Nie zawiodłam sie na tej części💙 jest równie wspaniała co poprzednia💙

Paula i Grzegorz przechodzą tutaj już do etapu "spróbujmy, zobaczmy co z tego wyjdzie"...ale to nie znaczy, że ich przeszłość nagle przestała ścigać. Wręcz przeciwnie, na każdym kroku utrudnia im dotarcie do siebie nawzajem.
Paula i Grzegorz muszą teraz przejść wiele prób by sobie nawzajem zaufać, ale powiem tylko tyle, że warto o nich czytać💙
Pokazują jak wygląda życie i że nie wszystkie nasze problemy,demony znikają, kiedy znajdujemy miłość swojego życia💙
Ta część co prawda robi się troszkę poważniejsza, jednak nadal możemy liczyć na dobrą zabawę z bohaterami💙
Z ręką na sercu powiem, że ta dylogia jest dla mnie jak lato na wsi - daje poczucie ciepełka od promieni słońca, wewnętrznego spokoju i błogości, mimo że czasami zawita do nas burza z piorunami💙

Nie zawiodłam sie na tej części💙 jest równie wspaniała co poprzednia💙

Paula i Grzegorz przechodzą tutaj już do etapu "spróbujmy, zobaczmy co z tego wyjdzie"...ale to nie znaczy, że ich przeszłość nagle przestała ścigać. Wręcz przeciwnie, na każdym kroku utrudnia im dotarcie do siebie nawzajem.
Paula i Grzegorz muszą teraz przejść wiele prób by sobie nawzajem zaufać, ale...

Mam mieszane uczucia.

Pierwszą część przeczytałam dość szybko i z zaciekawieniem (znałam autorkę i to opowiadanie jeszcze z Wattpad, byłam ciekawa jak zmieniła fabułę na rzecz książki papierowej). I nawet niejako broniłam książkę przed krytycznymi komentarzami, zalecając by przymykać oko na "całokształt powagi". Nawet na okładce jest napisane, że to komedia erotyczna, więc dobrze było właśnie tak na nią patrzeć.

Ale druga część, szczerze mówiąc, trochę mnie wymęczyła. Jednak fabuła potoczyła się inaczej niż na Wattpad.

Były momenty, że czytałam szybko i byłam ciekawa co będzie dalej, później nadchodziły momenty, gdzie fabuła straszliwie mi się ciągnęła, w zasadzie nic się nie działo, poza kolejnymi opisami imprezy i wtedy przychodziły kolejne opisy, które jednak były dowodem na rozwój akcji.

Nie raz i nie dwa zniesmaczyły mnie opisy scen erotycznych. Ja nie lubię jak opisane są one w bardzo otwarty sposób i prostym słownictwem. Każdy pisze jak lubi, ale to akurat mnie odrzuca od takich książek.

Ogólnie bardzo lubię jak w książce przedstawiona jest przemiana głównego bohatera męskiego. Jak on sobie zdaje sprawę, że jednak nie chce być wiecznym kawalerem, tylko chce tą jedną konkretną. Ale szczerze tutaj nie poczułam tego, nie zżyłam się, nie odczuwałam ich emocji na własnej skórze.

Były śmieszne momenty, były ciekawe. Ale ogólnie to druga część jest gorsza niż pierwsza.

Uważam, że wątek Aleksandry lepiej był opisany na wattpadzie, tutaj trochę tak po macoszemu jest potraktowany. Wątek z ojcem Pauli też, tak jakby nieskończony.

Jedni bohaterowie byli fajni i sympatyczni, tak jak Fiord, a innych nie polubiłam nawet przez dwie części tak jak Agnieszki.

I szczerze to kompletnie nie rozumiem zakończenia. Epilogu. Tej historii z Fiordem, Muchą i jej babcią. I tym kotem. Nic nie rozumiem z tego i to właśnie zaważyło na mojej końcowej ocenie.

Oceniam na sześć gwiazdek, nie było źle, nie było też dobrze, ale nadal uważam, że należy czytać ją z przymrużeniem oka.

Mam mieszane uczucia.

Pierwszą część przeczytałam dość szybko i z zaciekawieniem (znałam autorkę i to opowiadanie jeszcze z Wattpad, byłam ciekawa jak zmieniła fabułę na rzecz książki papierowej). I nawet niejako broniłam książkę przed krytycznymi komentarzami, zalecając by przymykać oko na "całokształt powagi". Nawet na okładce jest napisane, że to komedia erotyczna,...

Przezabawna i urzekajaca!
Obydwie czesci pochlonelam w dwa dni!
Usmialam sie po wsze czasy.
Ta ksiazka to studnia sucharow! Zapisalam sobie kilka.
Grzes i Paula. Co za para! Zakochalam sie w nich. Oboje maja mocne charakterki i ciete jezyki. Salwy smiechu gwarantowane z ta dwojka!
Zdarza sie, ze bohaterowie sa infantylni, wulgarni, a ich zachowanie zakrawa o absurd! Mimo to, nie zmienilabym nic. Ta ksiazka ma swoj urok.
Fabula momenatmi przeciagnieta, co troche mnie nuzylo.
Koncowka drugiego tomu rozlozyla mnie na lopatki! No co za psikus!
Ogolnie bardzo pozytywnie zaskoczenie

Przezabawna i urzekajaca!
Obydwie czesci pochlonelam w dwa dni!
Usmialam sie po wsze czasy.
Ta ksiazka to studnia sucharow! Zapisalam sobie kilka.
Grzes i Paula. Co za para! Zakochalam sie w nich. Oboje maja mocne charakterki i ciete jezyki. Salwy smiechu gwarantowane z ta dwojka!
Zdarza sie, ze bohaterowie sa infantylni, wulgarni, a ich zachowanie zakrawa o absurd! Mimo...

Cudowna chce więcej i więcej i więcej dalszych losów Pauliny Grzegorza Zosi Tomka Taty Pauliny oraz Fiorda książka wspaniała pochlonelam jednym tchem obie części i jest mi mało i mało naprawdę cudo i każda kobieta znajdzie w niej wszystko śmiech pasje miłość erotyzm :) cudowna

Cudowna chce więcej i więcej i więcej dalszych losów Pauliny Grzegorza Zosi Tomka Taty Pauliny oraz Fiorda książka wspaniała pochlonelam jednym tchem obie części i jest mi mało i mało naprawdę cudo i każda kobieta znajdzie w niej wszystko śmiech pasje miłość erotyzm :) cudowna

Relacje dwojga ludzi nigdy nie są łatwe, szczególnie kiedy mają nieciekawą i trudną przeszłość. Kontynuacja trochę mniej śmieszna, za to trzyma w napięciu i porusza trudne tematy. Czyta się szybko, trudno się oderwać.

Relacje dwojga ludzi nigdy nie są łatwe, szczególnie kiedy mają nieciekawą i trudną przeszłość. Kontynuacja trochę mniej śmieszna, za to trzyma w napięciu i porusza trudne tematy. Czyta się szybko, trudno się oderwać.

Kontynuacja „Zamruczę Ci” obudziła we mnie bardzo sprzeczne uczucia. Pierwsza połowa nawet mi się podobała, jednak wszystko toczyło się zbyt prostolinijnie, a całość była mocno oczywista. Jasne było, co zaraz się stanie przez cały czas. Niestety chaos, który powstał w tej książce był przewidywalny do bólu, a cała akcja stała się po prostu nudna.
To chyba pierwszy raz, kiedy czytałam końcówkę przewracając kolejne strony ze zniecierpliwieniem. Treść przelatywałam tylko wzrokiem, bo wszystko było maksymalnie przewidywalne. Bohaterowie zupełnie nie zostali rozwinięci. Fakty o ich uczuciach i przemyśleniach podawane są sucho i zmieniają się na pstryknięcie palców autorki. Od A przechodzą od razu do Z bez żadnego wyraźnego powodu. Jest to nie tylko mało prawdopodobne, ale i po prostu śmieszne. Zakończenie jest napisane od czapy. Związek z całością jest bardzo naciągany, bo nie usprawiedliwia go kilka wspomnień w trakcie lektury o przeznaczeniu, czarach i całym tym magicznym klimacie. Przykro mi to pisać, ale wyszło z tego totalne dno.
Jeśli podobała Ci się pierwsza część to polecam przeczytać dla samej kontynuacji przerwanego w niej wątku, ale ogólnie to pozycja jest nudna jak flaki z olejem.
Pierwsza część była prosta, ale pomijając kilka błędów językowych nawet przyjemna. Drugą przemęczyłam tylko, żeby skończyć i mieć z głowy. To chyba świadczy samo o sobie.

Kontynuacja „Zamruczę Ci” obudziła we mnie bardzo sprzeczne uczucia. Pierwsza połowa nawet mi się podobała, jednak wszystko toczyło się zbyt prostolinijnie, a całość była mocno oczywista. Jasne było, co zaraz się stanie przez cały czas. Niestety chaos, który powstał w tej książce był przewidywalny do bólu, a cała akcja stała się po prostu nudna.
To chyba pierwszy raz,...

Świetnie czytało mi się pierwsza część historii o Grzegorzu, Pauli i ich przyjaciołach (Zamruczę Ci),wiec bez wahania sięgnęłam po tę książkę i bardzo mnie rozczarowała - historia została upłycona, zakończenie przewidywalne.

Świetnie czytało mi się pierwsza część historii o Grzegorzu, Pauli i ich przyjaciołach (Zamruczę Ci),wiec bez wahania sięgnęłam po tę książkę i bardzo mnie rozczarowała - historia została upłycona, zakończenie przewidywalne.

Kontynuacja historii Grzegorza i Pauli oraz ich przyjaciół. I choć trochę tam "magii" takiej polskiej magii to fajna ksiażka.

Kontynuacja historii Grzegorza i Pauli oraz ich przyjaciół. I choć trochę tam "magii" takiej polskiej magii to fajna ksiażka.

https://podrugiejstronieokladki6.blogspot.com/2022/02/i-zyli-dugo-i-agata-bienko.html

Zanim przejdę do kolejnego akapitu muszę Wam napisać, że po „I żyli długo i...” autorstwa Agaty Bieńko sięgnęłam ponieważ bardzo, ale to bardzo podoba mi się okładka tej pozycji. Nic na to nie poradzę, że jestem okładkową sroką, a kreskówkowe fronty robią mi wodę z mózgu. Oczywiście dopiero później doczytałam, że jest to drugi tom „Zamruczę ci”, którego (no a jakże mogłoby być inaczej) nie czytałam. Cóż... stwierdziłam, że zaryzykuje i postanowiłam otworzyć nową książkę Agaty Bieńko bez znajomości poprzedniczki.
I wiecie co?
Będę musiała nadrobić „Zamruczę ci”, ale wcale nie dlatego, że się w „I żyli długo i...” zgubiłam.
Ale o tym za chwilę.

Paula przeżyła ciężki rok. Po przejechaniu czarnego kota, w jej życiu rozpoczął się ciąg niepowodzeń, które zmęczyły dziewczynę do cna. W dodatku Grzegorz, seksowny ginekolog, któremu wpadła w oko z wzajemnością oznajmił, że nie jest w stanie związać się z Paulą bardziej, w poważny związek. Dziewczyna nie zamierza jednak być dla lekarza chwilową przygodą i decyduje się na zerwanie z nim kontaktu.
Mucha, przyjaciółka Pauli postanawia jej pomóc odpędzić złe duchy i uleczyć złamane serce za pomocą magii. I choć Paula uważa to za bujdy na resorach, szybko okazuje się, że w jakiś kompletnie niezrozumiały sposób działają, a Grzegorz staje na progu drzwi prosić o wybaczenie. Tyle że razem z nim pojawia się też dwóch innych, byłych chłopaków Pauli, a to znowuż oznacza kłopoty. Ginekolog prosi Paulę o pomoc. Chce udawać związek przed rodziną, kiedy pojadą do domu rodziców Grześka. Dziewczyna nie jest na początku przekonana, co do pomysłu, ale w końcu zgadza się na ten układ. Wspólny pobyt bardzo zbliża do siebie dawnych znajomych. Jednak czy Paula po raz kolejny odważy się wejść do tej samej rzeki i zaufać komuś, kto już raz ją zranił?
Czy Grzegorz będzie w stanie poradzić sobie z bagażem przeszłości i rozpocząć życie z Paulą z czystym kontem?
A przede wszystkim, czy Paula w końcu odpędzi się od pecha?

„I żyli długo i...” to śmieszna książka. Serio. I to chyba jest najmocniejszy punkt w całej tej pozycji. Agata Bieńko parę razy wywołała na mojej twarzy uśmiech, do tego stopnia, że doceniłam te zabawy z językiem, wypowiedziami bohaterów i wesołe sytuacje, jakie ich spotykają sprawiają, że to naprawdę sympatyczna i przyjemna w odbiorze lektura.

Oczywiście nie jest to książka wysokich lotów, ale przecież nie o to tu chodzi. Nie ma tu intrygi, która buduje napięcie. Jest to raczej prosta lektura, która nastawiona jest na rozrywkę dla Czytelnika. I jak najbardziej mi to odpowiada, ponieważ właśnie takiej historii szukałam. Niezobowiązującej, wesołej i po prostu relaksacyjnej, od której można się oderwać i wrócić w dowolnym momencie.

Nie przywiązałam się do bohaterów. Po prostu są i wykonują swoją robotę. Fabuła w „I żyli długo i...” toczy się raz szybko, raz wolno, ale całość jest zadowalająca. Niemniej jednak jest to pozycja na jeden wieczór, jeżeli oczywiście macie dłuższą chwilę na czytanie.

Choć „I żyli długo i...” jest drugim tomem „Zamruczę ci”, nie czułam się tutaj zagubiona. Weszłam w tę historię bez większych problemów i szybko ogarnęłam kto jest kim i co tu się zadziało. Ale... chcę nadrobić pierwszy tom w wolnej chwili. Zatem, wiem już po co sięgnę, kiedy będę chciała się pośmiać. Jeżeli czytaliście pierwszy tom, to drugi Wam polecam, a jeżeli nie znacie pierwszej części, a chcielibyście spróbować z drugim... to w sumie też możecie. Nie uważam, że trzeba znać „Zamruczę ci”, aby poznać „I żyli długo i...”.
Ach. Zapomniałabym o najważniejszym: mama Grześka jest najlepsza.

https://podrugiejstronieokladki6.blogspot.com/2022/02/i-zyli-dugo-i-agata-bienko.html

Zanim przejdę do kolejnego akapitu muszę Wam napisać, że po „I żyli długo i...” autorstwa Agaty Bieńko sięgnęłam ponieważ bardzo, ale to bardzo podoba mi się okładka tej pozycji. Nic na to nie poradzę, że jestem okładkową sroką, a kreskówkowe fronty robią mi wodę z mózgu. Oczywiście...

W porównaniu do pierwszej części ta średnio wypada. Za dużo się dzieje, oklepane schematy, nudy, Mustang przerysowany, zakończenie do przewidzenia, epilog może i byłby ciekawy, ale nie na koniec tych wszystkich banałów. Pierwszą książkę pochłonęłam, tę męczyłam 3 miesiące. Dla mnie 4+.

W porównaniu do pierwszej części ta średnio wypada. Za dużo się dzieje, oklepane schematy, nudy, Mustang przerysowany, zakończenie do przewidzenia, epilog może i byłby ciekawy, ale nie na koniec tych wszystkich banałów. Pierwszą książkę pochłonęłam, tę męczyłam 3 miesiące. Dla mnie 4+.