Sama książka nie wywołuje większych emocji. Intrygi grubymi nićmi szyte, choć dobrze, oj bardzo dobrze było poznać taki Gdańsk i Gdynię.

Sama książka nie wywołuje większych emocji. Intrygi grubymi nićmi szyte, choć dobrze, oj bardzo dobrze było poznać taki Gdańsk i Gdynię.

Na taką książkę Marka Krajewskiego czekałem. Tym bardziej, że zbiegło się to w czasie z moim zainteresowaniem autentyczną postacią – majora Żychonia – gwieździe przedwojennego wywiadu, która pojawia się w „Mieście szpiegów”.
Mimo że przeczytałem już wiele książek tego autora, nie znudziłem się jego charakterystycznym stylem. Jeśli ktoś z czytelników marudził, że Krajewski „zjada własny ogon” i wciąż eksploatuje te same wątki, to po przeczytaniu „Miasta szpiegów” powinien zmienić zdanie.
Osadzenie akcji w Wolnym Mieście Gdańsku jak dla mnie zadziałało odświeżająco na cały cykl, a jednocześnie fajnie nawiązuje do wcześniejszych tomów.
Czytając czułem klimat zatęchłych knajp i widziałem zmęczenie i znudzenie portowych dam. Odczuwałem niemal fizycznie wzrost napięcia między Polakami i Niemcami w Gdańsku lat 30-tych XX wieku.
Przypomniały mi się filmy: „Na kłopoty Bednarski” i „Pogranicze w ogniu”.
Powtarzam się, ale muszę to powiedzieć po raz kolejny. Powinien powstać porządny serial (albo dwa) na podstawie książek Marka Krajewskiego o Mocku i Popielskim. Nie rozumiem dlaczego polscy reżyserzy kręcą jakieś błahostki, gdy tutaj mają niemal gotowe scenariusze. Netflix zapowiedział „Erynie”…Zobaczymy :)
Niezależnie od powyższego, książkę „Miasto szpiegów” jak najbardziej polecam. Dla mnie kolejne tomy Krajewskiego to jak powrót do starego przyjaciela, który zawsze gdzieś tam na mnie czeka i dyskretnie uchyla kapelusza na przywitanie.

Na taką książkę Marka Krajewskiego czekałem. Tym bardziej, że zbiegło się to w czasie z moim zainteresowaniem autentyczną postacią – majora Żychonia – gwieździe przedwojennego wywiadu, która pojawia się w „Mieście szpiegów”.
Mimo że przeczytałem już wiele książek tego autora, nie znudziłem się jego charakterystycznym stylem. Jeśli ktoś z czytelników marudził, że Krajewski...

Fabuła rozpada się na kilka mniejszych epizodów, które nie chcą się połączyć...
Do tego nie przykuwa specjalnie uwagi.
Gdzieś uleciał autentyczny, wciągający klimat.
Więc mimo że warsztatowo i technicznie jest ok a rzeczowo nawet bardzo dobrze uznaję tą powieść za wypadek przy pracy.

Lepiej pominąć tą część przygód Popielskiego. Na szczęście nie wydaje się by tym pominięciem pozbawić się na przyszłość istotnych informacji.

Fabuła rozpada się na kilka mniejszych epizodów, które nie chcą się połączyć...
Do tego nie przykuwa specjalnie uwagi.
Gdzieś uleciał autentyczny, wciągający klimat.
Więc mimo że warsztatowo i technicznie jest ok a rzeczowo nawet bardzo dobrze uznaję tą powieść za wypadek przy pracy.

Lepiej pominąć tą część przygód Popielskiego. Na szczęście nie wydaje się by tym...

Audiobook.
Kolejna przygoda z Łyssym za mną i muszę przyznać że autor trzyma wysoki poziom i świetnie się tego słucha lub czyta.
,, Miasto szpiegów" to chronologicznie 5 tom z Popielskim i bardzo lubię tego bohatera, bardzo lubię sposób prowadzenia śledztwa, hm w końcu to były lata trzydzieste i uważam że autor ten aspekt gdzie głównie trzeba polegać na dedukcji i intuicji świetnie oddał czytelnikowi.
Gorąco polecam ♥️

Audiobook.
Kolejna przygoda z Łyssym za mną i muszę przyznać że autor trzyma wysoki poziom i świetnie się tego słucha lub czyta.
,, Miasto szpiegów" to chronologicznie 5 tom z Popielskim i bardzo lubię tego bohatera, bardzo lubię sposób prowadzenia śledztwa, hm w końcu to były lata trzydzieste i uważam że autor ten aspekt gdzie głównie trzeba polegać na dedukcji i intuicji...

Bezwzględna walka wywiadów w Wolnym Mieście Gdańsk. Edi Łyssy Popielski został prawie pokonany, ale dzięki wielkiemu poświęceniu Leokadii wyszedł "cało" z opresji. Na koniec oczywiście wymierzył sprawiedliwość oprawcy swojej kuzynki. "Po swojemu".

Bezwzględna walka wywiadów w Wolnym Mieście Gdańsk. Edi Łyssy Popielski został prawie pokonany, ale dzięki wielkiemu poświęceniu Leokadii wyszedł "cało" z opresji. Na koniec oczywiście wymierzył sprawiedliwość oprawcy swojej kuzynki. "Po swojemu".

Może nie mega - wybitna, ale niewątpliwie kolejna znakomita powieść z komisarzem Popielskim w klimacie szpiegowskim, w przedwojennym Gdańsku, który uwodzi aurą z tamtego okresu.

Może nie mega - wybitna, ale niewątpliwie kolejna znakomita powieść z komisarzem Popielskim w klimacie szpiegowskim, w przedwojennym Gdańsku, który uwodzi aurą z tamtego okresu.

Czytałam kolejne powieści Marka Krajewskiego, lubiłam Mocka, potem Popielskiego (może nawet bardziej); podobał mi się mroczny klimat i topograficzne szczegóły Breslau, potem Wrocławia i Lwowa. Miło wspominam spotkanie z autorem w 2008 roku. Na pewno Krajewski stworzył świetny wzorzec kryminału retro.
Kiedy poszedł w stronę powieści szpiegowskiej, nie bardzo mi to odpowiadało. Jeszcze "Dziewczyna o czterech palcach" zajęła moją wyobraźnię, ale "Pomocnik kata" raczej znudził.
Po trzech latach przerwy od Krajewskiego sięgnęłam po "Miasto szpiegów" i po niezłym początku z trudem śledziłam, co też dalej się wydarzy w Wolnym Mieście Gdańsku, do którego przybył Edward Popielski pod zmienionym nazwiskiem. Ma "działaniami nieformalnymi i brutalnymi powstrzymać zuchwalstwo Niemców". Akcja zagmatwana i wieje nudą.
Zdecydowanie wolałam, gdy Popielski prowadził klasyczne kryminalne śledztwo. Nie polubię powieści szpiegowskich, zatem raczej kolejna przerwa od Mocka i Popielskiego.

Czytałam kolejne powieści Marka Krajewskiego, lubiłam Mocka, potem Popielskiego (może nawet bardziej); podobał mi się mroczny klimat i topograficzne szczegóły Breslau, potem Wrocławia i Lwowa. Miło wspominam spotkanie z autorem w 2008 roku. Na pewno Krajewski stworzył świetny wzorzec kryminału retro.
Kiedy poszedł w stronę powieści szpiegowskiej, nie bardzo mi to...

Edward Popielski, czyli popularny Łyssy opuszcza (a w zasadzie zostaje do tego zmuszony) swój ukochany Lwów na rzecz Wolnego Miasta Gdańsk, który w okresie międzywojennym był swego rodzaju osobnym od państwa polskiego i niemieckiego bytem.
Komisarz zostaje rzucony do walki z lokalną mafią, oraz układami na samym szczycie. Pojawia się oczywiście femme fatale, czyli Irena Arendarska, która stara się usidlić Popielskiego.
Chyba już mi się znudził ten cykl, nie miałem za dużo funu czytając tę część.

Edward Popielski, czyli popularny Łyssy opuszcza (a w zasadzie zostaje do tego zmuszony) swój ukochany Lwów na rzecz Wolnego Miasta Gdańsk, który w okresie międzywojennym był swego rodzaju osobnym od państwa polskiego i niemieckiego bytem.
Komisarz zostaje rzucony do walki z lokalną mafią, oraz układami na samym szczycie. Pojawia się oczywiście femme fatale, czyli Irena...

Klasyka w wydaniu Pana Krajewskiego. Dostajemy interesującą historię osadzoną w jak zawsze ciekawym miejscu i czasie. Dla stałych czytelników nie będzie zaskoczeń - warto przeczytać jeśli interesuje Was postać Popielskiego.

Klasyka w wydaniu Pana Krajewskiego. Dostajemy interesującą historię osadzoną w jak zawsze ciekawym miejscu i czasie. Dla stałych czytelników nie będzie zaskoczeń - warto przeczytać jeśli interesuje Was postać Popielskiego.

Popielski jako policjant zawsze wciąga, jednakże jako agent wywiadu jego przygody nie są już tak intrygujące pomimo staranności (jak zawsze) autora w kwestii klimatu tamtych czasów jak i topografii Wolnego Miasta Gdańska.

Popielski jako policjant zawsze wciąga, jednakże jako agent wywiadu jego przygody nie są już tak intrygujące pomimo staranności (jak zawsze) autora w kwestii klimatu tamtych czasów jak i topografii Wolnego Miasta Gdańska.