Mikołaj Marcela

„Wszyscy mamy dziś ten sam problem: jesteśmy zmęczeni” skąd się to bierze? Czy to moja wina? Robię coś nie tak? Autor zabiera nas w podróż przez pokolenia. Jakie zmiany zaszły w nadchodzących latach. Przykładowo milenialsi brali udział w wyścigach szczurów i znane było bardzo powiedzenie „po trupach do celu”. Nawet jak ja szłam do liceum. To niektóre się oceniało w tej sposób. Teraz mówi się, że pokolenie Gez Z jest leniwe. Nie chce robić nadgodzin i wykonuje tylko zakres swoich obowiązków nic poza tym. Leniwe, a może nauczyło się od starych roczników, że nie warto się przemęczać i trzeba odpuszczać? Sporo tu odniesień do popkultury. Harry Potter jako różnica między generacją milenialsów i ich poprzednikami. Pięćdziesiąt twarzy Greya w wątku o miłości w dzisiejszych czasach, która trochę przypomina transakcje i wiele innych. Trochę o tinderze, wattpadzie czy Facebooku. Poczułam trochę nostalgię. Książka dała mi trochę do myślenia. Podobał mi się wątek, że szkoła ma nie być dla nas pracą, a jednak trochę ją przypomina. Długie godziny siedzenia w szkole i po niej. Nie wiem jak u was z zajęciami dodatkowymi, ale ja do drugiej klasy liceum siedziałam do późna po lekcjach. Tutaj siatkówka, dodatkowy język, poprawki, gitara i teatr. Przysięgam, że nie wiem, jak to ogarniałam, ale w trzeciej klasie liceum u mnie przyszedł taki moment, że odpuściłam dosłownie wszystko. Codziennie późne wracanie do domu mnie wykończyło. Rzadko sięgam po poradniki. W tym roku dałam sobie cel, że otworzę się na nowe gatunki i nie tylko. Był, moment gdzie się trochę nudziłam, ale myślę, że ta książka spełniła swój cel. Skłoniła mnie do refleksji. Trochę sobie pomyślałam o dzieciństwie i przyszłości. Jak ciekawego poradnika, który skłoni, was do refleksji to polecam.