Znakomita kontynuacja kultowego "Wachmistrza". Tym razem poznajemy przeszłość samego Kukulki, niegrzecznego chłopaka z gdańskiego podwórka. A wszystko to w otoczce zbrodni, biedy i tajemnic Wolnego Miasta. Rewelacyjna lektura.

Znakomita kontynuacja kultowego "Wachmistrza". Tym razem poznajemy przeszłość samego Kukulki, niegrzecznego chłopaka z gdańskiego podwórka. A wszystko to w otoczce zbrodni, biedy i tajemnic Wolnego Miasta. Rewelacyjna lektura.

Akcja "Wachmistrza - dogrywki" rozgrywa się kilka tygodni po zakończeniu poprzedniego tomu. Kukulka nadal nie może pogodzić się ze śmiercią bliskiej mu osoby, a tymczasem w Gdańsku ktoś okrada bogatych mieszkańców. Do rozwiązania zagadki zostaje oddelegowany radca Abell i podlegający mu wachmistrz. Dla tego drugiego śledztwo będzie wiązało się z rozliczeniem ze swoją przeszłością.
Ta część jest dla mnie gorszą pozycją od poprzedniej. Niektóre zachowania bohaterów są mało logiczne (zwłaszcza przestępców). Na plus wypada opis miasta w kryzysie oraz ciekawe postacie głównych bohaterów. Minusami i to rzucającymi się w oczy jest brak znajomości realiów epoki (lub ich świadome lekceważenie) przez autora np. centralne ogrzewanie w całym Gdańsku, które ulega awarii i nagle wszystkie mieszkania i domy przestają być ogrzewane. Czy aby w tych czasach nie paliło się głównie w piecach węglowych? Ewentualnie niektóre domy lub instytucje mogły mieć własne kotłownie? Kolejny mój zarzut tyczy się jednego z bohaterów ksywa Kreska, który wciąga od najmłodszych lat. No cóż nie sądzę by uboga młodzież miała wówczas dostęp do narkotyków. Co najwyżej do nędznej jakości bimbru. W jednej z retrospekcji wachmistrza pojawia się aparat fotograficzny, z którego korzystają młodzi ludzie. Skąd go wzięli? Nie wiadomo. Myślę, że dostęp do sprzętu fotograficznego na początku poprzedniego stulecia był bardzo ograniczony Takich wpadek - niedomówień można niestety znaleźć w tekście więcej.
Czy sięgnę po kolejne tomy? Sądzę, że tak i mimo wszystko dam jeszcze cyklowi szansę.

Akcja "Wachmistrza - dogrywki" rozgrywa się kilka tygodni po zakończeniu poprzedniego tomu. Kukulka nadal nie może pogodzić się ze śmiercią bliskiej mu osoby, a tymczasem w Gdańsku ktoś okrada bogatych mieszkańców. Do rozwiązania zagadki zostaje oddelegowany radca Abell i podlegający mu wachmistrz. Dla tego drugiego śledztwo będzie wiązało się z rozliczeniem ze swoją...

„Dogrywka” to drugi tom poświęcony postaci wachmistrza Kukulki. Odkrywa jego mroczną przeszłość, która daje o sobie znać w najmniej odpowiednim momencie jego życia i sprawia, że zarówno on jak i jego najbliżsi nie mogą czuć się bezpiecznie.
Cudownie skonstruowany thriller z epoki międzywojennej, gdzie dają już o sobie znać zawirowania polityczne i społeczne tamtych czasów.
W tej historii przewodnią rolę pełni pani zemsta, która nie uznaje kompromisów i tylko doprowadzenie jej do końca może przynieść ukojenie.
„Wachmistrz dogrywka” to pasjonująca książka od której nie można się oderwać!
Polecam wszystkim.

„Dogrywka” to drugi tom poświęcony postaci wachmistrza Kukulki. Odkrywa jego mroczną przeszłość, która daje o sobie znać w najmniej odpowiednim momencie jego życia i sprawia, że zarówno on jak i jego najbliżsi nie mogą czuć się bezpiecznie.
Cudownie skonstruowany thriller z epoki międzywojennej, gdzie dają już o sobie znać zawirowania polityczne i społeczne tamtych...

Bardzo sprawnie i ciekawie przeprowadzona akcja. "Nie oderwiesz się od lektury" - co miało miejsce w moim przypadku.

Bardzo sprawnie i ciekawie przeprowadzona akcja. "Nie oderwiesz się od lektury" - co miało miejsce w moim przypadku.

Fajnie się czytało, chyba w tej części po prostu weszłam w klimat dawnego Gdańska. Lektura mnie wciągnęła i bardzo się cieszę, że po nią sięgnęłam.
Czytało się przyjemnie, polubiłam obu panów - wachmistrza i radcę. I ten klimat retro mojego miasta już jakoś bardziej do mnie przemawiał niż w 1 części.

Fajnie się czytało, chyba w tej części po prostu weszłam w klimat dawnego Gdańska. Lektura mnie wciągnęła i bardzo się cieszę, że po nią sięgnęłam.
Czytało się przyjemnie, polubiłam obu panów - wachmistrza i radcę. I ten klimat retro mojego miasta już jakoś bardziej do mnie przemawiał niż w 1 części.

Bardzo dobry kryminał retro! Krzysztof Bochus trzyma fason! Cześć druga Wachmistrz Dogrywka ściśle powiązana z cz.1. Powinno się je czytać jedna po drugiej . Polecam , bardzo szybko się czyta , dobra akcja i fajnie skrojeni bohaterowie. Będę kontynuować serię.

Bardzo dobry kryminał retro! Krzysztof Bochus trzyma fason! Cześć druga Wachmistrz Dogrywka ściśle powiązana z cz.1. Powinno się je czytać jedna po drugiej . Polecam , bardzo szybko się czyta , dobra akcja i fajnie skrojeni bohaterowie. Będę kontynuować serię.

Druga część przygód wachmistrza nie gorsza od poprzedniej. Bardzo polubiłam tę parę: wachmistrza i radcę. Razem mogą wiele! Dobry, ciekawy kryminał. Polecam!

Druga część przygód wachmistrza nie gorsza od poprzedniej. Bardzo polubiłam tę parę: wachmistrza i radcę. Razem mogą wiele! Dobry, ciekawy kryminał. Polecam!

99/2023 (audiobook 62/2023)
Kryminał retro to trudny gatunek. Ciężko połączyć ciekawą intrygę (w ogóle – niełatwo wykreować ją samą!) z przekonującym, wiarygodnym tłem historyczno-społecznym.
Krzysztofowi Bochusowi wychodzi to coraz lepiej.

Nie wiem, czy gdańszczanie poczują ten retro klimat – ale ja, wrocławiak, dałem się uwieść. Wreszcie mogłem znów odczuć symbiozę wykreowanych postaci z miastem, które staje się osobnym bohaterem książki.
W dodatku -powieść to dosyć mroczna, a takie lubię najbardziej.
Oczywiście – znać w tym wszystkim niewątpliwą inspirację Markiem Krajewskim. No ale ciężko uznać to za zarzut – od momentu wydania “Śmierci w Breslau” zrzynają odeń wszyscy. Absolutnie wszyscy. Nawet jeśli odżegnują się od tych wpływów i starają się być oryginalni we własnym mniemaniu.

Mimo dość mdłego tytułu – druga powieść cyklu broni się wyśmienicie. Bochus wykrzesał naprawdę gęstą, mocną historię, zadbał o realizm i naturalizm – jednocześnie nie przekraczając granicy, kiedy owa dbałość staje się kiczowatym epatowaniem przemocą. Konsekwentnie rozwija pomysł na duet bohaterów – policjantów, których łączy tylko wykonywany zawód, poza tym różnią się całkowicie. Zabieg ten staje się w zasadzie samograjem – dzięki temu opowieść jaszcze bardziej nabiera rumieńców.

Chętnie zapoznam się z pozostałymi częściami serii, zostałem ostatecznie przekonany :)
Książki wysłuchałem w wersji audio, w interpretacji Mateusza Webera.

99/2023 (audiobook 62/2023)
Kryminał retro to trudny gatunek. Ciężko połączyć ciekawą intrygę (w ogóle – niełatwo wykreować ją samą!) z przekonującym, wiarygodnym tłem historyczno-społecznym.
Krzysztofowi Bochusowi wychodzi to coraz lepiej.

Nie wiem, czy gdańszczanie poczują ten retro klimat – ale ja, wrocławiak, dałem się uwieść. Wreszcie mogłem znów odczuć symbiozę...

Faktycznie: dogrywka.

To samo miejsce, Ci sami bohaterowie, nowa zagadka...ale nadal w tle rachunek, który Wachmistrz musi wyrównać.
Nadal przeplatające się życie zawodowe z prywatnym, przeszłość z wydarzeniami teraźniejszymi.

Akcja podobnie jak w części "0,5" nie ślimaczy się, ale też nie pędzi. Wydarzenia dzieją się wg. mnie w odpowiednim tempie.

Nie ma nudy, wręcz przeciwnie.

Zachęcony dwoma pierwszymi częściami sięgam po kolejną.

Faktycznie: dogrywka.

To samo miejsce, Ci sami bohaterowie, nowa zagadka...ale nadal w tle rachunek, który Wachmistrz musi wyrównać.
Nadal przeplatające się życie zawodowe z prywatnym, przeszłość z wydarzeniami teraźniejszymi.

Akcja podobnie jak w części "0,5" nie ślimaczy się, ale też nie pędzi. Wydarzenia dzieją się wg. mnie w odpowiednim tempie.

Nie ma nudy, wręcz...

Wg mnie słabsza niż poprzedni "Wachmistrz", przeszkadzały mi powtórzenia i straszne uproszczenie fabuły, troche jakby ksiazka była pisana na kolanie.

Wg mnie słabsza niż poprzedni "Wachmistrz", przeszkadzały mi powtórzenia i straszne uproszczenie fabuły, troche jakby ksiazka była pisana na kolanie.