Pozytywne zaskoczenie czytelnicze tego roku. Świetna książka, totalnie rozbrajająca, wciągająca i nie pozwalająca o sobie zapomnieć na długo po lekturze. Cudowne połączenie fantastyki z „przyziemnymi” wydarzeniami. Czytało mi się ją niezwykle szybko i przyjemnie, mimo obszernej wielkości materiału (ok. 600 stron to dość dużo).

Powieść jest przepięknie wydana i od samego początku wciąga i intryguje, choć przez pierwsze sto stron trzeba się przekonać do stylu pisarki i ogółem snutej opowieści. Na początku każdego rozdziału znajdują się zaklęcia i wyjaśnienia co do funkcji jakie mogą spełnić, w jakim celu można ich użyć. To dodawało wielkiego smaczka, wzbudzało typowy fantastyczny klimat powieści. Przyznam, że ostatnio coraz bardziej „wchodzę” w klimaty słowiańskie, a „Dawne i przyszłe wiedźmy” to książka idealnie pasująca do tego motywu. Uwielbiam czytać o czarownicach, toteż lektura tej książki sprawiła mi wiele radości zwłaszcza, że jest ona fenomenalnie napisana. Podczas czytania towarzyszyło mi wiele pozytywnych emocji (choć też nie zabrakło w wielu fragmentach czystego zdenerwowania i wręcz gniewu). Autorka dokonała obszernego resarchu i to widać w efekcie jej starań. Zmusiła mnie wiele razy do „wygooglowania” danej frazy i zagłębienia się szerzej w dane zagadnienie. Alix E. Harrow ma również dar do snucia ciekawych opowieści, wszak w „Dawnych i przyszłych wiedźmach” tłem dla głównej fabuły są faktyczne wydarzenia historyczne (oczywiście ze znacznymi modyfikacjami) schyłku XIX wieku w Ameryce (rok 1893). Wplecione wątki feministyczne niezwykle dobrze wkomponowują się w ogólną historię sióstr Eastwood. Jest to powieść idealnie rozbudowana, skrojona na miarę, dla każdej kobiety z bardzo ważnym przesłaniem.

Pomijając fantastyczną historię, w książce podobały mi się wplecione bajki, które nie były jedynie tłem do wydarzeń, a faktycznie wpływały na główną fabułę powieści. Siłą książki zaś są jej bohaterki, każda inna, a jednocześnie z wieloma podobnymi cechami osobowości. Każda z sióstr jest cudowną postacią, każda ma czytelnikowi wiele do zaoferowania. Mi osobiście najbardziej przypadła do gustu postać wojowniczej Agnes, która – choć niepewna w swoich działaniach – potrafiła pokazać pazury i zniszczyć wiele żyć, byle tylko ochronić bliskich. Postacie z książki są bardzo rozbudowane, więc nie jestem w stanie powiedzieć, że któraś z nich była źle napisana, wszak w każdego motywację jestem w stanie uwierzyć. Bohaterowie męscy również zostali dobrze rozbudowani, a wszelkie relacje tak opisane, że niejednokrotnie miałam wrażenie, że są one realne. Uwielbiam również postać Augusta, a męska magia pokazana w książce niejednokrotnie mnie zadziwiła i wręcz przeraziła. Główny antagonista serii, Gideon Hill, to postać nietuzinkowa. W jego kreację uwierzyłam od samego początku i od samego początku życzyłam mu jak najgorzej. Autorce należą się też gratulacje za stworzenie zakończenia tej historii – było ono nieziemskie! Usatysfakcjonowało mnie totalnie i sprawiło, że lektura pozostawiła we mnie same pozytywne wrażenia.

Akcja książki ani na moment nie zwalnia z tempa, choć czytelnik stopniowo wciągany jest w nią, co sprawia, że do samego końca jest zainteresowany przebiegiem wydarzeń. Momentami wręcz ta ciekawość nie opuszczała mnie i przez to książka stała się jedną z tych „nieodkładanych”. „Dawne i przyszłe wiedźmy” to historia warta poznania i mimo obszernego materiału nie nudzi, a wręcz zachęca by w tym świecie bardziej się zagłębić. Jestem pewna, że do powieści jeszcze kiedyś powrócę, jednak teraz nie pozostało mi nic innego, jak polecić szczerze i serdecznie tę książkę każdemu, a szczególnie tym, którzy uwielbiają klimaty słowiańskie. Mam nadzieję, że się nie zawiedziecie 💕.

Pozytywne zaskoczenie czytelnicze tego roku. Świetna książka, totalnie rozbrajająca, wciągająca i nie pozwalająca o sobie zapomnieć na długo po lekturze. Cudowne połączenie fantastyki z „przyziemnymi” wydarzeniami. Czytało mi się ją niezwykle szybko i przyjemnie, mimo obszernej wielkości materiału (ok. 600 stron to dość dużo).

Powieść jest przepięknie wydana i od samego...

Historia o wiedźmach jakiej długo szukałam, dużo odniesień do baśni, siostrzana więź, feministyczne przesłanie. A jednak nie mogłam się zmusić do jej skończenia. Choć fabuła jak najbardziej mnie ciekawiła, to była przeplatana zbyt dużą ilością niepotrzebnych i nudnych opisów.

Historia o wiedźmach jakiej długo szukałam, dużo odniesień do baśni, siostrzana więź, feministyczne przesłanie. A jednak nie mogłam się zmusić do jej skończenia. Choć fabuła jak najbardziej mnie ciekawiła, to była przeplatana zbyt dużą ilością niepotrzebnych i nudnych opisów.

Bardzo słaba. Nie chwyciła od samego początku. Przebrnęłam przez kilkadziesiąt stron. Przebrnęłam dosłownie. Nic się nie rozkręciło. Denne i męczące. Nie polecam.

Bardzo słaba. Nie chwyciła od samego początku. Przebrnęłam przez kilkadziesiąt stron. Przebrnęłam dosłownie. Nic się nie rozkręciło. Denne i męczące. Nie polecam.

Bardzo przyjemnie się czytało, książka napisana ładnym językiem i w dobrym stylu. Bajka przeplata się tutaj z wydarzeniami, które faktycznie miały miejsce czyli walką kobiet o równouprawnienie. Druga część książki dużo ciekawsza niż początek.

Bardzo przyjemnie się czytało, książka napisana ładnym językiem i w dobrym stylu. Bajka przeplata się tutaj z wydarzeniami, które faktycznie miały miejsce czyli walką kobiet o równouprawnienie. Druga część książki dużo ciekawsza niż początek.

Fantastyka z feministycznym zacięciem. Oczywiście nie jest to książka historyczna, nie rozgrywa się w XIX wieku (jeśli już to w fikcyjnym XIX wieku),ani też nie opowiada o sufrażystkach, takich, jakich je znamy z prawdziwej historii. Świat wykreowany przez Harrow jest bardzo bogaty, pełen detali, a przy tym nieodparcie magiczny. Momentami kojarzyła mi się ta książka z Harrym Potterem, innymi momentami ze Światem Dysku, a jeszcze innymi z Księgą Czarownic. Miałam też skojarzenia z Opowieścią Podręcznej. Autorka dokonuje też retellingu znanych baśni.

Nie nastawiałam się na wiele i zaskoczyło mnie, jak bardzo mi się ta książka spodobała. Jak autorka w fantastyczny i bajkowy entourage ubiera ciągle tak naprawdę aktualne feministyczne postulaty i historię ciemiężenia kobiet. Bo wiedźmy to tak naprawdę wszystkie kobiety, które mają wiedzę, umiejętności, własne zdanie, ambicje, walczące o siebie i które chcą konkurować z mężczyznami i dlatego im zagrażają... Panna, Matka i Starucha to tak naprawdę każda z nas.

Fantastyka z feministycznym zacięciem. Oczywiście nie jest to książka historyczna, nie rozgrywa się w XIX wieku (jeśli już to w fikcyjnym XIX wieku),ani też nie opowiada o sufrażystkach, takich, jakich je znamy z prawdziwej historii. Świat wykreowany przez Harrow jest bardzo bogaty, pełen detali, a przy tym nieodparcie magiczny. Momentami kojarzyła mi się ta książka z...

Zachęcona dobrymi opiniami na #bookstagrampl, kupiłam „Dawne i Przyszłe Wiedźmy”. Jak to ze mną bywa, musiały swoje odstać, zanim wreszcie po nie sięgnęłam. I… na początku to był mój DNF. Przeczytałam sto stron, czułam, że robię to na siłę, akcja rozkręcała się bardzo powoli, a bohaterki nie wydawały mi się jakieś wyraziste (wyjątkiem oczywiście jest Juniper),więc… odłożyłam na półkę i sięgnęłam po coś innego. Dopiero we wrześniu zdecydowałam się do niej wrócić. Książkę czytałam bardzo długo, zeszło mi cały miesiąc i do połowy miałam takie „byle do końca”. Tak, jestem z tych, którzy nie lubią zostawiać książki w połowie i się męczą. Ale wiecie co? To pierwszy raz, kiedy z negatywa przeszłam na pozytywną ocenę, a nie odwrotnie.

Od początku podobały mi się umieszczone na początku każdego rozdziału zaklęcia i wyjaśnienia do niego, jaką ma funkcję. To była taka „zajawka”, co się wydarzy. Podobnie rewelacyjną sprawą jest ŚWIETNE tło dla historii. Pojawia się mnóstwo odniesień do rzeczywistych wydarzeń, za co bardzo cenię autorkę, szczególnie, że książka odnosi się do feminizmu i jego historii. Także bohaterki, które początkowo uznałam za nudne, nabrały bardzo fajnych kolorów i rozwinęły skrzydła, aż miło patrzeć. A zakończenie to już w ogóle petarda.

Niektórych może zniechęcić wolne tempo rozwijającej się historii, jak mnie, ale mimo wszystko bardzo polecam wam tą książkę.

Zachęcona dobrymi opiniami na #bookstagrampl, kupiłam „Dawne i Przyszłe Wiedźmy”. Jak to ze mną bywa, musiały swoje odstać, zanim wreszcie po nie sięgnęłam. I… na początku to był mój DNF. Przeczytałam sto stron, czułam, że robię to na siłę, akcja rozkręcała się bardzo powoli, a bohaterki nie wydawały mi się jakieś wyraziste (wyjątkiem oczywiście jest Juniper),więc…...

⭐⭐⭐⭐⭐/5
"Wciąż nie ma czegoś takiego jak wiedźmy. Ale będzie."

Akcja książki dzieje się w XIX wieku, gdy kobiety nie posiadały praw wyborczych, a ich głównym celem była praca oraz wychowywanie dzieci.
Salem zostało spalone razem z mieszkającymi tam czarownicami, a nieopodal zostało wybudowane nowe miasto - Nowe Salem, lepsze od poprzedniego, ponieważ pełne porządku i pozbawione magii. Tam też, po wielu latach rozłąki, przypadkiem spotykają się trzy siostry Eastwood, a wydarzeniu temu towarzyszy niespotykane zjawisko. Od tego momentu łączą siły, zakładając stowarzyszenie Sióstr, zrzeszające kobiety pragnące nie tylko lepszej przyszłości, lecz także odzyskania swojego magicznego dziedzictwa.

Od początku tej książki coś się dzieje, lecz w wir akcji czytelnik wciągany jest stopniowo, dzięki czemu łatwo można się odnaleźć. Za to historii bohaterek, która poprzedza powieść dowiadujemy się stopniowo, co dodatkowo potęguje ciekawość czytelnika. Same postacie są ciekawe oraz bardzo ludzkie. Posiadają swoje wady, słabości oraz zalety. Nie mamy tu do czynienia z wyidealizowanymi bohaterami, których można spotkać w pozycjach tego typu. Zdecydowanie jest to plusem. Styl pisania autorki przystępny, genialnie wprowadza ona klimat XIX wieku i pokazuje, z czym do czynienia w tamtych czasach miały kobiety. Całość prezentuje dość feministyczny motyw, więc pasuje do spraw współczesnych. Podsumowując, jest to pozycja warta przeczytania, a historia w niej przedstawiona wystarczy na dłużej niż jeden dzień.

*współpraca*

⭐⭐⭐⭐⭐/5
"Wciąż nie ma czegoś takiego jak wiedźmy. Ale będzie."

Akcja książki dzieje się w XIX wieku, gdy kobiety nie posiadały praw wyborczych, a ich głównym celem była praca oraz wychowywanie dzieci.
Salem zostało spalone razem z mieszkającymi tam czarownicami, a nieopodal zostało wybudowane nowe miasto - Nowe Salem, lepsze od poprzedniego, ponieważ pełne porządku i...

Od kilku godzin siedzę i myślę. Myślę nad tym, jak wyrazić wszystko co czuję po przeczytaniu tej książki słowami. Jak zachęcić Was do sięgnięcia po „Dawne i przyszłe wiedźmy”. Bo dla mnie jest to książka, którą powinien przeczytać każdy.

“Dawne i przyszłe wiedźmy” to historia pełna postaci feministycznych. Poznajemy trzy siostry Eastwood, które uosabiają kobiece archetypy: staruchę, matkę i pannę. Jest rok 1893, kiedy kobiety walczą o prawo do głosowania. Ta niesamowita opowieść przygodowa to hołd dla potęgi kobiet, ich siły i niezłomności.

Jasne, to jest książka z gatunku fantasy. I sam świat oraz system magiczny zbudowany przez autorkę jest oryginalny. Ale wiele tu również prawdy życiowej, tak potrzebnej nam, szczególnie ostatnimi czasy. Bo to historia kobiet, które nie bały się walczyć o swoje prawa. „Czarownictwo i prawa kobiet. Jedno i drugie to rodzaj władzy, prawda? Coś, czego nie wolno nam mieć.

To książka dla każdej z nas. Dla każdej małej dziewczynki, która o czymś marzyła, a zderzyła się z brutalnym światem. „Dla wszystkich kobiet karanych jedynie za to, że chciały czegoś, czego nie powinny mieć.”

Momentami ta historia była niesamowicie trudna i bolesna. Ale każda minuta, którą poświęciłam na przeczytanie tej książki była warta. Bo Alix E. Harrow stworzyła książkę ważną i potrzebną.

„… wiedźmą jest każda kobieta, która mówi coś, czego nie powinna, lub chce czegoś, czego mieć nie może, która walczy, o swój sprawiedliwy udział w życiu.”

Od kilku godzin siedzę i myślę. Myślę nad tym, jak wyrazić wszystko co czuję po przeczytaniu tej książki słowami. Jak zachęcić Was do sięgnięcia po „Dawne i przyszłe wiedźmy”. Bo dla mnie jest to książka, którą powinien przeczytać każdy.

“Dawne i przyszłe wiedźmy” to historia pełna postaci feministycznych. Poznajemy trzy siostry Eastwood, które uosabiają kobiece archetypy:...

"[...] Agnes zapragnęła, żeby tak się stało naprawdę. Aby wystarczyło pomachać transparentem, wykrzyczeć hasło i od razu wkroczyć w lepszy świat - taki, w którym będzie mogła być kimś więcej niż córką, matką lub żoną. Gdzie mogłaby być czymś zamiast niczym."

Motyw wiedźm i magii jest jednym z najczęstszych motywów poruszanych w fantastyce. To nieskończone źródło nowych koncepcji i ciekawych historii, które kipią od niesamowitych wydarzeń i imponujących kobiecych postaci. "Dawne i przyszłe wiedźmy" to jedna z wielu książek z tym motywem, którą uznaję za kawał świetnej roboty ze strony autorki. Alix E. Harrow już raz sprawiła, że żyłam jej opowieścią. Jej debiut - "Dziesięć tysięcy drzwi" był jednym z moich top 3 roku 2020. Wywarła na mnie piorunujące wrażenie i otrzymała wyjątkowe miejsce w moim książkoholikowym serduchu. Czy "Dawne i przyszłe wiedźmy" również mnie zachwyciły?

Na pewno nie przebiła ona "Dziesięciu tysięcy drzwi", jednak była to wspaniała książka. Autorka urzekła mnie podejściem do ciężkich i ważnych tematów, gdyż nie brakuje tu rozważań na temat niesprawiedliwości społecznych odnośnie rasy i płci. Wszystko to dało mi do myślenia i cieszę się, że znalazło się w książce, która trafia także do młodszych czytelników, którym może wskazać odpowiednie ścieżki w życiu - te pełne świadomości problemów i ich wagi oraz pragnienia zmiany i chęci do walki.

Bohaterowie tej książki ze specjalnym uwzględnieniem trzech głównych bohaterek byli niezwykle namacalni - wykreowani w taki sposób, że czułam się jakbym czytała książkę o prawdziwych ludziach, żyjących w odległych czasach. Książka bowiem rozgrywa się pod koniec XIX wieku, co cudownie odczuwa się podczas lektury. Nie wiem jak Wy, ale ja uwielbiam podczas czytania przenosić się w czasie! A kreacja magii i wiedźm? To dopiero było piękne... Jeszcze nigdy nie spotkałam się z takim pomysłem na ten motyw i bardzo się cieszę, że nie brakowało tu oryginalności i świeżości.

Czytanie "Dawnych i przyszłych wiedźm" było jak oglądanie ulubionego serialu. Autorka doskonale budowała napięcie, dawała czytelnikowi fascynujące momenty i wartościowe przekazy. Jej lektura była magiczną przygodą. 😊

"[...] Agnes zapragnęła, żeby tak się stało naprawdę. Aby wystarczyło pomachać transparentem, wykrzyczeć hasło i od razu wkroczyć w lepszy świat - taki, w którym będzie mogła być kimś więcej niż córką, matką lub żoną. Gdzie mogłaby być czymś zamiast niczym."

Motyw wiedźm i magii jest jednym z najczęstszych motywów poruszanych w fantastyce. To nieskończone źródło nowych...

Autorka w powieści perfekcyjnie przeplata ze sobą wydarzenia historyczne, elementy obyczajowe i tajemniczość magii sprawiając, że książkę czyta się z zapartym tchem i gęsią skórką. To nowoczesna baśń z postaciami z krwi i kości, których narracja wciąga nas w XIX-wieczny świat Nowego Salem, mroczne czasy palenia wiedźm na stosach i walce kobiet o prawo głosu i swoje miejsce w otaczającej je rzeczywistości opanowanej i rządzonej przez mężczyzn.

Pełna recenzja książki na stronie:
https://moznaprzeczytac.pl/dawne-i-przyszle-wiedzmy-alex-e-harrow/

Autorka w powieści perfekcyjnie przeplata ze sobą wydarzenia historyczne, elementy obyczajowe i tajemniczość magii sprawiając, że książkę czyta się z zapartym tchem i gęsią skórką. To nowoczesna baśń z postaciami z krwi i kości, których narracja wciąga nas w XIX-wieczny świat Nowego Salem, mroczne czasy palenia wiedźm na stosach i walce kobiet o prawo głosu i swoje miejsce...