Wspaniała, elektryzująca lektura - przeczytana jednym tchem. Opowieść o stracie i trudnym śledztwie, które doprowadzi bohaterów aż do Afryki. Powieść sensacyjna bez słabych punktów: wszystko jest tu przemyślane i zapętlone we właściwym momencie. Mocny finał, który zaskakuje... i cieszy.

Wspaniała, elektryzująca lektura - przeczytana jednym tchem. Opowieść o stracie i trudnym śledztwie, które doprowadzi bohaterów aż do Afryki. Powieść sensacyjna bez słabych punktów: wszystko jest tu przemyślane i zapętlone we właściwym momencie. Mocny finał, który zaskakuje... i cieszy.

Z każdą przeczytaną książką coraz bardziej drażni mnie styl pana Bochusa, część tekstów pasowałaby bardziej do Pauliny Świst niż do jednego z moich ulubionych autorów (cykl retro z radcą Ch. Abellem - złoto). Ale na koniec - czyta się szybko, akcja pędzi. Afryka ratuje 7kę dla tej powieści :)

Z każdą przeczytaną książką coraz bardziej drażni mnie styl pana Bochusa, część tekstów pasowałaby bardziej do Pauliny Świst niż do jednego z moich ulubionych autorów (cykl retro z radcą Ch. Abellem - złoto). Ale na koniec - czyta się szybko, akcja pędzi. Afryka ratuje 7kę dla tej powieści :)

Nie wiem jak ocenić tę książkę. Początek mnie nudził. Myślałam, że nie przebrnę. Gdy zaczęła się "właściwa" akcja byłam ciekawa co dalej ale coś mi zgrzytało. Takie natężenie złoli i fart bohaterów jakoś mnie nie przekonywało.
To co działo się w książce na pewno wzbudziło we mnie niepokój i dziwne poczucie niewygody.
Niekoniecznie - jeśli się pojawi w przyszłości - wrócę do przygód Marka Smugi. (Ale końcówka końcówki mi się spodobała.)

Nie wiem jak ocenić tę książkę. Początek mnie nudził. Myślałam, że nie przebrnę. Gdy zaczęła się "właściwa" akcja byłam ciekawa co dalej ale coś mi zgrzytało. Takie natężenie złoli i fart bohaterów jakoś mnie nie przekonywało.
To co działo się w książce na pewno wzbudziło we mnie niepokój i dziwne poczucie niewygody.
Niekoniecznie - jeśli się pojawi w przyszłości - wrócę...

Krzysztof Bochus w wysokiej formie. Warszawska Praga, berliński Kreuzberg, wreszcie Pemba i Zanzibar. Autor wiedzie nas przez rożne ciemne zakamarki, ani przez moment nie tracąc z pola widzenia satysfakcji czytelnika. A ten dostaje to, czego najbardziej pragnie: charakternych bohaterów, gęstą intrygę i suspence w finale. Do tego książka wibruje emocjami, ma tempo i klimat. To zdecydowanie jedna z najlepszych lektur przeczytanych w tym roku.

Krzysztof Bochus w wysokiej formie. Warszawska Praga, berliński Kreuzberg, wreszcie Pemba i Zanzibar. Autor wiedzie nas przez rożne ciemne zakamarki, ani przez moment nie tracąc z pola widzenia satysfakcji czytelnika. A ten dostaje to, czego najbardziej pragnie: charakternych bohaterów, gęstą intrygę i suspence w finale. Do tego książka wibruje emocjami, ma tempo i klimat....

Zdecydowanie lepiej szło panu Bochusowi z opisywaniem losów Abla i Kukułki.

Zdecydowanie lepiej szło panu Bochusowi z opisywaniem losów Abla i Kukułki.

Rewelacyjna powieść kryminalna, wciągająca od pierwszych stron. Choć autor zabiera nas do Berlina, a następnie aż na afrykańską Pembę, to już sam pobyt głównego bohatera w Bieszczadach na początku książki buduje niesamowity klimat i pobudza wyobraźnię do granic możliwości.

Rewelacyjna powieść kryminalna, wciągająca od pierwszych stron. Choć autor zabiera nas do Berlina, a następnie aż na afrykańską Pembę, to już sam pobyt głównego bohatera w Bieszczadach na początku książki buduje niesamowity klimat i pobudza wyobraźnię do granic możliwości.

"Czło­wiek tak na­gle nie znika, trud­no go na­gle wy­ka­so­wać, wy­wa­bić jak ja­kiś znak czy ta­tuaż..."

To miał być ich wyjazd, czas który spędzą razem i odbudują relację. Agnieszka czuje, że w ostatnim czasie oddaliła się od siostry. Wspólny wypad do Kołobrzegu miał to zmienić. Nic nie zapowiadało dramatu, który rozegrał się na dworcu. To tam ostatni raz widziała siostrę. Niepewność towarzyszyła jej przez ostatnie lata, wspomnienia z czasem zbladły, jednak nadzieja, że kiedyś ją odnajdzie nie gasła. Teraz po 5 latach odbiera zaskakującego maila ze zdjęciem Karoliny i wołaniem o ratunek. O pomoc w poszukiwaniach prosi swojego partnera Marka Smugę, prywatnego detektywa, który mimo osobistych problemów rozpoczyna śledztwo. Czy uda mu się odkryć, co wydarzyło się przed laty? Czy odnajdzie Karolinę?

Autor zabiera nas w ekscytującą i pełną niebezpieczeństw podróż, począwszy od warszawskiej Pragi po berliński Kreuzberg. Od Bieszczad po Zanzibar i Pembę we wschodniej Afryce. "Ugrzęź­li w pie­kieł­ku ple­mien­nych wa­śni i na­pięć", przedzierając się nie tylko przez egzotyczny kraj, ale i najmroczniejsze zaułki ludzkich umysłów. Dopiero w trakcie lektury zorientowałam się, że to druga część, jednak w niczym nie przeszkadzała mi nieznajomość wcześniejszego tomu. Przemyślana i starannie skonstruowana intryga, wciąga, nurtuje i nie daje odetchnąć. Wspaniale wykreowane i zaprezentowane postacie. Marek Smuga to postać złożona, intrygująca, nosząca spory bagaż doświadczeń. Stara się stłumić dręczące go wspomnienia, przykładając się do poszukiwań i nie bacząc na konsekwencje. Agnieszka straciła swój spokój w dniu zaginięcia siostry. Niespodziewana wiadomość mobilizuje ją do działania i podjęcia ważnych decyzji.
Kryminał z solidną dawką sensacji ma tle urzekającej Afryki. Podejmuje wiele trudnych tematów między innymi straty, czy depresji.
Warto przeczytać.

"Czło­wiek tak na­gle nie znika, trud­no go na­gle wy­ka­so­wać, wy­wa­bić jak ja­kiś znak czy ta­tuaż..."

To miał być ich wyjazd, czas który spędzą razem i odbudują relację. Agnieszka czuje, że w ostatnim czasie oddaliła się od siostry. Wspólny wypad do Kołobrzegu miał to zmienić. Nic nie zapowiadało dramatu, który rozegrał się na dworcu. To tam ostatni raz widziała...

"Kruchy lód" to kontynuacja serii kryminałów z detektywem Markiem Smugą, autorstwa Krzysztofa Bochusa.

Od lat zmagający się z depresją Smuga zaszywa się w starej chacie w Bieszczadach. W Warszawie zostawia swą życiową partnerkę Agnieszkę, która po pięciu latach od zaginięcia dostaje wiadomość "Siostro, ratuj!"

"Wilki nigdy się nie poddają. Nie to, co ludzie".
Marek podejmuje trop, który zawiedzie go z Bieszczad przez warszawską Pragę i berliński Kreuzberg, po Zanzibar i afrykańską Pembę. Czeka go skomplikowane śledztwo, mnóstwo zawiłych intryg i zaskakujących zwrotów akcji. Marek Smuga, prywatny detektyw, były policjant o niejasnej i bolesnej przeszłości, znakomita, wielowymiarowa postać, którą pokochałam już w poprzedniej części. Na jego przykładzie autor ukazał studium człowieka zmagającego się z depresją.

Nie spodziewałam się, że tak bardzo spodoba mi się ta pachnąca egzotyką historia kryminalna. Wciągnęła mnie i pochłonęła, a ja jak urzeczona podążałam śladem Smugi, który był niczym ten wilk, który się nigdy nie poddaje.

"Kruchy lód" to kontynuacja serii kryminałów z detektywem Markiem Smugą, autorstwa Krzysztofa Bochusa.

Od lat zmagający się z depresją Smuga zaszywa się w starej chacie w Bieszczadach. W Warszawie zostawia swą życiową partnerkę Agnieszkę, która po pięciu latach od zaginięcia dostaje wiadomość "Siostro, ratuj!"

"Wilki nigdy się nie poddają. Nie to, co ludzie".
Marek...

Historia ciekawa, ale taka mało prawdopodobna.

Historia ciekawa, ale taka mało prawdopodobna.

Były policjant, Marek Smuga, w dzikich Bieszczadach szuka ukojenia. Nie dane jest mu dlugo nacieszyć się pięknem przyrody. Jego partnerka Agnieszka otrzymuje maila z prośbą o ratunek od swojej siostry, zaginionej pięć lat temu Karoliny. Smuga rozpoczyna poszukiwania dziewczyny. Dokąd zaprowadzi go śledztwo? Przekonajcie się sami...
Jest to kolejna część cyklu z Markiem Smugą. Nie czytałam poprzedniej, ale to nie przeszkadza w odbiorze tej. Jest to świetnie napisana powieść kryminalno-sensacyjna. Niezłe tempo, wciągająca akcja, a do tego interesujący bohaterowie i egzotyczne miejsce, do którego trafiają sprawiają, że czyta się ją bardzo szybko I przyjemnie. Spokojny bieszczadzki początek nie zwiastuje dynamicznej historii, która po nim następuje. W momencie, gdy Smuga rozpoczyna śledztwo, akcja zaczyna gnać, szybko zmieniają się lokalizację - od Warszawy, przez Berlin aż po afrykańską Pembę. Autor ma naprawdę dobre pióro I potrafi zainteresować czytelnika, by ten nie chciał odłożyć książki. Historia trzyma w napięciu, a zagadka zaginięcia Karoliny jest intrygująca - aż do zaskakującego finału. Dodatkowo dostajemy nieco ciekawostek o Pembie. Mi się bardzo podobała i gorąco zachęcam Was do przeczytania.

Były policjant, Marek Smuga, w dzikich Bieszczadach szuka ukojenia. Nie dane jest mu dlugo nacieszyć się pięknem przyrody. Jego partnerka Agnieszka otrzymuje maila z prośbą o ratunek od swojej siostry, zaginionej pięć lat temu Karoliny. Smuga rozpoczyna poszukiwania dziewczyny. Dokąd zaprowadzi go śledztwo? Przekonajcie się sami...
Jest to kolejna część cyklu z Markiem...