Przed czytelnikami po raz kolejny jawi się perspektywa fantastycznej, tajemniczej i pełnej niebezpieczeństw przygody dla chłopców i dziewczynek. Napięcia w niej nie brakuje, chociaż aby ogarnąć całość i pełniej przeżyć fabułę trzeba się skupić, to jednak warto sięgnąć po serię dwukropkowych książek zatytułowaną „Wyspa Strażnika Burzy”. W tomie drugim po raz kolejny przenosimy się na magiczną wyspę Arranmore, gdzie w maleńkim domku dziadka Malachiasza, byłego Strażnika Burzy mieszka Fionn, Tara i ich mama. Wyspa od wieków rządzi się własnymi prawami i dzieją się na niej rzeczy, o którym nie śniło się filozofom. Dziwne wydarzenia, wierzący w starodawne legendy mieszkańcy oraz nieoczekiwane zmiany klimatu wyspowego to tylko niektóre z nich. Od pół roku Fionn pełni funkcję nowego Strażnika Burzy, jednak krążąca w jego żyłach magia nie chce z nim współpracować. Chłopiec, nie potrafi jej obudzić i okiełznać, a co za tym idzie, nie jest w stanie obronić mieszkańców przed niebezpieczeństwem. A niebezpieczeństwo zbliża się wielkimi krokami, gdyż każdego dnia do portu przybijają kolejne łodzie z Duszobójcami, którzy za wszelką cenę chcą na nowo pobudzić do życia uśpioną czarodziejkę Morriganę, a tym samym przejąć panowanie nad wyspą i jej mieszkańcami. I mimo iż są tacy, którzy bezgranicznie ufają, że moc Fionna zadziała w odpowiednim momencie, to są też i tacy, którzy nie wierzą, że mały chłopiec będzie w stanie zapewnić im bezpieczeństwo, pokonać znanego z okrucieństwa Ivana oraz na powrót unieszkodliwić Morriganę. Sam Fionn wątpi w siebie, ale postanawia podjąć ostatnią próbę. Będzie do tego jednak potrzebował pomocy...
„Wojownicy zaginionej fali” to lektura jedyna w swoim rodzaju i czytając ją ma się wrażenie, że autorka wykorzystała wszelkie dostępne środki umiejętnie stopniując napięcie i nie dając czytelnikowi ani chwili oddechu. Ciągle coś się dzieje i towarzyszą temu skrajne emocje: od ciekawości, co znajduje się na kolejnej stronie, przez strach, zdziwienie, niedowierzanie, aż do wzruszenia do łez i smutku z spodziewanego przecież odejścia. Będzie radość ze spotkania, bratersko-siostrzane przepychanki i chwile, gdy życie bohaterów zawiśnie na włosku. Niebezpieczeństwo sprawi, że przyjaciele zrobią wszystko, aby ocalić jednego z nich i będą ze sobą ściśle współpracowali, często wbrew woli innych. Mroczny, niesamowity klimat, sugestywne opisy, których jest naprawdę dużo, a także fabuła, od której nie można się oderwać – wszystko to stawia ten tom wysoko w rankingu naszych ulubionych powieści fantastycznych. Mam wrażenie, że część pierwsza jest zaledwie preludium do części drugiej. I aż drżę z oczekiwania, bo przed nami kolejna część. Dlatego zdecydowanie polecam czytać zachowując kolejność.
Wydana dzięki Wydawnictwo Dwukropek prezentuje się idealnie. Twarda, elegancka, kolorowa okładka, a w środku mnóstwo tekstu podzielonego na rozdziały. Razem z pierwszym tomem stanowi początek fantastycznej kolekcji. Ponieważ fabuła posiada kilka warstw, polecamy ją raczej starszym czytelnikom, takim 12+.

Przed czytelnikami po raz kolejny jawi się perspektywa fantastycznej, tajemniczej i pełnej niebezpieczeństw przygody dla chłopców i dziewczynek. Napięcia w niej nie brakuje, chociaż aby ogarnąć całość i pełniej przeżyć fabułę trzeba się skupić, to jednak warto sięgnąć po serię dwukropkowych książek zatytułowaną „Wyspa Strażnika Burzy”. W tomie drugim po raz kolejny...

Kto czytał "Wyspę Strażnika Burzy" wie już, że warto sięgnąć po "Wojowników zaginionej fali" czyli kontynuację przygód Fionna. Przeczytałam jedną i drugą i cieszę się, że ta historia jeszcze się nie skończyła. Polecam nie tylko młodszym czytelnikom, ale i tym starszym. Prosta, ale ciekawa historia napisana lekkim piórem autorki powinna Wam przypaść do gustu.

Kto czytał "Wyspę Strażnika Burzy" wie już, że warto sięgnąć po "Wojowników zaginionej fali" czyli kontynuację przygód Fionna. Przeczytałam jedną i drugą i cieszę się, że ta historia jeszcze się nie skończyła. Polecam nie tylko młodszym czytelnikom, ale i tym starszym. Prosta, ale ciekawa historia napisana lekkim piórem autorki powinna Wam przypaść do...

🐚
Nie sądziłam ,że książka dla dzieci może być tak dobra i wciągająca. Tyle emocji co się w niej kryje ,to jest po prostu obłęd. Jest to najlepsza książka ,która wpadła w moje dłonie .
🐚
Przenosimy się do Arranmore ,gdzie członkowie wyspy od pokoleń są spadkobiercami pewnej magii,która ma chronić wyspę i cały świat przed obudzeniem się wiedźmy i jej sługusów. Fionn to najmłodszy Strażnik Burzy. Jego moc jest ciągle uśpiona w nim ,przez co nie może chronić wyspy jak jego poprzednicy. Wraz z przyjaciółmi poszukuje magicznego artefaktu ,który został stworzony przez dobrego czarodzieja Dagde. Niestety mieszkańcy mają mieszane uczucia ,co do tego pomysłu ,lecz inwazja się zaczęła ,a jak się skończy? Czy uda się im odzyskać pradawny artefakt ,który potrafi przywołać magiczną armię stworzeń morskich?
🐚
Książka jest jedyna w swym rodzaju. Nie dosyć ,że każda kartka skrywa jakieś tajemnice to mimo tego ,że jestem już dorosła to się popłakałam. Fabuła była niezwykle rozbudowana. Ciągle się coś działo. A przygody młodego Strażnika Burzy bardzo mnie zaintrygowała. Trzymałam kciuki , by wszystko poszło dobrze, wierzyłam ,że mu się uda. Mamy w książce dużo magii , magicznych stworzeń i w ogóle pełno w niej magii. Emocje brały górę...nie mogłam oderwać się od kolejnych stron. Czytało się ją naprawdę szybko i była przyjemna dla oka. Nie była nudna ,a wręcz przeciwnie ,macie okazję się pośmiać, wasze mięśnie będą napięte od emocji stworzonych przez autorkę i możliwe ,że jak ja uronicie kilka łez. Uwielbiam naszego małego bohatera i będę trzymać za niego kciuki.
🐚
Polecam wam niesamowitą przygodę ,która pochłonie was w całości. I z niecierpliwością czekam na ciąg dalszy. Chcę dowiedzieć się co będzie dalej i jak to się zakończy. Dziękuję @wydawnictwo_dwukropek za możliwość przeczytania tej niezwykłej książki, która wciągnęła mnie w wir magii.

🐚
Nie sądziłam ,że książka dla dzieci może być tak dobra i wciągająca. Tyle emocji co się w niej kryje ,to jest po prostu obłęd. Jest to najlepsza książka ,która wpadła w moje dłonie .
🐚
Przenosimy się do Arranmore ,gdzie członkowie wyspy od pokoleń są spadkobiercami pewnej magii,która ma chronić wyspę i cały świat przed obudzeniem się wiedźmy i jej sługusów. Fionn to...

Tom "Wojownicy zaginionej fali" Catherine Doyle
to kontynuacja książki "Wyspa Strażnika Burzy".

Pierwszy tom był niespokojny, rozedrgany, trudny do zrozumienia.
Magia. Dobro i zło. Światło i ciemność. Walka była przerażająca.
A to było tylko preludium do walki o przetrwanie w tomie drugim.

"Łodzie bujały pasażerów. Większość z nich wyszła na pokład, gdzie stali ramię w ramię,
upchnięci ciasno jak sardynki w puszce. Kiedy drugi prom wpłynął do portu,
wszyscy obrócili się w jednym momencie i stanęli na baczność. Wyglądało to dziwnie znajomo.
To osobliwe morze ludzi poruszających się bezszelestnie po wodzie, z których każdy miał
szeroko otwarte, niemrugające oczy.
Duszobójcy.
Fionn w przepełnionym lękiem milczeniu patrzył, jak pierwsza łódź cumowała.
Fala uderzyła spod niej i rosnąc i pieniąc się, pognała w stronę plaży.
Przyniosła ze sobą ławicę gnijących już ryb. Było ich tak dużo, że Fionn słyszał z miejsca,
w którym stał, jak uderzają o piasek. Widział nawet ich mięsiste wnętrzności, mroczne oczy
i zmatowione łuski. Przybywało ich coraz więcej z każdą nadchodzącą falą.
Na plaży ktoś krzyknął. (...)
Kolejne gnijące fale nadal nadpływały. Martwe ryby wypełniały powietrze lepkim smrodem
zgnilizny. Fionn zasłonił rękawem usta, żeby powstrzymać odruch wymiotny, ale nie mógł
w ten sposób opanować ogarniającej go paniki. Wzrastała w jego piersiach,
uderzając jakby pięściami w serce, aż poczuł, że nie może złapać oddechu.
W końcu to zrobiła. Jakimś cudem Morrigana zwołała swoich zwolenników
do domu, a wraz z nimi przybył cień śmierci."


Dla czytelnika, który poznał już pierwszy tom, wszystko jest jasne. Morrigana chce wrócić!
Fionn - jako nowy Strażnik Burzy - powinien bronić wyspy i jej mieszkańców.
Czuje w sobie magię, ale nie umie jej z siebie wydobyć. I nie ma dobrego planu.
A może przywołać na pomoc nimfy z zębami jak rekiny?


Ten tom jest dużo lepszy od poprzedniego!
Wiemy już, o co chodzi.
Znamy bohaterów, przyjaciół i wrogów.
Akcja rozwija się szybko.
Bohaterowie dojrzewają.
Więzi stają się silniejsze.

Trzymamy kciuki za wyspiarzy!

Ten tom jest straszniejszy od poprzedniego!
Krew, kości i wodorosty.

Czekam na tom trzeci!


https://bajdocja.blogspot.com/2019/10/wojownicy-zaginionej-fali.html

Tom "Wojownicy zaginionej fali" Catherine Doyle
to kontynuacja książki "Wyspa Strażnika Burzy".

Pierwszy tom był niespokojny, rozedrgany, trudny do zrozumienia.
Magia. Dobro i zło. Światło i ciemność. Walka była przerażająca.
A to było tylko preludium do walki o przetrwanie w tomie drugim.

"Łodzie bujały pasażerów. Większość z nich wyszła na pokład, gdzie stali ramię w...

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam