Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Być może pamiętacie fantastyczną wyspę Arranmore, która rządzi się własnymi prawami i na której dzieją się nieprawdopodobne rzeczy? Jeśli ktoś przeczytał dwa pierwsze tomy „Wyspy Strażnika Burzy” to wie, że seria na długo zostaje w pamięci. Arranmore to specyficzne miejsce. Wyspa sama wybiera swojego strażnika, a jego obowiązkiem jest troszczyć się o bezpieczeństwo mieszkańców, w czym pomaga mu moc panowania nad przyrodą i zmiany klimatu. Tym razem jednak wszystko idzie na opak, gdyż strażnikiem jest kilkunastoletni chłopiec, który ciągle nie potrafi okiełznać swojej mocy, przez co dla większości mieszkańców staje się mało wiarygodny. Są świadomi, że w obliczu zbliżającego się niebezpieczeństwa będą pozostawieni samym sobie. Fionn Boyle wie, że jest tylko nastolatkiem i chociaż czuje moc drzemiącą w nim – nie jest w stanie nad nią zapanować. Takiego sfrustrowanego, a przez to mało czujnego strażnika postanawia zaatakować okrutna czarodziejka Morrigana wraz z całą armią Duszobójców. To dla niej idealny moment, aby objąć panowanie nad wyspą. Nie przypuszcza jedynie, że Fionn oprócz tego, iż jest Strażnikiem Burzy staje się kimś o wiele potężniejszym i jego magia nie pochodzi z wyspy, ale z jego wnętrza.
Walka na śmierć i życie jest nieunikniona, a mieszkańcy, przyjaciele i rodzina Fionna wobec przeważającej przewagi liczebnej Duszobójców i mocy Morrigany są praktycznie bez szans. Czy młodemu Strażnikowi uda się okiełznać swoją moc i wyrównać szanse? Czy zamieszkujący Arranmore ludzie zaczną w końcu ze sobą współpracować i zamiast dotychczasowej rywalizacji – zaufają Fionnowi? Czy Fionn będzie mógł liczyć na pomoc i zrozumienie nawet wtedy, kiedy najbliższa mu osoba znajdzie się po stronie wroga? Zdecydowanie w tej części emocji nie brakuje!
Akcja powieści toczy się wartko, a podróże bohatera między warstwami wyspy nadają jej tajemniczości. Chłopiec bierze na siebie całą odpowiedzialność za los miejsca, które stało się jego domem. Gotów jest nawet oddać życie.
„Bitwa Strażnika Burzy” to książka, w której od pierwszych stron występuje wyraźny podział na dobro i zło. Czyta się szybko, a korzystając ze znajomości poprzednich części – można się lekturą po prostu delektować. Ciągle ciekawią nas skomplikowane relacje między rodzeństwem, jakże znane i bliskie współczesnym nastolatkom. Są dowodem na to, iż brat i siostra stanowią nierozerwalną drużynę i cokolwiek by się między nimi prywatnie nie działo – koniec końców będą mogli na sobie polegać.
Wydana dzięki Wydawnictwu Dwukropek prezentuje się idealnie. Twarda, elegancka, kolorowa okładka, a w środku mnóstwo tekstu podzielonego na opatrzone tytułem rozdziały. Razem z pierwszym tomem stanowi początek fantastycznej kolekcji. Ponieważ fabuła posiada kilka warstw, polecamy ją raczej starszym czytelnikom, takim 12+.

Być może pamiętacie fantastyczną wyspę Arranmore, która rządzi się własnymi prawami i na której dzieją się nieprawdopodobne rzeczy? Jeśli ktoś przeczytał dwa pierwsze tomy „Wyspy Strażnika Burzy” to wie, że seria na długo zostaje w pamięci. Arranmore to specyficzne miejsce. Wyspa sama wybiera swojego strażnika, a jego obowiązkiem jest troszczyć się o bezpieczeństwo...

Długo czekałam na finał historii Fionna, którą polecałam młodym czytelnikom w 2019 roku, kiedy to z przyjemnością pochłonęłam najpierw "Wyspę Strażnika Burzy", a potem "Wojowników Zaginionej Fali". Byłam bardzo ciekawa, jak autorka poprowadzi dalej opowieść i jak ją zakończy. Czy wykorzysta, czy może roztrwoni zbudowany wcześniej kapitał. Podeszłam do lektury z nadzieją, na tyle dużą, że "Bitwę Strażnika Burzy" zabrałam ze sobą na wakacje. Czy słusznie?

Bardzo trudno pisać o kolejnej części serii i nie powtarzać raz po raz tych samych argumentów, ale mogę powiedzieć, że to bardzo udany finał rozpisanej na trzy tomy historii. Jest nie tylko zgrabnym spięciem wszystkich wątków rozsianych na wielu płaszczyznach opowieści, ale też bardzo emocjonującą i trzymającą w napięciu fabułą.

Wracamy do świetnych młodych bohaterów, których już zdążyliśmy polubić, z którymi młody czytelnik być może już się utożsamił. Świetny zespół, który tworzą Fionn, Sam i Shelby, zostaje wystawiony na próbę, dzięki której dowiemy się, na czym polega lojalność i czy ma ona swoje granice. Po raz kolejny przyjrzymy się też skomplikowanym relacjom między rodzeństwem i zobaczymy, że choć Fionn i Tara potrafią się pokłócić, w chwili próby znów stoją za sobą murem.

Dzieje się w tej części dużo, a intensywność doznań nie pozwala niemal na złapanie oddechu i przerwanie lektury. Ta powieść to nie jedna bitwa, a szereg zmagań, z których te najważniejsze należy wygrać we własnym sercu. Świetna, emocjonująca historia, która ma szansę usatysfakcjonować żądnych wrażeń młodszych nastolatków.

W tej fikcyjnej opowieści, która czerpie z mitów i je tworzy, znajdziemy wiele uniwersalnych wartości, jak przyjaźń, lojalność, rodzina. Jest to opowieść z jednej strony o walce dobra ze złem, z drugiej - o odpowiedzialności za moc i zmaganiu z własnymi słabościami. O sile rodzinnych więzów, o wspólnocie wyspiarzy, o magii, która spina warstwy czasu, ale też o odwadze i odpowiedzialności. Świetna, emocjonująca lektura, która doskonale wieńczy cykl.

Długo czekałam na finał historii Fionna, którą polecałam młodym czytelnikom w 2019 roku, kiedy to z przyjemnością pochłonęłam najpierw "Wyspę Strażnika Burzy", a potem "Wojowników Zaginionej Fali". Byłam bardzo ciekawa, jak autorka poprowadzi dalej opowieść i jak ją zakończy. Czy wykorzysta, czy może roztrwoni zbudowany wcześniej kapitał. Podeszłam do lektury z nadzieją, na...

Nie ma znaczenia ile mamy las, skąd pochodzimy, w jakich rodzinach się wychowaliśmy i jakie mamy zainteresowania. Niezależnie bowiem od tego, każdy z nas chciałby być bohaterem, w sercu każdego czai się pragnienie, by kogoś ocalić, komuś pomóc, zrobić w swoim życiu coś znaczącego. I nie chodzi nawet o sławę, podziw innych, tylko o poczucie samospełnienia, albo świadomość, że nie zawiedliśmy bliskich osób, że wszystko jest tak, jak być powinno. Jesteśmy wówczas gotowi wypełnić swoją misję nawet mając świadomość wyrzeczeń, nawet kosztem własnej przyjemności, niekiedy stawiając na szali swoje bezpieczeństwo, a nawet … życie.
W takiej właśnie sytuacji znalazł się Fionn Boyle, który po śmierci swojego dziadka, poprzedniego Strażnika Burzy, odziedziczył po nim tę funkcję. Nastolatek jest świadomy tego, że przepełnia go starożytna magia, nie jest jednak jeszcze w stanie nad nią zapanować, co więcej, nie jest w stanie jej nawet wyzwolić. A tymczasem czeka go bodaj najważniejsza walka w jego życiu, z przerażającą czarodziejką Morriganą.
Dziadek Fionna był przekonany, że pomocne w walce będzie odnalezienie kobiety o imieniu Rose, by wskrzesić czarownika, by wspomógł mieszkańców wyspy w nierównej walce z Morriganą. Zanim to jednak nastąpi chłopiec musi naleźć Szepczące Drzewo, całkowicie niedostępny wszechwiedzący dąb, ukryty w nieosiągalnej warstwie Arranmore. Nie będzie to łatwe, bowiem Duszobójcy Morrigany czają się wszędzie, ale całe szczęście, że Fionn nie będzie sam. W walce z Morriganą pomoże mu jego rodzina, a także przyjaciele i społeczność wyspy. Chłopiec przekona się, że tak naprawdę nie ma rzeczy niemożliwych, jeśli w pełni poświęcimy się zadaniu, ale przede wszystkim, kiedy podzielimy się odpowiedzialnością z zaufanymi osobami.
O walce dobra ze złem, o zaletach działania w zespole i o pradawnej magii traktuje książka pt. „Bitwa Strażnika Burzy”, autorstwa Catherine Doyle. To już trzeci tom opowieści o Strażniku Burzy, opublikowanej nakładem Wydawnictwa Dwukropek, a z każdym kolejnym sytuacja robi się coraz poważniejsza. Tym razem walka będzie zacięta, a to, jak potoczą się losy bitwy zależy między innymi od Fionna. Sięgając po książkę musimy być świadomi tego, iż zostaniemy wciągnięci w wir wydarzeń, i nawet się nie zorientujemy, kiedy minie nam kilka godzin spędzonych na wyspie Arranmore.
Losy Strażnika Burzy i stojące przed nim wyzwania to doskonała lektura dla wszystkich młodych czytelników, którzy cenią sobie nieoczywiste opowieści podszyte magią, a także którzy wierzą lub potrzebują uwierzyć w moc przyjaźni. To również lektura dla wszystkich tych, którzy cenią sobie książki o walce dobra ze złem, o stracie i o poświęceniu. Doskonale wykreowani bohaterowie, dynamiczne zwroty akcji oraz niezwykła atmosfera, przesycona magią, ale i niebezpieczeństwem, to główne atuty powieści. Jeśli dodamy do tego płynące z lektury przesłanie, powinna stać się ona książką adresowaną do każdego młodego (nie tylko ciałem, ale i duchem) czytelnika.

Nie ma znaczenia ile mamy las, skąd pochodzimy, w jakich rodzinach się wychowaliśmy i jakie mamy zainteresowania. Niezależnie bowiem od tego, każdy z nas chciałby być bohaterem, w sercu każdego czai się pragnienie, by kogoś ocalić, komuś pomóc, zrobić w swoim życiu coś znaczącego. I nie chodzi nawet o sławę, podziw innych, tylko o poczucie samospełnienia, albo świadomość,...

Historia opowiedziana w trylogii jest wymyślona fenomenalnie. Szkoda, że autorka kompletnie jej nie uniosła i napisała ją kiepskim stylem, szybko, byle jak. Nie potrafiła wykorzystać barw świata, który sama stworzyła, nie dała rady wykreować tonu opowieści na poziomie, na jaki ta opowieść zasłużyła.

Historia opowiedziana w trylogii jest wymyślona fenomenalnie. Szkoda, że autorka kompletnie jej nie uniosła i napisała ją kiepskim stylem, szybko, byle jak. Nie potrafiła wykorzystać barw świata, który sama stworzyła, nie dała rady wykreować tonu opowieści na poziomie, na jaki ta opowieść zasłużyła.

Książka "Bitwa Strażnika Burzy"
to udany finalny tom trylogii Catherine Doyle o wyspie Arranmore.

Pierwszy tom "Wyspa Strażnika Burzy"
był niespokojny, rozedrgany, trudny do zrozumienia.
Drugi tom "Wojownicy zaginionej fali"
był rewelacyjny, wciągający, przerażający.

Trzeci tom jest czymś pośrednim pomiędzy poprzednimi.
Akcja, spokój i strach falują w nim jak ocean,
czasem łagodnie, czasem jak sztorm.


Po śmierci dziadka - poprzedniego Strażnika Burzy,
nastoletni Fionn czuje w sobie magię,
ale dopiero musi nauczyć się nią posługiwać.
Nie ma zbyt wiele czasu, bo czeka go walka o wyspę.
Walka na śmierć i życie.
Walka ze zmartwychwstałą złą czarodziejką Morriganą,
zabierającą dusze kolejnym wyspiarzom i wcielającą ich do swej armii.

Morrigana chce zawładnąć wyspą, a potem całym światem.
Czy Fionn - nowy Strażnik Burzy, powstrzyma ją?

Są chwile, gdy Fion wątpi w siebie, w swoją siłę, misję, przeznaczenie.
Ale murem stoją przy nim przyjaciele, siostra, matka, duchy przodków.
Mają też świece wspomnień, mogące przenosić ich w inne warstwy czasu.

Jak przebiegnie najważniejsza bitwa?
Jak potoczą się losy wyspy?
Czy Fion poradzi sobie?


W tym tomie znajdziecie nie tylko burzową magię i wielki strach.
Są tu też przyjaźń, lojalność, rodzinne więzy, dojrzewanie i trudne decyzje.
Pojawiają się skrzydlaty koń i moc pradawnego czarnoksiężnika.

Bardzo ciekawym pomysłem jest dzielenie się magią poprzez burzowe chmury.
Kto i z kim tak właśnie dzielił się mocą i co z tego wynikło, sprawdźcie sami :-)


https://dwukropek.com.pl/ksiazki/bitwa-straznika-burzy/

Książka "Bitwa Strażnika Burzy"
to udany finalny tom trylogii Catherine Doyle o wyspie Arranmore.

Pierwszy tom "Wyspa Strażnika Burzy"
był niespokojny, rozedrgany, trudny do zrozumienia.
Drugi tom "Wojownicy zaginionej fali"
był rewelacyjny, wciągający, przerażający.

Trzeci tom jest czymś pośrednim pomiędzy poprzednimi.
Akcja, spokój i strach falują w nim jak ocean,...