Alison Bechdel najpierw przepracowała śmierć ojca, potem relacje z matką, a teraz próbuje osiągnąć jakąś formę przeżycia transcendentnego, która pozwoli jej się spełnić i znaleźć "sekret nadludzkiej siły". Do celu dąży różnymi środkami, ale głównie poprzez aktywność fizyczną i analizę tego jak podobny stan próbowały w przeszłości osiągnąć bliskie jej postacie historyczne. Pełno tu odniesień do wszystkiego, jest więc filozofia wschodu, psychologia, komercyjne aspekty współczesnego sportu, polityka, biografie znanych twórców czy relacje z bliskimi, ale "Sekret nadludzkiej siły" jest jednocześnie dziełem mniej chaotycznym, bardziej zwartym i zdyscyplinowanym niż "Jesteś moją matką", które swego czasu bardzo mnie rozczarowało. Całość stanowi niezłe domknięcie wątków i tematów, z jakimi autorka zmaga się od czasu "Fun home" i chyba najlepiej czytać to właśnie po lekturze jej poprzednich dokonań. Rzecz ciekawa, intrygująca, choć dla cierpliwych, bo potrafi zmęczyć. Nawet jeśli autorka nie pomoże wam znaleźć "kwintesencji" życia, z pewnością pomogła sobie pisząc ten komiks, a to zawsze jakaś nauka dla czytelnika

Alison Bechdel najpierw przepracowała śmierć ojca, potem relacje z matką, a teraz próbuje osiągnąć jakąś formę przeżycia transcendentnego, która pozwoli jej się spełnić i znaleźć "sekret nadludzkiej siły". Do celu dąży różnymi środkami, ale głównie poprzez aktywność fizyczną i analizę tego jak podobny stan próbowały w przeszłości osiągnąć bliskie jej postacie historyczne....

Czegoś w tej książce zabrakło, a może czegoś było za dużo? Alison Bechdel zazwyczaj prowadzi narrację bardzo szeroko, ale jej wywód pozostaje niezwykle precyzyjny i spójny. Tak było przy dwóch poprzednich powieściach, które czytałam, w tej precyzji zabrakło.
Pomysł na książkę wydał mi się interesujący, Bechdel próbowała uchwycić jak moda na uprawianie sportu wpłynęła na nasze postrzeganie rzeczywistości i tego, co robimy w wolnym czasie. Ciekawe są jej rozważania na temat sprzętu sportowego, wyposażenia domów, a także ubrań funkcyjnych, bez których trudno byłoby uprawiać niektóre dyscypliny. Równie interesujące są historie pisarzy czy myślicieli z XIX i XX wieku, prekursorów wspinaczki górskiej czy wędrówek turystycznych. Niestety, całość jest mało spójna. Zbyt wiele postaci, zbyt wiele dygresji i osobistych wyznań, żeby się w tym wszystkim rozeznać. Alison w swoich sportowych zmaganiach i w poszukiwaniu dyscypliny idealnej jest równie chaotyczna - i ze szkodą dla czytelnika, niewiele z tego wynika. Na plus próba biografii ze szczególnym uwzględnieniem kolejnych fascynacji sportowych, to ciekawy punkt wyjścia do rozważań nad własnym rozwojem i poszukiwaniem balansu w życiu.

Czegoś w tej książce zabrakło, a może czegoś było za dużo? Alison Bechdel zazwyczaj prowadzi narrację bardzo szeroko, ale jej wywód pozostaje niezwykle precyzyjny i spójny. Tak było przy dwóch poprzednich powieściach, które czytałam, w tej precyzji zabrakło.
Pomysł na książkę wydał mi się interesujący, Bechdel próbowała uchwycić jak moda na uprawianie sportu wpłynęła na...