Piękna, wzruszającą, zadziwiajaca.
Siła jest kobietą- w każdej szerokości geograficznej i każdych czsach.
Polecam tę piękną historię.

Piękna, wzruszającą, zadziwiajaca.
Siła jest kobietą- w każdej szerokości geograficznej i każdych czsach.
Polecam tę piękną historię.

Książka zaskoczyła mnie na plus. Świetne prowadzenie czytelnika, chociaż nie wszystkim może się spodobać. Intrygująca główna bohaterka i zestaw oryginalnych zdarzeń. Znajdziemy w niej miłość, smutek, żal, złość - cały wachlarz emocji. Polecam.

Książka zaskoczyła mnie na plus. Świetne prowadzenie czytelnika, chociaż nie wszystkim może się spodobać. Intrygująca główna bohaterka i zestaw oryginalnych zdarzeń. Znajdziemy w niej miłość, smutek, żal, złość - cały wachlarz emocji. Polecam.

Kobieta, historia, ambicja, miłość, pasja, wielkie emocje, piękne miejsca. Tak w wielkim skrócie można opisać powieść „Krawcowa z Paryża”. Ta książka to jednak znacznie więcej.

„Krawcowa z Paryża” to książka, która bardzo mi się podobała i od której nie mogłam się oderwać, ale jednocześnie musiałam ją odkładać kilka razy, gdyż czasami po prostu nie miałam siły czytać co wydarzy się dalej.

Tej książce nie można odmówić akcji szczególnie na jej początku. Mogłabym podzielić ją na 2 części. Pierwsza fantastyczna, szybko się czyta, dużo akcji, strony się po prostu połyka. Gorzej zaczyna się dziać od połowy, kiedy dynamika zdecydowanie słabnie. W tej części autorka skupia się na emocjach bohaterki i to jest najgorsze. Rosa przeżywa wiele trudnych chwil ale są one tak spłaszczone i tak banalnie opisane, że aż odpychające i są mało wiarygodne. Mam wrażenie, że autorka niezbyt dobrze wykonała research na temat radzenia sobie z traumami i ten temat potraktowała bardzo pobieżnie, widać było brak wiedzę w tych zagadnieniach. Szkoda bo ta książka mogłaby też nauczyć czegoś czytelników

Kobieta, historia, ambicja, miłość, pasja, wielkie emocje, piękne miejsca. Tak w wielkim skrócie można opisać powieść „Krawcowa z Paryża”. Ta książka to jednak znacznie więcej.

„Krawcowa z Paryża” to książka, która bardzo mi się podobała i od której nie mogłam się oderwać, ale jednocześnie musiałam ją odkładać kilka razy, gdyż czasami po prostu nie miałam siły czytać co...

Całkiem interesująca historia.
Podobał mi się sposób prowadzenia narracji. Mimo przeskoków czasowych, czytelnik nie mógł się pogubić w opowieści. Ponadto, historia obejmowała okres II wojny światowej, więc to jest dla mnie dodatkowy atut.

Całkiem interesująca historia.
Podobał mi się sposób prowadzenia narracji. Mimo przeskoków czasowych, czytelnik nie mógł się pogubić w opowieści. Ponadto, historia obejmowała okres II wojny światowej, więc to jest dla mnie dodatkowy atut.

Bardzo wciągająca lektura od pierwszej strony... Polecam serdecznie

Bardzo wciągająca lektura od pierwszej strony... Polecam serdecznie

Jest rok 1991. Główna bohaterka, 63 letnia Rosa Kusstatscher przygotowuje się do najważniejszego spotkania w swoim życiu. Kobieta ucieka myślami do wspomnień z lat młodości. Jako 15-letnia dziewczynka wiele przeszła i musiała opuścić swój rodzinny dom. Przez całą książkę bohaterka snuje opowieść o swoim życiu. Zwraca się do nieznanej nam osoby i dopiero na końcu książki dowiemy się komu o tym opowiada. Kobieta wspomina lata wojny i okrucieństwa, które ona niosła, a także ciężkie czasy powojenne. Wspomina też osoby, które spotykała na swej drodze i które wywarły duży wpływ na dalsze jej losy. Rosa często zmieniała miejsce zamieszkania, mieszkała we Włoszech, Francji, Brazylii, a także w Stanach Zjednoczonych. Walczyła o swoje marzenia i z dziewczyny ze skromnego domu stała się ikoną mody, słynną krawcową i projektantką. Wiele musiała poświęcić aby dojść w życiu do tego co udało jej się osiągnąć. Czy było warto? Przeczytajcie i oceńcie sami. Bardzo polecam Wam tę książkę bo to przepiękna opowieść o miłości, marzeniach, stracie i sztuce przebaczenia. Ale także o niełatwych wyborach i konsekwencjach, które trzeba za nie ponieść, o sile, determinacji i poświęceniu. "Krawcowa z Paryża" to bardzo udany debiut.

Jest rok 1991. Główna bohaterka, 63 letnia Rosa Kusstatscher przygotowuje się do najważniejszego spotkania w swoim życiu. Kobieta ucieka myślami do wspomnień z lat młodości. Jako 15-letnia dziewczynka wiele przeszła i musiała opuścić swój rodzinny dom. Przez całą książkę bohaterka snuje opowieść o swoim życiu. Zwraca się do nieznanej nam osoby i dopiero na końcu książki...

Główną bohaterkę Rosę, poznajemy jako starszą kobietę, która opowiada historię swojego życia. Opowieść zaczyna od czasów, kiedy była małą dziewczynką.
Rosa mieszka z rodzicami i siostrą w miasteczku Oberfals u podnóża Alp.
Kiedy ma 15 lat, jej ojciec dosłownie przegrywa ją w karty z niemieckim sierżantem. Wtedy postanawia uciec. W ucieczce, w czasie trwania wojny pomaga jej szeregowiec Thomas i listonosz Laurin. Po męczącej podróży trafia do St. Gallen, gdzie zamieszkuje u profesora Goldfarba. Tam odkrywa swój krawiecki talent. Jej podróż właściwie dopiero się zaczyna. Dzięki swej determinacji zdobywa coraz większą wiedzę i umiejętności. Pracuje u boku samego Diora i poznaje wiele wspaniałych osób. Mimo, że z pozoru jest szczęśliwa, będzie musiała stawić czoła wyborom i podjętym kiedyś decyzjom.

„Wybory, których dokonujemy, wynikają z wcześniej dokonanych wyborów i popełnionych błędów”.

Już na samym początku książki byłam zdziwiona, że w tej historii tak dużo się wydarzyło. Fabuła nie zwalnia tempa ani na moment.
Dzięki autorce mamy wspaniałą możliwość poznania świata mody i uczestniczenia w literackiej podróży po Nowym Jorku, Rio i Paryżu.
Zakończenie było tak piękne i wzruszające, że aż nie chciało się kończyć historii. Uczucia i emocje jakie towarzyszyły bohaterce były tak rzeczywiste i wręcz odczuwalne, że nie dało się nie przeżywać wraz z nią każdej sytuacji. Nie ukrywam jednak, że liczyłam na nieco inny finał wydarzeń a sama końcówka pozostawia lekki niedosyt. Nie ujmuje to absolutnie nic całości lektury. Naprawdę nie łatwo się jej oprzeć.☺️

Główną bohaterkę Rosę, poznajemy jako starszą kobietę, która opowiada historię swojego życia. Opowieść zaczyna od czasów, kiedy była małą dziewczynką.
Rosa mieszka z rodzicami i siostrą w miasteczku Oberfals u podnóża Alp.
Kiedy ma 15 lat, jej ojciec dosłownie przegrywa ją w karty z niemieckim sierżantem. Wtedy postanawia uciec. W ucieczce, w czasie trwania wojny pomaga...

KRAWCOWĄ Z PARYŻA wypożyczyłam ze względu na podobieństwo tytułu „KRAWCOWA Z MADRYTU”, którą czytałam już dawno temu, ale wciąż pozostaję pod jej urokiem.
Co łączy obie powieści? Niby niewiele, a jednak… Na życiu obu bohaterek wojna odcisnęła piętno, skrzywdzone, poranione musiały stawić czoło zarówno teraźniejszości, jak i nadchodzącej niepewnej przyszłości. Obie okazały się silne, a w zanadrzu ukrywały coś jeszcze – nieoszlifowany talent w rękach. Przy wsparciu życzliwych osób powoli stawały się kobietami sukcesu… Oczywiście musiały za to zapłacić wysoką cenę…

KRAWCOWĄ Z PARYŻA wypożyczyłam ze względu na podobieństwo tytułu „KRAWCOWA Z MADRYTU”, którą czytałam już dawno temu, ale wciąż pozostaję pod jej urokiem.
Co łączy obie powieści? Niby niewiele, a jednak… Na życiu obu bohaterek wojna odcisnęła piętno, skrzywdzone, poranione musiały stawić czoło zarówno teraźniejszości, jak i nadchodzącej niepewnej przyszłości. Obie okazały...

Nie lubię powieści z pierwszoosobowym narratorem. Mam wrażenie, że czasami autorzy wybierają tę technikę jako łatwiejszą, ale wg mnie jest to najłatwiejszy sposób żeby spłycić wszystko; fabułę, charaktery, relacje...
Takie właśnie wrażenie odnosiłam przez połowę tej powieści. Dramatyczne losy młodziutkiej dziewczyny, były przedstawione... nijako. Wydarzenia miały olbrzymi potencjał ale zniknęły gdzieś pomiędzy dygresjami o szminkach i lakierach. W dodatku bajeczna kariera bohaterki została opisana pobieżnie i nieprzekonywująco.
Dopiero po połowie poczułam flow akcji. Tak jakby autorka wkroczyła na znajome jej tereny i dzięki temu powieść stała się bardziej realna, głębsza i przemawiająca... przynajmniej do mnie.
Ogólnie oceniam ją jako dobrą, bo dzięki zdecydowanie lepszej drugiej części, lektura pozostawiła dość dobre wrażenie.

Nie lubię powieści z pierwszoosobowym narratorem. Mam wrażenie, że czasami autorzy wybierają tę technikę jako łatwiejszą, ale wg mnie jest to najłatwiejszy sposób żeby spłycić wszystko; fabułę, charaktery, relacje...
Takie właśnie wrażenie odnosiłam przez połowę tej powieści. Dramatyczne losy młodziutkiej dziewczyny, były przedstawione... nijako. Wydarzenia miały olbrzymi...

Jestem pod wrażeniem warsztatu Autorki. Opowiedziała wręcz epicką historię oszczędnymi słowami i w taki sposób, że trudno się oderwać od czytania. Mimo wielu niezwykłych wydarzeń książka nie ocieka banałami i lukrem, wszystko jest doskonale przemyślane tak, aby na koniec spiąć się w całość idealnie dopełniająca początek. Intrygująca i niebanalna książka, godna polecenia.

Jestem pod wrażeniem warsztatu Autorki. Opowiedziała wręcz epicką historię oszczędnymi słowami i w taki sposób, że trudno się oderwać od czytania. Mimo wielu niezwykłych wydarzeń książka nie ocieka banałami i lukrem, wszystko jest doskonale przemyślane tak, aby na koniec spiąć się w całość idealnie dopełniająca początek. Intrygująca i niebanalna książka, godna polecenia.