Jak mam ochotę na lekka rozrywkę i terapie śmiechem to sięgam po książkę Pani Olgi Rudnickiej. Nieustannie i cały czas tok myślowy i wypowiedzi detektyw Matyldy Dominiczak bawią mnie chwilami do łez. Matylda zwolniła się z poprzedniej pracy i otworzyła własne biuro detektywistyczne. Trudno mi9 sobie to wyobrazić ale tak się stało. Pierwsze zlecenie otrzymała od osoby, od której nigdy się spodziewała. Oczywiście podejrzewała jakiś przekręt ale trzeba zarabiać. Super zabawa.

Jak mam ochotę na lekka rozrywkę i terapie śmiechem to sięgam po książkę Pani Olgi Rudnickiej. Nieustannie i cały czas tok myślowy i wypowiedzi detektyw Matyldy Dominiczak bawią mnie chwilami do łez. Matylda zwolniła się z poprzedniej pracy i otworzyła własne biuro detektywistyczne. Trudno mi9 sobie to wyobrazić ale tak się stało. Pierwsze zlecenie otrzymała od osoby, od...

Byłam przekonana, że przeczytałam wszystkie książki Pani Rudnickiej, więc był wielką niespodzianką, kolejny tomik, ulubionej Matyldy Dominiczak, którego mogłam jak jamochłon wchłonąć z wielką radością i bananem na twarzy :)

Byłam przekonana, że przeczytałam wszystkie książki Pani Rudnickiej, więc był wielką niespodzianką, kolejny tomik, ulubionej Matyldy Dominiczak, którego mogłam jak jamochłon wchłonąć z wielką radością i bananem na twarzy :)

Matylda Dominiczak jak zwykle przechodzi sama siebie. A do tego jej flegmatyczny mąż Roman, super informatyk, którego Matylda musi prowadzić przez życie jak dziecko. Ich rozmowy ze sobą to mistrzostwo absurdu.
Polecam gorąco!

Matylda Dominiczak jak zwykle przechodzi sama siebie. A do tego jej flegmatyczny mąż Roman, super informatyk, którego Matylda musi prowadzić przez życie jak dziecko. Ich rozmowy ze sobą to mistrzostwo absurdu.
Polecam gorąco!

Genialna seria od której wprost nie potrafię się oderwać. Moja początkowa niechęć do Matyldy maleje, a wręcz tworzy się coraz grubsza nić sympatii. Niewiele brakuje bym (oczywiście gdyby zaszła taka potrzeba) powierzyła jej swoją sprawę xD Z tomu na tom widzę jak jej postać ewoluje, to już jest prawdziwa pani detektyw!

Genialna seria od której wprost nie potrafię się oderwać. Moja początkowa niechęć do Matyldy maleje, a wręcz tworzy się coraz grubsza nić sympatii. Niewiele brakuje bym (oczywiście gdyby zaszła taka potrzeba) powierzyła jej swoją sprawę xD Z tomu na tom widzę jak jej postać ewoluje, to już jest prawdziwa pani detektyw!

Nie wierze, że to piszę ale z części tej serii które do tej pory przeczytałam ta najbardziej mi się spodobała.

Matylda stała się bardziej pewna siebie i to nie tylko w życiu zawodowym ale także prywatnym. Czytając "Dwie lewe ręce" dostałam nie tylko ciekawą zagadkę, która pomino początkowego zdezorientowania, naprawdę mnie zaskoczyła także moich ulubionych bohaterów (chociaż niestety bez Mareckiego i na szczęście bez Mizery).

Jestem pozytywnie zaskoczona. I mam nadzieje, że będzie więcej tego typu historii w tej serii.

Ps. Uwielbiam Tobiaszka.

Nie wierze, że to piszę ale z części tej serii które do tej pory przeczytałam ta najbardziej mi się spodobała.

Matylda stała się bardziej pewna siebie i to nie tylko w życiu zawodowym ale także prywatnym. Czytając "Dwie lewe ręce" dostałam nie tylko ciekawą zagadkę, która pomino początkowego zdezorientowania, naprawdę mnie zaskoczyła także moich ulubionych bohaterów...

Bardzo się cieszę, że nie zaraziłam się do Matyldy po kilku pierwszych częściach! Naprawdę kawałek przyjemnej literatury. Czyta się szybko i lekko, Matylda chyba trochę dojrzała i nie jest już taka irytująca. Bardzo podoba mi się wątek z Romanem, chociaż jeszcze w poprzedniej części chciałam żeby się rozwiodła :) Sprawa do rozwiązania dość prosta, ale fabuła naprawdę ciekawie poprowadzona. Polecam!

Bardzo się cieszę, że nie zaraziłam się do Matyldy po kilku pierwszych częściach! Naprawdę kawałek przyjemnej literatury. Czyta się szybko i lekko, Matylda chyba trochę dojrzała i nie jest już taka irytująca. Bardzo podoba mi się wątek z Romanem, chociaż jeszcze w poprzedniej części chciałam żeby się rozwiodła :) Sprawa do rozwiązania dość prosta, ale fabuła naprawdę...

Kolejna, zabawna ksiázka Olgi Rudnickiej. Zwariowana Matylda Dominiczka w akcji. Dwie lewe réce to chyba tego ciamajdy Romana, ja sie ubawilam czytajac o jego peryptiach z remontem. Fajnie sie to czytalo choc w polowie mialam juz lekko dosyc...Zdeycowanie autorka za dlugo ciagnela te historié. Jesli ktos szuka odrobiny humoru, dwaj emerytowani komisarze,zdecydowanie zabawni, to jest to fajna lektura na pochmurny dzionek.

Kolejna, zabawna ksiázka Olgi Rudnickiej. Zwariowana Matylda Dominiczka w akcji. Dwie lewe réce to chyba tego ciamajdy Romana, ja sie ubawilam czytajac o jego peryptiach z remontem. Fajnie sie to czytalo choc w polowie mialam juz lekko dosyc...Zdeycowanie autorka za dlugo ciagnela te historié. Jesli ktos szuka odrobiny humoru, dwaj emerytowani komisarze,zdecydowanie...

A tak lubię takie lekkie z humorem kryminały bo są chwile, że niech się samo czyta ;) Nasza pani detektyw przyjmuje zlecenie od byłej szefowej i nie była by sobą jakby się dogłębnie w spraw nie zaangażowała. zwariowana seria, ale mi się podoba

A tak lubię takie lekkie z humorem kryminały bo są chwile, że niech się samo czyta ;) Nasza pani detektyw przyjmuje zlecenie od byłej szefowej i nie była by sobą jakby się dogłębnie w spraw nie zaangażowała. zwariowana seria, ale mi się podoba

Książka na jeden, maksymalnie dwa wieczory. Niezłe czytadło.

Książka na jeden, maksymalnie dwa wieczory. Niezłe czytadło.

Rewelacja

Rewelacja