„Czy wszechświat jest nieskończony czy tylko bardzo duży? Czy jest wieczny czy tylko istnieje bardzo długo? W jaki sposób skończony umysł mógłby pojąć nieskończony wszechświat?” ~ „Wszechświat w skorupce orzecha”, Stephen Hawking, tł. Piotr Amsterdamski, Zysk i S-ka Wydawnictwo, 2023, s. 51-52.

Pierwszą myślą, jaka pojawiła się w mojej głowie po lekturze „Wszechświata w skorupce orzecha”, było pytanie, która z omówionych przez Stephena Hawkinga teorii jest najbliższa prawdzie? Jak się bowiem okazuje, bycie fizykiem teoretycznym można czasami postawić obok bycia dociekliwym filozofem bądź człowiekiem głębokiej wiary. Naukowcy opracowujący teorie – zwłaszcza tak „spektakularne” – nie zawsze są w stanie je potwierdzić [lub obalić]. Czy winą takiego zawieszenia, niepewności jest niewystarczająca technologia, czy może ograniczeniem jest budowa naszego mózgu? Być może, jedno i drugie.

To, o czym w przystępny sposób pisze Hawking, rozbudza wyobraźnię: supergrawitacja, supersymetria, teoria strun, brany, teoria M, promieniowanie Hawkinga, podróże w czasie, czy przyszłość ludzkości. Autor, zachowując naukowy obiektywizm, przedstawia teorie, które starają się odpowiedzieć na wielkie pytania filozofii: kim jesteśmy? Gdzie jesteśmy? Skąd się tu wzięliśmy? Czym jest rzeczywistość?

Które z przedstawionych przez Hawkinga teorii okażą się prawdziwe? Zapewne czas pokaże. Póki co możemy – dzięki Autorowi – karmić nimi naszą wiecznie głodną ciekawość świata.

Wspaniała książka – serdecznie polecam 👍

Egzemplarz książki do recenzji otrzymałem od Wydawcy w ramach współpracy barterowej.

Dłuższa recenzja na mojej stronie - link: https://karols.pl/wszechswiat-w-skorupce-orzecha-stephen-hawking-recenzja/

„Czy wszechświat jest nieskończony czy tylko bardzo duży? Czy jest wieczny czy tylko istnieje bardzo długo? W jaki sposób skończony umysł mógłby pojąć nieskończony wszechświat?” ~ „Wszechświat w skorupce orzecha”, Stephen Hawking, tł. Piotr Amsterdamski, Zysk i S-ka Wydawnictwo, 2023, s. 51-52.

Pierwszą myślą, jaka pojawiła się w mojej głowie po lekturze „Wszechświata w...

Kiedyś już te książki czytałam (w sensie ogólnie Hawkinga) i jakoś zrobiła mi się ochota, żeby do nich wrócić po latach.

Generalnie, gdy byłam młodsza (szukałam dopiero odpowiedzi na różne pytania, nie miałam dzieci = miałam więcej czasu i łatwiej było mi się skupić) bardzo lubiłam czytać książki popularnonaukowe. Ostatnio wybieram raczej te rozrywkowe, ale jednak czasem mi się tęskni za taką tematyką. Tym bardziej, że zaczęły mi się podobać książki sci-fi i chciałam sobie przypomnieć, jak nauka widzi pewne kwestie poruszane w fantastyce naukowej.

Ogólnie wszelkie książki popularnonaukowe są moim zdaniem warte czytania, więc ja zawsze je będę oceniać pozytywnie, bo z każdej się czegoś można dowiedzieć a przemyślenia Hawkinga akurat lubię - inaczej bym do nich nie wracała.

Ps. Jak coś ta książka i "Krótkie odpowiedzi na wielkie pytania" to jest niemal to samo, tyle że "odpowiedzi" są nieco odświeżone i były wydane już po śmierci autora, więc zawierają jeszcze posłowie córki Hawkinga itp.

Kiedyś już te książki czytałam (w sensie ogólnie Hawkinga) i jakoś zrobiła mi się ochota, żeby do nich wrócić po latach.

Generalnie, gdy byłam młodsza (szukałam dopiero odpowiedzi na różne pytania, nie miałam dzieci = miałam więcej czasu i łatwiej było mi się skupić) bardzo lubiłam czytać książki popularnonaukowe. Ostatnio wybieram raczej te rozrywkowe, ale jednak czasem...

KOSMOS rozpala wyobraźnię i sprawia, że człowiek czuje się taki malutki maluteńki... prywatnie uwielbiam książki o tej tematyce - one zwyczajnie poszerzają horyzonty tak w znaczeniu przenośnym, jak i dosłownym - otwierają nas na ogrom przestrzeni, którą mamy nad głowami. Stephena Hawkinga lubię, choć nienadmiernie, mam z nim czasem problem, ale WSZECHŚWIAT W SKORUPCE ORZECHA jest świetny!
Trzeba pamiętać, że jest to książka popularnonaukowa, ale jednak skupia się na zagadnieniach z fizyki, więc jeśli ktoś ma z tym problem, to ostrzegam. Nie będziemy tu czytać o gwiazdach w ujęciu baśniowym, a naukowym. Poznamy podstawowe prawa rządzące Wszechświatem i zobaczymy, że nie wiemy nic... no może trochę wiemy, ale i tak więcej nie wiemy, niż wiemy.
Podoba mi się sposób, w jaki Hawking podchodzi do trudnych tematów. Jest to trochę żartobliwe, dowcipne i proste wytłumaczenie, które może przyswoić niemal każdy. Poszczególne zagadnienia są także pięknie ilustrowane, niektóre definicje czytelnie wyróżnione w ramkach - a to niesamowicie ważne, zwłaszcza gdy ktoś zaczyna swoją przygodę z Wszechświatem.
Autor sprytnie łączy to, co wyobraźnia traktuje jako magiczne, z tym co naukowe. Hawking potrafi przedstawić rzeczywistość i to, jakimi prawami się rządzi w trochę baśniowy sposób, np. w kwestii podróży w czasie, innych wymiarów, przewidywania przyszłości itd. To wyjątkowo sympatyczne i interesujące podejście, którym czytelnik może się zarazić i odkryć w sobie jeśli nie fizyka, to przynajmniej fana fizyki.
Książka ta została fenomenalnie wydana. Piękna obwoluta i bardzo elegancka, twarda okładka, albumowy papier i ogromna ilość ilustracji - to wszystko sprawia, że tę książkę spokojnie można podarować komuś na prezent. Bardzo polecam, choć zdecydowanie wolę fragmenty, gdy Hawking skupia się na nauce, a nie na swojej filozofii.

jak Ci się żyje orzeszku?
Wydawnictwo Zysk i S-ka

KOSMOS rozpala wyobraźnię i sprawia, że człowiek czuje się taki malutki maluteńki... prywatnie uwielbiam książki o tej tematyce - one zwyczajnie poszerzają horyzonty tak w znaczeniu przenośnym, jak i dosłownym - otwierają nas na ogrom przestrzeni, którą mamy nad głowami. Stephena Hawkinga lubię, choć nienadmiernie, mam z nim czasem problem, ale WSZECHŚWIAT W SKORUPCE...

świetna książka

świetna książka

Nikt tak jak Stephen Wawking w prosty sposób nie potrafi wytłumaczyć tak złożonych zagadnień związanych z fizyką. Polecam serdecznie

Nikt tak jak Stephen Wawking w prosty sposób nie potrafi wytłumaczyć tak złożonych zagadnień związanych z fizyką. Polecam serdecznie

Książka to dość niedługa, treściwa namiastka potężnej wiedzy, momentami wywieszająca szyld w mojej głowie nawiązujący do piosenki Faith No More: " (...) droplets of yes and no in the ocean of maybe."
Napisana została przez słynną postać świata nauki - Stephena Hawkinga, który pokonał sporo ograniczeń i barier między znanym a nieznanym. Podziwiam człowieka. "Wszechświat w skorupce orzecha" nie do końca został przeze mnie zrozumiany, ale zachęcił do poszerzania wiedzy w zakresie kosmologii i fizyki kwantowej. A także do jedzenia większej ilości orzechów.

Książka to dość niedługa, treściwa namiastka potężnej wiedzy, momentami wywieszająca szyld w mojej głowie nawiązujący do piosenki Faith No More: " (...) droplets of yes and no in the ocean of maybe."
Napisana została przez słynną postać świata nauki - Stephena Hawkinga, który pokonał sporo ograniczeń i barier między znanym a nieznanym. Podziwiam człowieka. "Wszechświat w...

Mam wrażenie, że fizyka już jakiś czas temu dobiła do ściany możliwości opowiadania o zjawiskach w przystępny, modelowy i zrozumiały dla każdego słuchacza sposób. Mimo, że książka jest krótka to wiele akapitów trzeba przemyśleć w trakcie czytania lub przeczytać jeszcze raz. Nie jest to łatwa lektura, ale dowiedzieć się z niej można wielu ciekawych faktów ze świata nauki oraz historii nauki.

Mam wrażenie, że fizyka już jakiś czas temu dobiła do ściany możliwości opowiadania o zjawiskach w przystępny, modelowy i zrozumiały dla każdego słuchacza sposób. Mimo, że książka jest krótka to wiele akapitów trzeba przemyśleć w trakcie czytania lub przeczytać jeszcze raz. Nie jest to łatwa lektura, ale dowiedzieć się z niej można wielu ciekawych faktów ze świata nauki...

Napisana przystępnie i w pełni merytorycznie. Bez zbędnych ozdobników, a ciekawie. Mimo iż krótka, to dogłębna analiza omawianych zjawisk i zagadnień. Osobowość Hawkinga również fajnie się przeplatała.

Napisana przystępnie i w pełni merytorycznie. Bez zbędnych ozdobników, a ciekawie. Mimo iż krótka, to dogłębna analiza omawianych zjawisk i zagadnień. Osobowość Hawkinga również fajnie się przeplatała.

Najpiękniejsze w tym wszystkim jest to że te teorie brzmią jak rodem z powieści SF, a okazuje się że tak na prawdę to może być prawdą. Świat jest fascynujący, a tym bardziej oczami geniusza takiego jak Hawking

Najpiękniejsze w tym wszystkim jest to że te teorie brzmią jak rodem z powieści SF, a okazuje się że tak na prawdę to może być prawdą. Świat jest fascynujący, a tym bardziej oczami geniusza takiego jak Hawking

Ciekawa tematyka, fajnie pokazana historia fizyki. Mimo zawiłości tematyki i raczej słabej interpretacji Krzysztofa Plewako-Szczerbińskiego, dobrze się tego słuchało. Żarty wplecione przez autora to raczej grube suchary.

Ciekawa tematyka, fajnie pokazana historia fizyki. Mimo zawiłości tematyki i raczej słabej interpretacji Krzysztofa Plewako-Szczerbińskiego, dobrze się tego słuchało. Żarty wplecione przez autora to raczej grube suchary.