Przyjemna i relaksująca

Przyjemna i relaksująca

Mówi się, żeby cieszyć się z małych rzeczy lub że droga do szczęścia prowadzi przez małe radości, które wywołują uśmiech na naszej twarzy każdego dnia. To takie proste i oczywiste prawda?
Ale czy w naszym dzisiejszym zabieganym życiu, będąc w ciągłym biegu, umiemy doceniać drobne rzeczy? Czy potrafimy dostrzec te drobiazgi w naszej codzienności?

Warto zwolnić tempo, spojrzeć na swoje życie z innej perspektywy, doceniać każdą chwilę, ludzi wokół i odkrywać, co sprawia nam przyjemność.
Jak wiadomo, każdy z nas miewa raz lepsze, raz gorsze dni, mamy wzloty i upadki, czekamy na słońce po burzy... a ja jestem przekonana, że ta mała, zgrabna książeczka z zabawną okładką i kilkudziesięcioma, krótkimi, ale wartościowymi rozdziałami szybko każdemu poprawi humor. A już na pewno dla większości będzie lekcją, która uświadomi im, jak wiele radości i miłych drobnostek może kryć w sobie nawet ten nasz gorszy dzień. Ponadto nauczymy się doceniać te drobnostki i za nie dziękować.

Autorka w prosty i przyjemny sposób opisuje, co sprawia jej przyjemność w jej zwykłej codzienności. To takie proste, banalne rzeczy, z których można się cieszyć i czerpać wielką radość.
Pocałunki, jesienne liście, głaskanie kota, czytanie na plaży, idealny szlafrok, dobra kawa, czekolada, zapach drewna, czy filiżanka herbaty i wiele, wiele innych rzeczy i zdarzeń.
Po przeczytaniu felietonów Hannah Jane Parkinson zmieni się nasze podejście i patrzenie na rzeczy w naszym codziennym życiu. Naprawdę! :)

Przyznaję, że mam wiele wspólnego z autorką, z większością przypadków opisanych przez Hannah śmiało mogę się zgodzić, ba!, nawet mogę podać sobie z nią rękę, bo to dzięki niej w końcu odkryłam, że świeża, pachnąca pościel poprawia samopoczucie również mi. Dodatkowo głaskanie kota i radość płynąca z obecności posiadania zwierzątka, opiekowanie się ulubionym pupilem ma zbawienny wpływ na zdrowie, a mięta niebiańsko pachnie i smakuje pod każdą postacią. I tak jak Hannah Jane Parkinson opisuje ją jako "odświeżającą", to słowo najbardziej kojarzy się z tym cudownym zielem i drzemie w nim prawdziwa siła orzeźwienia! O tak, też tak sądzę! I nigdy nie myślałabym, że mogę z tego czerpać taką przyjemność! No cóż...

Mogłabym teraz wymieniać w nieskończoność, jak wiele uroczych, dobrych rzeczy buduje mój przeciętny dzień, których wcześniej nawet nie zauważałam albo nie chciałam ich zauważyć.
Do tego poradnika na pewno będę wracać, w szczególności do moich ulubionych rozdziałów, aby dalej odkrywać to, co dobre, miłe i z czego warto się cieszyć i za co być wdzięcznym.

Myślę, że po przeczytaniu tej lektury, każdy z nas powinien zrobić sobie listę swoich osobistych, małych, drobnych przyjemności i dobrze się z nią zaznajomić. Ja już wiem, że żadna szara i ponura nawet deszczowa jesień nie jest mi straszna, gdy u boku mam swoje małe przyjemności - kot, dobra książka, kubek ciepłego kakao i mięciutki kocyk. Jakie to miłe!

Jestem wdzięczna Hannah Jane Parkinson za jej książkę pt. "Drobne przyjemności, czyli z czego się cieszyć, gdy życie nie rozpieszcza".
Książkę tę polecam każdemu. Będzie ona też na pewno idealnym prezentem dla przyjaciela, czy bliskiej osoby. Szczególnie dla tych większych ponuraków i marud mniej cieszących się życiem! Polecam!

Mówi się, żeby cieszyć się z małych rzeczy lub że droga do szczęścia prowadzi przez małe radości, które wywołują uśmiech na naszej twarzy każdego dnia. To takie proste i oczywiste prawda?
Ale czy w naszym dzisiejszym zabieganym życiu, będąc w ciągłym biegu, umiemy doceniać drobne rzeczy? Czy potrafimy dostrzec te drobiazgi w naszej codzienności?

Warto zwolnić tempo,...

O poczuciu szczęścia decydują małe przyjemności. Pod warunkiem, że wykształcimy w sobie uważność, bo tylko ona pomoże odkryć cuda w szarej codzienności. Wystarczy spojrzeć w górę, by zapatrzyć się w niebo, pospacerować, otulić się ulubionym szlafrokiem, celebrować śniadania, doświadczyć masażu, pogłaskać kota, poszurać butami w jesiennych liściach, zmienić pościel, wypić filiżankę aromatycznej kawy bądź herbaty czy aksamitnej czekolady, prawić komplementy. Autorka podsuwa mnóstwo pomysłów na poprawę samopoczucia, gdy zaatakuje nas "ponury żniwiarz". I nawet jeśli propozycje wydadzą się zbyt pospolite, prawdopodobnie otworzą oczy na docenianie z pozoru zwykłych czynności. Jak być szczęśliwym? Po prostu – chłonąć życie wszystkimi zmysłami.

O poczuciu szczęścia decydują małe przyjemności. Pod warunkiem, że wykształcimy w sobie uważność, bo tylko ona pomoże odkryć cuda w szarej codzienności. Wystarczy spojrzeć w górę, by zapatrzyć się w niebo, pospacerować, otulić się ulubionym szlafrokiem, celebrować śniadania, doświadczyć masażu, pogłaskać kota, poszurać butami w jesiennych liściach, zmienić pościel, wypić...

W jednej z moich ulubionych piosenek, czyli "Mieć czy być" Myslovitz znajduje się ciekawy wers - że, pozwolę sobie zacytować, "upadamy kiedy gdy nasze życie przestaje być codziennym zdumieniem". Powiedziałabym, że ta książka stanowi dobre dopełnienie tego wersu.
"Drobne przyjemności" to książka-balsam, czyta się ją i od razu pojawia się uśmiech na twarzy. Oraz myśl, że autorka czerpie przyjemność z podobnych rzeczy czy zdarzeń, i jednak jest jeszcze ktoś na świecie, który uwielbia pisać tekst nowym długopisem :-)
Nie znajdziecie w tej książce jakiś wielkich mądrości życiowych czy kopniaka motywacyjnego, jednak pozwala spojrzeć na otaczający świat inaczej, z humorem oraz radością. "Drobne przyjemności" mają poprawić nastrój, i udaje się im to w całości.
Pamiętajcie, warto cieszyć się drobiazgami :-)

W jednej z moich ulubionych piosenek, czyli "Mieć czy być" Myslovitz znajduje się ciekawy wers - że, pozwolę sobie zacytować, "upadamy kiedy gdy nasze życie przestaje być codziennym zdumieniem". Powiedziałabym, że ta książka stanowi dobre dopełnienie tego wersu.
"Drobne przyjemności" to książka-balsam, czyta się ją i od razu pojawia się uśmiech na twarzy. Oraz myśl, że...

Książka, którą sobie dawkuję. Nie czytam po kolei - wybieram rozdziały, które w danej chwili mnie interesują.
Faktem jest, że znajdziemy tu sporo odniesień do osobistych poglądów autorki, ale przecież jest to zbiór opisów drobnych przyjemności, które właśnie autorce sprawiają radość - nie spodziewałabym się tu obiektywizmu w żadnej postaci. ;)
Doceniam umiejętność nazwania tak wielu rzeczy, które mogą cieszyć. Niektóre były całkiem nieoczywiste. Książka wielokrotnie sprawiła, że uśmiechnęłam się pod nosem, a w myślach przyznałam „Faktycznie!”.
Myślę, że wiele osób może znaleźć w tej lekturze pewną inspirację i zachętę do zwiększenia uważności w codziennym życiu oraz doceniania drobnych rzeczy, które przynoszą radość.

Książka, którą sobie dawkuję. Nie czytam po kolei - wybieram rozdziały, które w danej chwili mnie interesują.
Faktem jest, że znajdziemy tu sporo odniesień do osobistych poglądów autorki, ale przecież jest to zbiór opisów drobnych przyjemności, które właśnie autorce sprawiają radość - nie spodziewałabym się tu obiektywizmu w żadnej postaci. ;)
Doceniam umiejętność nazwania...

Taka lektura, o której przeczytaniu zapomina się natychmiast po zamknięciu książki. Niektóre z felietonów sprawiły, że się uśmiechnęłam, ale w ogólnym rozrachunku podczas lektury towarzyszyło mi raczej znudzenie. Liczyłam, że to będzie lektura rekreacyjna, na wypoczynek po ciężkim dniu, ale jest tak bardzo o niczym, że nawet do tego się nie sprawdziła.
Pojedyncze teksty są wzbogacone o piękne ilustracje i to moim zdaniem największa zaleta tej książki.

Taka lektura, o której przeczytaniu zapomina się natychmiast po zamknięciu książki. Niektóre z felietonów sprawiły, że się uśmiechnęłam, ale w ogólnym rozrachunku podczas lektury towarzyszyło mi raczej znudzenie. Liczyłam, że to będzie lektura rekreacyjna, na wypoczynek po ciężkim dniu, ale jest tak bardzo o niczym, że nawet do tego się nie sprawdziła.
Pojedyncze teksty są...

"Nie ma dwóch osób czytających w ten sam sposób - każdy doświadcza danego tekstu inaczej. Najbardziej ekscytujące
w używanych egzemplarzach jest to, że ma się świadomość, iż przed nami czytała je co najmniej jedna osoba. [...] Kupując książkę z drugiej ręki, kto wie - może wybrałeś akurat taką, która zmieniła czyjeś życie?" - H.J. Parkinson

Książka, która przez ostatnie kilka dni skutecznie wywoływała uśmiech na mojej twarzy to zbiór 109 zgrabnych, krótkich
i inspirujących felietonów autorstwa Hannah Jane Parkinson. Lektura przedstawia perspektywę autorki na z pozoru błahe i niewiele znaczące drobnostki, które mogą nasze życie uprzyjemnić i upiększyć. W tym celu wskazane są konkretne prozaiczne i dostępne wręcz na wyciągniecie ręki przyjemności takie jak znalezienie idealnego szlafroka, całodniowe śniadania, głaskanie kotów czy też kupowanie używanych książek. Z zamieszczonych na stronach książki felietonów płynie prosty przekaz - powszedniość może być
piękna, wystarczy ją dostrzec.

Osobiście, poprzez "Drobne przyjemności" zostałam zainspirowana do czerpania przyjemności ze zwyczajności, w końcu całe nasze życie składa się z drobnostek. Istnieje też ogromne prawdopodobieństwo, że gdybym nie otrzymała tej książki w prezencie to... kupiłabym ją dla okładki :)

"Drobne przyjemności" przeczytałam w sposób tradycyjny, rozdział po rozdziale, jednak myślę, że ciekawiej byłoby
sięgać po pojedynczy, losowo wybrany felieton od czasu do czasu i właśnie tak zamierzam do tej lektury powracać.
Każdy tekst to bowiem odrębna wskazówka w stronę zwiększenia uważności w codziennym, często zawładniętym
przez rutynę życiu. Polecam, szczególnie gdy życie nie rozpieszcza, a szaroburość za oknem próbuje zepsuć Twój dzień.

"Nie ma dwóch osób czytających w ten sam sposób - każdy doświadcza danego tekstu inaczej. Najbardziej ekscytujące
w używanych egzemplarzach jest to, że ma się świadomość, iż przed nami czytała je co najmniej jedna osoba. [...] Kupując książkę z drugiej ręki, kto wie - może wybrałeś akurat taką, która zmieniła czyjeś życie?" - H.J. Parkinson

Książka, która przez ostatnie...

Przyjemna i lekka, można znaleźć coś kojącego dla siebie. Opowiadania mogą zwiększyć uważność w codzienności. Humor podobny jak u Janiny Bąk - ja takiego nie lubię akurat.

Przyjemna i lekka, można znaleźć coś kojącego dla siebie. Opowiadania mogą zwiększyć uważność w codzienności. Humor podobny jak u Janiny Bąk - ja takiego nie lubię akurat.

Mała rzecz, a cieszy. O takich właśnie "małych rzeczach" jest ta książka. Idealna lektura na zimowy wieczór w fotelu z kubkiem gorącej herbaty.

Mała rzecz, a cieszy. O takich właśnie "małych rzeczach" jest ta książka. Idealna lektura na zimowy wieczór w fotelu z kubkiem gorącej herbaty.

Po raz pierwszy komentuję książkę, której nie doczytałam do końca 🙈 Ale nie dałam rady niestety... Przebrnęłam przez 100 stron i uznałam, że nie będę na siłę się męczyć przez 200 kolejnych... Nie lubię tego, bo zawsze staram się dotrzec do końca, żeby móc w pełni świadomie ocenić książkę, ale tutaj po prostu to była jedna, niekończącą się wyliczanka... Bardzo krótkie rozdziały powinny być plusem w czytaniu, ale mimo tego, było po prostu nudno i nie interesująco... Spodziewałam się zupełnie czegoś innego po tej książce, zwykle lubię różnego rodzaju poradniki, motywatory itp. Nie chciałabym nikogo zniechęcać, być może komuś ta książka pomoże dostrzegać drobne przyjemności. Ja to potrafię robić codziennie

Po raz pierwszy komentuję książkę, której nie doczytałam do końca 🙈 Ale nie dałam rady niestety... Przebrnęłam przez 100 stron i uznałam, że nie będę na siłę się męczyć przez 200 kolejnych... Nie lubię tego, bo zawsze staram się dotrzec do końca, żeby móc w pełni świadomie ocenić książkę, ale tutaj po prostu to była jedna, niekończącą się wyliczanka... Bardzo krótkie...