Zaczyna się smutno. Ojciec, który wykreślił święta ze swojego życia po stracie żony i dziesięcioletni chłopiec, który również cierpi po stracie mamy, ale jednocześnie jest w sytuacji, jakby stracił oboje rodziców. Dużo tutaj o żałobie i o tym, jak inaczej ona wygląda dla każdego.

Rozumiem, że tata George'a jest w żałobie, ale strasznie źle traktuje w tym swojego syna. Nie myśli o nim, tylko o sobie i swoim smutku...

‘Enough, George. You’re just a child, for goodness’ sake! It doesn’t matter what you think.’

"There was nothing normal about their house, this strange, hollow place. It felt like a graveyard now, loneliness seeping like damp from its walls."

Na szczęście na pomoc przybywają świąteczne cuda i przygody.

Powiedziałabym, że ten moment zmiany serca był jakby za krótki, ale ogólnie bardzo fajna opowieść.

Moje ulubione postaci to babcia i elf Tricksie.

Zaczyna się smutno. Ojciec, który wykreślił święta ze swojego życia po stracie żony i dziesięcioletni chłopiec, który również cierpi po stracie mamy, ale jednocześnie jest w sytuacji, jakby stracił oboje rodziców. Dużo tutaj o żałobie i o tym, jak inaczej ona wygląda dla każdego.

Rozumiem, że tata George'a jest w żałobie, ale strasznie źle traktuje w tym swojego syna. Nie...