Fun Home: Tragikomiks rodzinny

Erudycyjny i pełen emocji - te określenia o komiksie przychodzą mi na myśl jako pierwsze. Bardzo głęboko wchodzi się tutaj w różne relacje i związane z nimi emocje, jakie łączą członków trudnej rodziny; nic nie jest tutaj łatwe, oczywiste i jednoznaczne.

Erudycyjny i pełen emocji - te określenia o komiksie przychodzą mi na myśl jako pierwsze. Bardzo głęboko wchodzi się tutaj w różne relacje i związane z nimi emocje, jakie łączą członków trudnej rodziny; nic nie jest tutaj łatwe, oczywiste i jednoznaczne.

Ciekawa autobiograficzna opowieść, opowiedziana z dużą erudycją i kunsztem. Taki okruch życia, ale z dużą dozą tragedii, braku porozumienia i rozliczenia się z w sumie niewesołą przeszłością. O ile z dużą niepewnością traktuję takie opowieści - nie mogą być zbyt kronikarskie, bo nie wierzę, że ktoś dokładnie pamięta wydarzenia sprzed wielu lat - to przyjmuję, że dobrze oddały klimat, nastroj, przykładowe sytuacje, czy emocje i temperaturę w rodzinnym domu. Pewne sceny dość poetyczne, a miasteczko rodzinne - "amerykańskie nigdzie" - znakomicie dopełnia obrazu. Skłania czasem do autoanalizy - jaki my dom tworzymy dzieciom i jak to wpłynie na ich przyszłość. Warto przeczytać - lektura momentami dość smutna, ale nigdy zbyt przytłaczająca, czy dołująca.
A kreska znakomicie ją dopełnia.

Ciekawa autobiograficzna opowieść, opowiedziana z dużą erudycją i kunsztem. Taki okruch życia, ale z dużą dozą tragedii, braku porozumienia i rozliczenia się z w sumie niewesołą przeszłością. O ile z dużą niepewnością traktuję takie opowieści - nie mogą być zbyt kronikarskie, bo nie wierzę, że ktoś dokładnie pamięta wydarzenia sprzed wielu lat - to przyjmuję, że dobrze...

przeraźliwie smutne, niesamowicie pomyślane

przeraźliwie smutne, niesamowicie pomyślane

Wzięte przez nazwisko, chciałam zobaczyć co autorka "testu" Bechdel ma do powiedzenia.
Jest to kameralna historia jej życia, narysowana uproszczoną, "komiksową" kreską. Łatwo wczuć się w małomiasteczkowy klimat, gdzie wszystko jest trochę sztywne i na pokaz, gdzie ciężko być sobą. Alison swoją historię w paraleli do życia swojego ojca i te postacie odbijają się w sobie. Co jest fajnym zabiegiem. Natomiast ostatni rozdział dziejący się na studiach, gdzie pełno jest nawiązań do literatury, której nie znam i nie rozumiem... Ciężko się tam połapać i zrozumieć, co właściwie autorka chce przekazać.

Wzięte przez nazwisko, chciałam zobaczyć co autorka "testu" Bechdel ma do powiedzenia.
Jest to kameralna historia jej życia, narysowana uproszczoną, "komiksową" kreską. Łatwo wczuć się w małomiasteczkowy klimat, gdzie wszystko jest trochę sztywne i na pokaz, gdzie ciężko być sobą. Alison swoją historię w paraleli do życia swojego ojca i te postacie odbijają się w sobie. Co...

Ojciec Alison Bechdel był człowiekiem nietuzinkowym. Córka, wrażliwy i bystry obserwator, skleja jego portret ze skrawków ich trudnej relacji.
Im dłużej czytałam tę książkę, tym częściej myślałam o odkryciu, którego dokonałam w czasach nastoletnich. Jesteśmy tylko częścią życia naszych rodziców, przez długi czas nas kształtują (albo nie), ich decyzje mają na nas wpływ, liczymy się (albo nie) z ich zdaniem. Przychodzi jednak moment, w którym dociera do nas, że życie wykracza poza rodzinę i że przyjdzie czas, w którym zaczniemy sami decydować i kształtować swoją osobowość. Poza rodziną, poza ludźmi, z których opinią się liczyliśmy.
Alison Bechdel przygląda się temu procesowi odklejania od rodziny i od swoich oczekiwań względem ojca. Każdy z nas powinien to zrobić, nie każdy jednak jest w tym procesie tak drobiazgowy i skrupulatny.
To jedna warstwa książki, druga to portret nietuzinkowego, trudnego w życiu codziennym faceta, który wiele prawd o sobie wypiera, zastępując je innymi. Miałam wrażenie, jakby przez większość swojego życia próbował kształtować swój los, wpływać na siebie - w całkowitym oderwaniu od swoich potrzeb i swojego ja. To nigdy nie kończy się dobrze, akceptacja zawsze jest lepsza od wyparcia.
Mimo że to powieść graficzna, przeczytanie jej zajęło mi sporo czasu, niemal na każdym obrazku trzeba się zatrzymać, żeby go dobrze zrozumieć i przemyśleć. Wyjątkowa książka.

Ojciec Alison Bechdel był człowiekiem nietuzinkowym. Córka, wrażliwy i bystry obserwator, skleja jego portret ze skrawków ich trudnej relacji.
Im dłużej czytałam tę książkę, tym częściej myślałam o odkryciu, którego dokonałam w czasach nastoletnich. Jesteśmy tylko częścią życia naszych rodziców, przez długi czas nas kształtują (albo nie), ich decyzje mają na nas wpływ,...

salomonik.eu/blog/przeczytane/2809-fun-home-tragikomiks-rodzinny-alison-bechdel

salomonik.eu/blog/przeczytane/2809-fun-home-tragikomiks-rodzinny-alison-bechdel

Płynna. Bardzo szybko się czyta.
Jak to ze wspomnieniami - dość specyficzne i osobiste. Nie wiem czy coś wniosły do mojego życia, ale historia może być.

Płynna. Bardzo szybko się czyta.
Jak to ze wspomnieniami - dość specyficzne i osobiste. Nie wiem czy coś wniosły do mojego życia, ale historia może być.

Trudne losy autorki komiksu, w którym poznajemy historię jej wczesnego dzieciństwa, dorastania i dojrzewania, ale przede wszystkim kształtowania się osobowości i sposobu patrzenia na świat.
Więcej w materiale wideo.

Trudne losy autorki komiksu, w którym poznajemy historię jej wczesnego dzieciństwa, dorastania i dojrzewania, ale przede wszystkim kształtowania się osobowości i sposobu patrzenia na świat.
Więcej w materiale wideo.

Nudny, brzydki i nieudany komiks. Jedno z największych rozczarowań roku, bo spodziewałem się po tylu zachwytach krytyki przynajmniej bardzo dobrej lektury, a dostałem grafomanię z nieudolnymi rysunkami.

Patrząc z zewnątrz, historia autorki jest niezwykle ciekawa i w teorii ma ogromny potencjał, przecież tematy takie jak odkrywanie siebie i swojej tożsamości są uniwersalne, zawsze będą aktualne. Jak do tego dołożymy skomplikowaną wewnętrznie postać ojca to mamy bardzo intrygujący materiał na komiks.

Niestety, autorka po prostu nie udźwignęła tematu. Nieporadność w kwestii artystycznej jestem w stanie wybaczyć, może to kwestia braku talentu albo warsztatu, sprawiła że rysunki są po prostu kiepskie. Ale nie mogę wybaczyć nieporadności pisarskiej. Bechdel po prostu zabiła ten temat, zanudzając na śmierć czytelnika poprzez rozdrabnianie się do potengi entej nad najbardziej prozaicznymi czynnościami. I to jest bardzo przykre, bo ten komiks ze względu na swoją popularność może stać się dla wielu osób pierwszym zetknięciem z nieheteronormatywnością w książkowo-obrazkowej postaci. A tymczasem zamiast oswajać, irytuje i żenuje nieporadnością i fatalnym poziomem literackim.
Autorce brak wrażliwości i inteligencji pisarskiej oraz talentu artystycznego, co sprawi, że nie sięgnę już po jej żadne komiksy (nazwanie tego badziewia "powieścią graficzną" to obraza dla powieści, pisarzy oraz wszelkich grafików (płci obojga).

Nudny, brzydki i nieudany komiks. Jedno z największych rozczarowań roku, bo spodziewałem się po tylu zachwytach krytyki przynajmniej bardzo dobrej lektury, a dostałem grafomanię z nieudolnymi rysunkami.

Patrząc z zewnątrz, historia autorki jest niezwykle ciekawa i w teorii ma ogromny potencjał, przecież tematy takie jak odkrywanie siebie i swojej tożsamości są uniwersalne,...

Fajna kreska. Treści intymne, kompozycja ciekawa.

Fajna kreska. Treści intymne, kompozycja ciekawa.