Za mną kolejne przygody Antoniny.
Ta powieść ma całkowicie inny wydźwięk niż poprzednia część - jest trudniejsza tematyka. Ale nadal dobrze się czyta.

Tym razem przenosimy się do ekskluzywnego hotelu w Sopocie. Antonia dostała tam propozycję pracy, po tym jak przespała się z jego właścicielem w poprzedniej części.
To miała być ciekawa i dobrze płatna praca, dzięki której Antonina nabierze doświadczenia i spełni swoje marzenia w temacie hotelarstwa. Tymczasem wpada w najgorszą sieć intryg i rodzinnych dramatów, jaką można sobie wyobrazić. I nic nie idzie zgodnie z planem, zaczynając od jej stanowiska pracy…

Antonia ma naprawdę pod górkę w tej powieści. Doświadcza wielu, bardzo trudnych sytuacji, łącznie ze śmiercią i szpitalem. Miałam ochotę powiedzieć dość, zabrać ją stamtąd i przenieść w lepsze miejsce.

Jest tu ogromna liczba bohaterów, mnóstwo wątków i oddzielnych linii fabularnych. Dzieje się naprawdę dużo…głównie między postaciami. To ich zachowanie i rozmowy pchają akcję do przodu. I niestety można się czasem zgubić.

Poza tym nie wiem do tej pory, o co chodziło z Ritą i Markiem - nie jest to sprecyzowane. Co prowadziło Alicję do takiego finału? I dlaczego zachowanie Magdy tak jakoś nie ma trochę sensu? Jak ja nie lubię takich braków. ;)

W tej powieści jest dużo emocji, skupianiu się na przeróżnych relacjach międzyludzkich, traumach, życiowych rozterkach i doświadczania magicznych przeżyć.
Dość dużo jak na fabułę, ale w życiu jest czasem bardzo podobnie.
To zdecydowanie pozycja dla osób, które lubią wymagającą lekturę. ;)

Za mną kolejne przygody Antoniny.
Ta powieść ma całkowicie inny wydźwięk niż poprzednia część - jest trudniejsza tematyka. Ale nadal dobrze się czyta.

Tym razem przenosimy się do ekskluzywnego hotelu w Sopocie. Antonia dostała tam propozycję pracy, po tym jak przespała się z jego właścicielem w poprzedniej części.
To miała być ciekawa i dobrze płatna praca, dzięki której...

Zawiodłam się na tej książce. Liczyłam na coś w stylu Hotelu Vendome. Gdzie opis historii hotelu splata się z historiami postaci z nim związanych. Niestety tutaj mamy mieszankę postaci pracujących w hotelu, tajemniczego Teofila, poszarpane wątki i cudowny, szczęśliwy koniec. Nie ujęło mnie tutaj nic

Zawiodłam się na tej książce. Liczyłam na coś w stylu Hotelu Vendome. Gdzie opis historii hotelu splata się z historiami postaci z nim związanych. Niestety tutaj mamy mieszankę postaci pracujących w hotelu, tajemniczego Teofila, poszarpane wątki i cudowny, szczęśliwy koniec. Nie ujęło mnie tutaj nic

Dawno żadna książka, aż tak mnie nie zmęczyła! Ilość pracowników hotelu, pociotek, przyjaciółek, przechodniów jest taka, że nie da się spamiętać tych wszystkich imion, nazwisk i pseudonimów. Postaci się plączą i mylą. Sama zaś fabuła jest nijaka, bardzo nudna, naciągana i w zasadzie nie odnalazłam jej ani grama sensu. To książka, która zabiera nam cenny czas, nie dając nic w zamian. Zdecydowanie nie warto jej czytać. Wizyta w Grand Hotel Granit, to murowany ból głowy!

Dawno żadna książka, aż tak mnie nie zmęczyła! Ilość pracowników hotelu, pociotek, przyjaciółek, przechodniów jest taka, że nie da się spamiętać tych wszystkich imion, nazwisk i pseudonimów. Postaci się plączą i mylą. Sama zaś fabuła jest nijaka, bardzo nudna, naciągana i w zasadzie nie odnalazłam jej ani grama sensu. To książka, która zabiera nam cenny czas, nie dając nic...

Dziś chwilowy odpoczynek w hotelu Grand Hotel Granit. Następnie udamy się w Bieszczady, gdzie spotkamy się z naszym przewodnikiem - Marcinem Szumowskim. Mężczyzna pokaże nam tamtejsze rejony. Tyle z ogłoszeń na najbliższy czas.

Musicie Państwo wiedzieć, że w przybytku przed którym stoimy pracuje Antosia - kobieta, którą mieliśmy okazję poznać w Hotelu Aurora. Nie jest tajemnicą, że to niepozorny romans z prezesem sprawił, że dostała tutaj pracę. Jak się okazało - bardzo ciężką. Została przy tym wciągnięta we wszystkie intrygi i rodzinne dramaty zarządców hotelu. O ile mnie pamięć nie myli, ten pensjonat nadzorują Nowakowie.

Podczas naszej rozmowy Antosia powiedziała, że niedawno doznała bardzo bolesnej straty. Miałam też wrażenie, że nie potrafiła właściwie ulokować swoich uczuć. Chyba wciąż była nieszczęśliwie zakochana w Antonim.... Muszę niestety przyznać, że ciężko słuchało mi się jej historii.

Nie ma jednak tego złego, co by na dobre nie wyszło. Antosia ułożyła plan, który miał wszystko naprawić, a także udało się jej trochę podszkolić w hotelarstwie. Och, w naszą stronę zmierza właśnie konsjerż. Nazywa się Selim i z tego co wiem, jest dość przyjacielski. Nawet na takiego wygląda. A tam gdzieś jest ekipa filmowa, kręcąca nieopodal serial…Być może uda się nawet Państwu poznać jedną z grających w nim aktorek.

Dziś chwilowy odpoczynek w hotelu Grand Hotel Granit. Następnie udamy się w Bieszczady, gdzie spotkamy się z naszym przewodnikiem - Marcinem Szumowskim. Mężczyzna pokaże nam tamtejsze rejony. Tyle z ogłoszeń na najbliższy czas.

Musicie Państwo wiedzieć, że w przybytku przed którym stoimy pracuje Antosia - kobieta, którą mieliśmy okazję poznać w Hotelu Aurora. Nie jest...

Ach jak mi się podobało! Nawet bez porównywania, ale różnica między Grand Hotelem Granit a Hotelem Aurora jest ogromna i to we wszystkim. Kreacje bohaterów, ich wzajemne relacje, poszczególne wątki fabularne, pięknie! Na poziomie emocjonalnym nareszcie potrafiłam się wczuć w to, co dzieje się z Antoniną, razem z nią przeżywałam kolejne wydarzenia, było mi smutno, dużo rozumiałam. Sporo miałam również obserwacji, które bardzo do mnie przemówiły (a o tym świadczy naprawdę dużo znaczników, które w moim przypadku oznaczają myśli typu: Właśnie tak!).
Bardzo mi się podobało to, że nie mamy de facto opisywanych scen erotycznych - seksu jest dużo, ale z reguły opis kończy się tuż przed lub wraca zaraz po, także czytelniczka wie, co się dzieje, a nie ma rozwlekłych opisów, kto komu co robił.
Miałam przez chwilę problem z jednym zabiegiem, acz im dłużej myślę o Granicie, tym bardziej mi się on podoba - mamy pewien przeskok gdzieś za połową, gdzie zmienia się nagle główny wątek fabuły z czegoś na coś drugiego. I och jej, jakie to jest smaczne, jak się o tym myśli!
Jedyne z czym ciężko mi się pogodzić, to bardzo krytyczny stosunek wielu osób do Antoniny. Komentarze typu: "nie zależy ci na tych ludziach tylko chcesz ich kontrolować, nie dajesz im przestrzeni" itp., sprawiły, że pomyślałam sobie wtf, fenomenalni z was przyjaciele serio. W ogóle sporo Antonina ma krytycznych myśli o sobie - niektóre na zasadzie zorientowania się, gdzie popełnia błędy, ale obwinianie się za wszelkie zło, które się wokół dzieje? No bez przesady. Tym bardziej, że bohaterka i tak przeszła wyboistą drogę przez ostatnie dwie powieści, a nieustanne wyrzuty i zawstydzanie nie pomagają.
Ale to tyle krytyki. Granit podobał mi się bardzo, czytało się szybko, ale też nie mogę powiedzieć, że to czysta literatura rozrywkowa. Jest tutaj mnóstwo pięknych literacko zdań, fragmenty, nad którymi trzeba posiedzieć i pomyśleć. Z serca polecam!

Ach jak mi się podobało! Nawet bez porównywania, ale różnica między Grand Hotelem Granit a Hotelem Aurora jest ogromna i to we wszystkim. Kreacje bohaterów, ich wzajemne relacje, poszczególne wątki fabularne, pięknie! Na poziomie emocjonalnym nareszcie potrafiłam się wczuć w to, co dzieje się z Antoniną, razem z nią przeżywałam kolejne wydarzenia, było mi smutno, dużo...

Antonina Walczak, bo od niej zaczyna się historia „Grand Hotelu Granit”, to dziewczyna żywiołowa, energiczna, uczuciowa, skora do pomocy innym, co sprawia, że wplątuje się w tarapaty. Mogłabym zaryzykować twierdzenie, że dziewczyna jest naiwna, ale ona po prostu jest młoda, a młodość ma swoje prawa. Przyjmijmy, że Antonina nie zawsze kalkuluje, bo to oznaczałoby, że na chłodno analizuje wszystkie za i przeciw. A ona woli dać się porwać chwili, nie zawsze przewidując konsekwencje.

Oczyma wyobraźni widziałam piękne wnętrza hotelowe i te mniej eleganckie, za to tajemnicze podziemia. Nie musiałam się za bardzo wysilać, gdyż Autorka wspięła się na wyżyny literackie, plastycznie nakreślając klimat. „Grand Hotel Granit” pełen jest zwrotów akcji, psychologiczno-filozoficznych rozważań. Tajemniczość przeplata się z niespodziankami, serwowanymi nam przez szereg postaci i wydarzeń.

Atutem powieści jest wielowątkowość i możliwość podglądania nieopierzonej Antoniny, dojrzewającej na naszych oczach.

Nie jest to łatwa przygoda. Jeśli poszukujesz miłej, lekkiej historii, możesz zaryzykować i sięgnąć po „Grand Hotel Granit”, a jako bonus otrzymasz mądrą i skłaniającą do refleksji lekturę. Osoby świadomie poszukujące ambitnej literatury obyczajowej dobrze zainwestują, stawiając na „Grand Hotel Granit”.

Polecam z pełnym przekonaniem.
Dodam też, że okładka jest piękna. Tak jak Antonina, bo to dobra dziewczyna (rym niezamierzony).

Antonina Walczak, bo od niej zaczyna się historia „Grand Hotelu Granit”, to dziewczyna żywiołowa, energiczna, uczuciowa, skora do pomocy innym, co sprawia, że wplątuje się w tarapaty. Mogłabym zaryzykować twierdzenie, że dziewczyna jest naiwna, ale ona po prostu jest młoda, a młodość ma swoje prawa. Przyjmijmy, że Antonina nie zawsze kalkuluje, bo to oznaczałoby, że na...

Czekałam na „Grand Hotel Granit” Emilii Emilia Teofila Nowak, jak na wakacje. Pierwsza część, czyli „Hotel Aurora” dała mi chwilę oddechu i pozwoliła pospacerować po górach. W Granicie przenosimy się nad morze, a Antonina bez Grażyny rozkwita, jak kwiat tylko nie zawsze kieruje się w stronę słońca. Trafia na wiele toksycznych osób, podejmuje często decyzje pod wpływem emocji, a potem… Młodość.
Postać pięknej dziewczyny, która ładuje się w różne intrygi i tarapaty, bo ma silną potrzebę pomagania innym, a do tego wszyscy ją uwielbiają, uzmysławia czytelnikowi jak ważne jest wejście w dorosłe życie z poukładanymi relacjami rodzinnymi, umiejętnością stawiania granic, słuchaniem własnego ciała… tego jeszcze nikt nas nie uczy w młodym wieku. To wszystko odkrywamy, gdy dopadnie nas cierpienie czy strata. Wydarza się tragedia, po której często nie mamy nadziei na lepsze życie. Mimo to, nigdy nie jesteśmy sami, a obcy ludzie, którym na nas zależy stają się rodziną i wspierają jak mogą, by później odejść własną drogą.
Granit to bardzo szybka akcja, wielowątkowość, tajemnice rodzinne, luksusowe apartamenty i piękne widoki na morze. Powieść odrywa nas od naszej rzeczywistości, a problemy Antoniny pozwalają nam poszukać nowej perspektywy na własne życie.
Ta szalona fabuła jest pełna filozoficzno-psychologicznych zdań, które mogą się stać dla nas przewodnikiem po meandrach dorosłości albo raczej dojrzałości, jeśli tylko otworzymy się na poszukiwanie drogowskazów. Tęskniłam za „Kluską” z pierwszej części, ale nowy Antek, to także rozwój pisarski autorki, więc i zmiana w charakterystyce postaci, którą miałam ochotę przytulić mniej więcej po dwudziestej stronie i powiedzieć jej, że jest silna i mądra. Zamiast tego poszłam tulić moją nastoletnią córkę 😊
A w tym roku na wakacje jadę na chwilę nad nasze morze, może spotkam tam Antoninę, choć ona teraz już bawi się w trzeciej części, którą zapowiada Emilia 😊 #pisarkapoleca
"Grand Hotel Granit" Emilia Teofilia Nowak
Wydawnictwo Szara Godzina

Czekałam na „Grand Hotel Granit” Emilii Emilia Teofila Nowak, jak na wakacje. Pierwsza część, czyli „Hotel Aurora” dała mi chwilę oddechu i pozwoliła pospacerować po górach. W Granicie przenosimy się nad morze, a Antonina bez Grażyny rozkwita, jak kwiat tylko nie zawsze kieruje się w stronę słońca. Trafia na wiele toksycznych osób, podejmuje często decyzje pod wpływem...

#GrandHotelGranit @emiliateofila #współpracarecenzencka z @szaragodzina
Antonina opuszcza "Aurorę".Wyposażona w wiele trudnych doświadczeń,wrażeń i rozterek,wraz ze swym biednym,potarganym i złamanym sercem rozpoczyna nowy etap..znowu😉.Teofil Nowak z którym jeszcze w Aurorze przeżyła gorące chwile oferuje jej pracę w swoim luksusowym hotelu "Granit".Antonina liczy,że wkoncu będzie pracować na konkretnym stanowisku,zdobywać doświadczenie i być może wkońcu zapomni o Ebelingu który włamał się do jej serca i za nic wybyć stamtąd nie chce.Na miejscu okazuje się,że "Grand Hotel Granit" to potężny,bogaty i intrygujący obiekt a pracownicy dosyć specyficzni.Atmosfera panująca w tym miejscu pozostawia wiele do życzenia a obowiązujące zasady są conajmniej"dziwne". Powoli poznaje współpracowników i właścicieli hotelu a także ich sekrety i kłamstwa.Ma wrażenie,że wszyscy żyją w strachu,każdy coś knuje za plecami drugiego i nikt nie ma odwagi być sobą.Chwilami czuje się się jak w teatrze lub jakiejś grze której zasad najzwyczajniej nie ogarnia.Tośka zaczyna się zastanawiać co tu robi i jaki cel miał Teofil sprowadzając ją do tej "jaskini zła".A jakby wszystkiego było mało jej kochankiem zostaje syn Teofila o czym w chwili uniesienia dziewczyna nie ma bladego pojęcia.W snach nadal nawiedza ją babka Maryna i przed czymś próbuje ją ostrzec ale Toska ma problem z odczytaniem przekazu.Wciąż analizuje swoje traumy z dzieciństwa i stara się zrozumieć dlaczego(jej zdaniem) matka nigdy jej nie kochała.Szarpie się ze swoimi uczuciami,nie potrafi dostrzec własnej wartości.Wciąż grzęźnie w poszukiwaniu swojego miejsca,serca które będzie należeć do niej i ramion które już nigdy jej nie wypuszczą.Powiesc jest bardzo ciekawa,dzieje się tu naprawdę dużo I do samego końca nic nie jest pewne.Relacje pomiędzy bohaterami dają do myślenia,sprawiają że zadajemy sobie pytania i otwieramy oczy na to co dotychczas wydawało się nam nie istotne.Więzi rodzinne,ich brak,niedomówienia,brak akceptacji i życiowe straty, nienawiść nakręcana żądżą pieniądza to tylko część tematów które porusza autorka.Z całą stanowczością polecam Wam historię Antoniny.Przekonajcie się czy i gdzie znajdzie swoje miejsce.💙👍

#GrandHotelGranit @emiliateofila #współpracarecenzencka z @szaragodzina
Antonina opuszcza "Aurorę".Wyposażona w wiele trudnych doświadczeń,wrażeń i rozterek,wraz ze swym biednym,potarganym i złamanym sercem rozpoczyna nowy etap..znowu😉.Teofil Nowak z którym jeszcze w Aurorze przeżyła gorące chwile oferuje jej pracę w swoim luksusowym hotelu "Granit".Antonina liczy,że...

"Grand Hotel Granit" to bezpośrednia kontynuacja zdarzeń znanych z "Hotelu Aurora". Tajemnicze zakończenie pierwszego tomu tu ma swoje rozwinięcie w postaci Antoniny, która dalej walcząc o marzenia i karierę rozpoczyna pracę w Grand Hotel Granit. Nie wszystko jednak idzie po jednej myśli, a kolejne zawirowania miłosne odwracają jej życie bardziej, niż się mogła spodziewać...

Jest to zdecydowanie bardziej poważna część. Więcej tu psychologii dotyczącej Antoniny, a także o wiele więcej zwrotów akcji w wydarzeniach. Wcześniejszy humor zastąpiony jest tu poważnymi elementami z dyskusji filozoficznych i fragmentami związanymi z psychoterapią. Antonina jest trudną osoba i jej decyzje pokazują dobitnie, jak łatwo popaść w autodestrukcję, a z drugiej strony, jak ważna jest walka o swoje zdrowie i wsparcie bliskich w tym procesie.

Elementy poważne przewijają się z chwilami wytchnienia i miłosnych uniesień. Książka ma swój dynamiczny rytm, zarówno jest czas na odkrywanie historii z życia pozostałych bohaterów, jak i kolejne dramatyczne zdarzenia, które przytrafiają się głównej bohaterce. Fani powieści obyczajowych z pewnością się w tej lekturze odnajdą i im polecam tę ksiązkę :)

"Grand Hotel Granit" to bezpośrednia kontynuacja zdarzeń znanych z "Hotelu Aurora". Tajemnicze zakończenie pierwszego tomu tu ma swoje rozwinięcie w postaci Antoniny, która dalej walcząc o marzenia i karierę rozpoczyna pracę w Grand Hotel Granit. Nie wszystko jednak idzie po jednej myśli, a kolejne zawirowania miłosne odwracają jej życie bardziej, niż się mogła...