Jakże ja lubię dynamiczne, pełne humoru i tajemnic, soczyste komedie kryminalne! I właśnie trafiłam na jedną taką, która wyśmienicie wpasowała się w moje upodobania i zdecydowanie poprawiła mi nastrój.

"Komu zginął trup?", bo o tej książce tu mowa, to najnowsza, niezwykle wciągająca i pełna emocji powieść Małgorzaty Starosta. Jest to druga, po "Gdzie moje zwłoki?", część przygód patologa sądowego Jeremiego Organka, który wraz ze swoją przyjaciółką, historyczką Lindą Miller, rozwiązuje skomplikowane zagadki kryminalne, oczywiście ze zwłokami w roli głównej.

Pierwszej części jak dotąd nie miałam okazji jeszcze czytać, ale z pewnością to nadrobię, gdyż styl pisania autorki, jej czarny humor, dowcipne dialogi oraz bohaterowie wychodzący poza wszelkie schematy, trafiły w mój gust.

Pani Małgorzata potrafi w zaskakujący sposób prowadzić intrygę, ze świeżym spojrzeniem i nutą ironii podejść do tematu śmierci, zbrodni i kary. Specyficzni bohaterowie, pełni sprzeczności i obdarzeni ciętym językiem i niezwykłą inteligencją, to największy atut tej historii. Przyjemnie czyta się ich przepełnione humorem, kwiecistym językiem i ironią wymiany poglądów, podczas których niejednokrotnie można parsknąć śmiechem.

Komedia kryminalna to zdecydowanie mój ulubiony gatunek, zwłaszcza jeśli chcę oderwać się od codzienności i problemów. A książki Pani Małgorzaty zadowolą nawet najwybredniejszych fanów tego gatunku.

Jeśli więc chcecie miło spędzić czas w towarzystwie inteligentnej, wciągającej, zaskakującej i pełnej humoru powieści, to koniecznie sięgnijcie po książki Małgorzaty Starosta. Gwarantuję - nudy nie będzie! 😉

Jakże ja lubię dynamiczne, pełne humoru i tajemnic, soczyste komedie kryminalne! I właśnie trafiłam na jedną taką, która wyśmienicie wpasowała się w moje upodobania i zdecydowanie poprawiła mi nastrój.

"Komu zginął trup?", bo o tej książce tu mowa, to najnowsza, niezwykle wciągająca i pełna emocji powieść Małgorzaty Starosta. Jest to druga, po "Gdzie moje zwłoki?",...

Druga część serii z Jeremim i Lindą - Komu zginą trup? To kolejne moje spotkanie z książkami Małgosi Starosty. Bardzo dobra lekka książka na poprawę humoru. Zdecydowanie polecam. 😁

Druga część serii z Jeremim i Lindą - Komu zginą trup? To kolejne moje spotkanie z książkami Małgosi Starosty. Bardzo dobra lekka książka na poprawę humoru. Zdecydowanie polecam. 😁

„Komu zginął trup?” to po „Gdzie moje zwłoki?” druga część serii o patologu sądowym Jeremim Organku i jego przyjaciółce historyczce Lindzie Miller. Jeremi i Linda wybierają się na zlot wielbicieli zabytkowych samochodów, który odbędzie się na zamku Topacz. Chwilę po przybyciu na miejsce Linda dowiaduje się, że jej ex narzeczony zmarł, a w spadku zapisał kobiecie zabytkowy samochód. Krótka radość Lindy zakończy się w momencie, gdy odkryje zwłoki w bagażniku odziedziczonego pojazdu. Kim jest zmarły? Czy ten kto podrzucił zwłoki do Corvetty chciał aby Linda i Jeremi zajęli się sprawą? Jeśli tak, to trafił w dziesiątkę bo dwójka przyjaciół nie odmówi sobie przyjemności rozwiązania zagadki, a śledztwo doprowadzi ich do pałacu książęcego we Wleniu. Jaki związek ma sprawa odkrytych zwłok z morderstwem sprzed stu lat i „krwawymi walentynkami”? Przekonajcie się sami.

Ciąg dalszy recenzji na:

https://www.facebook.com/photo/?fbid=892056652717121&set=a.530574228865367

„Komu zginął trup?” to po „Gdzie moje zwłoki?” druga część serii o patologu sądowym Jeremim Organku i jego przyjaciółce historyczce Lindzie Miller. Jeremi i Linda wybierają się na zlot wielbicieli zabytkowych samochodów, który odbędzie się na zamku Topacz. Chwilę po przybyciu na miejsce Linda dowiaduje się, że jej ex narzeczony zmarł, a w spadku zapisał kobiecie zabytkowy...

Ile radości i niekontrolowanych wybuchów śmiechu może dać książka? Mnóstwo! W szczególności, gdy jest to książka napisana przez Małgorzatę Starostę :)
To moje pierwsze spotkanie z autorką, ale na pewno nie ostatnie.
Uwielbiam książki, które ociekają dowcipnymi i inteligentnymi dialogami. To wszystko znalazłam w błyskotliwej komedii kryminalnej "Komu zginął trup?"
Bohaterowie powieści, czyli rudowłosa piękność, historyczka Linda Miller oraz patolog sądowy Jeremi Organek, to od tej pory mój ulubiony duet literacki. Rozmowy Lindy z Jeremim były przyczyną mojego regularnego bólu szczęki od zbyt częstego śmiania się 😅 Lubię to! 😁
Co znajdziemy w "Komu zginął trup?" poza za dużą dawką humoru? Prawdziwy wątek historyczny związany z okrutną zbrodnią z 1921 roku dokonaną w pałacu we Wleniu, nazwaną "krwawymi walentynkami", wyrazistych i dociekliwych bohaterów, dobrze rozplanowaną intrygę, tytułowego denata, którego pod koniec powieści bardzo pożałujemy, tajemniczą manipulatorkę, naukę, historię i zaskakujące zwroty akcji.
To książka idealna na poprawę humoru, intrygująca, wciągająca, inteligentna, ale również rzucająca światło na tragedię, której podłożem była ludzka chciwość. Tu nie ma miejsca na nudę, ta historia otwiera oczy i zaostrza apetyt na dalsze losy Lindy i Jeremiego.

Ile radości i niekontrolowanych wybuchów śmiechu może dać książka? Mnóstwo! W szczególności, gdy jest to książka napisana przez Małgorzatę Starostę :)
To moje pierwsze spotkanie z autorką, ale na pewno nie ostatnie.
Uwielbiam książki, które ociekają dowcipnymi i inteligentnymi dialogami. To wszystko znalazłam w błyskotliwej komedii kryminalnej "Komu zginął...

Wysłuchane jako audiobook
Książka 9/10
Lektor 7/10 (Maciej Motylski)
Co zrobisz jeśli w odziedziczonym samochodzie (takiemu chyba nie zagląda się w silnik) znjdziesz zwłoki
I kto Ci go podrzucił
Jeremi i Linda szukają "podrzucacza" I idzie im to całkiem nieźle
A przy okazji rozwiązują zagadkę z przeszłości.
Fajna , czyta się ekstra, jak wszystkie książki Małgorzat Starosty
Gorąco polecam

Wysłuchane jako audiobook
Książka 9/10
Lektor 7/10 (Maciej Motylski)
Co zrobisz jeśli w odziedziczonym samochodzie (takiemu chyba nie zagląda się w silnik) znjdziesz zwłoki
I kto Ci go podrzucił
Jeremi i Linda szukają "podrzucacza" I idzie im to całkiem nieźle
A przy okazji rozwiązują zagadkę z przeszłości.
Fajna , czyta się ekstra, jak wszystkie książki Małgorzat...

Inteligentna, zabawna, trzymająca w napięciu, komedia kryminalna. To druga część przygód Jeremiego i Lindy, a moja już n-ta, przesłuchana książka autorki. Można je czytać/słuchać osobno, choć do pierwszej części warto wrócić.
Tym razem jest kulturalnie i naukowo. Filozofia odmieniana jest przez wszystkie przypadki, nawiązania do starożytnych filozofów wyskakują nagle zza winkla, trup ściele się gęsto. Obrazy: zaginione, fałszowane, epistemologia to moje ulubione tematy, plus czarny humor...

Ten fragment mnie kupił i z autorką przybiłam mentalną piątkę:

“Prawdopodobnie dopadła mnie choroba umysłowa nazywana dla złagodzenia “miłością”. Rozumiesz: chemia mózgu zostaje poważnie zakłócona przez nieustanny wyrzut dopaminy i chodzisz wiecznie naćpany tym cholerstwem. W skrajnych przypadkach ten zalew narkotyku wywołuje halucynacje i możesz nie zauważyć sygnałów alarmowych tak długo, jak długo dobrowolnie poddajesz się zidioceniu.”

IG: krakowskie_czytanie

Inteligentna, zabawna, trzymająca w napięciu, komedia kryminalna. To druga część przygód Jeremiego i Lindy, a moja już n-ta, przesłuchana książka autorki. Można je czytać/słuchać osobno, choć do pierwszej części warto wrócić.
Tym razem jest kulturalnie i naukowo. Filozofia odmieniana jest przez wszystkie przypadki, nawiązania do starożytnych filozofów wyskakują nagle zza...

Lekka, przyjemna, pełna humoru. Główna bohaterka bardzo irytująca.

Lekka, przyjemna, pełna humoru. Główna bohaterka bardzo irytująca.

,,Komu zginął trup?" Małgorzaty Starosty jest trzecią powieścią autorki, którą miałam okazję przesłuchać dzięki klubowi recenzenta serwisu nakanapie.pl i kolejną, dzięki której jestem przekonana, że komedie kryminalne to coś definitywnie dla mnie.

Jeremi Organek, patolog sądowy i Linda Miller postanawiają z okazji urodzin dziewczyny wybrać się na wystawę samochodów. Nie wszystko idzie jednak jak z płatka. Wszystko zaczyna się od nagłego odziedziczenia samochodu przez Lindę, który zostawił dla niej w spadku eks chłopak. To nie wszystko, bo w bagażniku samochodu dziewczyna znajduje trupa! Dlaczego Ajax Bartman zostawił Lindzie samochód? Kto stoi za morderstwem i w jakim celu to zrobił? Jaki z tym związek mają krwawe walentynki sprzed ponad stu lat?

Spędzanie czasu z książkami Małgorzaty Starosty to dla mnie zawsze czysta przyjemność. Autorka zawsze potrafi mnie czymś zaskoczyć czy zainteresować. W ,,Komu zginął trup?" kreatorka zaskoczyła mnie wątkiem krwawych walentynek, których historii nie znałam, ale także kreatywnymi, inteligentnymi, barwnymi bohaterami, o których z miłą chęcią słuchałam.

Jednak najistotniejszą częścią książek są bohaterowie w ,,Komu zginął trup?" wyróźnia się Linda Miller, która myśli nieszablonowo dzięki czemu potrafi rozwiązywać w o wiele szybszym niż śledczy zagadkę, którą pozostawił jej eks-denat. Jest to dziewczyna błyskotliwa, inteligentna, która nie boi się wyzwań. Z kolei Jeremi Organek to jej przeciwieństwo. Są jak ogień i woda. Ona jest wybuchowa, a on spokojny, opanowany. Razem tworzą zgrany duet.

Jest to lektura dla tych, którzy chcą miło spędzić czas, zrelaksować się z książką, która dostarczy nie tylko wiele rozrywki, ale sprawi, że się uśmiechnięcie i oderwiecie od codzienności. Da mnóstwo radości oraz dawkę wiedzy historycznej nt. Krwawych walentynek. Autorka bardzo mnie zainteresowała tą historią tak że z zaciekawienia poczytałam trochę na ten temat, żeby się doedukować, gdyż nigdy o tym nie słyszałam.

Akcja książki dzieje się w kilku miejscach. Najbardziej podobała mi się we Wleniu. Autorka krok po kroku prowadzi czytelnika do odkrycia zagadki tajemniczej śmierci młodego mężczyzny. Pomiędzy ujawnianiem sekretów przez Lindę i Jeremiego oraz przez śledczych, którym idzie to mozolnie, przez to, iż śledztwo w sprawie nie przebiega najlepiej do czasu gdy Linda Miller weźmie to na siebie. Rozwiązanie tego wątku i odnalezienie zabójczyni bardzo mnie zaskoczyło, ale i podobało mi się takie rozwiązanie sprawy. Niby trochę to podejrzewałam, ale do końca nie byłam pewna.

Reasumując ,,Komu zginął trup?" Małgorzaty Starosty to powieść nie tylko dla fanów komedii kryminalnych, lecz również dla tych, którzy lubią nietuzinkowe, niebananalne i nieszablonowe historie, w których wątek kryminalny łączy się z humorem, nutką grozy i historią. Sądzę, że przy niej nikt nie będzie się nudził, bo nie zabraknie także sympatycznych bohaterów, dzięki którym ta opowieść nabiera barw. Jest to drugi tom serii o Jeremi Organku, ale spokojnie możecie się z nim zapoznać bez znajomości pierwszego tomu tak jak ja.

,,Komu zginął trup?" Małgorzaty Starosty jest trzecią powieścią autorki, którą miałam okazję przesłuchać dzięki klubowi recenzenta serwisu nakanapie.pl i kolejną, dzięki której jestem przekonana, że komedie kryminalne to coś definitywnie dla mnie.

Jeremi Organek, patolog sądowy i Linda Miller postanawiają z okazji urodzin dziewczyny wybrać się na wystawę samochodów. Nie...

“Prawdopodobnie dopadła mnie choroba umysłowa nazywana dla złagodzenia “miłością”. Rozumiesz: chemia mózgu zostaje poważnie zakłócona przez nieustanny wyrzut dopaminy i chodzisz wiecznie naćpany tym cholerstwem. W skrajnych przypadkach ten zalew narkotyku wywołuje halucynacje i możesz nie zauważyć sygnałów alarmowych tak długo, jak długo dobrowolnie poddajesz się zidioceniu.”

Patolog sądowy Jeremi Organek i jego przyjaciółka skutecznie wciągająca oboje w kłopoty, Linda Miller, zostają wplątani w nieoczekiwane wydarzenia podczas zlotu fanów zabytkowych pojazdów na zamku Topacz. Odnajdując zwłoki i rozpoczynając śledztwo, odkrywają nie tylko brudne sekrety denata, ale i poznają mroczne tajemnice z przeszłości, które nigdy miały nie ujrzeć światła dziennego. Śledztwo prowadzi wprost do pałacu we Wleniu, będącego miejscem okrutnej zbrodni sprzed lat. Zaskakujące połączenia między tragedią z przeszłości a śmiercią młodego kopisty stawiają pytania, które radykalnie mogą zmienić postrzeganie historii, a rozwiązanie zagadki otworzy drzwi do kolejnych, skrywanych dotąd sekretów.

“Komu zginął trup?” to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i już teraz wiem, że nie jest ostatnią książką Małgorzaty Starosty, po jaką sięgnę. Zazwyczaj czytam nieco inne gatunki, jednak w tym wypadku lektura okazała się tak intrygująca i oszałamiająca, że ani trochę nie żałuję wyboru tej pozycji. “Komu zginął trup?” to bezpośrednia kontynuacja serii o Jeremim Organku, lecz nie trzeba znać poprzedniego tomu, by zrozumieć treść i wciągnąć się w historię. Autorka stworzyła intrygujący kryminał z wątkiem historycznym, pełen zaskoczeń, ciekawych rozwiązań i przygód, a to wszystko w akompaniamencie ogromnej dawki dobrego humoru i dreszczyku emocji. Dynamiczne i jednocześnie naturalne dialogi między bohaterami nadają całej historii charakteru, natomiast autentyczni, nietuzinkowi i doskonale wykreowani bohaterowie, sprawiają, że nie można się nudzić nawet przez chwilę, wnosząc mnóstwo ciepła i uśmiechu do życia czytelnika. Małgorzata Starosta ma niezwykle lekkie i przyjemne pióro, co w połączeniu ze znakomicie wyważonym dowcipem tworzy oryginalną całość i sprawia, że strony same znikają. Smaku dodaje szczegółowo opisana intryga, która jest stopniowo odkrywana przed czytelnikiem oraz autentyczny wątek historyczny odkrywający mroczne fakty dotyczące zbrodni na zamku Kleppelsdorf. Całość dopełniają kompletnie niedopasowani, a jednak świetnie ze sobą współgrający bohaterowie, mający odmienny sposób bycia oraz poczucie humoru. Bardzo łatwo ich polubić, a nawet utożsamić się z nimi. Linda Miller to chodzący wulkan emocji - żywiołowa i charakterna niczym jej płomienne rude loki. To gadatliwa i piekielnie inteligentna kobieta o ekstrawertycznym stylu bycia, za którą trudno nadążyć. Wszędzie jej pełno, a tam, gdzie się pojawi, zawsze pojawiają się kłopoty, przez co nie można się przy niej nudzić. Zawziętość i energiczność Lindy doskonale kontrastuje z nieco staromodnym i introwertycznym patologiem sądowym, Jeremim Organkiem. Mężczyzna nie zawsze rozumie sarkazm, którym zasypuje go piękna Linda, lecz jego stoicyzm oraz sztywny kręgosłup moralny są cechami godnymi podziwu. Zawsze kieruje się własnymi zasadami oraz zgodnie z tym, co nakazuje mu sumienie. To on jest głosem zdrowego rozsądku w tym duecie. Na uwagę zasługują również postacie drugoplanowe, niebędące jedynie tłem. Komisarz Bączek dawał mi vibe Mietka z “Ojca Mateusza” - sprytny i dociekliwy, a zarazem dowcipny, jednak szukający wsparcia w rozwiązywaniu zagadek kryminalnych u swojego autorytetu, doktora Baczmańskiego. Tworzył on doskonałą, ale koszmarnie niedobraną parę z nadinspektorem, któremu bliżej było do dobrego wujka niż groźnego szefa.

“Komu zginął trup?” to niewymagająca lektura na wieczór, gwarantująca niekontrolowane wybuchy śmiechu, ze wciągającą i angażującą czytelnika fabułą. Krótkie rozdziały i niezwykle plastyczne pióro autorki oraz zaskakujące zwroty akcji i nieoczywiste zwroty akcji sprawiają, że całość niezwykle szybko i przyjemnie się czyta. Małgorzata Starosta stworzyła książkę pełną ciepła i humoru z intrygującą i dynamiczną sprawą kryminalną, ale nie odkrywającą wszystkiego na raz i pozostawiającą w napięciu. “Komu zginął trup?” to nie tylko historia kryminalna z autentyczną zbrodnią i wplecionymi elementami komediowymi - to również podróż przez ludzkie ambicje, żądze i tajemnice, które mogą okazać się zgubne. Ostrzegam, podczas lektury uśmiech nie będzie Wam schodził z twarzy nawet na chwilę. 

“Prawdopodobnie dopadła mnie choroba umysłowa nazywana dla złagodzenia “miłością”. Rozumiesz: chemia mózgu zostaje poważnie zakłócona przez nieustanny wyrzut dopaminy i chodzisz wiecznie naćpany tym cholerstwem. W skrajnych przypadkach ten zalew narkotyku wywołuje halucynacje i możesz nie zauważyć sygnałów alarmowych tak długo, jak długo dobrowolnie poddajesz się...

ᴛʏᴛᴜᴌ ʀᴇᴄᴇɴᴢᴊɪ: 𝗞𝗿𝘆𝗺𝗶𝗻𝗮ł ł𝗮𝗺𝗮𝗻𝗲 𝗻𝗮 𝘁𝗵𝗿𝗶𝗹𝗹𝗲𝗿


𝑊𝑖𝑒𝑙𝑘𝑖𝑒 𝑝𝑖𝑒𝑛𝑖ą𝑑𝑧𝑒 𝑏𝑢𝑑𝑧ą 𝑤𝑖𝑒𝑙𝑘𝑖𝑒 𝑛𝑎𝑚𝑖ę𝑡𝑛𝑜ś𝑐𝑖 𝑖 𝑗𝑒𝑠𝑧𝑐𝑧𝑒 𝑤𝑖ę𝑘𝑠𝑧𝑒 𝑧ł𝑜.

Uwielbiam Małgorzatę Starostę i jej książki. O tym, co mnie w nich zachwyca, mogłabym pisać nieustannie i bez końca, bo w kilku zdaniach nie da się opisać niezwykłego kunsztu pisarskiego autorki. Nie chciałabym być monotematyczna i się powtarzać, więc napisze o moich wrażeniach po przeczytaniu, 𝐾𝑜𝑚𝑢 𝑧𝑔𝑖𝑛ął 𝑡𝑟𝑢𝑝?, będącej kontynuacją przygód kryminalnych najbardziej nietypowej pary śledczych, jaką spotkałam w literaturze. U Małgorzaty Starosty wszystko bowiem jest możliwe i wszystko do przyjęcia. Nie zawiodłam się jeszcze ani razu i oczywista oczywistość, że tym razem nie mogło być inaczej.

Niezwykła para śledczych powraca i znów zwiera swoje szyki. Od pamiętnej mokrzeszyńskiej sprawy i znikniętych zwłok Jeremi i Linda zostali przyjaciółmi.

Jeremi głowi się nad prezentem urodzinowym dla przyjaciółki, bo nie ma pojęcia, co mogłoby ucieszyć dziewczynę. 𝑃𝑦𝑠𝑘𝑎𝑡𝑎, 𝑧𝑏𝑦𝑡 𝑑𝑢ż𝑜 𝑚ó𝑤𝑖ą𝑐𝑎, 𝑖𝑚𝑝𝑢𝑙𝑠𝑦𝑤𝑛𝑎, 𝑛𝑖𝑒𝑧𝑛𝑜ś𝑛𝑎 𝑖 𝑧𝑎𝑠𝑘𝑎𝑘𝑢𝑗ą𝑐𝑜 𝑖𝑛𝑡𝑒𝑟𝑒𝑠𝑢𝑗ą𝑐𝑎 ℎ𝑖𝑠𝑡𝑜𝑟𝑦𝑐𝑧𝑘𝑎, 𝑑𝑙𝑎 𝑘𝑡ó𝑟𝑒𝑗 𝑝𝑟𝑜𝑏𝑙𝑒𝑚𝑦 𝑠𝑡𝑎𝑛𝑜𝑤𝑖ł𝑦 𝑗𝑒𝑑𝑦𝑛𝑖𝑒 𝑘𝑜𝑙𝑒𝑗𝑛𝑒 𝑒𝑡𝑎𝑝𝑦 𝑤𝑖𝑒𝑙𝑘𝑖𝑒𝑗 𝑝𝑟𝑧𝑦𝑔𝑜𝑑𝑦, 𝑗𝑎𝑘ą 𝑗𝑒𝑠𝑡 ż𝑦𝑐𝑖𝑒, będzie właśnie obchodzić swoje dwudzieste szóste urodziny. Problem z wyborem prezentu sam się rozwiązuje w chwili, gdy Jeremi wspomina o zamku Topacz i zlocie fanów zabytkowych pojazdów, w którym ma zamiar wziąć udział. Linda zakochana w starych samochodach, od razu podchwytuje ten pomysł i wybiera się tam wraz z nim.

Organek jest niezwykle podekscytowany tym wyjazdem, martwi go jedynie nieprzewidywalność Lindy. Od chwili poznania tej niepokornej dziewczyny bardzo poszerzyły mu się horyzonty, ale ta znajomość ani na jotę nie przybliżyła go do lepszego poznania kobiet. Linda niepokorna, pyskata, spontaniczna i nieprzewidywalna, nie potrafi zamilknąć ani na chwilę, Organek zaś to dżentelmen w każdym calu, stoik z charakterem i milczek z zamiłowania, w jakimś stopniu przyzwyczaił się już do słowotoku dziewczyny.

Przyjazd do zamku Topacz od początku nie przebiega tak, jak sobie to zaplanowali. Linda niespodziewanie dziedziczy po zmarłym byłym chłopaku zabytkowy samochód. Z powodu niespodziewanego spadku, dziewczyna jest przeszczęśliwa, natomiast Jeremi podchodzi do tego bardzo sceptycznie. Organek snuje spiskowe teorie, czym zadziwia Lindę, bo to tej pory to ona miała skłonność do wymyślania sensacyjnych scenariuszy.

Rudzielec tak się cieszy, że nie docierają do niej słowa rozsądku przyjaciela, aż do chwili, gdy w bagażniku odziedziczonego samochodu znajduje trupa młodego mężczyzny, który według Jeremiego (w końcu się na tym zna) nie żyje od kilku dni. 𝑁𝑜 𝑡𝑜 𝑏𝑦 𝑏𝑦ł𝑜 𝑛𝑎 𝑡𝑦𝑙𝑒 𝑧𝑒 𝑠𝑝𝑜𝑘𝑜𝑗𝑛𝑒𝑔𝑜 𝑤𝑒𝑒𝑘𝑒𝑛𝑑𝑢 𝑏𝑒𝑧 𝑡𝑟𝑢𝑝ó𝑤 𝑖 𝑧𝑎𝑔𝑎𝑑𝑒𝑘. Spokój widocznie nie był im pisany.

Nie mają wyjścia, muszą poinformować organy ścigania o nietypowym znalezisku. Oczywiście do akcji wkracza bystry i inteligentny komisarz Bączek, a dopiero potem nadinspektor Wilczyński, który po powrocie z urlopu ma fazę marudzenia i narzekania. Udział w tej sprawie Jeremiego i Lindy po Mokrzeszowie w ogóle policjanta nie dziwi, jednak podświadomie czuje, że rudzielec znów coś kręci i nie mówi całej prawdy.

Śledztwo nabiera rumieńców, za sprawą pojawienia się przecudnej urody kobiety Salomei Murawskiej pani na włościach Pałacu Książęcego we Wleniu. Osoby, która potrafi oczarować i zmanipulować dosłownie każdego, ale nie Michała Bączka. Komisarz nie ufał pięknym kobietom i jego intuicja nakazywała mu zachować służbowy dystans. 𝑁𝑎𝑡𝑢𝑟𝑎 𝑧𝑤𝑦𝑘𝑙𝑒 𝑛𝑎𝑗𝑤𝑖ę𝑘𝑠𝑧ą 𝑢𝑟𝑜𝑑ą 𝑜𝑏𝑑𝑎𝑟𝑧𝑎 𝑠𝑡𝑤𝑜𝑟𝑧𝑒𝑛𝑖𝑎 𝑛𝑎𝑗𝑏𝑎𝑟𝑑𝑧𝑖𝑒𝑗 𝑛𝑖𝑒𝑏𝑒𝑧𝑝𝑖𝑒𝑐𝑧𝑛𝑒.

Tropy w tej sprawie prowadzą do tragicznych wydarzeń związanych z tym Pałacem, a mianowicie z brutalnym morderstwem dziedziczki Dorothei Rohrbeck, zastrzelonej w 1921 r. razem z młodszą, 12-letnią kuzynką Ursulą. Prym w śledztwie wiodą oczywiście Jeremi i Linda, którzy próbują dowiedzieć się, co łączy denata z bagażnika z potworną zbrodnią popełnioną sto lat wcześniej. Co śmierć młodego kopisty mogła mieć wspólnego z tragedią sprzed wieku? Kim jest Barokowa Wenus i co ukrywa? Jakie sekrety historii pałacu wyjdą na światło dzienne? Zanim uda się tej parze wyjaśnić wszystkie kwestie, to w międzyczasie przeżyją mnóstwo niecodziennych sytuacji i nieprawdopodobnych przygód. I na koniec finał, godny Małgorzaty Starosty.

O ile wydarzenia z przeszłości faktycznie miały miejsce, to autorka wykorzystała ten wątek historyczny do stworzenia fikcyjnego czysto hipotetycznego przebiegu zdarzeń. Ciekawostką jest bowiem, że człowiek uznany za mordercę Peter Grupen nigdy nie przyznał się do winy, a jego kochanka - tej wiedzy dostarczają bohaterowie powieści - nagle znika i ślad po niej ginie. W prawdziwej historii jest za dużo domysłów i niedopowiedzeń, co dało Małgorzacie Staroście, jako autorce kryminałów, pole do popisu.

𝐾𝑜𝑚𝑢 𝑧𝑔𝑖𝑛ął 𝑡𝑟𝑢𝑝?, to świetna komedia kryminalna napisana pięknym językiem, ze wspaniale wykreowanymi postaciami, pełna humoru z doskonale rozpisaną intrygą kryminalną. Zabawna, chwilami całkiem poważna, dynamiczna i spójna, a całość czyta się z wielkim zainteresowaniem i uśmiechem na twarzy. Niczego w niej nie można brać za pewnik, bo w każdej chwili wszystko może ulec zmianie i okazać się zupełnie inne niż mogłoby się wydawać. Małgorzata Starosta kolejny raz udowodniła, że nie ma sobie równych w tworzeniu nietuzinkowych historii kryminalnych. Autorka jak zawsze budzi mój podziw niewymuszonym świetnym humorem, tworzeniem zakręconych fabuł, gdzie z premedytacją pakuje w kłopoty swoich bohaterów, a wszystko uzupełnia skrzącymi się dowcipem i sarkazmem dialogami, które nie mają sobie równych, a zwłaszcza te w wykonaniu Lindy. Kolejna wspaniała przygoda czytelnicza z Jeremim i Lindą. Czy ostatnia? Kto to wie? Może się zdarzyć, że życzenie Lindy się spełni.

Na koniec cytat, który zapadł mi w pamięć i spowodował, że kąciki moich ust powędrowały w górę.

[…] 𝑛𝑖𝑒 𝑤𝑖𝑒𝑚 𝑗𝑎𝑘𝑎 𝑏𝑦ł𝑎 𝑝𝑟𝑎𝑤𝑑𝑎, 𝑏𝑜 𝑤 𝑡𝑦𝑐ℎ 𝑐𝑧𝑎𝑠𝑎𝑐ℎ 𝑢𝑓𝑎𝑛𝑖𝑒 𝑑𝑧𝑖𝑒𝑛𝑛𝑖𝑘𝑎𝑟𝑧𝑜𝑚 𝑖 𝑝𝑟𝑧𝑒𝑘𝑎𝑧𝑦𝑤𝑎𝑛𝑦𝑚 𝑝𝑟𝑧𝑒𝑧 𝑛𝑖𝑐ℎ 𝑖𝑛𝑓𝑜𝑟𝑚𝑎𝑐𝑗𝑜𝑚 𝑗𝑒𝑠𝑡 𝑝𝑜𝑝𝑖𝑠𝑒𝑚 𝑔ł𝑢𝑝𝑜𝑡𝑦.



𝐾𝑠𝑖ąż𝑘𝑎 𝑧 𝐾𝑙𝑢𝑏𝑢 𝑅𝑒𝑐𝑒𝑛𝑧𝑒𝑛𝑡𝑎 𝑠𝑒𝑟𝑤𝑖𝑠𝑢 nakanapie.pl

ᴛʏᴛᴜᴌ ʀᴇᴄᴇɴᴢᴊɪ: 𝗞𝗿𝘆𝗺𝗶𝗻𝗮ł ł𝗮𝗺𝗮𝗻𝗲 𝗻𝗮 𝘁𝗵𝗿𝗶𝗹𝗹𝗲𝗿


𝑊𝑖𝑒𝑙𝑘𝑖𝑒 𝑝𝑖𝑒𝑛𝑖ą𝑑𝑧𝑒 𝑏𝑢𝑑𝑧ą 𝑤𝑖𝑒𝑙𝑘𝑖𝑒 𝑛𝑎𝑚𝑖ę𝑡𝑛𝑜ś𝑐𝑖 𝑖 𝑗𝑒𝑠𝑧𝑐𝑧𝑒 𝑤𝑖ę𝑘𝑠𝑧𝑒 𝑧ł𝑜.

Uwielbiam Małgorzatę Starostę i jej książki. O tym, co mnie w nich zachwyca, mogłabym pisać nieustannie i bez końca, bo w kilku zdaniach nie da się opisać niezwykłego kunsztu pisarskiego autorki. Nie chciałabym być monotematyczna i się powtarzać, więc napisze o...