Korzystacie z komputera? Macie dostęp do Internetu? A może ktoś próbował się kiedyś włamać do waszej maszyny? Jeśli tak, to lepiej to sprawdźcie, a jeśli nie, to zapewne się włamał, ale tego nie odnotowaliście. Moja dobra rada. Przeszukajcie „twardziela”! Być może zostaliście naznaczeni, staliście się łupem w walce crakerów. Powieść Jeffery’ego Deavera pt. „Błękitna pustka” wprowadzi was w świat, z którego być może nie znajdziecie wyjścia. Zostaniecie hakerami, phreakerami, będziecie pisać niszczące skrypty i łamać najbardziej skomplikowane szyfry. Staniecie się panami sieci, „błękitnej pustki”.
Potencjalny czytelnik zwróci uwagę na schludną i ładną okładkę przedstawiającą klawiaturę komputera. Zasadniczo nie daje ona podstaw do wyciągnięcia jakichkolwiek wniosków na temat samej treści. Jedynie wizerunek czarnego pająka buszującego po klawiszach może nasuwać niepokojące myśli. Wrażenia gwarantowane albo darmowy dostęp do sieci. Efekt – przy odrobinie szczęścia ujdziecie z życiem a wasz komputer spotka zasłużona emerytura.
Akcja rozgrywa się w kilku płaszczyznach życia poszczególnych bohaterów; śledztwo, sytuacja rodzinna oficerów CCU, odsiadka hakera Gilletta, jego rozstanie z żoną i indywidualna komputerowa walka z zabójcą, z którym niegdyś... Wątków jest sporo i czytelnik, który nie dość skoncentruje się na książce, z pewnością się pogubi. Niewidzialny przeciwnik i duch jego pomocnika, realne morderstwa i ofiary wywołają w waszych umysłach obrazy a nawet dźwięki. Śmierć, miłość, zdrada, ucieczka, pogoń, walka, strach itp. – to konkretne składniki dobrej literackiej sensacji a nawet thrillera. „Błękitna pustka” ma je wszystkie. Jest to powieść, gdzie współtowarzysze stają się wrogami a walka przy komputerze przekształca się w prawdziwą wojnę z prawdziwymi ofiarami. Dla zabójcy nie ma przeszkód, jest mistrzem kamuflażu i ucieczki. Deaver być może troszkę przejaskrawił realia i momentami książka zmierza w kierunku fantastyki.
Autor posługuje się językiem nacechowanym emocjonalnie. Wszelkie wyrazy związane z komputerami i Internetowe slangi są dokładnie tłumaczone u dołu właściwej strony lub w słowniczku na początku książki. Język często spełnią funkcję opisową, która przyczynia się do kreowania przez odbiorcę własnego obrazu rzeczywistości, wyglądu i zachowania bohaterów oraz otoczenia. Deaver podzielił „... pustkę” na bloki rozdziałowe, stopniując poziom trudności w poczynaniach postaci a także podwyższając poziom adrenaliny czytelnika; im bardziej zagłębiamy się w „Błękitną ...”, tym trudniej jest się od niej oderwać, zwiększa się stawka, ale także ryzyko. Książka tylekroć was zaskoczy, iż stwierdzicie, że już więcej nic was nie zadziwi; popełnicie tym samym kolejny błąd i wpadniecie w sidła, które zastawił na was autor. Tutaj niczego nie można być pewnym.

Korzystacie z komputera? Macie dostęp do Internetu? A może ktoś próbował się kiedyś włamać do waszej maszyny? Jeśli tak, to lepiej to sprawdźcie, a jeśli nie, to zapewne się włamał, ale tego nie odnotowaliście. Moja dobra rada. Przeszukajcie „twardziela”! Być może zostaliście naznaczeni, staliście się łupem w walce crakerów. Powieść Jeffery’ego Deavera pt. „Błękitna pustka”...