiście jak zwykle zbiło mnie z tropu, bo mam to do siebie, że zawsze czytając kryminały bądź thrillery podejrzewam wszystkich, tylko nie tego, kto na końcu okazuje się sprawcą. Jak już czytelnik przebrnie przez nawał różnych informacji, to powieść czyta się dość przyjemnie. Sarkastyczne docinki śledczych, świetnie opisana współpraca, jaka między nimi przebiegała i cała ta policyjna otoczka także były miłym doświadczedniem podczas czytania.

Tak czy inaczej polecam!

IG: @strazniczka_ksiazekx

Wtorek, godzina 11:45 - w czterech odległych od siebie miast w Polsce w jednym dniu, w jednej godzinie, dochodzi do czterech morderstw. Cztery osoby wpadają w szał i z okrucieństwem mordują niewinne, całkowicie przypadkowe osoby. Świadkowie zdarzeń twierdzą, że wyglądało to, jakby wpadli w jakiś trans, jakby opętał ich pewien rodzaj... furii. Zaś...

Mówi się, że to właśnie we wtorki o 11:45 ludzie są najbardziej przemęczeni pracą, a ich frustracja sięga zenitu. To właśnie wtedy w czterech różnych miastach w Polsce zupełnie obce sobie osoby wpadają w szał i na oczach świadków zabijają przypadkowych ludzi. Dlaczego? Nie wiedzą. Co łączy pogrążoną w depresji nauczycielkę, gnębioną przez szefa pracownicę korporacji, zmagającego się z poważnymi oskarżeniami księdza i wycieńczonego pracą po godzinach lekarza? Tego musi się dowiedzieć bezkompromisowy komisarz Konrad Tajner.

Nie będę ukrywać, że jestem ogromną fanką pióra autora i nigdy on mnie nie zawiódł. Mało tego za każdym razem zaskakuje i nie mogło być inaczej tym razem. NIe dość, że poznajemy go w nowym gatunku literackim to jeszcze otrzymujemy świetny kryminał z dokładnie przemyślaną fabułą, która jest nie tylko na czasie, ale i dająca do myślenia. Od samego początku czuć napięcie i zostajemy wciągnięci w wir wydarzeń, które pędzą jak szalone. Strona za stroną przekonujemy się, że nie tak łatwo będzie nam odgadnąć jaki finał przyniesie ze sobą ta historia. A uwierzcie, że z całą pewnością będziecie bardzo zaskoczeni. Autor w swojej najnowszej książce poruszył temat mobbingu w pracy, wypalenia zawodowego, przepracowania, czy konfliktów pracownik-pracodawca. Czyli tematu naprawdę ważnego, bo dotykającego tak naprawdę większości z nas. Pomimo, że jest to kryminał to uwierzcie, z tej książki dowiedziecie się o tym naprawdę wiele.

Samo śledztwo zostało poprowadzone genialnie, a postacie Zuzanny i Konrada zyskują sympatię. Bohaterowie występujący w książce są bardzo realistyczni, a ich zachowanie kompletnie nie odbiega od naszego. Widzimy jak pogoń za marzeniami i sukcesami zawodowymi może przynieść odwrotne skutki niż byśmy się spodziewali. Widzimy do czego to może tak naprawdę prowadzić.

„Furia” to kolejny dowód na to, że po książki autora warto sięgać.

Mówi się, że to właśnie we wtorki o 11:45 ludzie są najbardziej przemęczeni pracą, a ich frustracja sięga zenitu. To właśnie wtedy w czterech różnych miastach w Polsce zupełnie obce sobie osoby wpadają w szał i na oczach świadków zabijają przypadkowych ludzi. Dlaczego? Nie wiedzą. Co łączy pogrążoną w depresji nauczycielkę, gnębioną przez szefa pracownicę korporacji,...

"Czasem chwila słabości wystarczy, by popełnić największy błąd swojego życia"

Dzisiaj trochę inaczej, bo książka w sumie nie przeczytana, a przesłuchana. "Furia" kusiła mnie od dłuższego czasu, jednak nie mogłam jej znaleźć w żadnej bibliotece i tak odkładałam ją z miesiąca na miesiąc. Aż tu nagle znalazłam ją przypadkiem na Bookbeat'cie, który właśnie sobie testuję.

Sam zamysł fabularny jest świetny - w czterech niepowiązanych ze sobą miejscach w Polsce, cztery różne osoby dokonują w tym samym momencie morderstwa na przypadkowych ofiarach. Wszyscy sprawcy zaatakowali w ten sam dzień, dokładnie o g. 11.45, wybierając różne metody. Nikt nie wie co łączy te, pozornie kompletnie niezależne od siebie, napady szału, a w międzyczasie zaczynają się pojawiać kolejne trupy.

Książkę czyta się (słucha się?) całkiem szybko i przyjemnie, ma ona swoje momenty zaskoczenia, że aż otwiera się szerzej oczy ze zdumienia. Widać też, że Marcel Moss poczynił tu niezłą kwerendę pisarską - w mojej opinii pojawiające się co rozdział przytaczane badania i statystyki bardzo pozytywnie wpływają na wydźwięk książki. Świetny pomysł.

Stworzone postaci są bardzo wiarygodne, choć co prawda nieco sztampowe. Dlaczego? Główna trójka śledczych to: silny i poważany ale zamknięty w sobie i zmęczony życiem mężczyzna - szef; skrupulatna, bardzo zasadnicza i pedantyczna podwładna nr 1; nieco narwana, młoda, ambitna ale w gorącej wodzie kąpana i z niewyparzonym językiem podwładna nr 2. No i oczywiście obie podwładne nie przepadają za sobą nawzajem. Banalność ich relacji nie powoduje jednak, że bohaterowie są antypatyczni.

Tym bardziej, że zdarzają im się dobre wypowiedzi, takie jak: "Chryste, wygląda komisarz jak z dupy wyjęty". No cóż, mnie to urzekło :D

Z takich śmieszniejszych rzeczy, (które w sumie nie odnoszą się bezpośrednio do książki, co raczej do lektora) to bardzo rozbawiło mnie czytanie rigczu jako "er i gie ce zet" xddddd

Samo zakończenie historii niestety niezbyt przypadło mi do gustu. Tak jak 75% rozwiązania zagadki mi leży i jest zrozumiałe to tak pozostałe 25% w mojej opinii nie jest zbyt sensowne.

"Czasem chwila słabości wystarczy, by popełnić największy błąd swojego życia"

Dzisiaj trochę inaczej, bo książka w sumie nie przeczytana, a przesłuchana. "Furia" kusiła mnie od dłuższego czasu, jednak nie mogłam jej znaleźć w żadnej bibliotece i tak odkładałam ją z miesiąca na miesiąc. Aż tu nagle znalazłam ją przypadkiem na Bookbeat'cie, który właśnie sobie testuję.

Sam...

Mam mieszane odczucia względem tej pozycji. Niby czytało mi się ją dość dobrze, ciekawa intryga, sprytnie poprowadzone wątki, ale styl autora który polubiłam zaczyna mnie już trochę męczyć. Historia ma szokować, ale moim zdaniem jest trochę naciągana...

Mam mieszane odczucia względem tej pozycji. Niby czytało mi się ją dość dobrze, ciekawa intryga, sprytnie poprowadzone wątki, ale styl autora który polubiłam zaczyna mnie już trochę męczyć. Historia ma szokować, ale moim zdaniem jest trochę naciągana...