Autorka bardzo ciekawie skupia się na historii powstania warszawskiego, pokazując dzieci jako świadków a taże jego uczestników. Do tej pory pomijane i nieistotne dzieci znalażły swoje miejsce w historii tej książki jako główni bohaterowie. Książka pokazuje inne spojrzeine na tragedia warszawską- z punktu widzenia z pozoru niczego nieświadomego dziecka, a tak naprawdę czującego dokładnie to co każdy dorosły. Przemięknie zebrane i opisane historię tych, o których przez wiele lat nie dane nam było usłyszeć.

Autorka bardzo ciekawie skupia się na historii powstania warszawskiego, pokazując dzieci jako świadków a taże jego uczestników. Do tej pory pomijane i nieistotne dzieci znalażły swoje miejsce w historii tej książki jako główni bohaterowie. Książka pokazuje inne spojrzeine na tragedia warszawską- z punktu widzenia z pozoru niczego nieświadomego dziecka, a tak naprawdę...

Książka „Warszawskie Dzieci '44. Prawdziwe historie dzieci w powstańczej Warszawie” Agnieszki Cubały zabiera nas do reportażu, który wstrząśnie najtwardszym sercem.
Po książkę sięgnęłam w ramach kolejnej rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego.
Historia dzieci, które uczyły się żyć, aby przetrwać. Codzienna trauma, ból, cierpienie, przerażenie, koszmary, dramaty dni codziennych i mnóstwo emocji.
O tym wszystkim dowiemy się z relacji: Beaty Tyszkiewicz, Krystyny Zachwatowicz-Wajdy, Magdaleny Zawadzkiej, Jarosława Abramowa-Newerlego, Jacka Fedorowicza, Krzysztofa Zanussiego, Adama Komorowskiego, Mścisława Lurie.
Książka ciekawa, przytłaczająca, momentami chaotyczna, jednak warta uwagi.
Autorka poświęciła mnóstwo czasu na zgromadzenie tak ogromnej ilości materiału.

Książka „Warszawskie Dzieci '44. Prawdziwe historie dzieci w powstańczej Warszawie” Agnieszki Cubały zabiera nas do reportażu, który wstrząśnie najtwardszym sercem.
Po książkę sięgnęłam w ramach kolejnej rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego.
Historia dzieci, które uczyły się żyć, aby przetrwać. Codzienna trauma, ból, cierpienie, przerażenie, koszmary, dramaty dni...

Mocna! Nie da się jej przeczytać szybko. Zdecydowanie należy ją dawkować,gdyż jest tak bardzo wstrząsająca. Bardzo polecam.

Mocna! Nie da się jej przeczytać szybko. Zdecydowanie należy ją dawkować,gdyż jest tak bardzo wstrząsająca. Bardzo polecam.

Książka "Warszawskie dzieci 44" Agnieszki Cubały jest książką, która pozwala spojrzeć na powstanie warszawskie z trochę innej perspektywy - perspektywy dziecka. Pokazuje jak dzieci radziły sobie z bólem, cierpieniem i przerażeniem. Temat poruszany przez autorkę jest bardzo trudny. O powstaniu warszawskim czytałam jedynie relacje kobiet, które brały w nim udział jako sanitariuszki, łączniczki czy walczące, w publikacji Anny Herbich "Dziewczyny z Powstania". O relacjach dzieci, które były uczestnikami bądź świadkami dramatu rozgrywającego się na ulicach Warszawy nie miałam okazji wcześniej czytać. Dlatego bardzo chciałam przeczytać reportaż pani Cubały. Ponieważ interesuję się historią drugiej wojny światowej przeczytałam również inne książki m.in. Anny Herbich. Ale książki, która zawierałaby wojenne wspomnienia dzieci już dawno nie czytałam. Uważam, że jest to pozycja naprawdę warta uwagi. Polecam każdemu, zwłaszcza osobom interesującą się historią drugiej wojny światowej i postaniem warszawskim.

Książka "Warszawskie dzieci 44" Agnieszki Cubały jest książką, która pozwala spojrzeć na powstanie warszawskie z trochę innej perspektywy - perspektywy dziecka. Pokazuje jak dzieci radziły sobie z bólem, cierpieniem i przerażeniem. Temat poruszany przez autorkę jest bardzo trudny. O powstaniu warszawskim czytałam jedynie relacje kobiet, które brały w nim udział jako...

To jest straszne co te niewinne dzieci przeżyły wtedy w tym piekle, z jakimi traumami i strasznym bagażem doświadczeń szły później przez życie.

To jest straszne co te niewinne dzieci przeżyły wtedy w tym piekle, z jakimi traumami i strasznym bagażem doświadczeń szły później przez życie.

Trudno pogodzić się z tym, że dzieci, którym bezpieczeństwo przysługiwało jak psu miska, musiały przeżyć wojnę.

Trudno pogodzić się z tym, że dzieci, którym bezpieczeństwo przysługiwało jak psu miska, musiały przeżyć wojnę.

Pełna wspomnień zdjęć książka o dzieciach / dzieci Powstania. Poszerzony aspekt psychologiczny, traum, dziedzictwa emocjonalnego.

Pełna wspomnień zdjęć książka o dzieciach / dzieci Powstania. Poszerzony aspekt psychologiczny, traum, dziedzictwa emocjonalnego.

Bardzo dobra książka, która nie tylko opisuje tragizm dzieci w czasie powstania, ale także pokazuje psychologiczne aspekty dzieci, które przeżyły powstanie, urodziny się w trakcie powstania, albo są dziećmi powstańców.

Bardzo dobra książka, która nie tylko opisuje tragizm dzieci w czasie powstania, ale także pokazuje psychologiczne aspekty dzieci, które przeżyły powstanie, urodziny się w trakcie powstania, albo są dziećmi powstańców.

W książce sa zdjęcia, dokumenty. Jest inaczej napisana. Niż np dzieci wygnane.
Serce mi się łamało i napewno będa mi się pewne rzeczy śnić, a przecież literaturę np obozowa bardzo dobrze znam.
Brakowało mi jednego lub dwóch zdań o dalszych losach dzieci

W książce sa zdjęcia, dokumenty. Jest inaczej napisana. Niż np dzieci wygnane.
Serce mi się łamało i napewno będa mi się pewne rzeczy śnić, a przecież literaturę np obozowa bardzo dobrze znam.
Brakowało mi jednego lub dwóch zdań o dalszych losach dzieci

Zawartość w zdjęcia, cytaty, wiersze… no i tak lekko to się czyta pomimo tak brutalnego wydarzenia i przeżyć.

Zawartość w zdjęcia, cytaty, wiersze… no i tak lekko to się czyta pomimo tak brutalnego wydarzenia i przeżyć.