Czyta się przyjemnie lubię takie kryminalne komedie, bardzo przypadł mi do gustu styl autorki. Jasne, że postacie są przegięte i karykaturalne co czynie je śmieszne i takie właśnie miały być . Bardzo fajna lektura na ponury dzien.

Czyta się przyjemnie lubię takie kryminalne komedie, bardzo przypadł mi do gustu styl autorki. Jasne, że postacie są przegięte i karykaturalne co czynie je śmieszne i takie właśnie miały być . Bardzo fajna lektura na ponury dzien.

Bardzo mi się podoba pióro Starosty, ale nie wyobrażam sobie tego czytać. Nie znam francuskiego, za to lektorka zna i czyta rewelacyjnie! Przekonują mnie bohaterowie i bardzo podobają mi się tytuły rozdziałów. Czasem spoilerują, ale dzięki nim historia mi się utrwala. Czuję się też mądrzejsza dzięki tej książce, bo sprawdziłam co to to jajko xD

Bardzo mi się podoba pióro Starosty, ale nie wyobrażam sobie tego czytać. Nie znam francuskiego, za to lektorka zna i czyta rewelacyjnie! Przekonują mnie bohaterowie i bardzo podobają mi się tytuły rozdziałów. Czasem spoilerują, ale dzięki nim historia mi się utrwala. Czuję się też mądrzejsza dzięki tej książce, bo sprawdziłam co to to jajko xD

Rozrywka w czystej postaci. :) Polecam wszystkim, którzy lubią ten gatunek. Kolejna część? Yes please!!!!

Rozrywka w czystej postaci. :) Polecam wszystkim, którzy lubią ten gatunek. Kolejna część? Yes please!!!!

Przyjemna lektura.

Przyjemna lektura.

Przesłuchane w audiobooku.
Miło się słuchało, ale bywało nudnawo. Pierwsza część podobała mi się bardziej. Tu mi chyba brakowało Agaty.

Przesłuchane w audiobooku.
Miło się słuchało, ale bywało nudnawo. Pierwsza część podobała mi się bardziej. Tu mi chyba brakowało Agaty.

Ksiazka z poczuciem humoru, troche zakrecona, ogolnie moze byc :-). Gorzej gdy slucha sie audiobooka. Lektorka ma spore problemy z akcentowaniem niektorych wyrazow. Szkoda, bo p. Ryzlak odznacza sie przyjemnym glosem, ma niezla dykcje i sluchanie jej mogloby byc prawdziwa przyjemnoscia, gdyby... nie ten akcent co jakis czas.

I jeszcze musze dodac jedna uwage. Bleu po francusku nie wymawia sie tak angielskie blue. Szkola nazywa sie LE (nie LES) Cordon BLEU (nie BLUE) itd, itd. Uwazam, ze lektorzy, ktorzy podejmuja sie czytania w obcym jezyku powinni najpierw sie przeszkolic, aby robili to W MIARE poprawnie.

Jednak musze tez przyznac, ze nasladowanie glosow roznych postaci (w tym meskich) lektorka opanowala ponad przecietnie. A francuski akcent Michela jest bardzo zabawny, pasuje do tresci ksiazki. Brawo!

Ksiazka z poczuciem humoru, troche zakrecona, ogolnie moze byc :-). Gorzej gdy slucha sie audiobooka. Lektorka ma spore problemy z akcentowaniem niektorych wyrazow. Szkoda, bo p. Ryzlak odznacza sie przyjemnym glosem, ma niezla dykcje i sluchanie jej mogloby byc prawdziwa przyjemnoscia, gdyby... nie ten akcent co jakis czas.

I jeszcze musze dodac jedna uwage. Bleu po...

Nie mogę dać „gwiazdkowej” oceny, bo nie mogę przebrnąć przez tę pozycję.

W porównaniu do pierwszej części serii przekombinowana.
Dzieje się, ale nic się nie dzieje. Zebrana w jednym miejscu kupa ludzi, ale w sumie nie wiadomo po co. Na nikim nie robi za bardzo wrażenia odkrycie denata i robią sobie z tego jaja i komentują to nieszczęście w charakterystycznym dla Autorki żargonie. Policjanci to idioci, prokurator to Piękna i Mądra Kobieta, no bo jak inaczej może być, Francuzki konsjerż przerysowany w swoich gejowsko elitarnych zachowaniach aż do mdłości.

Przebrnęłam przez 69% dzieła i kompletnie straciłam zainteresowanie i wątek, kto, po co i dlaczego. Jak dla mnie wszyscy mogą umrzeć, zginąć, zostać zamordowani i w ogóle mnie to nie obejdzie. Ale nie, że odradzam. Po prostu nie moja bajka.

Nie mogę dać „gwiazdkowej” oceny, bo nie mogę przebrnąć przez tę pozycję.

W porównaniu do pierwszej części serii przekombinowana.
Dzieje się, ale nic się nie dzieje. Zebrana w jednym miejscu kupa ludzi, ale w sumie nie wiadomo po co. Na nikim nie robi za bardzo wrażenia odkrycie denata i robią sobie z tego jaja i komentują to nieszczęście w charakterystycznym dla Autorki...

Na wakacje chętnie biorę lżejsze pozycje takie jak np. Komedie kryminalne. Po raz kolejny wzięłam książkę już sprawdzonej pisarki Małgosi Starosty, czyli drugi tom o Agacie Śródce, która potrafi rozbawić do łez. Czy to się udało też tym razem?

Tajemnica carycy to perypetie Śródki i jej przyjaciółki Katarzyny, która przyciąga do siebie jak magnes bogatych mężczyzn. Piąty mąż tej bohaterki kupuje dla ukochanej zamek w Roztoce, gdzie mieści się główna cześć akcji powieści. A jeśli pamiętacie to tam gdzie znajduje się przesympatyczna restauratorka, to tez w tym miejscu musi być jakiś trup. I tak tez jest tym razem. Agata z Katarzyną tworzą przezabawny tandem, który doprowadza policję do szewskiej pasji. A najgorsze jest to, ze jedna z nich jest krewną pięknej pani prokurator. Do tego Michel wraz z mamusią powodują pewne zamieszanie. A wszystko przez telewizyjne show, w które została zamieszana Śródka. Także panowie policjanci maja trudny orzech do ugryzienia, żeby w tym wszystkim odnaleźć motyw i mordercę.

Kim jest ofiara? Kto mógł zabić i dlaczego? Jak policja dotrze do prawdy? Kto ich nakieruje na właściwy trop? Jakie przy tej okazji tajemnice wyjdą na jaw?

W Tajemnicy carycy Małgorzaty Starosty mamy wszystko . To znaczy bardzo wyraziste postacie (prawie wszystkie ),dynamiczną akcję i niezwykłe trochę ironiczne poczucie humoru. Oraz bardzo ciekawą i świetnie poprowadzoną fabułę. I dzięki temu jest to świetna lektura na chandrę, wakacje itp. Poza tym jest to tak lekkim językiem napisane, ze ta powieść czyta się sama. A jakie cudne są w niej użyte wyrażenia jak np. Do stu tysięcy zajęcy, które pewnie wejdą do mojego słownika. W książce jest więcej takich perełek.

Jak dla mnie rewelacja. Wydaje mi się, że druga cześć z Agatą Śródką jest zabawniejsza od pierwszej, bo tutaj w dużej części także Michel dodał sporo humoru sytuacyjnego oraz tajemnicza charakterna Katarzyna. Uwaga: lepiej nic nie pić lub nie jeść bo grozi to zadławieniem.

Polecam serdecznie tym, którzy lubią uśmiać się do łez 😉

Na wakacje chętnie biorę lżejsze pozycje takie jak np. Komedie kryminalne. Po raz kolejny wzięłam książkę już sprawdzonej pisarki Małgosi Starosty, czyli drugi tom o Agacie Śródce, która potrafi rozbawić do łez. Czy to się udało też tym razem?

Tajemnica carycy to perypetie Śródki i jej przyjaciółki Katarzyny, która przyciąga do siebie jak magnes bogatych mężczyzn. Piąty...

Ciężko nie polubić kopniętej Agaty Śródki, a co za tym idzie Jej przygód, całkowicie nieprawdopodobnych, ale i ciekawych.
Niestety humoru mój radar wykrył niewiele, pierwsza część była lepsza.
Niemniej część 3 ma całkiem wysokie oceny, więc może się skuszę w przyszłości na kontynuację.

Ciężko nie polubić kopniętej Agaty Śródki, a co za tym idzie Jej przygód, całkowicie nieprawdopodobnych, ale i ciekawych.
Niestety humoru mój radar wykrył niewiele, pierwsza część była lepsza.
Niemniej część 3 ma całkiem wysokie oceny, więc może się skuszę w przyszłości na kontynuację.

Ma książeczka kilka ciekawych akapitów ale w ogólnym rozrachunku jest to dość słaba komedia kryminalna. Pierwsza część lepsza.

Ma książeczka kilka ciekawych akapitów ale w ogólnym rozrachunku jest to dość słaba komedia kryminalna. Pierwsza część lepsza.